In Iskenderun worden slachtoffers van de aardbeving opgevangen in omgebouwde treinen

De Indiase verkiezingen zijn de grootste ter wereld en nemen zeven weken in beslag. Vijftien miljoen ambtenaren zijn nodig om de verkiezingen mogelijk te maken. In de 28 deelstaten leven in totaal 945 miljoen stemgerechtigden. Zij kiezen de komende weken de 543 leden van het Indiase lagerhuis.

Op de Nederlandse ambassade in Tokio staat de Japanse professor Kenzo Hiroki trots te glunderen voor de camera’s. Dit jaar worden op Koningsdag 3.375 lintjes uitgereikt, maar hij is een van de slechts twee gedecoreerden die wordt benoemd tot Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau, de hoogste onderscheiding die dit jaar bij de lintjesregen wordt uitgereikt.

Een kleine delegatie van familie, vrienden en collega’s is uit heel Japan afgereisd om de decoratie van de internationaal gerenommeerde waterexpert te vieren. „Het is een immense eer. Namens mijzelf, en namens mijn land en volk”, zegt Hiroki.

Volgens plaatsvervangend ambassadeur Theo Peters staat de onderscheiding „symbool voor zijn rol als verbinder tussen Nederland en Japan, alsmede zijn onmisbare functie in de internationale gemeenschap”. Hiroki heeft „aan de basis gestaan van bijna alle grote ontwikkelingen in de wereld met betrekking tot watermanagement en de voorbereiding op waterrampen. Een belangrijk onderwerp voor Nederland”.

„Mijn bijdrage is slechts een voortzetting van 150 jaar samenwerking met Nederland”, zegt Hiroki bescheiden. Hij verwijst naar de Nederlandse ingenieurs die in de negentiende eeuw naar Japan vertrokken om voor de overheid te werken aan, onder andere, de aanleg van havens, rivierbeddingen en waterleidingen. Het land was bezig met moderniseren, en Nederlandse kennis voor de aanleg van kritieke infrastructuur was cruciaal. „Japanners zijn hier nog steeds dankbaar voor.”

Een van de ingenieurs die in 1872 in Japan landde was Cornelis van Doorn. Hij bouwde in de provincie Fukushima het eerste watermanagementsysteem voor de landbouw. Naast de waterwerken, die nog steeds bestaan, staat een standbeeld ter nagedachtenis aan hem. In 1972 doneerde de burgemeester van de nabijgelegen stad Koriyama een grafmonument aan de familie Van Doorn. „Toen ik vorig jaar in Amsterdam op werkbezoek was, ben ik langs gegaan. Het is indrukwekkend en zegt veel over de diepe relatie die Nederland en Japan hebben als het om water gaat”, vertelt Hiroki. „Daar wil ik op verder bouwen.”

Klimaatverandering

Hiroki zet zich al decennia in om problemen met water te verhelpen. Al in 1982, toen nog als ambtenaar, werkte hij aan het verbeteren van de watervoorziening in Nepal. Later werd hem gevraagd om de Japanse keizer Naruhito en koning Willem-Alexander – destijds allebei nog kroonprins – te adviseren toen zij bij de Verenigde Naties de Adviesraad voor Water en Hygiëne (UNSGAB) voorzaten.

„Ik ben niet van plan te stoppen”, zegt de 65-jarige expert. „Door klimaatverandering wordt de situatie alleen maar ernstiger.”

Volgens de VN is meer dan 90 procent van de natuurrampen in de wereld gerelateerd aan water. „Bij de ramp in 2011 in het noorden van Japan [dat toen werd getroffen door een zeer zware aardbeving] kwamen de meeste mensen om door de tsunami, niet door de beving”, vertelt Hiroki. „Het aantal Japanners dat onder zeeniveau woont is sindsdien verder gestegen naar bijna vijf miljoen mensen. Nederlandse expertise is cruciaal voor het voorkomen van waterrampen in deze gebieden.”

Maar de kennisuitwisseling tussen Nederland en Japan is tweerichtingsverkeer, benadrukt Peters. „Sinds 2003 steunt Hiroki ons thuis in Nederland, en in onze internationale betrekkingen. Hij is de brug tussen onze overheden, kennisinstituten en het bedrijfsleven. Dat is waarom hij deze bijzondere onderscheiding verdient.”

