Presentator van intellectuele exercities over de vraag wat het leven de moeite waard maakt

Necrologie

Wim Kayzer 1946-2023 Hij maakte gespreksprogramma’s met schrijvers, filosofen, kunstenaars en wetenschappers. Een hoogtepunt was de reeks Nauwgezet en wanhopig, waarin schrijvers zich urenlang lieten ondervragen.

Wim Kayzer maakte in 2000 zijn laatste reeks gesprekken: ‘Van de schoonheid en de troost’.
Wim Kayzer maakte in 2000 zijn laatste reeks gesprekken: ‘Van de schoonheid en de troost’.

Foto Kippa

Zoiets was nooit eerder vertoond: vier heren van middelbare leeftijd die zich acht uur lang lieten ondervragen over de geschiedenis van de twintigste eeuw. Met een buitengewoon vasthoudende ondervrager en een omroep die het aandurfde zo’n serie – met de allure van een intellectuele exercitie – uit te zenden. Die omroep was de VPRO, de serie heette Nauwgezet en wanhopig en de ondervrager was Wim Kayzer, die dit weekeinde is overleden. Hij was 76 jaar.

Wim Kayzer was een boegbeeld van de VPRO, maar begon zijn carrière halverwege de jaren zeventig bij de VARA-radio, waar hij op zaterdagochtend meewerkte aan het programma Z.I. Dat blonk vooral uit in diepgravende journalistiek over zaken als politiek en arbeidsverhoudingen. In 1979 werd Z.I. bekroond met de Reissmicrofoon van de radio- en tv-critici.

Maar intussen botste Kayzer steeds vaker met de VARA-leiding die meer publiek wilde trekken met een luchtiger programma-aanbod. Hij speelde in die stammenstrijd een hoofdrol. Volgens hem moest de VARA links blijven en liefst nog linkser worden. De hang naar popularisering zou naar zijn mening leiden tot de ondergang van de omroep. „Van een omroepvereniging naar een gekkenhuis”, waarschuwde hij. „Van een gekkenhuis naar het sterfhuis.”

Extra spanning in de montage

Maar de populariseerders wonnen de strijd. En toen de VARA in 1983 stopte met Z.I., vond Kayzer onderdak bij de VPRO. Daar kon hij maken wat hij wilde. Zijn eerste serie was een reeks sologesprekken met intellectuelen uit alle windstreken aan wie hij de grote vraagstukken van die tijd voorlegde. Programma’s zonder enige opsmuk, omdat het gesproken woord hem boven alles ging.

Wim Kayzer in de studio van ‘Van de schoonheid en de troost’.
Foto Kippa

Het hoogtepunt uit zijn VPRO-oeuvre was de reeks Nauwgezet en wanhopig, in 1989, waarin hij met vier schrijvers en filosofen (Gabriel Garcia Marquez, Jorge Semprun, György Konrád en George Steiner) de geschiedenis, de dilemma’s en de echo’s van de twintigste eeuw besprak. De serie gaf hen alle vier grote bekendheid in Nederland – voordien werden ze in dit land nauwelijks gelezen. De gesprekken waren los van elkaar opgenomen, waarna Kayzer de uitspraken zodanig monteerde dat er extra spanning ontstond. Alsof ze op elkaar reageerden.

Van de schoonheid en de troost

De serie won dat jaar de Nipkowschijf, de tv-pendant van de Reissmicrofoon. Kayzer weigerde echter die onderscheiding van de critici in ontvangst te nemen. Hij vond dat die naar de VPRO moest gaan, als bekroning van „de verrassende grootmoedigheid” die de omroep had betoond om dit programma de benodigde ruimte te geven. „De bijval van het publiek was inspirerend”, zei hij. „Dat was voldoende eer. De eer van de Nipkowschijf laat ik graag aan de VPRO.” Toen de jury volhield dat de prijs specifiek naar Kayzer moest gaan, kon de schijf op de dag van de uitreiking door niemand in ontvangst worden genomen.

Wim Kayzer maakte nadien nog verschillende gespreksprogramma’s met schrijvers, filosofen, kunstenaars en wetenschappers. Zijn laatste reeks, Van de schoonheid en de troost, dateert uit 2000. Hij droeg toen een ooglapje, als gevolg van een beschadigde oogzenuw. De serie ging vooral over de vraag wat het leven de moeite waard maakt – een vraag die in al zijn tv-programma’s steeds weer terugkwam.

https://www.youtube.com/watch?v=K3G-I6vCIZc