Zo’n 25 jaar geleden kon je de soortgenoten van deze kaalkopibissen binnen Europa alleen nog maar in de dierentuin tegenkomen. Tegenwoordig vliegen ze vrij door de lucht en steken ze zelfs op eigen houtje de Alpen over. Of preciezer gezegd: bíjna op eigen houtje. Want het is grotendeels te danken aan de inspanningen van één Oostenrijkse bioloog, Johannes Fritz, dat ze nu op eigen houtje het luchtruim doorkruisen.
De kaalkopibis, ook wel heremietibis of Geronticus eremita, komt van nature voor in landen rond de Middellandse Zee. Zo zijn er kolonies te vinden in Marokko, Syrië en Turkije. Van oudsher overwinterde er ook een kolonie in Italië, die jaarlijks voor het broedseizoen de Alpen overvloog naar Zwitserland, Oostenrijk en Zuid-Duitsland. Maar door jacht en verlies van leefgebied ging het steeds slechter met de soort. In 1997 waren er uitsluitend in Marokko nog twee kleine kolonies, met in totaal nog geen zestig broedparen.
Rond diezelfde tijd draaide de film Fly away home in de bioscopen, geïnspireerd op de bioloog Bill Lishman die in de jaren tachtig onder andere bedreigde trompetkraanvogels veilige trekroutes aanleerde door met ze mee te vliegen in een ultralicht vliegtuigje. Fritz raakte gefascineerd: zou zoiets niet ook met kaalkopibissen kunnen werken? Diverse vroege herintroductiepogingen in Europa waren namelijk mislukt omdat de vogels, zonder in het wild geboren ouders die hen de trekroute konden leren, alle kanten uitvlogen en verdwenen.
Fritz en zijn ‘Walrappteam’ (naar de Duitse vogelsoortnaam) besloten als pleegouders te dienen voor jonge kaalkopibissen. De begeleiders vlogen met ultralichte vliegtuigjes mee over de Alpen met de jonge vogels, net zo lang tot die de route zelf kenden.
Maar nu zijn de vogels wéér in de problemen: door klimaatverandering trekken ze later in het jaar naar hun overwinteringsgebieden, waardoor ze boven de Alpen in gevaarlijk weer terechtkomen. Daarom leert het team ze nu een nieuwe, langere route aan: niet naar Italië maar naar Zuid-Spanje.
De coalitie van de linkse Sri Lankaanse president Anura Kumara Dissanayake, die afgelopen september de verkiezingen in zijn land won, heeft vrijdag ook een meerderheid in het nationale parlement gewonnen. Dat meldt de Sri Lankaanse verkiezingscommissie. Dissanayake’s marxistische National People’s Power (NPP)-coalitie won 159 zetels, een tweederdemeerderheid in het parlement van in totaal 225 zetels.
Hiermee heeft Dissanayake een groot mandaat verkregen als president, en pakt zijn beslissing om direct na zijn eigen uitverkiezing in september van dit jaar parlementsverkiezingen uit te schrijven goed voor hem uit. In het vorige parlement had Dissanayakes partij, de communistische Janatha Vimukthi Peramuna (JVP), maar drie zetels.
Onderhandelen met het IMF
Nu er zoveel NPP-leden in het parlement komen, zien Sri Lankanen ook niet meer „dezelfde gezichten” in de politiek tegen wie Dissanayake zelf campagne voerde.
Dissanayake (55) zit al lange tijd in het parlement en voert een linkse politiek. Hij verwijt de oude garde van de Sri Lankaanse politiek dat die corrupt is, en geeft die partijen de schuld van de inflatie en de hoge prijzen voor voedsel en brandstof. Twee jaar geleden, in 2022, leidden die problemen tot grote protesten en het gedwongen vertrek van president Gotabaya Rajapaksa.
Diens opvolger en vanouds politieke tegenstrever – maar evenzeer onderdeel van de elite van het land – Ranil Wickremesinghe bracht strenge hervormingen, belastingverhogingen en andere bezuinigingen om de financiën van het land op orde te brengen. Volgens Dissanayake werd daarmee de bevolking van het land opnieuw de dupe van de politici.
Hij won de presidentsverkiezingen in september met onder meer de campagnebelofte dat hij opnieuw zou onderhandelen met het Internationaal Monetair Fonds voor betere voorwaarden voor een financieel herstelpakket. Met zijn kersverse parlementaire meerderheid kan voor zo’n procedure worden ingestemd. Hetzelfde zou gelden voor het ontmantelen van de verregaande presidentiële bevoegdheden – die volgens hem bijdragen aan corruptie, machtsmisbruik en vriendjespolitiek – waartegen Dissanayake ageerde toen hij nog in de oppositie zat.
Opnieuw lijkt het erop dat een NSC-bewindspersoon ermee stopt. Nora Achahbar is voornemens op te stappen als staatssecretaris Toeslagen en Douane. Dat bevestigen Haagse bronnen na berichtgeving van de NOS.
De NOS schrijft dat Achahbar opstapt uit onvrede met de gebeurtenissen binnen het kabinet na het geweld in Amsterdam rond de voetbalwedstrijd tussen Ajax en Maccabi Tel Aviv van vorige week donderdag.
Tijdens de ministerraad van afgelopen maandag zou het hoog opgelopen zijn. Volgens Achahbar werden er racistische uitspraken gedaan. Zij zou toen al bezwaar hebben gemaakt tegen bepaald woordgebruik door haar collega’s.
