De Hongaarse biochemicus Katalin Karikó en de Amerikaanse immunoloog Drew Weissman winnen dit jaar samen de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde. Zij ontdekten de cruciale aanpassingen aan mrna die de ontwikkeling van mrna-vaccins mogelijk hebben gemaakt. Een fundamenteel nieuwe manier om vaccins te maken, die van grote waarde bleek tijdens de coronapandemie.
Wéér is het crisis. Wéér staan er draaiende camera’s rond het Catshuis. En wéér zegt premier Dick Schoof na urenlang praten, schorsen en toch maar weer verder praten dat er „genoeg vertrouwen” is tussen PVV, VVD, NSC en BBB om verder te gaan.
Hij ziet er niet opgelucht uit. Wel moe en gespannen. Steeds zegt hij: „Er was en is geen racisme in het kabinet. En ook niet in de coalitiefracties.”
Zo hadden ze het afgesproken in het kabinet en met de partijleiders: dit moest de boodschap zijn. Al wisten ze in het Catshuis ook dat het mogelijk een ongeloofwaardige boodschap was. Na een dag waarop de enige bewindspersoon van Marokkaanse afkomst was opgestapt, Nora Achahbar van NSC.
Waarna via veel media naar buiten kwam wat er eerder die week, maandag, gezegd zou zijn in de ministerraad. Daar zouden bewindspersonen van verschillende partijen zich racistisch hebben uitgelaten over moslims en Marokkaanse Nederlanders. Citaten die rondgingen: „halalvreters”, „antisemitisme zit diep in het dna van moslims”, „kutmarokkanen”.
In haar ontslagbrief schrijft staatssecretaris Achahbar van Toeslagen dat ze vertrekt om „de polariserende omgangsvormen van de afgelopen weken”. Die hadden een „zodanige impact” op haar gehad dat ze haar werk als staatssecretaris „niet meer effectief” kon en wilde doen. Achahbar schrijft niets over racisme. En over welke omgangsvormen ze het precies heeft en van wie, zegt ze ook niets. Waardoor Schoof ’s nachts in zijn persconferentie bij het Catshuis kan zeggen dat ze bedoelde: de omgangsvormen „in de samenleving en in de Tweede Kamer”. En dus niet in het kabinet.
Lees ook
Bij toeslagenouders slaat het vertrek van Achahbar in als een bom
Hij zal, zegt hij, nooit zeggen wat er aan tafel in de ministerraad is gezegd. En dus ook niet ontkennen dat er racistische uitspraken zijn gedaan. Waar het op neerkomt: over zijn ministers en staatssecretarissen is van alles naar buiten gekomen, maar ze hebben met z’n allen vastgesteld dat dat géén racisme was.
Schoof leest in zijn verklaring ook voor dat zijn kabinet juist „een kabinet is dat strijdt tegen racisme, tegen antisemitisme en tegen discriminatie”. Maar hij kijkt onzeker als hem wordt gevraagd om uit te leggen wat het betekent dan wél dat de enige vrouw in het kabinet van Marokkaanse afkomst vertrekt. „Het is buitengewoon te betreuren is dat mevrouw Achahbar vertrokken is en dat daarmee zeg maar een lid, een staatssecretaris met een migratieachtergrond vertrokken is uit het kabinet.”
Schoof houdt het kort, lang niet alle vragen kunnen worden gesteld.
Hij loopt weg om plaats te maken voor de partijleiders die om de beurt tegen journalisten zeggen hoe „blij” ze zijn dat „de lucht is geklaard” en dat ze met z’n allen verder gaan. Want „spannend” was het wel. „Maar we zijn eruit gekomen”, zegt Caroline van der Plas.
Wat er dan zo spannend was en waar ze uitgekomen zijn – niemand zegt het. Zoals ze ook niet willen zeggen waar ze het de hele avond over hebben gehad, en wat er nu wel of niet gezegd is in de ministerraad. Ze stappen in hun auto’s en zijn weg. „We zijn weer een weekje verder”, appt iemand uit de coalitie aan NRC.
Week na week is het crisis. Al was het kabinet misschien wel nooit zo dicht bij de politieke afgrond als deze keer. Maar hoe lang kun je als premier blijven volhouden dat alles écht goed gaat? Elke keer krijgt Schoofs imago een nieuwe deuk, en ook zijn geloofwaardigheid. Hij wil de premier zijn voor alle Nederlanders en Nederland vooruit helpen, en zegt dat elke keer, maar moet dan toch ook weer reageren op tweetjes, uitspraken, onderlinge ruzies.
Ook NSC zit met een geloofwaardigheidsprobleem. Op vrijdag is duidelijk dat Achahbar niet de enige van die partij is die wil opstappen. Judit Uitermark, minister van Binnenlandse Zaken, twijfelt ook. Zelfs al de hele week.
Toch blijven alle andere NSC-bewindslieden nu zitten. En ook tijdelijk partijleider Nicolien van Vroonhoven zegt vrijdagnacht dat er „geen racisme” is in het kabinet. Maar zo lang niet duidelijk is wat er wel of niet gezegd is in de ministerraad, zal daar twijfel blijven over blijven. Oppositiepartijen eisen op vrijdag al openbaarmaking van de notulen van de ministerraad. Normaal gesproken zijn die geheim en Schoof zegt in zijn persconferentie op besliste toon dat die notulen „staatsgeheim” zijn. „En dat blijft voorlopig zo.”
„De toon en inhoud van het debat zoals dat ook de afgelopen week is gevoerd is in strijd met mijn persoonlijke waarden en integriteit”, zei de opgestapte staatssecretaris Nora Achahbar van Financiën (NSC) vrijdagnacht in een korte toelichting op haar vertrek. „En in strijd met wie ik ben”.
