Tegen de Amerikaanse rapper Sean Combs (54), beter bekend onder zijn artiestennaam Diddy, liggen nog eens 120 beschuldigingen van seksueel wangedrag en misbruik. Dat meldt de advocaat van de slachtoffers Tony Buzbee dinsdag volgens Amerikaanse media. De helft van de vermeende slachtoffers is vrouw en de andere helft is man. Ook zouden 25 slachtoffers minderjarig zijn ten tijde van het misbruik.
Een persoon beweert zelfs 9 jaar oud te zijn geweest. De beschuldigingen aan het adres van Diddy gaan over de periode van 1991 tot nu. De advocaten van Combs spreken van enkele „ongegronde beschuldigingen” en van een „roekeloos mediacircus”. Combs ontkent elke beschuldiging van seksueel misbruik.
Lees ook
Opnieuw een grote misbruikzaak in de muziekwereld. Wie is Sean ‘Diddy’ Combs?
Advocaat Buzbee zegt daarentegen dat meer dan drieduizend mensen contact hadden opgenomen over vermeend misbruik door Combs. Na een onderzoek hebben advocaten besloten 120 van hen te vertegenwoordigen. Volgens hen vond het vermeende misbruik vooral plaats tijdens feesten van de hiphopartiest in New York of Los Angeles, of tijdens audities. Combs organiseerde seksfeesten, zo bleek uit eerdere aantijgingen.
Jonge mensen
De 54-jarige Combs is een van de bekendste producers en artiesten in de hiphopwereld. Advocaat Buzbee licht in een persconferentie toe dat in de industrie „vooral jonge mensen, mensen die willen doorbreken, gedwongen werden tot dit soort gedrag met de belofte dat ze een ster zouden worden”. De advocaat verwacht dat er komende maand veel rechtszaken worden aangespannen. Het wordt geen collectieve rechtszaak.
Vorige maand kwam Combs al vast te zitten voor afpersing, seksuele uitbuiting en mensenhandel voor prostitutiedoeleinden. In de aanklacht staat dat hij zijn macht gebruikte om vrouwelijke slachtoffers te verleiden tot seksuele optredens tijdens zulke seksfeesten, onder invloed van drugs. Ook zou hij vrouwen hebben bedreigd met wapens. De aanklacht spreekt van een criminele onderneming.
Combs imperium begon af te brokkelen toen zijn ex-vriendin Cassie Ventura hem in een rechtszaak beschuldigde van verkrachting. Daarna rolden de beschuldigingen binnen.
In Rotterdam heeft de rechter woensdag een man veroordeeld die verdacht werd van seksuele straatintimidatie. De 33-jarige Asmerom Z. krijgt een boete van 100 euro, plus 180 euro voorwaardelijk. Het Openbaar Ministerie had een boete van 280 euro geëist. Het is de eerste veroordeling voor seksuele intimidatie sinds het vergrijp op 1 juli landelijk strafbaar werd.
Sinds juli loopt er in Rotterdam, Utrecht en Arnhem ook een proefproject waarbij undercover boa’s in de gaten houden of er seksuele straatintimidatie plaatsvindt. Deze boa’s zagen op 9 augustus hoe de man op het Rotterdamse Schouwburgplein een jonge vrouw aansprak, achternaliep en haar bij haar heupen vastpakte. Volgens de handhavers was de vrouw daar niet van gediend.
Intimiderend, zo oordeelde de rechter over het gedrag van Z., en bovendien „vernederend, vreesaanjagend en onterend”. De 33-jarige man, die geen advocaat had meegenomen, liep volgens RTL Nieuws halverwege het voorlezen van het vonnis scheldend de rechtszaal uit.
