Een passagiersvliegtuig van Air India met zeker 242 inzittenden is donderdag neergestort nabij het vliegveld van de Indiase stad Ahmedabad, in het noordwesten van het land. Dat melden meerdere media in India zoals de krant The Hindu. Het toestel, vlucht AI 171, was onderweg naar Londen. Het is vooralsnog niet bekend hoeveel slachtoffers er zijn gevallen in het vliegtuig of op de grond. De Indiase minister van Volksgezondheid zei dat „veel mensen” zijn omgekomen.
Volgens de Directorate General of Civil Aviation (DGCA) waren er minstens 230 passagiers, twee piloten en tien cabinepersoneelsleden aan boord toen het toestel neerstortte. Op trackingwebsite flightradar24 is te zien dat het gaat om een Boeing 787 Dreamliner, met een capaciteit van ongeveer driehonderd passagiers.
Het vliegtuig zou vlak na het opstijgen in de nabijgelegen woonwijk, Meghani Nagar, zijn neergestort. Op beelden zijn grote zwarte rookwolken te zien. Tegen The Hindu zei de brandweer dat het vliegtuig vlam vatte nadat het neerstortte. Op X circuleert een video waarin te zien is hoe het vliegtuig neerstort en er een grote explosie ontstaat. NRC kon deze beelden niet onmiddellijk verifiëren.
Identiteit inzittenden
Volgens The Hindu gaf het toestel een noodoproep aan de luchtverkeersleiding, maar reageerde het vliegtuigpersoneel op hun beurt niet op oproepen van buitenaf.
Air India, de nationale luchtvaartmaatschappij, heeft in een bericht op X bevestigd dat het vliegtuig betrokken was „bij een ongeluk” na vertrek. „De vlucht, die om 13.38 uur vanuit Ahmedabad vertrok, had in totaal 242 passagiers en bemanningsleden aan boord van de Boeing 787-8.” De maatschappij deelt ook iets over de identiteit van de inzittenden: „Van hen hadden 169 de Indiase nationaliteit, 53 de Britse, 1 de Canadese en 7 de Portugese nationaliteit”, aldus Air India. „De gewonden worden naar de dichtstbijzijnde ziekenhuizen gebracht”, aldus het bericht, dat niet specificeert om hoeveel gewonden het gaat.
Ram Mohan Naidu Kinjarapu, de Indiase minsister van Burgerluchtvaart, zegt in een bericht op X „diep geschokt” te zijn na het nieuws over de crash. „Hulpdiensten zijn ter plaatse en de benodigde hulp wordt snel verleend”, aldus de minister. Het Indiase vliegveld is inmiddels gesloten en al het vliegverkeer daar is stilgelegd.
Brandweerlieden blussen de brand die ontstond nadat het vliegtuig vlak na vertrek neerstortte. Foto Ajit Solanki/AP
Toen de topman van techbedrijf Astronomer en het hoofd personeelszaken tijdens een Coldplay-concert in elkaar verstrengeld werden betrapt door kiss cam wisten ze niet hoe gauw ze moesten wegduiken. Niet veel later volgde hun vertrek bij het bedrijf. Wat je in je privétijd uitspookt kan gevolgen hebben voor je werk en zelfs leiden tot ontslag. Hoe zit dat in Nederland? Wanneer leidt (wan)gedrag buiten het werk tot ontslag en wanneer niet?
Hoe functioneert de werknemer?
Er zijn drie veel voorkomende categorieën te onderscheiden van gedrag buiten werktijd dat leidt tot een arbeidsconflict: een werknemer die in de gevangenis terechtkomt, drugsgebruik en het aangaan van een relatie met een cliënt of collega, zoals bij de Astronomer-rel.
Een strafrechtelijke vervolging heeft niet automatisch arbeidsrechtelijke gevolgen. „Als je vervolgd bent, wil dat niet zeggen dat jij je werk niet goed doet”, zegt Rez Gaff, jurist en docent arbeidsrecht aan Tilburg University. „De rechter kijkt altijd in de eerste plaats naar hoe die werknemer functioneert”, aldus Gaff. En als iemand goed functioneert, is wat iemand buiten werktijd heeft misdaan niet direct reden voor ontslag.
