Column | Mini-Rusland

Steeds meer verhalen over spionnen. In Veldhoven, bij het hoofdkwartier van ASML, is iedereen verdacht. Rondom onze kabels in zee wordt extra gepatrouilleerd. Is het toeval dat er steeds vaker brand uitbreekt in onze middeleeuwse steden? Wat is de echte reden van die stroomstoring gisteren in Den Haag? Een paar huizen verderop werd een pallet drinkwater afgeleverd, blikken die tot 2045 houdbaar zijn. Ik heb op het punt gestaan om een noodpakket aan te schaffen, maar die poedermaaltijden zijn niet te eten. Dan liever de hongerdood in de eigen kelder.

Ondertussen welt de vraag op wat Hongarije, het mini-Rusland van Viktor Orbán, nog in de EU en vooral de NAVO doet. Gaan de Hongaren echt meevechten als Rusland de hand heft tegen een van de onzen? Natuurlijk niet, ze spelen onze posities direct door aan de vijand. Delen we echt al onze militaire geheimen met deze zogenaamde vriend van Geert Wilders? Mark Rutte, wiens aanstelling bij de NAVO nog bijna werd geblokkeerd door de Hongaarse leider, zal intern toch ook weleens de wenkbrauwen fronsen als de democratie daar weer verder wordt uitgehold. Of blaft hij alleen tegen spelers met slechte kaarten zoals Zelensky? Als Schoof het schoothondje is van Wilders, wat is Rutte dan van Trump? Een pop die hij zo nu en dan op een stoel zet om gezellig thee mee te drinken. Of whiskey, Mark vindt inmiddels alles lekker wat hem in de Oval Office wordt voorgeschoteld.

Ondertussen poseerden onze koning en koningin gisteren met een stel giraffen in Kenia. De koning had het bij het staatsbanket zowaar over de mensenrechten gehad. Zijn woorden hadden nul effect, de Keniaanse bevolking hing niet voor de buis om zich te laven aan zijn inzichten en voor William Ruto – geweldige naam, dat wel – en zijn paladijnen was de toespraak ook geen eye-opener: hij wist zelf al lang dat hij het met de mensenrechten niet zo nauw neemt.

Dat is de nieuwe tijd: leiders schamen zich nergens meer voor, ze komen openlijk voor hun ideeën uit. Goed beschouwd is dat vooruitgang: er wordt minder gelogen. We hoeven ons geen illusies te maken: ze gaan doen wat ze zeggen en wat ze zeggen wordt steeds gruwelijker. Niemand kijkt er meer van op als er wordt aangekondigd om een land of volk van de kaart te vegen. Overal nemen ze hun leiders meer dan serieus. Behalve in Nederland. Wij doen het zonder enige sturing van bovenaf. Daar hebben we zelf voor gekozen. Minimaal de helft van de Kamerleden en bijna alle bewindslieden zijn incapabel en niemand maakt zich zorgen. Misschien kan een buitenlandse leider de koning inlichten bij een volgend banket.

Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.