N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Ruzie over toneeluitvoering Schrijver Jamal Ouariachi heeft zich openlijk gedistantieerd van de toneeltekst die hij schreef voor de voorstelling Keizer zonder Kleren van de Spelersfederatie. Er zouden zonder overleg te veel aanpassingen zijn gedaan. De groep bestrijdt zijn lezing.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97020001-b90d8f.jpg)
Foto Barbara Raatgever
Schrijver Jamal Ouariachi heeft zich openlijk gedistantieerd van de toneeltekst die hij schreef voor de voorstelling Keizer zonder Kleren van de Spelersfederatie. De voorstelling gaat vanavond in première in het Internationaal Theater Amsterdam. Op zijn blog schrijft hij dat het een wanhoopsdaad is en dat de tekst niet meer van hem is. Zijn vertrouwen is beschaamd, stelt de auteur.
De Spelersfederatie reageert verrast en geschrokken en stelt dat hun vertrouwen in de auteur evengoed is beschaamd.
Ondanks afspraken over overleg bij wijzigingen zijn er zonder zijn goedkeuring „cruciale scènes” geschrapt en is er „nodeloze onzin” toegevoegd, schrijft Ouariachi: „De serieuze satire die ik had geschreven was veranderd in een onevenwichtige klucht. Te ongericht. Niet scherp genoeg. Niet venijnig genoeg. Niet emotioneel genoeg.”
Keizer zonder Kleren beoogt „een volwassen versie van het sprookje over de kledingloze keizer” en een „satirisch kostuumdrama” te zijn, schrijft de groep op de site.
Nadat hij een try-out zag die hem deed schrikken, was er een afspraak over tekstuele reparaties. Maar vrijdag ontdekte Ouariachi dat alsnog het einde was veranderd – tegen zijn zin. Dat nieuwe einde „verplettert de subtiliteit, het is sentimenteel, het klópt simpelweg niet.”
Hij is eerder bedroefd dan boos, schrijft Ouariachi. Daarbij stelt hij dat de theatermakers „hun reet afvegen met het werk” dat hij heeft verricht.
Volgens de leden van de Spelersfederatie is wat Ouariachi beweert onwaar. Acteur Timo Huijzendveld en regisseur Amira Duynhouwer stellen dat er voortdurend overleg is geweest. „Het is heel spijtig dat hij zo reageert’, zegt Duynhouwer.
Huijzendveld: „Zeven minuten voor hij zijn blogpost online zette, heb ik hem geappt om te praten over het einde dat we vrijdagavond hadden uitgeprobeerd. Als hij het echt niet had gewild, dan hadden we alsnog zijn einde gespeeld.”
Duynhouwer: „Try-outs zijn er om dingen uit te proberen. Wij hadden het idee dat het nieuwe einde beter aansloot en beter aankwam bij het publiek.”
Jamal Ouariachi heeft het nieuwe einde niet met eigen ogen gespeeld zien worden. Hij kent alleen de tekst. Huijzendveld: „Er is gedurende het hele proces veel overleg geweest, ook over alle veranderingen die we wilden of uitvoerden. Alleen de laatste weken had hij minder tijd voor overleg. Hij schrok van de eerste try-out, vorige week. Daarna hebben we zijn lange lijst met aanpassingen overgenomen.”
Vertrouwensbreuk
Ouariachi schreef al eens een eenakter voor de Theatertroep, het collectief waar de Spelersfederatie uit voortkomt. Hij kent dus de speelstijl, maar in zijn reactie lijkt het erop dat ook die speelwijze hem niet kan bekoren. Duynhouwer: „Onze speelstijl is vaudeville-achtig, vrij en speels. Misschien dat ons gevoel voor humor toch uiteenloopt met het zijne. Misschien beoogde hij een andere aanpak.”
„Het wordt nu een welles-nietes-spelletje”, reageert Ouariachi. „De aanloop was coöperatief. Daar zijn we het over eens. Maar een week geleden zag ik een klucht met vette grappen, ontbrekende scènes, toegevoegde scènes, zonder visie. Ik heb me twee uur zitten verbijten en me de ogen uit mijn kop geschaamd. Dat kon in een week maar bescheiden worden gerepareerd. Vrijdag ontdekte ik dat ze de week ervoor ook een nieuw einde hadden geoefend. Dat betekende een vertrouwensbreuk. Dat ze nu alsnog zeggen mijn einde te willen spelen, doet er niet meer toe. Too little, too late.”
