Hoe wetenschappers in tien jaar tijd de Eredivisie hebben veranderd

Posted on by admin

Bij FC Groningen zijn ze in 2015 anders gaan werken. Er wordt anders én meer getraind.


Foto Kees van de Veen

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Machinekamer Eredivisie In tien jaar hebben wetenschappers een belangrijke positie gekregen bij Eredivisieclubs. Wouter Frencken was bij FC Groningen één van de eerste ‘niet-voetbalexperts’. „Ik ben regelmatig met mijn neus tegen de muur gelopen.”






In de gang waar Wouter Frencken, manager topsportontwikkeling van FC Groningen, kantoor houdt, hangen overal tips. Aan een whiteboard voor zijn bureau, over gezonde voedingskeuzes. „Kies 100 procent volkoren”, „drink ongezoet”. En iets verderop, op de wc’s, hangen briefjes waarop staat of de urinekleur van spelers nog wel in orde is. Oranje-rood: „Slecht. Drink het komende uur 1 bidon leeg.” Heel licht: „Prima! Klaar om te presteren.”

Die aanwijzingen hebben alles met hem te maken. Ruim tien jaar geleden kwam Wouter Frencken hier binnen, als eerste wetenschapper bij een club waar het tot dat moment eigenlijk maar over één ding ging: voetbal. Frencken zag dat het anders kon. Want waarom ging het niet over presteren in het algemeen? Over fysiek en mentaal in topconditie raken?

Frencken heeft zelf op de rand van het profvoetbal gestaan. Hij speelde jaren in de voetbalacademie van VVV in Venlo. Met plezier, hoewel hij toen al vond dat trainers maar weinig konden uitleggen over de ideeën achter hun aanpak. Waarom die passoefening? Waarom een bosloop? ‘Gewoon doen’, was meestal het antwoord. „Het is mijn grote drijfveer geworden om het voetbal van binnenuit te verbeteren. Ik vind dat er wetenschappelijk onderbouwd gewerkt moet worden om tot topprestaties te kunnen komen”, zegt Frencken.

Bij FC Groningen is er een sportprogramma met drie leerlijnen: presteren als voetballer, bewegen als atleet en leven als topsporter. Foto Kees van de Veen

Toen het profvoetbal onhaalbaar bleek, besloot hij gezondheidswetenschappen te gaan studeren aan de Universiteit van Maastricht, met bewegingswetenschappen als afstudeerrichting. Frencken promoveerde in 2012 aan de Universiteit Groningen op het bewegingsgedrag van voetballers in kleine partijspelen, een onderzoek waarvoor hij gebruikmaakte van positiedata en wedstrijd- en trainingsanalyses opstelde.

Hij deed dat in een tijd dat weinig voetbalclubs bezig waren met data – het is nu bijna ondenkbaar. Bij FC Groningen, waar Frencken aan het eind van zijn promotietraject ging werken, vond hij „ergens achterin een kast” een paar zendertjes en een verouderd gps-systeem. Daarmee konden de afstanden die spelers rennen worden gemeten. Meer niet, terwijl die data op zichzelf niet veel nut hebben.

Frencken: „Mijn plek vinden binnen FC Groningen was wel een uitdaging, want ik was de eerste met een wetenschappelijke achtergrond bij de club. Ik ben ook regelmatig met mijn neus tegen de muur gelopen, vooral door collega’s die niet snapten wat ik wilde bereiken. Langzaam is dat veranderd.”

Hoe is die verandering begonnen?

„Door zelf te laten zien waarom iets werkt en wat je er als club aan hebt. Ik ben zelf met een camera trainingen en wedstrijden gaan filmen. Ik heb test- en meetprotocollen gemaakt, zodat we feiten over onze spelers konden verzamelen en verwerken. Lengte- en gewichtmetingen werden bijvoorbeeld wel gedaan, maar niet met vaste intervallen, waardoor je er minder aan had. Ze werden ook niet op een betrouwbare manier uitgevoerd. Ik ben dus begonnen om al die kleine facetten te beïnvloeden en te veranderen, zodat het goed gebeurde en we er ook iets mee konden.”