Ze herhaalde daarbij dat ze de huidige polarisatie in de samenleving „gevaarlijk” vindt, zoals ze ook al in haar vrijdagavond laat gepubliceerde afscheidsbrief schreef.
In haar schriftelijke en mondelinge toelichting op haar vertrek nam Achahbar het woord „racisme” niet in de mond, terwijl daar vrijdag wel uitdrukkelijk berichten over circuleerden.
Ze beantwoordde na haar korte verklaring geen vragen van journalisten, die onder meer wilden weten wat er waar is van de berichten dat bewindslieden tijdens de ministerraad van maandag zouden hebben gesproken over „kutmarokkanen” en „halalvreters”.
Liveblog
Crisisberaad kabinet
Schoof: We hebben als kabinet het vertrouwen uitgesproken met elkaar door te gaan
Wat voor racistische dingen zullen er afgelopen maandag nou toch geroepen zijn in de ministerraad? Dat was het eerste wat ik dacht toen ik las over de opgestapte Nora Achahbar. Wie gingen er verschrikkelijk tekeer? Een schuimbekkende Dickie Schoof over scooterende kutmarokkanen? Een scheldende Mona Keijzer over gelukzoekende dobberafrikaantjes? Fleur Agema in zogenaamd plat Haags over Syrische kopvoddenteven? Wat ik vermoed wat het dappere damesduo Faber & Klever geroepen heeft? Dat durf ik niet eens op te schrijven. Maar neemt u van mij aan: de geest was maandag in het Catshuis uit de fles. En die fles is inmiddels kapot. De scherven zijn weggegooid. Ver weg. Heel ver weg.
Wat er precies gezegd is zal voorlopig niet bekend worden omdat er niet uit het Haagse fröbelschooltje geklapt mag worden. Maar het was voor Nora in elk geval ernstig genoeg om op te stappen. Wegwezen bij dit primitieve spul. Dit valt thuis niet uit te leggen.
Op het moment dat ik dit schrijf gaat het gerucht dat de rest van het NSC het ook voor gezien wil houden en dat zij met zijn allen bij hun grote leider Pieter Omtzigt op het ziekenzaaltje gaan liggen. Dus onze koning moet dit weekend even in de buurt van zijn paleisje blijven. Dickie komt zo goed als zeker zijn ontslag indienen. Niet op de fiets en ook niet met een gezellig appeltje in de hand. Maar misschien wil een islamitisch jochie met een bontkraagje hem achterop zijn scootertje naar Huis ten Bosch brengen. Hoewel een lift van een Amsterdamse taxi ook goed is voor het plaatje op de voorpagina’s. Dickie zal het ontslag met een diepe zucht indienen en ik denk dat we deze arme stroman nooit meer terugzien in Den Haag.
Dat hoeft ook niet want bij de nieuwe verkiezingen zal een trumpiaanse overwinning voor Geertje door ons land galmen. Zeteltje of tachtig? Minimaal. Wilders wordt onze nieuwe premier en formeert een gezellig rechts kabinet. Met Wierd Duk op Binnenlandse Zaken, Johan Derksen op Sport en Cultuur en Bert Huisjes neemt op voorspraak van Loek Hermans het ministerie van Sociale Zaken voor zijn rekening. Wappie Baudet krijgt Gezondheidszorg. Het voordeel daarvan is dat er bij de volgende pandemie lekker veel dooien vallen. Goed voor de woningnood en de krapte in de bejaardenzorg. Verder vrees ik dat Sywert ook nog een redelijke kans maakt op een baantje. Een crimineel verleden is geen enkel bezwaar. Dat heeft Geert geleerd van zijn Amerikaanse voorbeeld oom Donald. En een hoge Shell-jojo wordt zijn energieminister. Die krijgt maar één opdracht: zorg dat er sowieso genoeg olie is. Olie die onze premier dagelijks op het vuur kan gooien. Welk vuur? Elk vuur. En de stikstof? En het klimaat? Die problemen worden in een klap opgelost. Kwestie van Yvon Jaspers op Landbouw en Visserij. Regeren is achteruitkijken.
Of dit een actueel columnistenfantasietje is? Nee. Ik weet zeker dat ik gelijk krijg. Dat krijg ik vaak. Net als in het geval van de NAM. Vorig jaar riep ik in de kroeg tegen mijn vrienden dat de NAM binnen de kortste keren een vuige truc zou vinden om de schadevergoeding aan de Groningers te stoppen. Ik sloot een paar vrolijke weddenschappen af. Nooit met mij wedden. Ik win namelijk altijd. Volgens mij hadden de aardolieboeren daar namelijk toen al lang een bataljon gewiekste Amsterdamse Zuidas-advocaten op gezet. Hun verweer is simpel: als zij de gaskraan dichtdraaien, dan doen wij dat met de geldkraan. En waarom moeten wij eigenlijk die schade betalen? Bewijs maar eens dat die scheuren in die huizen er niet al lang zaten?
In 2022 maakte de NAM 2,4 miljard euro winst en vorig jaar slechts 224 miljoen euro. Ik hoop dat die vorige week opgestapte Idsinga aandelen NAM heeft. Dan komt hij warmpjes de winter door.
Als u dit stukje op zaterdag leest is het kabinet al gevallen. Of hebben ze gisteravond een gewapende vrede getekend? Zoals die twee sneue presentatoren van Vandaag Inside. Niet erg hoor, dan valt het kabinet volgende week. Dat weet ik zeker. Wedden?