Dat bleek bijvoorbeeld in een zaak waarin een bankmedewerker ontucht had gepleegd met zijn stiefzoon. Hij had daarvoor een gevangenisstraf gekregen en zijn werkgever ontsloeg hem op staande voet. De man vocht zijn ontslag aan en de Hoge Raad oordeelde uiteindelijk dat het onrechtmatig was omdat het functioneren van de bankmedewerker losstaat van de ontucht die de medewerker pleegde. Voor de ontucht was hij bovendien al gestraft.
Werkgevers willen veiligheidsrisico’s of belangenverstrengeling voorkomen
Zelfs een gevangenisstraf leidt dus niet automatisch tot een ontslag. „Veelal leidt het wel tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst, wat bij de kantonrechter gebeurt”, zegt jurist Gaff. Omdat je simpelweg niet beschikbaar bent om te werken, wordt je contract ontbonden. „In zo’n geval kun je nog recht hebben op een transitievergoeding en een WW-uitkering, waar je bij een ontslag op staande voet geen recht op hebt.”
Als er in de privétijd iets voorvalt, waardoor een werkgever niet meer met een werknemer verder wil, kan ook nog een beëindigingsovereenkomst worden getekend. Dan wordt een gang naar de rechter voorkomen. Bijvoorbeeld omdat (een van) beide partijen zo’n kostbare en lange procedure wil voorkomen. Procederen is niet altijd de beste optie, vindt Gaff. „Je moet altijd afwegen: wat zou ik bij de rechter kunnen krijgen wat ik nu nog niet heb gekregen? Soms kreeg je gewoon een mooie overeenkomst aangeboden en wil je door met je leven, in plaats van te blijven hangen in een bepaalde procedure.”
Heeft de werknemer een voorbeeldfunctie?
Als er een duidelijke relatie bestaat tussen de misdraging buiten werktijd en de uitvoering van het werk, kan ontslag toch op zijn plaats zijn. Dat schrijft arbeidsrechtadvocaat Pascal Besselink op LinkedIn, waar hij een lijst met rechterlijke uitspraken deelt die dat punt ondersteunen. Elke zaak wordt aan de hand van de specifieke feiten en omstandigheden beoordeeld door de rechter. En soms leidt dat tot ontslag.
Voor veel werkgevers is het namelijk van belang dat hun werknemers van onbesproken gedrag zijn. Dat geldt bijvoorbeeld voor zorg- of hotelmedewerkers, door wier gedrag cliënten zich van de zorgverlener of het hotel kunnen afkeren. „Vaak hebben werkgevers ook huisregels en gedragscodes, waarin duidelijk is vastgelegd wat wel en niet mag”, aldus Gaff. Zo kan drugsgebruik buiten het werk verboden zijn, met als consequentie ontslag op staande voet.
„Als je een arbeidscontract tekent, ga je akkoord met die regels, of je ze nu gelezen hebt of niet”, zegt Gaff. Naast relaties met patiënten of collega’s, is drugsgebruik ook vaak verboden in bepaalde beroepen. „Werkgevers willen een bepaald vertrouwen behouden en belangenverstrengeling of mogelijke veiligheidsrisico’s voorkomen.”
Sommige werkgevers nemen het zekere voor het onzekere en laten medewerkers een drugstest doen. Ook daarover diende een zaak, waarbij een hotelmedewerker die cocaïne had gebruikt was ontslagen, omdat ze weigerde aan een rehabilitatieprogramma deel te nemen. In die zaak oordeelde de Hoge Raad dat de inmenging in de privésfeer door de werkgever gerechtvaardigd was. „Het in stand houden van de reputatie en veiligheid van het hotel maakte de inbreuk proportioneel”, zegt Gaff.
Ten slotte zijn er zaken waarbij bepaalde standpunten onverenigbaar worden geacht met het werk. Zo deed een Greenpeace-medewerker op Facebook politieke uitspraken in strijd met de code of conduct van het bedrijf. De rechter ontbond het contract, en oordeelde dat de medewerker had gehandeld in strijd met goed werknemerschap. „De mening van die werknemer stond zo haaks op de kernwaarden van Greenpeace, waardoor werkgever imagoschade zou leiden als zij de werknemer nog in dienst zou houden”, stelt Gaff.
Dus
Wat je in je privétijd doet, is in principe privé. Maar toch kan hoe je je dan gedraagt consequenties voor je werk hebben. Of en hoe het je je baan kan kosten, hangt altijd af van de omstandigheden. Wees je in ieder geval bewust van wat je met je werkgever hierover hebt afgesproken. Als gedragingen jou en je werkgever in een lastig parket hebben gebracht, en je werkgever wil van je af, vraag jezelf dan af of het de moeite waard is om over te procederen.
