Samen zitten we naar de televisie te kijken, mijn kleindochter van 8 en ik. Er komt een reclame voorbij met een middeltje tegen de grootste vloek van deze eeuw: ouderdomsvlekjes.
Kleindochter kijkt mij langdurig onderzoekend aan en zegt dan: „Dat heb jij niet nodig, hè opa, jij bent je hele leven al mooi!”
En zo is het maar net…
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Israël heeft zaterdagmorgen lokale tijd een aanval gelanceerd op aartsvijand Iran. Onder meer in de Iraanse hoofdstad Teheran en in het nabijgelegen Karaj waren explosies te horen. Wat de doelen van Israël waren, hoe groot de schade en of er slachtoffers zijn gevallen, is nog onduidelijk.
Iraanse media melden dat het luchtafweersysteem van Iran in actie is gekomen tijdens de aanval. De Israëlische strijdkrachten hebben de aanval bevestigd, en gezegd dat militaire doelen in Iran doelwit zijn. Ze noemen de aanvallen een reactie op “maandenlange aanhoudende aanvallen van het Iraanse regime” op Israël.
Het Witte Huis, dat vlak voor de aanval op de hoogte is gesteld, noemt de actie van Israël “een oefening in zelfverdediging”. De VS zouden niet betrokken zijn bij de aanval. Eerder deze maand viel Iran Israël aan met bijna tweehonderd ballistische raketten, waarvan het merendeel werd onderschept. Israël liet toen gelijk weten met een tegenreactie te zullen komen.
Ook in Syrië waren zaterdag explosies te horen, melden staatsmedia. Of die explosies te maken hebben met de aanval op Iran, is onduidelijk. Ook is nog niet bekend of er schade is.
‘Deze foto is in de jaren vijftig genomen achter het huis van mijn grootouders in Kwintsheul, een dorp in het Westland. De schoorstenen op de achtergrond wijzen op de oliestook waarmee de vele kassen van de Glazen Stad toentertijd werden verwarmd.
Mijn vader was een goede leerling en kon naar de hbs. Mijn grootouders wilden echter dat hun enige zoon tuinder zou worden en hij volgde daarom met tegenzin de Tuinbouwschool. Hij besloot geen tuinder te worden en ging ‘op kantoor’ werken.
Mijn ouders trouwden in 1956. Zij betrokken een piepklein huisje tussen de kassen. Mijn twee zussen en ik werden er geboren. Mijn vader deed avondstudie en werd zelfstandig boekhouder, mijn moeder was huisvrouw en verdiende wat bij met druiven krenten. Door omstandigheden genoodzaakt werd het huisje verplaatst naar de tuin van mijn opa.
Een paar jaar later ging opa met pensioen en voelde mijn vader zich gedwongen de tuin over te nemen. Tóch tuinder geworden. Vijf lange jaren van hard werken en chagrijn volgden. Uiteindelijk viel het onvermijdelijk besluit; de tuin werd verkocht en mijn vader werd weer fulltime boekhouder.
Mijn ouders kochten het huis dat achter de rug van mijn vader te zien is. Vanuit zijn accountantskantoortje keek hij weer uit op het terrein van zijn jeugd.
Het Westland veranderde. De schoorstenen verdwenen één voor één. Tuinderijen maakten plaats voor woningen. Voor het huis van mijn ouders kwam een geitenweitje en speeltuintje. Het werd een idyllisch plekje, waar mijn ouders tot hun dood heel fijn gewoond hebben. Met soms wat nostalgie naar het Westland van de foto.”
Dus Elon Musk belt regelmatig met Poetin en als ik The Wall Street Journal mag geloven kletskousen ze er lekker op los. Over geopolitieke kwesties, maar ook over persoonlijke wissewasjes. Of dat de wereldvrede dichterbij brengt? Geopolitiek schijnt het over satellieten te gaan. Die heeft Elon in Taiwan staan en van Vladimir moet hij die krengen met rust laten omdat Xi anders boos wordt. Xi is het vriendje van Vladimir.
