VVD pleit voor minder inspraak bij Defensieplannen: ‘Not in my backyard is eigenlijk asociaal’

Posted on June 12, 2024 by admin

De overheid moet de inspraakprocedures voor de grootschalige uitbreidingsplannen van Defensie drastisch inperken, vindt Tweede Kamerlid Silvio Erkens (VVD). Volgens Erkens komt ander de paraatheid van de Nederlandse krijgsmacht in het geding. „Veel burgers hebben de houding: not in my back yard. Gezien de dreiging waarmee we te maken hebben, vind ik dat eigenlijk asociaal.”

Sinds de grootschalige Russische invasie in Oekraïne heeft Defensie er vele miljarden bij gekregen om de krijgsmacht te versterken. Bij die versterking gaat het niet alleen om de aanschaf van materieel, maar ook om de training van personeel. Het ministerie is daarom op zoek naar nieuwe locaties om munitie op te slaan, manschappen te legeren en om te oefenen – ter land, ter zee en in de lucht. In december heeft demissionair staatssecretaris Christophe van der Maat (Defensie, VVD) de voorlopige plannen voor veertig locaties voorgelegd aan burgers en lokale besturen. Het gaat onder meer om munitieopslag in Groningen en Drenthe, een ‘superkazerne’ in de Flevopolder en nieuwe laagvlieggebieden bij de luchtmachtbases Leeuwarden en Volkel.

Die plannen, zo blijkt, hebben geleid tot een golf van bezwaarschriften. Afgelopen maand maakte Van der Maat bekend dat er ruim 2.200 ‘zienswijzen’ waren ingediend tegen de voorstellen van Defensie. „Ongekend veel”, zegt Silvio Erkens. Volgens Erkens dreigen de plannen enorme vertraging op te lopen, waardoor de krijgsmacht niet genoeg kan oefenen.

Het VVD-Kamerlid pleit er daarom voor de normale inspraakprocedures in deze dossiers drastisch te versnellen: „Het betekent dat er wel degelijk routes blijven om besluiten van de overheid aan te vechten, maar dat bijvoorbeeld de termijnen om een klacht in te dienen veel korter worden.”

VVD-Kamerlid Silvio Erkens: „Zeggen dat militairen in het buitenland moeten oefenen, vind ik decadent.”

Niet wandelen met de hond

Na het einde van de Koude Oorlog heeft Defensie een groot aantal kazernes en oefenterreinen gesloten en zijn grote oefeningen in Nederland zeldzaam geworden. Vanwege het gebrek aan ruimte oefent Defensie nu vaak in Duitsland, Litouwen en Polen.

Nu er meer geld is, heeft Defensie snel meer locaties nodig. „Als politici moeten we daarvoor onze nek uitsteken en zeggen: dit moet binnen drie jaar geregeld zijn”, zegt Erkens. „Het ministerie wil het vrijwillige dienjaar [nu nog met enkele honderden vrijwilligers] voor 2028 uitbreiden naar drie- á vierduizend militairen. Dat is best snel: al die jongens en meiden moeten wel ergens eten, slapen en kunnen oefenen.”

De toenemende behoefte aan terreinen in Nederland „kan inderdaad betekenen dat je in een natuurgebied op bepaalde tijden even niet kan wandelen met de hond”, zegt Erkens.

Het VVD-Kamerlid verwijst naar de Crisis- en Herstelwet uit 2010, waarmee een groot aantal bouw- en infrastructurele projecten versneld zijn doorgevoerd, zonder de gebruikelijke inspraakprocedures. „Ik wil een steen in de vijver gooien. Als ik kijk naar het proces dat het demissionaire kabinet heeft ingezet dan gaat het allemaal te traag. NAVO-commandanten waarschuwen dat een Russische aanval op NAVO-grondgebied binnen vijf jaar een feit kan zijn.”