De slapende vulkaan Krasheninnikov op het Russische schiereiland Kamtsjatka is voor het eerst in vierhonderd jaar uitgebarsten. Dat heeft de directeur van het natuurgebied rond de vulkaan zondag bekendgemaakt in een verklaring. Kort voor de uitbarsting vond in de buurt van de vulkaan een aardbeving plaats.
De omgeving rond de vulkaan bestaat uit vulkanische lavavelden zonder dichte vegetatie. Daarom is het risico op een natuurbrand zeer klein. Er zijn geen aanwijzingen voor eventuele doden of gewonden. De eruptie houdt mogelijk verband met de aardbeving eerder deze week in datzelfde gebied, zo melden Russische staatspersbureaus op basis van verklaringen van wetenschappers.
De uitbarsting begon vroeg in de ochtend met explosies vanuit de opening in de top van de met sneeuw bedekte berg. Daarna steeg een aswolk kilometers de lucht in. De berg zelf is een kleine 1.856 meter hoog. De aswolk is naar het oosten gedreven, richting de Pacifische Oceaan. Op die route trof de as geen bewoonde gebieden. De vulkaan staat in een uitgestrekt, afgelegen en onbewoond natuurgebied.
Zondag vond voor de kust van het schiereiland Kamtsjatka een zware aardbeving plaats. Kort daarop waarschuwde de Russische overheid dat tsunamigolven in drie delen Kamtsjatka konden bereiken, mensen werden erop gewezen niet naar de kust te gaan. In de loop van de dag werd die waarschuwing ingetrokken.
Zeer zware beving
Wetenschappers houden er rekening mee dat de aardbeving van zondag te maken kan hebben met de gebeurtenissen van deze week in dezelfde regio. Woensdag trof een aardbeving de Russische oostkust nabij Kamtsjatka en de eilandengroep de Koerilen, die zich van Japan tot het oosten van Rusland strekken, en waar tijdens de beving enorme golven het land op sloegen.
De beving had volgens de metingen een kracht van 8,8, wat uitzonderlijk hoog is. Het betrof de zwaarste sinds 1952 in het gebied. Meerdere landen, waaronder de Verenigde Staten, Japan, Mexico en China waakten voor tsunami’s en stuurden hun inwoners waarschuwingen, later werden die weer ingetrokken.
Lees ook
‘Bevingen van 8,5 of groter komen wereldwijd niet vaker voor dan één of twee keer per decennium’
Aan jonge mensen geen gebrek op de zaterdagavond in de vismijn in Breskens, in het westen van Zeeuws-Vlaanderen. Daar maakt het dj-trio Buren van de Brandweer van elk nummer een hardstyle variant. De bonkende beat veroorzaakt een golf aan handen die krachtig de lucht in prikken. Aan de bar kun je alleen contant betalen en de tap is nonstop geopend. De vismijn wordt elk jaar omgetoverd tot feestlocatie tijdens de Visserijfeesten. Alleen de waarschuwingen ‘betreden op eigen risico’ aan de wand verraden dat de plek ooit een andere functie had.
Tot vier jaar geleden werd de loods gebruikt door handelaren voor het veilen van vers aangevoerde vis, nu sluit voor de vismijn ook het doek als feestlocatie. Er is geen visserij meer is, dus moet de ooit bloeiende haven van Breskens op de schop, met de sloop van de vismijn tot gevolg.
De Visserijfeesten in Breskens worden dit weekend voor de zeventigste keer gevierd met een foodtruckfestival, kermis en braderie, maar ook met de typische havenactiviteiten als zwemwedstrijden en garnalen pellen. Ook de vele optredens van volkszangers en dj’s in de vismijn kunnen niet ontbreken. Breskens was ooit een florerend vissersdorp, maar er wordt al jaren amper gevist. Nu richt het dorp zich op de toerist en krijgt de hele haven een update. Er worden appartementen gebouwd en in het voorjaar opent viscentrum De Zaete zijn deuren met een vernieuwd visserijmuseum, een viswinkel, een horecagelegenheid en een vestiging van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij.
