N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
In het verpleeghuis waar ik werkte, was het nogal eens moeilijk alle benodigde zorg op tijd te leveren. Zo ook in die avonddienst op onze afdeling voor mensen met dementie. Ik ren letterlijk door de gang. Een mevrouw die daar wandelt, haast zich naar de kant en vraagt: „Moet je nodig?”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Kunstenaar Willem den Ouden is op 97-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn uitgeverij bekendgemaakt, meldt de NOS. Den Ouden was een van de belangrijkste landschapsschilders van Nederland. Zijn werk is onder meer te zien in het Rijksmuseum.
Willem den Ouden werd geboren op 31 juli 1928 in Nijmegen. Hij volgde zijn opleiding aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en studeerde daarna enige tijd in Parijs. Hoewel hij in zijn vroege jaren flirtte met abstractie en de avant-garde, vond hij zijn ware stem in het landschap. Op veel werk van Den Ouden is de Waal te zien, met daarboven onmetelijke luchten vol rivierlicht. Aan de rivier woonde Den Ouden sinds 1967 in de Gelderse plaats Varik.
In de jaren tachtig en negentig voerde de schilder actie tegen de dijkverzwaringen door Rijkswaterstaat, onder meer bij Herwijnen aan de Waal. De schilder was gek op het rivierlandschap en vond de plannen van de versterking te ingrijpend. Dat gaf hem landelijke bekendheid. Dichter Willem van Toorn was een van zijn medestanders.
Zijn verzet kreeg aanvankelijk veel bijval, maar nadat de rivieren in 1995 te maken kregen met hoogwater, kreeg hij te maken me weerstand en werd zelfs bedreigd.
Sinds 2011 legde Den Ouden zich toe op (zelf)portretten. In 2020 schilderde hij Zelfportret met corona mondkapje, nadat hij te horen kreeg dat hij besmet was met Covid-19.
Op de vrijdagavond voor Pasen verbaasde Pieter Omtzigt iedereen door aan te kondigen dat hij per direct uit de Haagse politiek stapt. Daarmee brengt hij de toekomst van zijn eigen partij en die van het kabinet in gevaar, ziet politiek redacteur Guus Valk. Wat is de erfenis van Pieter Omtzigt? Heeft hij Den Haag weten te veranderen?
Heb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via [email protected].
Ouders: „Onze dochter (5) danst sinds anderhalf jaar. We zagen dat ze het hartstikke leuk vond, ook de dansshow in het theater aan het einde van het eerste seizoen. Maar sinds een week of tien klaagt ze dat ermee wil stoppen. Ze vindt het stom zegt ze, heeft geen zin om te gaan. We vinden het moeilijk te peilen of ze het echt niet leuk vindt, of dat ze bang is het niet goed te doen. Ze vindt de dansjes moeilijker, en de druk van de volgende theatershow neemt toe. Maar volgens de dansjuf gaat het prima tijdens de les. Onze dochter wil graag in één keer iets goed kunnen. Volgens school is ze perfectionistisch. Thuis danst ze graag, vooral dansjes van anderen op de tv na dansen vindt ze leuk. Wat is verstandig om te doen? Als ze het niet leuk vindt, kan ze wat anders zoeken. Dan is nog de vraag of ze het jaar moet afmaken of niet. Maar we vinden het zonde als ze de lessen zou staken omdat ze geen fouten durft te maken.”
Marga Akkerman: „Laten we geen etiketten plakken op zo’n jong kind. Perfectionisme is een vaag begrip, en heeft niks te maken met niet willen oefenen. Maar oefenen voor een theatershow haalt het speelse weg. Het betekent dezelfde dansjes herhalen. Misschien vindt jullie dochter dat saai, wil ze iets nieuws leren, en durft ze dat niet te zeggen. Op deze leeftijd willen kinderen vooral lief gevonden worden. Of ze vindt het inderdaad te moeilijk, en wil vrij dansen en niet hoeven presteren.
„Jullie kunnen het haar vragen. Wat haar antwoord ook is, de huidige danslessen lijken niet meer te passen. Omdat het in deze ontwikkelingsfase gaat om plezier, en niet om ‘doorzetten’ is het seizoen afmaken niet per se nodig.
„Belangrijk is om een omgeving te creëren waarin jullie dochter geen druk ervaart, maar wel uitdaging. Laat het idee van perfectionisme los. Jullie zien nu overal aanwijzingen voor het bestaan ervan maar op een heleboel andere momenten zullen die niet aan de orde zijn. Ieder kind verzamelt informatie op haar eigen manier en komt tot eigen beslissingen. Wees daar vooral nieuwsgierig naar, en waardeer haar daarom.”
Carolien Hermans: „Ik zou niet kiezen voor doorgaan met de lessen als het plezier ontbreekt. Op deze leeftijd is het belangrijk om het plezier centraal te stellen. Dat is de intrinsieke motivatie voor een bezigheid op de lange termijn. Druk of verplichting kan dat in de weg staan.
„Kijk eens naar danslessen in de omgeving die mogelijk beter aansluiten. Laat jullie dochter wat proeflesjes doen. In de lessen die ze nu doet staat een strakke choreografie centraal, maar er zijn ook dansdocenten die hun lessen creatiever inrichten, en meer met vrije expressie doen.
„Een theatershow voor kleuters werkt alleen als die goed wordt begeleid, in een veilige sfeer. Een vaste choreografie is vaak te veel gevraagd. Op deze leeftijd is een informele sessie met ouders vaak veel leuker, daar kun je een feestje van maken.
„De vraag is of dansles nodig is. We denken dat als kinderen iets leuk vinden, het goed is ze op les te doen. Maar dat hoeft eigenlijk niet. Als uw dochter thuis danst, draagt dat ook bij aan wat we ‘de dansante ontwikkeling’ noemen. U kunt dat thuis stimuleren door samen te dansen, bijvoorbeeld door na het eten een muziekje op te zetten. Dat is voor een kind een veilige, fijne situatie om lekker te dansen.”
Marga Akkerman is niet-praktizerend klinisch jeugd- en kinderpsycholoog. Carolien Hermans is als choreograaf en orthopedagoog verbonden aan o.m het Conservatorium van Amsterdam. Zij schreef Naar een pedagogiek van de beweeglijkheid.
Reageren op dit artikel kan alleen met een abonnement.
Heeft u al een abonnement, log dan hieronder in.