Waarom de rommel van Elon weg moet? Volgens Xi is Taiwan Chinees grondgebied en Poetin, die zeker weet dat Oekraïne van hem is, steunt de Chinese leider hier uiteraard in. Verder babbelen ze een beetje over zielig Noord-Koreaans kanonnenvlees, Iraanse drones en of de Zuid-Koreanen nu serieus met de Oekraïners mee gaan knokken. Die geruchten gaan namelijk.
Als dat gebeurt hebben we een echte wereldoorlog en het lijkt me dat Vladimir daar stiekem best blij mee is. Al is het maar om de aandacht. Daar is hij namelijk gek op. In het Kremlin heeft hij al een tijdje de bijnaam Gordon. Vladimir voelt zich miskend omdat zijn oorlog sinds een jaar op een roestig zijspoor staat. Dat komt door die dekselse Netanyahu, die met zijn duizenden dode kinderen dagelijks de voorpagina’s haalt. Terwijl je over het gedoe om de Donbas amper nog iemand hoort. Dat jeukt. Dat schrijnt. Dat irriteert. Dit klusje van Poetin verdient gewoon vers bloed.
Dit lijken me zo’n beetje de gesprekken tussen Musk en zijn zachtmoedige Russische vriend. En ze hebben het ongetwijfeld ook nog even over hun gezamenlijke kompaan en vechtgenoot Donald Trump gehad. Vooral over hoe ze die de komende twee weken verder in het zadel kunnen helpen. Met nog wat extra nepnieuwstrollen op X van Elon? Het liefst wilde Musk iedere Trump-kiezer een gratis Tesla cadeau doen, maar dat mocht niet volgens de benauwde verkiezingsregels. Zo oneerlijk.
Zullen ze nog andere geopolitieke kwesties besproken hebben? Dat mislukte noodwetje van Marjolein Faber? Of hebben ze daar vooral om gelachen? Hoewel? Misschien vinden beide heren mevrouw Faber en haar baasje Geert juist kanjers omdat ze een serieuze poging hebben gedaan om het parlement buitenspel te zetten. Vladimir houdt daarvan en Elon, die dikke mik met Donald is, klonk dat ook als marsmuziek in vooral zijn rechteroor. Daarbij: zo mislukt is dat noodwetje niet. Als ik het goed begrijp worden alle meedogenloze maatregelen in een gewone wet gegoten en wordt het voor iedere wanhopige vluchteling onmogelijk om hier nog aan te kloppen. Wat zijn we toch een lekker landje.
Begrijp ik nou dat ook Syriërs met een verblijfsvergunning kunnen worden teruggestuurd? Is het een idee om ze namens ons mee te laten vechten met de mannen van Zelensky? Want ik begrijp dat het Westen soldaten moet gaan leveren, maar die hebben we niet. Misschien willen de asielzoekers. Zij hebben meer ervaring met oorlog dan onze jongens.
Maar verder? Hebben Elon en Vladimir stilgestaan bij het besluit van Joost Klein om af te zien van deelname aan het Eurovisie Songfestival of heeft dat hun gesprekken niet gehaald? In Nederland was dit nieuws hotter dan hot. Zinderende talkshowtafels, overspannen Boulevard-journalisten, verslagen Shownieuws-deskundigen en vooral de zanger zelf diep, diep, diep in de put. Ik begreep uit de commentaren dat het voor Joost een immense slag is. Een burn-out ligt op de loer. Ik vroeg me af of ik medeschuldig ben omdat ik het gedrag van de ‘Puber des Vaderlands’ op zijn zachtst gezegd nogal zielig vind. Wat een pathetisch aandachtorgel. Of heb ik nu een teer zieltje van de Z-generatie gekwetst? Dat moet dan maar. Mag het nu even stil zijn rond de geblondeerde zonnebril in zijn bocheljasje? Dat we ons weer even gaan concentreren op de echte problemen. De bijna gehele Nederlandse bodem die doordrenkt is met PFAS. Dat het vlees van koeien die gezond Hollands gras eten giftig is omdat daar ook PFAS in zit. Een totaal vergiftigd land waar een immens hek omheen komt. Daar krijg ik buikpijn van. Dus ik ga de ex-burgemeester van Groningen bellen. Die weet hoe je dat geneest.