Lees ook
‘Volg die daar: kans op een heterdaadje.’ In het Arnhemse nachtleven met de boa’s speuren naar straatintimidatie
Het is al een wonder om in Venetië in het theater La Fenice naar de opera te gaan. Om achter een deurtje in zo’n legendarische vergulde box plaats te nemen met je ellebogen op je eigen balustradetje en te denken: misschien zat Casanova hier ook. Maar dan komt er een sopraan op in een verpletterend roze japon, een fier poederdonsje tussen de ravenzwart gekostumeerde orkestleden. Geen idee wat ze gaat doen, het programma is gewijzigd, hoe of wat verstond ik niet. Ze zet het op een zingen. Wat een stem! „Eat me”, versta ik, „drink me”, hoor ik. Ha! Wonderland is compleet, dit is Alice. Het meesterlijke solostuk is van Unsuk Chin. De sopraan heet Siobhan Stagg en zij voegt haar silhouet naar de bekende Alice-illustraties van John Tenniel. Hangend haar. Schouders achteruit, kin omhoog, rug als een plankje – aanval is beter dan verdediging. Ik ben bang, maar kom maar op. Compleet conform de Biënnale van de beeldende kunsten die, uitdagend als Alice, de stad domineert. Niet: sorry dat ik besta, maar: hier ben ik.
Siobhan Stagg in Teatro La Fenice, 26 september 2024. Foto Erik van Zuylen
Iedereen die de landenpaviljoens van de Biënnale ‘doet’, heeft een favoriet. De mijne is Oostenrijk. Dat laat zich vertegenwoordigen door de politieke vluchtelinge Anna Jermolaewa uit Sint-Petersburg en dat terwijl in Oostenrijk extreem-rechts triomfantelijk in de rondte zompt.
Met een acuut oog voor de poëzie van de repressie ging Jermolaewa aan de slag met de absurditeiten van afweer en onderdrukking. Zo ironiseert ze, met hulp van vier Oekraïense ballerina’s, het Russische misbruik van Het Zwanenmeer, op tv teruggebracht tot visuele fopspeen. Rusland leidde ook tot haar installatie van verboden verklaarde westerse popmuziek. Technici kopieerden subversieve lp’s op het celluloid van x-rayfilms die ze uit de vuilnisbakken van ziekenhuizen visten. Elvis onder een botbreuk, Roxy Music achter een röntgenschedel, het is een schitterende verbeelding van de totalitaire angst voor kunst en cultuur.
Oostenrijk komt ook aan de beurt. Diep snijdt Jermolaewa’s Research for sleeping positions, een video waarvoor ze 24 uur de slaap zocht op het stationsbankje waar ze als vluchtelinge haar eerste week op bivakkeerde. Ze woelt, ze hangt, ze suft. Ze slaapt niet, want haar bankje is veranderd. In het midden zitten nu armleuningen, om mensen als zij te weren. Nooit vergeten, slaapdeprivatie is een vorm van marteling.
Kunst, ook de meest persoonlijke, reageert op wat de wereld aanreikt. Die wereld is in chaos en oorlog, en de Biënnale 2024 puilt uit van unverfroren artistiek commentaar op wat de macht uitvreet met klimaat, emigranten, racisme. Het mooie is dat het zo welgemoed gebeurt; ik zie melancholieke, wijze, grappige, schrandere en super-esthetische kunst. Zelden agressief, steeds scherp. Allicht is de confrontatie met de gevolgen van je dwingelandij onverdraaglijk, als je meent dat je de baas hoort te zijn. Daarom willen nogal wat politici de kunsten wegdoen en hun publiek erbij. Zal ze niet lukken.
„Kop d’raf!” roept de Hartenkoningin. Alice groeit en groeit. Zij lacht en de koningin waait weg.
De verbreding van rijksweg A15 en de aansluiting op de A12 tussen Arnhem en Nijmegen kan definitief doorgaan. Nu de Raad van State in een einduitspraak woensdagochtend groen licht heeft gegeven voor dit project, komt er een einde aan de slepende juridische procedure over ‘project ViA15’, een van de grootste infrastructuurprojecten in Nederland.
Rijkswaterstaat, de provincie Gelderland en minister Barry Madlener (Infrastructuur, PVV) zullen de uitspraak met een zucht van verlichting hebben ontvangen – al was het volgens deskundigen groter nieuws geweest als de uitspraak nu nog in het nadeel van het Rijk zou zijn uitgevallen. Op basis van tussenuitspraken lag een positief eindoordeel woensdag in de lijn der verwachtingen.
Toch is het einde van de 7,5 jaar durende rechtszaak een belangrijk moment. ViA15 werd in de stikstofcrisis een slepend juridisch gevecht met een hoge inzet. De hamvraag: mag je met de vrijgekomen stikstofruimte van stoppende boerenbedrijven een nieuw bouwproject realiseren, en zo ja, hoe moet je dan rekenen? De hele praktijk van vergunningverlening in Nederland kwam erdoor op het spel te staan, van vergunningen voor woningbouw tot de aanleg van infrastructuur en de energietransitie.
