Met een grote groep van niet meer de jongste mensen lopen we door Bussum. Een auto stopt naast me en het raampje gaat open. De bestuurder begint tegen me te zingen: „Ouwe lullen moeten weg! Ouwe lullen moeten weg. Ouwe lullen zitten alleen maar in de weg.” De man had haarfijn door dat wij de Koot-en-Bie- wandeling aan het doen waren.
Paul van Keep
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
De beantwoording van verzoeken tot openbaarmaking van overheidsinformatie verloopt opnieuw trager. Met 188 dagen is de gemiddelde termijn in 2024 twaalf dagen toegenomen ten opzichte van 2023. Al jaren duurt de beantwoording gemiddeld ruim een halfjaar, terwijl de wettelijke termijn in de Wet open overheid uiterlijk 42 dagen is.
Dat blijkt uit onderzoek van non-profitorganisatie Open State Foundation in samenwerking met de Universiteit van Amsterdam en het Instituut Maatschappelijke Innovatie. Het gaat om Woo-besluiten die in 2024 werden gepubliceerd op de sites van ministeries. Het aandeel dat buiten de termijn wordt beantwoord, ligt afgelopen vier jaar – sinds Open State dit bijhoudt – rond de 83 procent.
Het ministerie van Justitie en Veiligheid spant dit keer de kroon met 299 dagen, terwijl Onderwijs, Cultuur en Wetenschap met 99 dagen opnieuw het snelste is. Eerdere jaren was het ministerie van Financiën het langzaamst. Serv Wiemers van Open State heeft met Financiën gesproken, vertelt hij. „Ik kan niet zeggen dat dat effect heeft gehad, maar de wil was er wel.” Wiemers hoopt dat ministeries ijveren om niet de slechtste van de klas te worden.
De scores van de onder het kabinet-Schoof ingerichte ministeries Asiel en Migratie, Volkshuisvesting en Ruimtelijk Ordening en Groene Groei en Klimaat werden nog onder de departementen gevoegd waar ze uit voortkomen, respectievelijk: Justitie en Veiligheid, Binnenlandse Zaken en Economische Zaken.
Het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur publiceerde in 2024 de meeste Woo-besluiten: 378 (Financiën is tweede met 255).
Het aandeel aanvragen dat buiten de termijn wordt beantwoord, ligt afgelopen vier jaar rond de 83 procent
Landbouwminister Femke Wiersma (BBB) heeft onlangs nog verzoeken tot openbaarheid over milieugegevens in relatie tot boerenbedrijven stilgelegd, omdat die de privacy in het geding zouden brengen. Experts hebben kritiek op deze inperking. De Woo-verzoeken kwamen van onder meer NRC en milieubeweging MOB – bekend van rechtszaken op het gebied van het stikstofdossier – en dierenwelzijnsorganisatie Wakker Dier.
Voor het eerst heeft Open State ook uitvoerig naar lokale overheden gekeken. Gemeentes werden steekproefsgewijs bekeken, waarbij Amsterdam eruit sprong in positieve zin. De beantwoordingstermijn is ruim gehalveerd afgelopen jaar, van 137 dagen naar 63.
Lees ook
Het lukt ministeries maar niet om verzoeken van burgers sneller te behandelen
Het beeld van hoe de provincies presteren, is compleet op Overijssel na. Groningen (190 dagen) is de langzaamste. Gelderland antwoordt, ondanks een driemaal hoger aantal Woo-besluiten dan alle andere provincies, relatief snel na een gemiddelde 66 dagen. Alleen Limburg (63 dagen) is sneller.
Open State merkt op dat Overijssel geen overzichtelijke lijst van Woo-besluiten publiceert, waardoor de termijn niet is te berekenen. Wiemers zegt dat deze informatie ook niet is verstrekt. Desgevraagd verwijst Overijssel naar het Woo-portaal, dat door Wiemers „een moeilijk doorzoekbaar ratjetoe” wordt genoemd.