Jaap Albregtse, oud-visser op de Breskens 43, kan allerlei redenen verzinnen waarom er geen visserij is, vertelt hij in het visserijmuseum dat binnenkort een opknapbeurt krijgt. Volgens Albregtse waren er in de jaren tachtig goede subsidies, waardoor het makkelijk was om een eigen kotter te kopen: „Iedereen ging aan de loop en toen had elke jongen een eigen kotter. Dat heeft geleid tot overbevissing.” Naast overbevissing noemt hij het gebrek aan regelgeving rond het opvoeren van de scheepsmotoren, de invloed van natuur- en milieuorganisaties, de oliecrises en het gebrek aan opvolging binnen de familiebedrijven. „Voor visserij heb je twee dingen nodig: veel vis en een goede prijs. Dat heb je nu allebei niet”, zegt Albregtse.
In het visserijmuseum van Breskens is hij vaak te vinden. Het museum wordt bijna volledig gerund door vrijwilligers – oud-vissers – die er elke dag komen voor een kop koffie en om netten te breien, zoals de vissers het zelf noemen. Die worden als tas verkocht in het museum. Eén tas heeft duizend steken. „Zo blijf je wel bezig, eej”, zegt Jan Albregtse, die met zijn broer op de Breskens 43 voer.
In de jaren tachtig had elke jongen een eigen kotter. Dat heeft geleid tot overbevissing
De Visserijfeesten zijn belangrijk voor het dorp, net als de visserij. Op de kade aan de vismijn pelt familie Vermeulen garnalen die ze gratis uitdelen. Nellie Faes-Vermeulen kan twee kilo ongepelde garnalen in een uur pellen. Zelf vindt ze dat niet snel: „Vroeger kon ik veel meer. Nu gaat dat niet meer. Ik doe de toastjes”, zegt ze terwijl ze lepels garnalen op toast schept.
Broer Henk Vermeulen is oud-visser en was vijftig jaar betrokken bij de organisatie van de Visserijfeesten. Vissen op zee is „hard werken” en „hard leven”, vertelt hij. Toch deed Henk niets liever. „Ik houd van de vrijheid op het water. Elke dag is anders en geen enkele vangst is hetzelfde.”
Zwemwedstrijden horen ook bij de Visserijfeesten in Breskens.
Foto Walter Herfst
Rommelmarkt
Het dorp wil de feesten voortzetten, ook nu de visserij volledig is weggevallen. Daar hoort de rommelmarkt op zaterdagochtend bij, vindt familie Faas (geen familie van mevrouw Faes) die al vroeg op de rommelmarkt haar kraam heeft uitgestald. Over hun oude spullen is een plastic zeil gespannen: de Bressiaander is goed voorbereid op de hoosbuien die zo nu en dan vallen.
„De Visserijfeesten zijn een stukje nostalgie, een stukje cultuur. Het feest is toch iets van het dorp, dat moet wel blijven”, zegt mevrouw Faas. Wanneer familieleden het verhaal onderbreken om de buren te begroeten, vliegen de heujs je om de horen. Meneer Faas ziet hoe de feesten jong en oud samenbrengen, ook op de rommelmarkt die al in de vroege uurtjes wordt opgebouwd. „De jonge gasten komen van het café thuis en lopen nog een rondje over de rommelmarkt. Dan zie je allerlei bijzondere dingen: mensen op ski’s of een lange gast op een kinderfietsje. Mensen kijken, dat zou een beroep moeten zijn.”
De rommelmarkt is een belangrijkonderdeel van de Visserijfeesten.
Foto Walter Herfst
Als de zon doorbreekt, loopt de braderie vol met toeristen die slenterend zoeken naar de beste koopjes. Niet vreemd voo wie weet dat toerisme de grootste economische pijler is in de streek. Of er ook grenzen aan zitten? André Brakman, secretaris van het Visserijfeesten-comité, vindt het lastig om in te schatten. „Puur persoonlijk: je moet de mogelijkheden benutten die er zijn, daar leeft de streek van.”
Brakman denkt wel dat steeds meer kennis over de visserij verloren zal gaan naarmate de laatste vissers ouder worden. Toch gaat volgens hem dat dorpsgevoel niet zomaar verloren: „De Bressiaander staat bekend als iemand met een grote mond, maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Dat is kenmerkend voor een vissersdorp.”
Het blijft gissen hoe de feesten zich zullen ontwikkelen. Er leven genoeg onzekerheden en zorgen, maar niet op de zaterdagavond in de vismijn. De hossende mensen zijn niet bezig met „wellicht de laatste keer”, daar staat de muziek veel te hard voor.