Natuurbeheer én munitieopslag

Tijdens de parlementaire behandeling van de uitbreidingsplannen van Defensie wil Erkens per motie voorstellen de inspraakprocedures te verkorten. Of dat kan rekenen op de instemming van de rest van de coalitie, is nog ongewis. BBB-Kamerlid Gijs Tuinman stelde eerder vragen aan staatssecretaris Van der Maat over de geplande heropening van vliegbasis De Peel (bij Venray) in verband met de schadelijke gevolgen voor het regionale centrum voor paardentopsport dat zich daar bevindt. „Draagvlak en vertrouwen zijn belangrijk”, laat Tuinman in een reactie weten, „anders wordt dit een juridische nachtmerrie.” BBB is voorstander van het „versnellen” van de uitbreidingsplannen van Defensie, maar vindt dat niet dwang, maar innovatie voorop moet staan. „Bij multifuntioneel gebruik van de ruimte zou de opslag van munitie en natuurbeheer samen kunnen gaan”, laat Tuinman weten.

VVD’er Erkens vindt dat het belang van Defensie op de eerste plaats staat. „De Nederlandse F-35’s zouden een grote rol kunnen spelen bij het uitschakelen van de Russische luchtafweer. Als je van onze krijgsmacht vraagt dit soort risicovolle taken op zich te nemen dan moet ze goed kunnen trainen. Dan zeggen: ze moeten maar in het buitenland gaan oefenen, vind ik decadent. We hebben het letterlijk over de levens van onze mannen en vrouwen.”

Column | In deze tuin is de lucht uit laagjes opgebouwd

admin
October 15, 2024
0

In mijn poëziekast staat een kaartje waarop je een eigenwijze getekende vogel ziet met de tekst ‘Gadverdamme het ruikt hier naar poëzie’. Het is van kunstenaar Rogier Cornelisse uit zijn serie ‘Dagvogels’. Ik moet er elke keer als ik het zie weer een beetje om lachen. Het is zo precies als mensen het vinden, hè bah, poëzie, gauw overslaan en verder lezen. Hier is het een slordige bruine vogel, die zijn snavel ophaalt. Zou een prima omslag geweest zijn voor het boekje van Ben Lerner dat een aantal jaar geleden verscheen: The hatred of Poetry. Lerner heeft het daarin over wat we verwachten van poëzie – iets universeels en groots – en wat we krijgen: iets waar we weinig van begrijpen omdat het zo lastig verwoord is. En ook heeft hij het over het verschijnsel dat een paar geciteerde regels of een hele strofe van een gedicht vaak enorm aanspreken, maar dat niemand zin heeft om het hele gedicht te lezen.

Mij gaat het soms ook wel zo. Dan kun je die losgerukte regels goed gebruiken voor je eigen gevoel of gedachte, maar het hele gedicht gaat een kant op die je niet per se wilde. En sinds het min of meer in de mode is geraakt onder dichters om thematische bundels te schrijven, kun je zelfs met de losse gedichten al bijna niets meer beginnen omdat die niet meer ‘los’ zijn, niet meer zelfstandig bestaan, ze horen in het verhaal van een bundel.

Ik denk dat die tendens ook te maken heeft, behalve met de ongrijpbare factoren waar modes uit voort komen, met de financiering van het Letterenfonds en de noodzaak om vooraf een plan in te dienen.

Maar hoe gaat het vaak? Iemand schrijft een gedicht, schrijft er eens drie achter elkaar, dan weer een poos niets. De gedichten horen bij hoe ze naar de wereld kijkt, bij wat hij niet begrijpt en toch wil vangen en dat lukt niet, en op een dag staat ineens in een gedicht: ‘jaren zocht ik het/ zo nergens dat het zich hier vinden laat’. Erik Menkveld schreef dat ooit. ‘Het’. Het kan van alles zijn, maar wat het ook is, het valt je toe, want je zocht het nergens, en je zocht het, want het laat zich vinden. Die paradox, die niet opgelost wil worden. Die ruikt naar poëzie.

Ik verlang er ook best vaak naar, naar poëzie. Het is een vaag verlangen, ik weet niet wat ik dan wil, een gedicht waarvan ik denk: ja! dat is precies wat ik nu wilde lezen. Ongericht op zoek keek ik op internet naar ‘De 50 beste boeken volgens NRC’ – geen dichtbundel te bekennen. Bij de boekenredactie vinden ze poëzie dus ook niet zo lekker ruiken.

Daar zat ik dan met mijn verlangen, naar de lucht te staren, niet wetende wat ik wilde. Maar toen las ik ineens, gewoon wat bladerende door een verzamelbundel van K. Michel: ‘In deze tuin is/ de lucht uit laagjes/ opgebouwd als bladerdeeg.’