Lees ook
Landbouwminister Wiersma wil niet dat informatie van boerenbedrijven openbaar wordt: verzoeken stilgelegd
Na een staakt-het-vuren van net geen twee maanden heeft Israël gedaan wat het al vaker aankondigde: de Gaza-oorlog hervatten. Vanaf half twee in de nacht van maandag op dinsdag voerde het luchtaanvallen uit op verschillende plekken in de Gazastrook. Drie uur later meldde het Gazaanse ministerie van Volksgezondheid al 232 doden als gevolg van de Israëlische bommen.
„Israël zal vanaf nu met steeds meer militaire kracht tegen Hamas optreden”, schreef premier Benjamin Netanyahu dinsdagochtend vroeg op X. Volgens de Israëlische regering is de hervatting van de luchtaanvallen een reactie op de weigering van Hamas om de resterende gijzelaars vrij te laten. Op haar beurt zegt de militante groepering dat juist deze beëindiging van het staakt-het-vuren het lot van de gijzelaars in gevaar brengt.
Al sinds het bestand van kracht werd, op 19 januari, werd er getwijfeld aan de intenties van Israël om het in zijn geheel na te komen. Fase één begon nog voortvarend, met de vrijlating van groepjes gijzelaars door Hamas, het toelaten van hulp tot de Gazastrook, gedeeltelijke terugtrekking van Israëlische troepen en de vrijlating van Palestijnen uit Israëlische gevangenissen.
Maar Israël leek nooit van plan om zich te committeren aan fase twee, waarin het zich volledig zou terugtrekken uit Gaza in ruil voor vrijlating van de 59 resterende gijzelaars, van wie er vermoedelijk 24 nog in leven zijn. Herhaaldelijk benadrukte Netanyahu dat zijn regering ondanks het bestand nog altijd van plan was om Hamas met militaire middelen uit te roeien. Commentatoren zagen daarom al langer aankomen dat de gesprekken over fase twee op niets zouden uitlopen.
Die vrees is werkelijkheid geworden, nu Israël eigenhandig de voorwaarden van het bestand verandert. Netanyahu eiste onmiddellijke vrijlating van de gijzelaars, zonder daar nog langer de militaire terugtrekking van zijn leger uit Gaza tegenover te zetten. De afgelopen weken had Israël ook al de toevoer van hulpgoederen en elektriciteit naar Gaza geblokkeerd. Hamas wilde vasthouden aan de oorspronkelijke afspraken; de groepering sprak in de nacht van maandag op dinsdag van een Israëlische „coup” tegen de afspraken van het staakt-het-vuren.
De Amerikaanse president Donald Trump, die vlak voor zijn aantreden een rol speelde bij de totstandkoming van het staakt-het-vuren, was vooraf van de Israëlische luchtaanvallen op de hoogte gebracht. „Hamas had gijzelaars kunnen vrijlaten om het staakt-het-vuren te verlengen, maar koos in plaats daarvan voor weigering en oorlog”, zei woordvoerder Brian Hughes van de Nationale Veiligheidsraad van het Witte Huis tegen The Times of Israel.
Begin deze maand schaarde Netanyahu zich achter een plan van de Amerikaanse Midden-Oostengezant Steve Witkoff voor verlenging van fase één. Met het Witkoff-plan zette Israël de afspraken van het akkoord met Hamas al volledig naar eigen hand, om vervolgens te kunnen zeggen dat Hamas het betreffende plan weigert. Ook toen zei Hamas zich aan de oorspronkelijke afspraken te willen houden in plaats van mee te gaan in deze wijziging van de spelregels.
In de nacht van maandag op dinsdag kwamen er van overal in Gaza berichten over Israëlische aanvallen. Vooral de steden Khan Younis en Gaza-Stad werden zwaar geraakt. Ook zijn er volgens berichten in Palestijnse media bommen gevallen op Al-Mawasi, een gebied in het zuidwesten van Gaza dat Israël juist ingericht had als schuilzone. Hierbij zouden enkele tenten van ontheemden in brand zijn gevlogen.
In de zuidelijke stad Khan Younis zagen verslaggevers van persbureau AP explosies en rookpluimen. Ambulances brachten gewonden naar het Nasser-ziekenhuis, waar patiënten op de grond lagen, sommigen schreeuwend. Een jonge jongen zat met een verband om zijn hoofd terwijl een zorgmedewerker hem controleerde op meer verwondingen. Een jong meisje huilde toen haar bebloede arm werd verbonden.