U heeft uw plek kennelijk verworven, want nu bent u manager topsportontwikkeling, een functie die toen niet eens bestond.

„Sterker: we hebben op basis van wetenschappelijke inzichten de hele structuur van de club veranderd. In 2015 zijn we echt anders gaan werken. We zijn anders én meer gaan trainen. Een inspanningsfysioloog en sportpsycholoog kwamen binnen.”

Wat is het verschil met voorheen?

„We hebben nu een sportprogramma met drie leerlijnen. Presteren als voetballer, bewegen als atleet en leven als topsporter. Grofweg kun je zeggen dat het daarvoor vooral ging om het eerste aspect: een betere voetballer worden. Nu is er een tak bijgekomen die zich richt op fysieke en psychosociale ontwikkeling, van jeugdspelers en eerste-elftalvoetballers.

„Soms zien we in onze jeugdopleiding bijvoorbeeld iemand binnenkomen die heel goed kan voetballen, maar een slecht looppatroon heeft of zich niet goed opvangt bij het vallen. Dat is een van de redenen dat we nu ook specifiek het bewegingsapparaat trainen. En als laatste letten we veel beter op wat spelers eten en drinken, of ze goed slapen en gezond blijven.”

Foto Kees van de Veen
Foto Kees van de Veen
Foto Kees van de Veen

Hoe is de club sindsdien veranderd?

„Enorm. Medisch, mentaal, voeding; daarvoor zijn allemaal deskundigen bij de club gekomen. We testen nieuwe methoden, bijvoorbeeld een bepaald type voeding of training, vaak eerst uit in de jeugd. Als het daar werkt en op orde is, voeren we het ook bij het eerste elftal in. Zo heeft de hele club er iets aan.”

Wint FC Groningen door die aanpak ook meer wedstrijden? Daar gaat het uiteindelijk om.

„Op termijn denken wij van wel, want we brengen de club als geheel op een hoger niveau, dus één minder seizoen zegt niet veel over deze aanpak. We creëren ook waarde. Want we willen prijzen winnen, of geld verdienen aan spelers, en het liefst allebei. We zorgen er vanaf de jeugd voor dat spelers groeien en zich ontwikkelen. Als voetballer en als mens.”

Het klinkt alsof resultaten op de tweede plaats staan.

„In het eerste elftal niet. Daar gaat het om presteren. Maar in de jeugd is dat bij ons inderdaad anders. De individuele ontwikkeling gaat voor. We passen ons programma niet aan op de wedstrijd die volgt. Of we nu tegen Ajax of een amateurclub spelen met onze jeugdteams, we stellen een programma op dat volgens ons het beste past bij de ontwikkeling van de spelers en gaan daarbij uit van fysieke belasting die elke speler moet ‘halen’.”

Dat FC Groningen de hele clubstructuur heeft aangepast is bijzonder, maar dat er wetenschappers bij de club werken is dat niet meer. Vrijwel alle Eredivisieclubs hebben in de afgelopen tien tot vijftien jaar een groot aantal specialisten verwelkomd. Van voedingsdeskundigen tot fysiotherapeuten en mentale begeleiders. Ze zijn over het algemeen niet in het voetbal opgeleid en werken op basis van wetenschappelijk onderzoek. Ook de datarevolutie – het bijhouden van alle inspanningen van spelers – heeft zich bij alle clubs inmiddels voltrokken.

Wouter Frencken is even koffie gaan halen en komt terug in zijn kantoor. Hij blijft even voor het raam staan, kijkt naar de spelers op het trainingsveld. „Ik was net aan het denken”, zegt hij, „we hebben nu al jaren besteed aan het begrijpen hoe dit spelletje werkt, hoe we voetballers zo goed mogelijk voorbereiden op wekelijks presteren. En toch weten we eigenlijk nog heel weinig over welke dosis training we ze moeten aanbieden, en welke dosis herstel.”