Waarom was dat nu precies het gedicht dat ik lezen wilde? Het heeft niet te maken met mijzelf, maar met het gedicht zoals het is. Zoals de regels op elkaar volgen, zoals het klinkt, wat het ineens te zeggen blijkt te hebben aan ongrijpbaars en verrukkelijks, opgevangen in het doorzichtige net van de poëzie. ‘Als je de lucht tegen het licht houdt/ dan zie je in de vorm/van een ladder het watermerk.’

Mmm, wat ruikt dat lekker: ‘De dag daarvoor brak/een onweersbui los//De bliksem schopte de donder/als een colablikje door de lucht’

Opinie | Radiostoring

admin
October 15, 2024
0

Ik luister vanmorgen naar NPO Klassiek. Krantje erbij. Helaas, mijn luisterplezier wordt danig verstoord. Ik baal, van het constant wegvallen van de zender. Dab+ is tot nu toe geen succes hier in huis. We hebben al veel zelf geprobeerd. Antenne verlengen, verkorten, radio verplaatst, maar niks helpt. Ik ga online op zoek naar verbetertips. Het is geen uniek probleem. Het blijkt een veel voorkomende irritatie. Mijn zoektocht levert, naast mogelijke oorzaken, ook 7 tips op. Ik lees ze serieus door, tot tip 6: ‘Richt uw antenne goed af’.

Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]

Onthutsend Oranje weet zich geen raad met verzwakt Duitsland en verliest met 1-0

admin
October 14, 2024
0

Een zwak, mak en inspiratieloos Oranje speelde maandagavond een van de slechtste helften onder bondscoach Ronald Koeman. Duitsland was in München oppermachtig, maar won slechts met de minimale score: 1-0. Zo blijft het in de tweede termijn van Koeman, maart 2023 gestart, wachten op een overwinning op een topland.

Van de buitenkant licht de ufo-vormige Allianz Arena op in de nationale driekleur. Opgetild door de steun van het volk speelden beide landen hier in de zomer hun meest overtuigende EK-duels – Duitsland-Schotland (5-1) en Nederland-Roemenië (3-0). Nu is het onmiskenbaar meer het reguliere werk, deze vochtige maandagavond in oktober. Een wedstrijd in de groepsfase van Nations League, een toernooi dat in de plaats is gekomen van oefenduels, spreekt minder tot de verbeelding.

Johan Neeskens

Het is een ontspannen gebeuren, met Thomas Müller die samen met Manuel Neuer, Ilkay Gündogan en de afwezige Toni Kroos afscheid neemt als international. Samen waren ze goed voor ruim 450 interlands. ‘Dank für alles, jungs’, staat in kapitalen. Er is fraai applaus voor de recent overleden Duitse doelman Dieter Burdenski en Johan Neeskens, in de stad waar hij zijn befaamde strafschop maakte in de WK-finale van 1974.

Een kort fluitconcertje klinkt als de naam wordt omgeroepen van Koeman, die het sinds het EK van 1988 nooit helemaal goed meer kan doen in Duitsland. Bij de volksliederen worden de vier gouden sterren prominent getoond – verwijzend naar de vier wereldtitels. ‘Ein großer Fußballabend in München’, belooft de stadionspeaker met veel enthousiasme.

Geholpen door gerommel bij Oranje, begint het inderdaad spectaculair. De hoge, agressieve pressie van Duitsland drukt Nederland meteen naar achteren. Linksback Jorrel Hato, basisdebutant, geeft een onmogelijke bal op centrale verdediger Micky van de Ven. Serge Gnabry onderschept, Jamie Leweling schiet al na honderd seconden binnen. Maar Oranje heeft geluk, het is nipt buitenspel.

De onervarenheid en gebrek aan automatismen zijn direct zichtbaar bij Oranje. Tegenover het ontbreken van de eerste drie aanvoerders bij Nederland – Virgil van Dijk, Nathan Aké, Frenkie de Jong – staat eveneens een flink verzwakt Duitsland. Naast de gestopte internationals moet bondscoach Julian Nagelsmann aanvaller Jamal Musiala, middenvelder Kai Havertz en keeper Marc-André ter Stegen missen. Doelman Oliver Baumann is deze avond met 34 jaar een van de oudste debutanten bij Duitsland.