Megaproject
Het oorspronkelijke tracébesluit uit 2017 betreft het doortrekken van de A15 naar de A12 en het verbreden van beide snelwegen. Nu gaat de A15 bij knooppunt Ressen nog over in een eenbaansweg, om bij het dorp Bemmel in een T-splitsing te eindigen. Die splitsing moet een doorgaande weg worden die uitkomt op de A12 bij Zevenaar.
Het nieuwe stuk snelweg is met een aanneemsom van zo’n 1,5 miljard euro zelfs voor infrabouwers een grote klus. Volgens Rijkswaterstaat is ViA15 hard nodig om de A12 te ontlasten – de snelweg bij Duiven behoort tot de beruchtste filetrajecten van Nederland. Ook komt er door het project een betere verbinding tussen de Rotterdamse haven en Duitsland.
Probleem: het geplande nieuwe asfalt gaat dwars door Natura 2000-gebied Rijntakken. Stikstofneerslag bij aanleg en gebruik van de weg kan die kwetsbare natuur schaden. Volgens Europese regels mag de stikstofneerslag op Natura 2000-gebieden hoogstens gelijk blijven en in elk geval niet stijgen. Rijkswaterstaat en de provincie Gelderland wilden dit oplossen door zes boerenbedrijven op te kopen, wat stikstofruimte vrijmaakt voor de wegwerkzaamheden.
Meer dan veertig natuurorganisaties, bedrijven en omwonenden gingen in beroep, waaronder Mobilisation for the Environment. Zij stelden dat de rekenmethoden van het kabinet bij het opkopen van boerenbedrijven voor stikstofwinst niet deugden. Het ging met name om de rekenmethode met een ‘afkapgrens’ – tot waar een bouwer de neerslag van stikstof moet berekenen voor de aanvraag van een natuurvergunning.
De voor ViA15 verantwoordelijke minister moest de afgelopen jaren meermaals terug naar de tekentafel. Daarbij werd de afkapgrens voor wegverkeer vergroot van 5 naar 25 kilometer en werd rekenprogramma Aerius kritisch tegen het licht gehouden.
Voldoende onderbouwing
In maart van dit jaar maakte de Raad van State in een belangrijke tussenuitspraak een eind aan veel twijfel. Toenmalig minister Harbers (VVD) kreeg van de hoogste bestuursrechter gelijk. De vernieuwde rekenmethoden, inclusief de verruimde afkapgrens, zijn volgens de Raad van State wetenschappelijk voldoende onderbouwd.
Alleen kon ViA15 nog niet doorgaan. De minister moest voor het snelwegproject beter onderzoeken hoe de aanleg de kwaliteit van de omliggende natuurgebieden beïnvloedt.
Omgevingsrechtadvocaat Mathilde van Velzen-de Boer: „De minister moest per natuurgebied inzichtelijk maken welke maatregelen er zijn om te zorgen dat de natuurwaarden behouden blijven of verbeteren. Alleen als er genoeg andere maatregelen overblijven voor de natuur, mag de stikstofruimte van de opgekochte boerderijen worden gebruikt voor de aanleg en het gebruik van de doorgetrokken snelweg.” Kortom: als niet goed onderbouwd is dat er voldoende maatregelen zijn voor natuurbehoud, mag er geen stikstofruimte naar de ViA15.
En dat is nu gebeurd. De Raad van State oordeelt woensdag dat „de nadere onderbouwing volstaat” en geeft groen licht voor ViA15.
Uiteindelijk heeft de langdurige procedure rondom ViA15 bewindslieden beziggehouden in vier opeenvolgende kabinetten. Minister Madlener (Infrastructuur, PVV) mag het dossier nu definitief in de archiefkast opbergen.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122536755-812927.jpg|https://images.nrc.nl/oMLe6u9KoPrKf4PwJLdm7--FZHo=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122536755-812927.jpg|https://images.nrc.nl/dNiZOm2mD0DU1OFUe1ozOrE_sow=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data122536755-812927.jpg)
