Nog één kilometer te gaan, Demi Vollering leidt een pelotonnetje van de 22 overgebleven rensters, in dienst van haar ploeggenoot Lorena Wiebes. Vollering zet het groepje af voor de eindsprint en ziet even later hoe Wiebes met haar handen in de lucht over de eindstreep komt. Maar de sprinter juicht te vroeg en rekent buiten de laatste energie in de benen van Marianne Vos, de eerste vrouw die de Amstel Gold Race twee keer weet te winnen. Een jaar geleden reed Vollering de laatste kilometer solo, op weg naar een van de vele zeges in haar ongekende successeizoen. Deze zondag wordt ze 22ste.
Lees ook
Wiebes juicht te vroeg, Vos wint met een felle jump de Amstel Gold Race
De verwarring bij de finish is typerend voor deze tiende editie van de Amstel Gold Race, die flink ingekort werd door een ongeluk met een politiemotor. Het publiek staat klaar op de Cauberg voor de eerste passage van de rensters als berichten doorsijpelen dat de koers is stilgelegd. Het duurt bijna een uur voordat de vrouwen verder kunnen, en al snel wordt duidelijk dat er een herstart gepland staat bij de finish. De Bergseweg, waar het ongeluk gebeurde, wordt afgesloten voor onderzoek. Bovendien zit de koers van de mannen de vrouwenkoers op de hielen.
De zwaarste heuvelzone met onder andere de Eyserbosweg en de Keutenberg wordt overgeslagen, en de lokale ronde rond de finish wordt niet vier, maar drie keer verreden. Ongeveer een derde van het parcours wordt zo geschrapt. In het voordeel van de sprinters, in het nadeel van de klimmers. Maar aan de streep blijken de rensters begripvol over de over de oplossing. Het is duidelijk dat de zorgen om de gezondheid van de motoragent – met wie het naar omstandigheden goed gaat – groter zijn dan de koersbelangen.
Het inkorten van de wedstrijd is nadelig voor Vollering, die het moet hebben van haar klimmersbenen en haar herstelvermogen. In de slotfase van de wedstrijd wordt duidelijk dat Vollering niet voor eigen kansen gaat, en daarmee blijft het gissen naar haar vorm. Daarover zei ze afgelopen woensdag in gesprek met de Belgische sportzender Sporza na afloop van de Brabantse Pijl – waar ze net als vorig seizoen tweede werd – dat ze er meer van verwacht had. „Maar ik weet ook dat mijn wedstrijden eraan gaan komen en dat ik rustig moet blijven.”
Een miljoen euro
Terwijl de overwinningen uitblijven, gaat het rond Vollering dit seizoen met name over haar aflopende contract bij SD Worx-Protime. Begin februari maakte oud-wielrenster Marijn de Vries in haar column in NRC een gerucht openbaar dat er een miljoen zou zijn geboden voor Vollering door UAE Team Emirates.
Later die maand tekende Vollerings ploeggenoot Lotte Kopecky, de Belgische wereldkampioen, bij tot eind 2028. In maart werd bekend dat Vollering juist niet zal bij tekenen. Ploegleider Danny Stam gaf aan wielerplatform GCN toe dat er bij SD Worx-Protime geen plek is voor zowel Kopecky als Vollering: „Het gaat om het budget. Je moet een keuze maken. Ik denk dat het duidelijk is dat we geen twee renners van dat niveau in onze ploeg kunnen hebben.”
Kopecky is met name sterk in de vroege voorjaarsklassiekers en ééndagskoersen, Vollering blinkt uit in de heuvelklassiekers en in het rondewerk. Toch lijkt de ploeg met het Belgische SD Worx als hoofdsponsor nu in te zetten op de ambities van Kopecky in de Tour de France Femmes. Of heeft Vollering de keuze voor haar ploegleiding makkelijk gemaakt door elders te tekenen?
Intussen laat Vollering zelf niets los over een eventuele nieuwe ploeg. Op 1 augustus, dan horen we meer, zegt Vollering tegen iedereen die haar hierover een vraag stelt. Dat is de dag waarop ploegen hun nieuwe renners bekend mogen maken. Of hieruit kan worden opgemaakt dat Vollering ergens anders heeft getekend, blijft afwachten.
Grote schoenen om te vullen
Wie de beste renster van Nederland is, is gelijk ook een van de besten van de wereld. In een paar jaar tijd heeft Vollering die rol overgenomen van Anna van der Breggen – die inmiddels haar ploegleider is – en Annemiek van Vleuten. Grote schoenen om te vullen. Toch straalt Vollering in alles uit die rol te willen invullen. In 2021, toen ze nog achter Van der Breggen stond in de rangorde en net haar eerste grote koers had gewonnen, sprak ze haar ambities uit in gesprek met de NOS: „Ik wil vooral een groot renster zijn. Dat betekent natuurlijk veel winnen. Maar vooral ook mensen inspireren en mensen raken met sport.”
Lees ook
Nu ziet iedereen dat Pidcock als eerste over de finish komt in de Amstel Gold Race
Ze lijkt zich enorm bewust van haar voorbeeldfunctie, en van de druk die er bij haar prestaties komt kijken. In een interview met NRC aan het begin van vorig seizoen zei ze over haar rol in de ploeg: „Die last dragen vond ik vorig jaar in mijn eerste seizoen als kopvrouw ingewikkeld, zeker met de toegenomen aandacht voor het vrouwenwielrennen.”
Toch dekt ze zichzelf niet in om die druk te doen afnemen. In hetzelfde interview laat ze optekenen: „Het is onvermijdelijk dat iedereen me naast Annemiek van Vleuten legt, maar ik denk zelf vooral dat ik een stap dichterbij het winnen van de Tour de France ben.” Vijf maanden later laat ze diezelfde Van Vleuten staan op een mistige Tourmalet, en stelt ze een dag later de gele trui definitief veilig.
Hoewel ze dit seizoen nog geen wedstrijd wist te winnen, neemt ze de rol van kopvrouw ook dit seizoen waardig op zich. Na de finish van de Amstel Gold Race biedt ze troost aan een zwaar teleurgestelde Wiebes, om vervolgens haar teleurstelling te verbergen als ze de verzamelde pers te woord staat.
Vollering heeft de komende week nog twee kansen om een voorjaarsklassieker te winnen, woensdag in de Waalse Pijl en zondag in Luik-Bastenaken-Luik. En over twee weken staat ze aan de start van de Ronde van Spanje. Dit is nog niet het seizoen van Vollering. Maar met ook nog de Olympische Spelen, de start van de Tour de France in eigen land en het wereldkampioenschap in het vooruitzicht, is er nog heel veel om te winnen.