Achahbar zou haar vertrek na de ministerraad, die momenteel bezig is, willen aankondigen.
Laat Javier Milei zien wat er vanaf januari te verwachten valt van aanstaand president Donald Trump?
De Argentijnse president heeft de regeringsdelegatie op de klimaattop in Bakoe opgedragen te vertrekken. Het vroegtijdige vertrek komt totaal onverwachts. „We hebben instructies van het ministerie van Buitenlandse Zaken om niet meer deel te nemen. Dat is alles wat ik u kan vertellen”, zei Ana Lamas, staatssecretaris van Milieu, tegen The Guardian.
Een deel van de in totaal 85 delegatieleden was de afgelopen dagen al in Bakoe, de rest stond op het punt om naar Azerbeidzjan af te reizen voor de tweede week van de onderhandelingen. Daarin moet een akkoord worden gesloten over klimaatfinanciering van ontwikkelingslanden. De Argentijnse regering liet donderdag weten dat ze haar rol in de mondiale klimaatonderhandelingen wilde „heroverwegen”.
Het vertrek kwam nadat president Milei dinsdag een uitgebreid telefoongesprek had met Donald Trump, die in januari voor zijn tweede termijn aantreedt als Amerikaanse president. Trump liet voor zijn herverkiezing weten dat hij, net als tijdens zijn eerste termijn, uit het Klimaatakkoord van Parijs zou stappen omdat het de VS in zijn ogen onevenredig hard treft.
Net als Trump moet Milei weinig hebben van klimaatbeleid. Tijdens zijn verkiezingscampagne ontkende hij geregeld dat klimaatverandering werd veroorzaakt door menselijk handelen. Hij sprak van „een socialistische leugen”. Klimaatwetenschappers noemde hij „luie socialisten”.
Milei heeft kritiek op de Verenigde Naties, die de klimaatonderhandelingen in goede banen moeten leiden. In zijn toespraak bij de Algemene Vergadering beschuldigde hij de VN in september van het opleggen van een „ideologische agenda” en nam hij afstand van de duurzame ontwikkelingsdoelen voor 2030 waarover de internationale gemeenschap in 2015 een akkoord sloot.
„We bevinden ons aan het einde van een cyclus”, zei Milei in zijn toespraak. „Het collectivisme en de morele verhevenheid van de woke-agenda zijn in botsing gekomen met de realiteit, en ze bieden geen geloofwaardige oplossingen voor de problemen van de wereld.”
Een woordvoerder van de Argentijnse regering legde donderdag een verband tussen het vertrek van de delegatie en het ontslag van minister van Buitenlandse Zaken Diana Mondino vorige maand. Volgens de woordvoerder heeft de nieuwe minister, Gerardo Werthein, tijd nodig om het Argentijnse klimaatbeleid te „hervormen”. Veel meer kon hij er niet over zeggen. Hij ging niet in op het bezoek van Milei en Werthein aan een galadiner in Mar-a-Lago, het buitenverblijf van Trump in Florida, diezelfde dag.
In navolging van een mogelijk vertrek uit het Parijsakkoord door aankomend president Trump, zou Milei dat ook kunnen doen. Na zijn aantreden vorig jaar was daar al sprake van, maar gebeurde het niet. Op de klimaattop in Dubai eind vorig jaar liet de Argentijnse klimaatgezant Marcia Levaggi weten juist naar de top te zijn afgereisd om iedereen ervan „te verzekeren dat Argentinië zich aan het Akkoord van Parijs zal blijven houden”.
„Milei is liberaal en libertair. Hij gelooft in de krachten van de markt”, zei Levaggi tegen persbureau Reuters. „En de markt vraagt om maatregelen om klimaatverandering aan te pakken.”
Maar volgens Carla Chavarria, een Argentijnse expert voor klimaatbeleid, is de terugtrekking uit Bakoe een negatief signaal. Deze top gaat over financiering van klimaatbeleid in ontwikkelingslanden door rijke landen. Argentinië is er economisch slecht aan toe, en kan wel wat klimaatgeld gebruiken. „Op een cruciaal moment om middelen veilig te stellen tegen de klimaatcrisis, wordt het land buitenspel gezet”, schreef Chavarria op X, „waardoor zijn toekomst en zijn aanpassingsvermogen worden verzwakt”.
Ook Ana Mulio Álvarez, die onderzoek doet naar klimaatdiplomatie, noemde in de Buenos Aires Times het vertrek van Argentinië uit Bakoe „een stap terug voor zijn eigen klimaatbestendigheid”. Volgens haar ontbreekt nu de Argentijnse stem „om de broodnodige financiering te bespreken die essentieel is voor ondersteuning van klimaatgevoelige landen”.
Volgens Julieta Zelicovich, hoogleraar internationale betrekkingen aan de Universidad Nacional de Rosario in Argentinië, kan terugtrekking uit het Parijsakkoord ook gevolgen hebben voor het handelsverdrag Mercosur tussen de Europese Unie en een aantal Zuid-Amerikaanse landen. Een stevig milieubeleid, waar EU sterk op aandringt, is een heet hangijzer voor de ratificatie van het verdrag. „Als de regering verder wil met handelsovereenkomsten, is dit een heel verkeerde stap.”
Liveblog
NAM betaalt niet meer mee aan economie en leefbaarheid Groningen