Oranje wordt overlopen

Koeman stapt na een paar minuten al uit zijn dug-out, ziet dat Nederland direct overlopen wordt. De centrale verdedigers Stefan de Vrij en Van de Ven lijken niet te weten wanneer ze door moeten dekken, terwijl middenvelders Quinten Timber en Ryan Gravenberch niet lijken te weten wanneer en met wie ze terug moeten lopen. Een dodelijke combinatie, die leidt tot twijfel, halve keuzes, balverlies, gevaarlijke situaties.

Koeman roept meerdere keren naar De Vrij, die bij afwezigheid van Van Dijk aanvoerder is. Hij probeert duidelijk te maken wie welke middenvelders en aanvallers moet oppakken. Maar de Duitse aanvalslinie – met Leweling, Florian Wirtz, spits Tim Kleindienst en Serge Gnabry – wisselt veel van positie. Nederland weet zich er compleet geen raad mee.

Bondscoach Ronald Koeman tijdens de wedstrijd tegen Duitsland, in München. Foto Odd Andersen/AFP

Koeman is ontevreden over bijna alles. Over een verre uitworp van doelman Bart Verbruggen op linksbuiten Cody Gakpo na acht minuten, die leidt tot balverlies. Over een enorme kans van linksback Maximilian Mittelstädt, die op Verbruggen mikt. Over balverlies van Gravenberch, na een moeilijke pass op hem.

Er is nauwelijks organisatie, geen structuur. Koeman is „stinksauer” [extreem boos], merkt een Duitse commentator op de perstribune op. Foeterend draait hij zich om naar zijn assistenten, broer Erwin en Wim Jonk. Gaat dan even zitten. Dan weer staan. Het is een wonder dat het na een kwartier nog 0-0 staat.

De verwijtende blikken en felle aanwijzingen houden aan. Ook na een half uur is de oplossing nog niet gevonden. Koeman maakt de indruk dat hij het zelf soms ook niet weet, zo onmachtig staat hij langs de lijn. Hij schreeuwt zijn spelers naar voren met wilde armgebaren, om iets van druk te krijgen op Duitsland. In balbezit lijkt Oranje totaal geen idee te hebben. Combinaties mislukken continu.

Gegenpressing

Als een wave wordt ingezet, na 34 minuten, mokt Koeman verder. Gravenberch loopt zich vijf minuten later zomaar vast op het middenveld – hij twijfelt, weet niet naar wie hij moet spelen. Daar waar Timber een terugspeelbal pardoes inlevert bij een Duitse aanvaller. Het is ontluisterend, zeldzaam armoedig.

De Duitsers likken hun vingers af bij de formidabele gegenpressing. Zoals wanneer Gakpo op eigen helft even ruimte lijkt te hebben voor een spaarzame aanval, nadat Oranje de bal cadeau kreeg. Maar meteen zetten de Duitsers de aanvaller klem.

Na rust oogt Oranje iets stabieler, als Timber en Tijjani Reijnders worden vervangen door Mats Wieffer en Donyell Malen. Maar de 1-0 kan niet uitblijven. En valt na 64 minuten: een ziedend schot van Leweling in de bovenhoek, na een afgeslagen hoekschop. Verbruggen kan alleen maar kijken. Een opgewonden vreugdesprongetje is te zien bij Nagelsmann.

Doelpuntmaker Jamie Leweling (rechts) met teamgenoot Antonio Rüdiger na de 1-0.

Voetbal blijft soms een ongrijpbaar spel, want in slotfase kan Oranje zomaar nog gelijkmaken. Een kwartier voor tijd spat een afstandsschot van Xavi Simons, via de vingertoppen van doelman Baumann op de bovenkant van de lat. En kort voor tijd schiet Malen gevaarlijk in de hoek, Baumann redt spectaculair met zijn rechtervuist.

Zo blijft het 1-0. Terwijl in München een klein feestje wordt gevierd, loopt Koeman om 22.39 uur meteen naar de spelerstunnel, richting de kleedkamer. Na een in vele opzichten verloren avond.