Veel van de doden zijn burgers. Beelden uit Gaza laten zien dat er tientallen kinderen, vrouwen en ouderen onder de slachtoffers zijn. Wel heeft Israël ten minste één hoge Hamas-functionaris gedood: volgens Palestijnse media gaat het om plaatsvervangend hoofd Mahmoud Abu Watfa van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
In eigen land wordt Netanyahu al tijden bekritiseerd door families van de gijzelaars, die hem verwijten dat hij niet alles op alles zet om hun geliefden en familieleden vrij te krijgen. Zij vrezen dat hervatting van de oorlog weinig goeds voor de gijzelaars voorspelt. Verschillende familieleden en vrijgelaten gijzelaars plaatsten in de nacht van maandag op dinsdag een emoji van een gebroken hartje op de sociale media.
De Israëlische krant Haaretz citeerde begin deze maand Einav Zangauker, de moeder van de in Gaza vastgehouden Matan Zangauker. Zij zei toen dat Netanyahu er alles aan heeft gedaan om het bestand op te blazen, en dat hij hiermee een belofte vervult aan zijn ultrarechtse coalitiepartner Bezalel Smotrich, de minister van Financiën.
Smotrich kon zich van meet af aan al niet in het bestand vinden. Netanyahu moet hem te vriend houden om zijn regering overeind te houden. Eerder schreef Smotrich op X dat de blokkade van hulpgoederen een voorbode is voor de „poorten van de hel” in Gaza en een „totale overwinning op Hamas”.
Hamas laat weten dat Israël de wapenstilstand die sinds 19 januari gold, heeft beëindigd. Deze stap heeft gevolgen voor de gijzelaars die worden vastgehouden in het Palestijnse gebied, meldt Hamas. Israël laat weten met de luchtaanvallen te zijn begonnen omdat Hamas weigerde de gijzelaars vrij te laten. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft het leger daarom opdracht gegeven luchtaanvallen uit te voeren op verschillende doelen van Hamas. Het dodental is inmiddels opgelopen tot 44, meldt Al Jazeera.
De Amerikaanse president Donald Trump was vooraf op de hoogte gebracht van de luchtaanvallen, meldde een woordvoerder van het Witte Huis aan het Fox News-programma Hannity.
In een verklaring waarschuwt de Israëlische minister van Defensie, Israël Katz, dat „de poorten van de hel zullen opengaan in Gaza” en dat Hamas een „kracht zal voelen die het nog nooit eerder heeft gevoeld” als het niet de overgebleven 59 gijzelaars vrijlaat.
„Vanavond zijn we de strijd in Gaza opnieuw begonnen vanwege Hamas’ weigering om de gijzelaars vrij te laten en vanwege de dreiging om IDF-soldaten en Israëlische gemeenschappen schade toe te brengen” zegt Katz. „We zullen niet stoppen met vechten totdat alle gijzelaars naar huis terugkeren en alle oorlogsdoelen zijn bereikt”, voegt hij eraan toe.
De eerste fase van de wapenstilstand tussen Hamas en Israël ging op 19 januari in en liep na zes weken af zonder dat de tweede fase inging. Hamas houdt vast aan de oorspronkelijke voorwaarden van de overeenkomst. In de tweede fase van het bestand zou Israël zich volledig uit Gaza terugtrekken en ermee instemmen de oorlog permanent te beëindigen in ruil voor de vrijlating van de overgebleven gijzelaars.
Hoewel Israël deze voorwaarden in januari ondertekende, heeft premier Netanyahu herhaaldelijk verklaard dat Israël de oorlog pas zal beëindigen als Hamas’ militaire en bestuurlijke macht volledig is vernietigd.
Hoewel Israël fase twee van de wapenstilstand niet wilde accepteren, bleef het staakt-het-vuren nog ongeveer tweeënhalve week van kracht na het einde van fase één, terwijl bemiddelaars probeerden nieuwe voorwaarden voor een verlenging te vinden.
Lees ook
Weigering over te gaan naar fase twee van Gaza-bestand en blokkade van hulp toont dat Israël zich niet committeert aan afspraken met Hamas
