Er valt een bepaald genoegen te halen uit de loting van een tennistoernooi. Zeker als het een grandslam betreft. Met een knock-outsysteem waarin de namen van de beste tennissers van de wereld vooraf worden ingevuld, is het mogelijk eindeloos te speculeren over wie elkaar in toekomstige rondes kunnen treffen. Je verheugen op de mogelijke affiches die dan ontstaan, is voor elke tennisfan een deel van de voorpret.
Dinsdagochtend rond 9.00 uur Nederlandse tijd wordt een van de ontmoetingen waarnaar al ruim een week met smacht wordt uitgekeken werkelijkheid als Carlos Alcaraz en Novak Djokovic elkaar treffen in de kwartfinale van de Australian Open. Niet eerder troffen de twee meervoudige grandslamwinnaars – Alcaraz heeft er vier, Djokovic een recordaantal van 24 – elkaar zo vroeg in een toernooi; de eerste zeven ontmoetingen vonden of in halve finales of finales plaats, waaronder drie keer op grandslams.
De clash is er op het eerste gezicht een tussen twee tegenpolen. Jong versus oud, de Spanjaard en Serviër schelen zestien jaar (21 om 37). De nog altijd in opkomst zijnde uitdager tegen de op leeftijd rakende recordkampioen. Bij Alcaraz ontbreekt de Australian Open als enige grandslam nog op zijn erelijst, Djokovic heeft het toernooi juist vaker – tien keer – dan wie ooit gewonnen. En waar Alcaraz opwindend en aanvallend tennis speelt en soms als een artiest uitsluitend toverballen lijkt te kunnen slaan, staat Djokovic bekend als de efficiënte muur die alles heeft en nooit fouten maakt.
Maar de twee tennissers hebben meer gemeen dan op het eerste gezicht lijkt. Ze behoren beiden tot de best bewegende spelers van de wereld, die vrijwel elke bal kunnen retourneren. En meer dan dat; beiden beheersen de exceptionele vaardigheid om uit onmogelijke hoeken op de tennisbaan een winnende bal terug te slaan.
Drama bij Djokovic
Tijdens deze Australian Open lijken ze zich bovendien elkaars persoonlijkheid te hebben aangemeten. Alcaraz heeft zich tot nu toe geruisloos en op efficiënte wijze ontdaan van zijn tegenstanders. Hij verloor pas één set en hoefde in de vierde ronde slechts anderhalve set in actie te komen voordat zijn tegenstander, de Brit Jack Draper, vanwege een blessure moest opgeven.
Belangrijkste reden voor zijn probate succes is de verbeterde service die Alcaraz dit seizoen laat zien. De Spanjaard speelt met een zwaarder racket, waardoor hij meer snelheid in zijn slagen kan genereren, en heeft zichzelf een vloeiendere servicebeweging aangeleerd.
Aan de andere kant is elke wedstrijd van Djokovic deze Australian Open een recept voor drama geweest. Dat begon al voor het toernooi, toen de Serviër in een interview beweerde vergiftigd te zijn toen hij in quarantaine moest in een Australisch hotel in aanloop naar de Australian Open van 2022. Djokovic werd toen het land uitgezet omdat hij zich niet had laten vaccineren tegen corona. Hij hield daar naar eigen zeggen een trauma aan over.
Zijn uitlatingen zijn Djokovic niet in dank afgenomen door het Australische publiek, dat telkens luidruchtig partij kiest voor de tegenstanders van de Serviër. Die schreeuwde in de derde ronde richting een toeschouwer die een bal voorbarig uit verklaarde: „Will you shut the fuck up? Fucking idiot.” Na afloop van de wedstrijd deed hij onder luid boegeroep de handen om zijn oren, alsof hij wilde zeggen: kom maar op. Want Djokovic is bij uitstek een tennisser die beter gaat spelen onder vijandige omstandigheden.
Na zijn overwinning op de Tsjech Jiri Lehecka in de wedstrijd daarop verliet Djokovic het stadion zonder eerst het gebruikelijke interview op de baan te geven. Op sociale media liet de Serviër weten dat zijn boycot een reactie was op negatieve uitlatingen over hem van een tv-presentator van de zender die de rechten voor het grandslamtoernooi beheert. Die heeft inmiddels zijn excuses aan Djokovic aangeboden.
Olympische finale
Dat de twee topspelers elkaar al in deze fase van het toernooi treffen, komt niet alleen door een toevallige loting maar is ook te danken aan hun ranking. Alcaraz won vorig jaar weliswaar twee grandslams – Roland Garros en Wimbledon – maar zijn niveau viel richting het einde van het jaar ver terug. Op de US Open werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld door Botic van de Zandschulp, toen een van de grootste verrassingen van het tennisseizoen. Daarom is hij nu als derde geplaatst. Djokovic staat nog lager; op plek 7. Het is zijn laagste ranking sinds hij twintigste geplaatst was op Wimbledon in 2018 (een toernooi dat hij won), en volgt na afgelopen seizoen waarin Djokovic voor het eerst sinds vijf jaar géén grandslam wist te winnen. Hij verloor de Wimbledon-finale van Alcaraz.
Wel wist de Serviër vorig jaar olympisch goud te winnen, het grootste resterende hiaat op zijn ongeëvenaarde erelijst. In de finale versloeg hij Alcaraz in hun laatste ontmoeting tot dinsdag. Op het gravel van Parijs ontvouwde zich een wedstrijd van ongekend niveau, intensiteit en spanning waarin beide spelers de beste versie van zichzelf lieten zien. Met een uitgekookte tactiek was de Serviër de Spanjaard uiteindelijk de baas, na twee lange sets die werden beslist in een tiebreak.
Het was het soort wedstrijd waarvan iedereen hoopt die dinsdag weer te zien. Voor Alcaraz is de kwartfinale een mogelijkheid om de onderlinge balans weer op gelijke hoogte te brengen; Djokovic leidt nu met vier gewonnen partijen tegen drie. Het zou een statement van formaat zijn; wie de recordkampioen verslaat, is zelf direct topfavoriet voor de titel. Voor Djokovic zal het andermaal een kans zijn te laten zien dat je hem nooit te vroeg moet afschrijven.
