Column | Bellen met de bondscoach

Gesprek zaterdag 22 juli. Andries Jonker belt Sherida Spitse.

Jonker: Ja, met mij. Wat heb je nou gedaan?

Spitse: Wat heb ik gedaan?

Jonker: Op die persco. Je legt de hele opstelling op tafel.

Spitse: Heb ik dat gedaan? Wat heb ik gezegd dan?

Jonker: Dat we 5-3-2 gaan spelen. Dat heb je gezegd.

Spitse: Dat heb ik helemaal niet gezegd. (Op de achtergrond bij Sherida lijkt iemand haar na te praten).

Jonker: Portugal kijkt ook mee, hè?

Spitse: Ik zei niks over het plan. Heb ik dat gezegd? Wat heb ik dan gezegd?

Jonker: Zit je nou te lachen?

Spitse: Nee, ik zit niet te lachen. Het zijn die meiden hier.

Jonker: Dit is een serieus gesprek.

Spitse: Ik heb niet gezegd dat we 5-3-2 spelen.

Jonker: Dat zeg ik ook niet. Jij zei dat je niet als nummer zes speelde, dan kunnen zij het wel uitrekenen.

Spitse: Heb ik dat gezegd? Dan floepte het eruit.

(Op de achtergrond zijn Danielle van de Donk en Jackie Groenen te horen. Ze zingen: ‘Heb ik dat gezegd? Heb ik dat gezegd?’ Mogelijk naar een lied van zangeres Froukje).

Jonker: Ik heb helemaal niks aan jullie, hè?

Spitse: Wacht, ik loop even bij ze weg.

Jonker: Waar zijn jullie nu?

Spitse: Bij dat gedeelte van die tafeltjes.

Jonker: Waar we langs binnenkwamen?

Spitse: Ja, naar de persruimte.

Jonker: Oké blijf daar, ik kom eraan.

Even later:

Jonker: Waar dan?

Spitse: Bij die tafeltjes. We zijn… moment… acht… negen vrouwen in blauw trainingspak.

Jonker: Bij de ingang bij de bus?

Spitse: Nee, bij dat barretje.

Jonker: Waar we net waren?

Spitse: Ja, daar staan we nog steeds.

Jonker: Oké, blijf daar.

Gesprek Zondag 23 juli. Na Nederland-Portugal. Spitse belt Jonker. Spitse klinkt schor.

Spitse: Wat ik net nog zeggen wilde: Het viel wel mee toch?

Jonker: Wat viel mee? Zijn jullie nog niet klaar?

Spitse: Ze waren helemaal niet voorbereid op ons plan. Ik had niks gespoild.

Jonker: Dat zeg jij. Als je maar uitkijkt met wat je straks zegt.

Spitse: Ik zeg niks over Amerika.

Jonker: Jawel, je zegt wat ik zei dat je moet zeggen.

(Iemand praat op de achtergrond bij Sherida)

Spitse: We mogen geen Amerika zeggen, het is Verenigde Staten krijg ik hier te horen. America is het continent.

Jonker: Je gaat heel verdrietig kijken en suggereren dat je op je oude plek staat.

Spitse: Ik ga echt niet verdrietig kijken. Ga zelf maar verdrietig kijken.

Jonker: Komen jullie nog naar buiten?

Spitse: Sta je nog voor de kleedkamer? We zijn allang hier.

Jonker: Waar?

Spitse: In die zaal met de vlaggen. Twintig plus vrouwen in blauw trainingspak en eentje op krukken. Kennie missen.

Jonker: Aan de oostkant?

Spitse: (is even stil) Ik weet helemaal niet wat het oosten is hiero…

Jonker: Hetzelfde als in Nederland… blijf daar maar ik vind jullie wel.