„Als je naar het ziekenhuis gaat. krijg je een bepaalde dosis medicatie op basis van je gewicht en de aandoening. Dat is heel precies. Bij ons oogt het allemaal heel professioneel, en toch weten we veel niet. We weten dat een flankspeler ongeveer 1.000 tot 1.500 meter hard moet kunnen rennen in een wedstrijd. Maar moet je diegene dan twee-, drie- of vierduizend meter per week laten trainen om hem beter te maken? En geldt dat voor iedere flankspeler? We weten het niet.”

Hoe is dat mogelijk na al die jaren specialiseren?

„Deels omdat het prestatiemanagement een vrij jonge discipline is. Er zijn ook veel overtuigingen in deze wereld. Als je dít trainingsmodelletje doet, dan krijg je ongeveer dít resultaat. Maar er zijn natuurlijk duizend-en-één manieren om tot resultaat te komen. Dat je elf individuen hebt die waarschijnlijk allemaal iets anders nodig hebben maakt het ook complex. Ik zou heel graag de heilige graal willen vinden.”

Wat is de heilige graal in dit vak?

„Eerst moet je op individueel niveau begrijpen hoe een voetbalprestatie tot stand komt. De één doorziet spelsituaties snel, is fysiek minder, maar heeft veel discipline. Dat kan succesvol zijn, maar een andere combinatie kan óók tot succes leiden. De graal is dan: welke kwaliteiten van spelers moeten samengaan voor een optimale teamprestatie. Ik hoor vaak: mentale begeleiding is het laatste stukje waar winst te behalen is. Dat ís niet zo. Voor de ene speler misschien, maar voor de andere niet. Hoe alles samenwerkt, mentaal en fysiek en tactisch inzicht … we weten het niet.”

Wat heeft de club er dan aan om het wél te weten?

„Prestatiedips voorkomen bijvoorbeeld, dat zou heel nuttig zijn. Hoe zijn die te verklaren, en zijn ze te voorspellen aan de hand van de fysieke en mentale informatie die wij van spelers verzamelen? Aan welke knoppen je moet draaien bij spelers blijft lastig te voorspellen. Terwijl wij toch élke dag bezig zijn om aan die knoppen te draaien.”

Wouter Frencken: „We hebben nu al jaren besteed aan het begrijpen hoe dit spelletje werkt, hoe we voetballers zo goed mogelijk voorbereiden op wekelijks presteren. En toch weten we eigenlijk nog heel weinig over welke dosis training we ze moeten aanbieden, en welke dosis herstel.” Foto Kees van de Veen

Related Posts

Kamer verkeerd geïnformeerd over aanschaf van Israëlische afluistersystemen voor de politie die miljoenen kosten en na jaren nog steeds niet werken

  • admin
  • November 25, 2024
  • 0

Het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft buiten de Tweede Kamer om een telefoon- en data-aftapsysteem voor de politie gekocht van het omstreden Israëlische defensiebedrijf Cognyte. Het besluit werd dit jaar genomen, toen Dilan Yesilgöz nog minister was en Dick Schoof de hoogste ambtenaar op het ministerie. Dat blijkt uit onderzoek van NRC.

Het ministerie kocht het nieuwe systeem om het falen van een ander gloednieuw tapsysteem te verhullen, maar ook dit heimelijk gekocht systeem werkt tot op heden niet, blijkt uit het onderzoek. Daardoor zit de overheid nu opgescheept met twee nieuwe, niet-werkende tapsystemen en maakt de politie nog altijd gebruik van een verouderd en technisch rammelend afluistersysteem.

Het ministerie heeft de geheime aankoop niet genoemd in Kamerstukken en sprak slechts over een „upgrade”. Meerdere direct betrokken politie- en justitiemedewerkers laten NRC weten dat de Kamer daarmee verkeerd is geïnformeerd. Het gaat niet om een upgrade, maar om een nieuw tapsysteem, dat is aangeschaft omdat een ander nieuw tapsysteem een miskoop bleek. De aanschafprijs van dat systeem is geheim. Aan pogingen om het werkend te krijgen, gaf de politie afgelopen jaren 3,8 miljoen euro uit, bevestigt een woordvoerder van de politiekorpsleiding nu. Over dat bedrag is de Tweede Kamer nooit geïnformeerd.

