Bij een schietpartij op een christelijke privéschool in de Amerikaanse staat Wisconsin zijn maandag zeker twee doden en zeven gewonden gevallen. Dat melden internationale persbureaus. De minderjarige schutter is vermoedelijk een leerling van de Abundant Life Christian School in Madison. Hij werd dood aangetroffen na de aanval, er is niet bekendgemaakt hoe hij om het leven is gekomen.
Eerder sprak de politie op een persconferentie nog van vier doden, de schutter niet meegerekend. Dit aantal werd later bijgesteld naar twee doden, zo meldt de politie op social media. Het is niet duidelijk waardoor het dodental werd bijgesteld naar beneden.
Politieagenten kwamen in groten getale naar de school toe, maar hebben hun dienstwapens niet hoeven inzetten. Een deel van de gewonden zou in levensgevaar verkeren, zij zijn naar een nabijgelegen ziekenhuis overgebracht. De politie heeft de wegen rondom de school afgezet en voert momenteel een onderzoek uit naar de geweldsdaad.
De Abundant Life Christian School biedt onderwijs vanaf de kleuterleeftijd tot en met de middelbare school. Er zijn bijna vierhonderd leerlingen bij de school ingeschreven. President Joe Biden is ingelicht over de schietpartij.
Zoonlief, vijftien jaar en vierde klas gymnasium, appt me de resultaten van zijn toetsweek: „Hoi mam, ik heb een 3 voor het proefwerk taalverzorging Nederlands… maar gelukkig een 7,5 voor schijkunde.”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Ik ben geen Bashar al-Assad-kenner, maar ik ben in zijn goede tijd wel in het National Museum in Damascus geweest waar het bestaan van Bashar al-Assad in meerdere ruimtes werd gevierd. Het was in 2006 en hij moet toen al wel meedogenloos zijn geweest want onze reisleidster bleef bij alle felrealistische schilderwerken ongevraagd maar doorhameren op de prettige kanten van ’s mans karakter, terwijl haar gezicht een ander verhaal vertelde.
Op het moment van schrijven zijn er massagraven geopend waar naar schatting 100- tot 150.000 tegenstanders van zijn regime in liggen. Volgens omwonenden reden de koelwagens met lijken af en aan.
Mijn broer is slechtziend, bijna blind. Hij gaf me ooit de tip, geen aanrader overigens want het is in de praktijk niet te doen, om bij een eerste kennismaking met iemand de ogen te sluiten. Aan de stem zou je veel beter kunnen horen of iemand een lul of trut is. Hoed u voor de eerste indruk, iedereen kent wel een wolf in schaapskleren.
Ik heb de afgelopen dagen naar de geweldige BBC-documentaireserie House of Assad gekeken, over de familie Assad die Syrië runde als haar eigen bedrijf. De focus ligt op de nu naar Rusland uitgeweken ex-dictator en zijn vrouw, die antwoord geeft op de vraag hoe ze zo zijn geworden. Ze komen op de archiefbeelden over als beminnelijke, vriendelijke mensen. Een onhandige, slissende oogarts, een stoethaspel. Zijn vrouw Asma – door Vogue in 2011 tot „woestijnroos” gedoopt – sprak over hem als „iemand bij wie je altijd terechtkunt”. Het was nooit de bedoeling dat hij president werd. Er zitten beelden in van de begintijd, op bezoek bij koningin Elizabeth, tegen wie hij schutterig vertelde dat hij in zijn Londense tijd gebruikmaakte van een metrohalte in de buurt van het paleis. Je denkt geen seconde: hier staan een massamoordenaar en zijn al even meedogenloze vrouw, maar het beest moet er toen al in gezeten hebben.
Het is niets nieuws, in de Tweede Wereldoorlog barstte het van vriendelijke nazi’s. Albert Speer overleefde op karakter de Neurenberger processen, over Konrad Gemmeker, de commandant van Westerbork, werd gezegd dat hij de Joden niet naar Polen trapte, hij lachte ze naar Polen.