Delen

Mail de redactie

De Q-koorts is terug in Nederland! Daarmee opende Rob Trip het Achtuurjournaal. Hij keek er vrolijk bij en ik verstond het verkeerd, dus ik dacht hij blij de herintrede van een uitgestorven gewaande vogelsoort aankondigde: de kukors terug in Nederland! Toen burgemeester Aboutaleb in Nieuwsuur zei dat hijpolitieagenten naar Zuid-Amerika wil sturen om de drugshandel bij de wortels aan te pakken, dacht ik hem ook verkeerd te verstaan. Een politionele actie, maar dan een echte. Flikken Rotterdam in de jungle; zijn ze daarvoor wel toegerust? War on drugs? De Amerikanen zijn er juist van teruggekomen. Die nemen nu het Nederlandse gedoogbeleid over.

Dat je met een goede greep uit het nieuws weinig nodig hebt om het absurde ervan te tonen, bewijst al jaren de satirische rubriek Dit was het nieuws. Lang niet gekeken, maar in deze 296ste aflevering was Eva Jinek te gast en dat wilde ik niet missen. Ze stelde niet teleur. Bij het nieuws over de conductrice die zwaar was mishandeld, kwam haar Amerikaanse afkomst van pas. Jinek stelde zich voor dat ze als conductrice gewapend de agressieve treinpassagiers tegemoet zou treden. Eerst jaspand opzij om haar blaffer te tonen, dan hoorbaar het holsterknopje openen. Ik zag Dirty Eva al dreigend door het gangpad schuiven: „Go ahead punk, make my day”.

Komiek Peter Pannekoek verwees naar Jineks nieuwe baan bij de publieke omroep waar haar onvermoede wapenliefde van pas zou komen: „De NPO is momenteel een van de gevaarlijkste plekken om rond te lopen.” Toen collega Jan Jaap van der Wal vertelde hoe hij een Amerikaanse taxichauffeur had getart, zei hij: „Matthijs van Nieuwkerk-achtige taferelen. Ik ging voor de zekerheid alvast op mijn knieën.” Knap dat het 28 jaar oude programma zo fris is gebleven, vooral dankzij Peter Pannekoek die schijnbaar zo maar wat voor zich uit kletst en terloops grappig is. Natuurleuk noemde Kees van Kooten dat.

Bamischijf

Frans Bauer vindt zichzelf te dik. In de realitysoap De Bauers ging hij naar de diëtist die hem met zijn 111 kilo opgewekt indeelde bij „obesitas klasse 1”.Het kwam door de corona, zei hij: „Toen zat ik gewoon elke dag tegenover de ijskast.” Bauer ging door naar de sportschool. Voor het geval dat work-out en dieet niet zouden werken, ging de hele familie op reanimatiecursus. Voor eerste hulp bij verslikking bleek de volkszanger te rond te zijn: zijn vrouw kreeg haar armen niet om zijn romp. De cursus zag er trouwens niet uit als een natuurlijk uitstapje. Die was er vermoedelijk ingeschreven door de producent om het programma wat spannender te maken.

Bauer ontbijt met worstenbroodjes en eieren met spek. Ook de rest van de familie had duidelijk De mens is een plofkip van Teun van de Keuken nog niet gelezen. Wanneer een van de zonen onderweg een bamischijf scoort bij een benzinepomp, zegt de moeder: „Die zijn echt lekker hiero.” Nooit bij stilgestaan dat iemand de culinaire prestaties van benzinestations zou wegen. Worth a detour.

Olga Zuiderhoek heeft een sympathieke rubriek in de talkshow Sophie & Jeroen: Olga’s Platenkast. Wegens de herdenking van de Tweede Wereldoorlog hield de actrice een praatje over soldatenliedjes. Eerst kwam Marlene Dietrich die de machthebbers vraagt: „Sag wo die Soldaten sind/ Wo sind sie geblieben?” Toen kwam ‘Nou tabé dan’, over Jordaanse jongens die rond 1900 bij het leger in Nederlands-Indië aanmonsteren. Zuiderhoek plaatst het in de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). Wehrmacht-soldaten en KNIL-soldaten worden doorgaans in verband gebracht met oorlogsmisdaden, maar Zuiderhoek ziet ze als arme drommels die naar de hel gingen. Ze besluit met een Oekraïense soldaat die in het dagelijks leven operazangeres is. Die zingt nu voor de gewonden: „Door muziek kunnen ze beter slapen als de pijnstillers op zijn.”

Delen

Mail de redactie