Al vijf jaar probeert de politie het systeem met hulp van tal van interne en externe IT-specialisten vergeefs draaiend te krijgen conform de eisen

Daarnaast is de heimelijke aankoop omstreden omdat van leverancier Cognyte eerder in de Tweede Kamer werd gevreesd dat het afluisterapparatuur misbruikte voor spionage voor Israël. Daarom wilde de Kamer al in 2016 afscheid nemen van Cognyte – dat toen nog Verint heette – als leverancier van het toenmalig tapsysteem.

Sindsdien is Cognyte meermaals direct in verband gebracht met mensenrechtenschendingen en spionageschandalen. In 2023 kwam het Israëlisch defensiebedrijf publiekelijk onder vuur te liggen wegens het leveren van afluistersystemen aan onder meer Myanmar. Daar zette het regime ze in tegen politici en journalisten waarmee het mensenrechten schond – ook nadat in Israël een officieel verbod op die handel was ingevoerd.

Een jaar eerder besloot de centrale bank in Noorwegen niet meer in Cognyte te investeren, nadat een rapport van een ethische commissie van de Noorse regering had vastgesteld dat het een „onacceptabel risico” was dat „het bedrijf bijdraagt aan serieuze mensenrechtenschendingen” zoals ontvoeringen en marteling.

Afluister- en andere cybersecuritysystemen van Israëlische defensiebedrijven zorgen regelmatig voor internationale schandalen. De bekendste is het Pegasus-schandaal, waarmee in diverse landen activisten, politici en journalisten werden bespioneerd. Afgelopen zomer onthulde The Guardian in samenwerking met andere internationale media dat Israël bij het Internationaal Strafhof in Den Haag aanklagers probeerde af te luisteren die klachten tegen het land behandelden.

Lees ook

De problemen met het verouderde tapsysteem zijn erger dan minister Yesilgöz deed voorkomen

Het verouderde tapsysteem van de politie faalt steeds vaker.

Miskoop

Het tapsysteem van de Nederlandse politie is al langer een hoofdpijndossier. Het oude systeem van Cognyte – destijds dus Verint – werd door de Tweede Kamer vooral gewantrouwd omdat de soft- en hardwarekern van het Israëlische systeem voor Nederland een black box was: het technisch onderhoud van het tapsysteem was niet in handen van de Nederlandse politieambtenaren, maar werd uitgevoerd door Israëli’s die bij problemen werden ingevlogen.

Onder druk van de Kamer kocht Nederland daarom via een openbare aanbesteding uiteindelijk in 2019 een nieuw tapsysteem. Die aanbesteding werd gewonnen door een ander Israëlisch defensiebedrijf, Elbit. Met de toezegging dat de Nederlanders ditmaal wel zelf het onderhoud van het systeem in de hand zouden houden, en andere eisen over cybersecurity, ging de Kamer akkoord. Na de aankoop in juli 2019 bleek dit nieuwe tapsysteem van Elbit, geheten ‘i360’, een miskoop.

Al vijf jaar probeert de politie het systeem van Elbit met hulp van tal van interne en externe IT-specialisten tevergeefs draaiend te krijgen conform de eisen van de Nederlandse politie. Zo lukt het nog steeds niet met het nieuwe systeem vertrouwelijke gesprekken met advocaten die niet getapt mogen worden, automatisch te beschermen, aldus betrokkenen. En ook de koppeling van het tapsysteem met andere politiesystemen werkt niet of niet voldoende.

‘Onzekerheid over realisatie’

De problemen waren twee jaar terug al zo serieus dat de opsporing in gevaar kwam, onthulde NRC. Het ministerie van Veiligheid en Justitie weet de problemen destijds aan opstartproblemen en kondigde aan dat „de zorgvuldige stapsgewijze implementatie naar verwachting nog heel 2023 zal vergen”.