Aardige mensen, knappe mensen, vriendelijke mensen en fatsoenlijke mensen kunnen net zo goed een onmens zijn. Andersom is het overigens niet zo, mensen die eruitzien als meedogenloze beulen zijn meestal gewoon ook meedogenloze beulen.
In de praktijk valt het nooit mee.
Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.
Baanwielrenner Harrie Lavreysen en atlete Sifan Hassan zijn woensdagavond tijdens het NOC*NSF Sportgala verkozen tot Sportman en -vrouw van het Jaar. Lavreysen versloeg de andere genomineerden: wielrenner Mathieu van der Poel, Formule 1-coureur Max Verstappen en atleet Abdi Nageeye. Hassan won van roeister Karolien Florijn, zeilster Marit Bouwmeester, zwemster Sharon van Rouwendaal en atlete Femke Bol.
Lavreysen beleefde een droomjaar. Tijdens de Olympische Spelen in Parijs won de baanwielrenner drie gouden medailles. Door winst op de teamsprint, sprint en keirin, kroonde hij zich tot de succesvolste Nederlandse deelnemer aan de Olympische Zomerspelen ooit. Op de Spelen van Tokio won Lavreysen ook al twee gouden en een bronzen medaille.
Voor Hassan, die er dit jaar als eerste Nederlandse vrouw met een olympische gouden medaille op de marathon vandoor ging, is 2024 ook een bijzonder jaar. In Parijs won ze daarnaast ook twee bronzen medailles. Op zowel de 5.000 als de 10.000 meter behaalde Hassan een derde plek. Nooit eerder won een atlete op de drie langste atletiekonderdelen een medaille tijdens de Spelen. Een prestatie die haar eerder deze maand al tot eerste Nederlandse Wereldatlete van het Jaar kroonde.
Lees ook
Olympische odyssee van Sifan Hassan eindigt met historisch goud op de marathon. ‘Dit voelt als 42 medailles’
Tijdens het Sportgala konden topsporters hun stem uitbrengen op individuele sporters. Coaches konden stemmen in de categorie Sportcoach van het jaar. Deze stemmen telden voor 50 procent mee. De stem van een vakjury telde voor de andere helft.
Meer winnaars
De prijs voor Sportploeg van het Jaar komt op naam van de 3×3-basketballers die in Parijs goud wonnen. Met de beslissende worp in de laatste seconde van de finale trok Worthy de Jong tegen gastland Frankrijk de overwinning over de streep. Zijn tweepunter bracht de stand op 18-17, wat leidde tot een historische gouden basketbalmedaille. De ploeg nam het op tegen de gemengde estafetteploeg 4×400 meter atletiek, en de teamsprinters bij het baanwielrennen. Beide teams pakten in Parijs ook goud. Vorig jaar won de estafetteploeg bij de vrouwen op de 4×400 Sportploeg van Jaar.
Eelco Meenhorst, roeicoach, mocht woensdag de titel Sportcoach van het Jaar op zijn naam schrijven. Hij prolongeerde daarmee zijn prijs. Vorig jaar won hij die vanwege de gouden WK-zomer in Belgrado. De andere genomineerden waren hockeybondscoach Jeroen Delmee en atletiektrainer Laurent Meuwly.
Ook bij de parasporters werden prijzen uitgereikt. De rolstoelbasketbalsters wonnen voor het tweede jaar op rij de titel van Parasportploeg van het Jaar. De prijs voor Parasportman van het Jaar ging naar paratriatleet en handbiker Jetze Plat, die drie keer goud won op de Paralympische Spelen in Parijs. Bij de vrouwen won Fleur Jong. De para-atlete won goud bij het verspringen met een sprong van 6,53 meter.
Sporttalent van het Jaar is schaatsster Angel Daleman. De 17-jarige brak dit jaar door op de langebaan en bij het shorttracken. De FBK-Carrièreprijs, voor sporters met een memorabele carrière, ging naar Ruud Gullit. Na Johan Cruijff en Edwin van der Sar is hij de derde voetballer die er met de oeuvreprijs vandoor ging.