Een jaar geleden werkte i360 nog steeds niet. Lang was de uitleg daarbij dat het om reguliere opstartproblemen ging. Maar in december 2023 kreeg de Kamer na nieuwe vragen over het falende systeem een nieuwe verklaring: de twee maanden daarvoor begonnen oorlog in Gaza. „Vanwege de situatie in Israël is de onzekerheid over de realisatie van het nieuwe tapsysteem helaas toegenomen,” liet toenmalig minister Yesilgöz de Kamer weten. En een halfjaar later, afgelopen juni: „Vanwege de situatie in Israël is er nog steeds onzekerheid over de realisatie van het nieuwe tapsysteem.”

Intussen, zo staat in hetzelfde stuk, wordt „het huidige tapsysteem langer in stand gehouden om de continuïteit van tappen te borgen”. Daarvoor wordt het „geüpgraded en op een nieuw hardware platform geplaatst”. Over wat dat betekent ontbreekt iedere uitleg.

Lees ook

Verkennen, hacken en tappen: mogen de AIVD en MIVD al genoeg of moet de wet nodig ruimer?

De top van de Nederlandse inlichtingendiensten generaal Jan Swillens, directeur van de MIVD (l.) en AIVD-directeur Erik Akerboom (r.) in gesprek met , Pieter-Jaap Aalbersberg, Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid.

Miljoenen

In werkelijkheid gaat het om veel meer dan een „upgrade”, bevestigen diverse bronnen binnen de politie en het ministerie die direct bij het project betrokken zijn aan NRC. Het gaat om een compleet nieuw tapsysteem: Reliant X van Cognyte – aangeschaft omdat het al die jaren niet lukt om het nieuwe i360 te laten functioneren. Maar daarover krijgt de Kamer niets te horen. Kamerleden krijgen van de minister slechts te horen dat „de situatie in Israël” – de Gaza-oorlog – voor vertraging zorgt. Terwijl diezelfde oorlog blijkbaar geen belemmering vormt voor de aanschaf van het eveneens Israëlische Reliant X. Vorige week schreef NRC nog over de 1,9 miljard euro die Nederland afgelopen jaren aan Israëlisch defensiematerieel uitgaf, waarvan de helft na het begin van de Gaza-oorlog. Alleen al bij Elbit werd voor ruim 900 miljoen euro aan materieel besteld in de afgelopen vijf jaar.

De opsporingsdiensten zitten nu opgescheept met een nieuw probleem. Het nieuwe, in het geheim gekochte Reliant X van Cognyte blijkt ook niet te werken. De politie heeft miljoenen uitgegeven aan twee nieuwe systemen die niet aan de eisen voldoen en zit vast aan een verouderd en compleet achterhaald tapsysteem, waar de Tweede Kamer al in 2018 vanaf wilde.

De politie wil niet zeggen hoeveel ze voor i360 en Reliant X heeft betaald, omdat die bedragen ‘onder geheimhouding’ vallen

Het ministerie verwijst voor vragen door naar de politie. Die wil niet zeggen hoeveel ze voor i360 en Reliant X heeft betaald, omdat die bedragen „onder geheimhouding” vallen, aldus een woordvoerder. Over Reliant X van Cognyte wil de politie zelfs niet de naam of de leverancier bevestigen. De woordvoerder herhaalt alleen: „het betreft een upgrade, niet een nieuw systeem”.

Na de opeenstapeling van mislukkingen en verlopen deadlines, is nu besloten een nieuwe poging te ondernemen om alsnog i360 aan de praat te krijgen. De technici hebben te horen gekregen dat het systeem uiterlijk 1 april aanstaande moet draaien. En dat in elk van de tien regionale eenheden van de politie voor het eind van het jaar minstens een strafrechtelijk onderzoek met het i360-tapsysteem getapt moet worden. De reden voor de deadline, volgens een betrokkene, is dat de minister dan aan de Tweede Kamer kan melden dat i360 inmiddels in heel Nederland wordt ingezet en werkt.

Tips? mail: [email protected]


‘Studeren is een recht’, klinkt het op het Malieveld. En ook: ‘Oorlog is een keuze’

  • admin
  • November 25, 2024
  • 0

„3.000 euro? Op je muil!’” en „Vecht, vecht, vecht, studeren is een recht”, klinkt het maandagmiddag op het Malieveld in Den Haag. En: „Stop de eppocalyps”, verwijzend naar onderwijsminister Eppo Bruins (NSC). Hij krijgt, in verschillende bewoordingen, het ‘advies’ om af te treden. Net als twee collega-bewindslieden van NSC.

Op het veld, gelegen naast de tijdelijke Tweede Kamer en de A12, waren maandag duizenden studenten, medewerkers en bestuurders van hogescholen en universiteiten op de been om te protesteren tegen de besparing van het kabinet op het hoger onderwijs. De eis was duidelijk: de bezuinigingen moeten van tafel.

Die zijn verstrekkend. Vanaf 2025 wil het kabinet 175 miljoen euro per jaar besparen op 1.300 tot 1.700 onderwijsbeurzen voor jonge en ervaren docenten. Ook wordt bezuinigd door het aantal internationale studenten terug te dringen, studenten die langer doen over hun studie meer collegegeld te laten betalen en door te korten op het Fonds Wetenschap en Onderzoek. Het totale bedrag: zo’n 1 miljard euro per jaar.

Lees ook

Brede bezuiniging op onderwijssubsidies: ‘We snappen heel goed dat dit pijnlijk zal zijn’

MBO studenten van het Zadkine en Albeda college aan het werk op de Heijplaat Rotterdam.

‘Staken’

Op het Malieveld protesteren studenten vooral tegen de ‘langstudeerboete’ van 3.000 euro. Voor sommigen is dat niet het enige thema: hier en daar is ook een Palestijnse vlag te zien, of een leus als „Solidarity for Palestina”.

Op een podium op het veld benadrukt Thijs Roovers, voorzitter van de Algemene Onderwijsbond (AOb), nog maar eens hoe groot de bezuinigingen zijn. „Omgerekend twee hbo-instellingen of een grote universiteit”. Als het protest niets oplevert, zegt Roovers, wil hij het er niet bij laten zitten. „We zullen geen middelen schuwen. Als het moet, gaan we staken.”

Veel van de demonstranten doen ook mee aan de aansluitende protestmars. Die brengt ze onder meer langs de Tweede Kamer en het ministerie van Onderwijs. Hard boegeroep volgt, en de leus: „Onderwijs is een recht, geen privilege.” Niet ver daarachter roept een groep „onderwijs is een recht, oorlog is een keuze”. Het zijn demonstranten van onder meer de Communistische Jongerenbeweging, die net als enkele andere organisaties aanwezig waren om zich ook uit te spreken tegen de oorlog in Gaza.

Wie stonden op het Malieveld en waarom?


Staatssecretaris Nobel wil die gewraakte uitspraak over de integratie wel nuanceren, maar niet terugnemen

  • admin
  • November 25, 2024
  • 0

Jurgen Nobel, staatssecretaris van Integratie en Participatie (VVD), begon zijn eerste debat over integratie met een achterstand en iets goed te maken. Twee weken terug had hij gezegd, naar aanleiding van de rellen in Amsterdam en het geweld tegen Maccabi-supporters, dat „een heel groot deel” van de islamitische jongeren „onze normen en waarden niet onderschrijft”.

Met deze woorden maakte de bewindspersoon – voor wie de media tot die uitspraak weinig aandacht hadden – zichzelf in één klap bekend. Veel Nederlanders met een migratieachtergrond voelden zich aangesproken en Nobels opmerking belandde in een rijtje van uitingen van coalitie- en oppositiepartijen die de integratie tot mislukt project verklaarden of een integratiecrisis uitriepen. Moskeeverbond K7 klaagde Nobel aan en de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme, Rabin Baldewsingh, eiste dat de staatssecretaris zijn woorden terugnam.

Maandag nuanceerde Nobel zijn uitspraken ten overstaan van de Tweede Kamercommissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hij had nooit bedoeld om mensen „zo voor het hoofd te stoten” met „stevige woorden”. „Het raakt mij persoonlijk als iemand die ik ken, zegt: ‘Bedoelde je mij, heb je het ook over mijn kinderen?’ Als dat zo is overgekomen, is dat absoluut niet mijn bedoeling geweest. Ik ben er nooit op uit om een hele groep mensen over een kam te scheren. Want de meeste mensen – en de meeste Nederlandse moslims vallen daar uiteraard ook onder – zijn gewoon hard aan het werk.”

Op vrijdag 15 november zei Nobel al dat hij de uitspraken nooit zo hard had bedoeld, maar die nuancering viel weg door het opstappen van staatssecretaris Nora Achahbar (NSC) die onder meer de uitspraken van Nobel aanhaalde als reden voor haar vertrek.

Lees ook

Opgestapte staatssecretaris Achahbar hekelt ‘onwaarheden’ die rondgaan over haar vertrek

Nora Achahbar geeft een toelichting nadat zij als staatssecretaris is opgestapt.

Motie van wantrouwen

Nobel wilde het rechtzetten maandag. Maar sorry zeggen, dat wilde hij niet. Ook niet toen D66-Kamerlid Mpanzu Bamenga daar meermaals op aandrong, omdat Nobel volgens hem „miljoenen mensen hier in Nederland in de ziel geraakt” heeft. En ook niet toen Dogukan Ergin (Denk) excuses eiste. Nobel: „Ik heb het gevoel dat de heer Ergin op citatenjacht is.” Nobel ging er niet op in.

Ergin: „Hij zegt aan al die mensen die diep gekwetst zijn: het ligt aan u, u heeft mij verkeerd begrepen.” Ergin greep de gelegenheid aan voor een poging de staatssecretaris zijn eerste motie van wantrouwen te doen toekomen. Maar die werd niet aangenomen, zelfs de linkse oppositie wilde niet meestemmen. Motie van wantrouwen of niet, duidelijk is dat Nobel de linkse oppositie allerminst tevreden heeft gestemd met zijn knieval.

De inbreng van Nobel was onderdeel van een gespannen debat in de Kamercommissie. Waar de linkerflank vooral bleef benoemen wat goed gaat in de integratie – zoals het toenemende aantal kinderen met een migratieachtergrond dat naar de havo of vwo gaat – bleef de rechterflank erop hameren dat óók veel mis zou gaan. VVD-Kamerlid Bente Becker verwees naar een „kleine harde kern van de islamitische gemeenschap die steeds orthodoxer wordt” en jongeren die niet het gevoel hebben Nederlands te zijn, maar eerder Turks of Marokkaans. Een „déél van de islamitische jongeren”, zei Becker keer op keer.

Benoemen is belangrijk, vindt rechts. Problemen overdrijven is schadelijk, zegt links.

Voor wie?

De Kamerleden waren het er zelfs niet over eens voor wie integratie nou eigenlijk is bedoeld. Voor nieuwkomers die een handje geholpen moeten worden, vond Ergin van Denk. Voor iedereen met een migratieachtergrond, meende Maikel Boon van de PVV. En NSC-Kamerlid Diederik Boomsma maakte een filosofisch punt, namelijk dat integratie gaat over álle Nederlanders. Elke nieuwe generatie, ongeacht afkomst, wordt volgens hem geïntegreerd door middel van opvoeding.

Staatssecretaris Ingrid Coenradie (Justitie en Veiligheid, PVV) was ook aangeschoven. Ze verzuchtte: „Waarin vinden we elkaar wél, dat is de vraag die mij is bijgebleven.” Die hoeft en kan nu niet beantwoord worden, zei Coenradie. Maar „wellicht” kan dat in de toekomst wel.

Lees ook

Hoe het kabinet bijna viel na de rellen in Amsterdam

Hoe het kabinet bijna viel na de rellen in Amsterdam