Alleen al vanwege zijn donkere kniekousen onder het lichtblauwe tenue is Samir Benghanem een opvallende verschijning in het veld, donderdag in Katowice, tijdens de eerste wedstrijd van het Nederlands handbalteam in de hoofdronde van het wereldkampioenschap. Met een nederlaag tegen Noorwegen en een zege op Argentinië uit de groepsfase op zak, moet Nederland winnen van Qatar om mee te blijven doen voor een plaats in de kwartfinale. Dat lukt, mede dankzij vier doelpunten van Benghanem. Het wordt 32-30 tegen de Aziatisch kampioen. Zaterdag is Duitsland de volgende tegenstander voor de Oranje-handballers, die hun wildcard meer dan waarmaken.
De 29-jarige Benghanem is cirkelspeler. Een cruciale, maar ook weinig benijdenswaardige positie. Het is op de rand van de cirkel duwen en trekken, uitdelen en incasseren. Benghanem, 1,96 meter en 105 kilo, deinst daar nooit voor terug. „Je krijgt klappen, maar angst moet je niet kennen”, zegt hij in een telefoongesprek een dag voor de overwinning op de Qatarezen.
Hoe word jij wakker op de ochtend na een wedstrijd?
„Met hier en daar blauwe plekken. En met spierpijn. Ik heb ook last van mijn linkerschouder, die voelt zeurderig aan, is overbelast. Met om de dag een wedstrijd, wordt het er niet beter op. Ik gooi gelukkig met rechts.”
NRComschreef de positie van cirkelspeler eens als ‘een speelplaats voor rouwdouwers’.
„Daar kan ik me wel in vinden, al ziet het er soms lomper uit dan het is omdat er in het middenblok nou eenmaal vaak langere jongens staan.”
Het gevecht op de cirkelrand is hard. Is het ook gemeen?
„Hard is het zeker, dat geldt voor 95 procent van de duels. Dat vind ik juist zo mooi aan die strijd in de dekking. Gemeen is het soms. Niet door proberen iemand te blesseren, meer in de zin van shirtje trekken of een klap op de hand als iemand de bal wil vangen. Slimmigheden. In principe probeer je een tweeminutenstraf te vermijden. Vaak weet je wel wanneer het kan, maar het is een dunne lijn: wat ziet de scheidsrechter wel of niet, waar kom je mee weg. Iedereen in het veld weet precies wat er gebeurt, als tegenstanders spreek je ook wel eens je waardering naar elkaar uit voor een actie.”
Wat is jouw belangrijkste taak als aanvaller?
„Wij hebben een aantal kleinere, snelle jongens. Ik moet een blok zetten om ruimte te creëren voor de opbouwers, zodat zij er doorheen kunnen. De eerste loopbewegingen van elke aanval zijn van tevoren uitgedacht, maar we spelen natuurlijk gewoon door als het niet direct lukt. Ik moet dus altijd de bal verwachten. In de groepswedstrijd tegen Noorwegen kreeg ik twee of drie ballen meer dan normaal. Die gooide ik er ook in. Ik maakte zes doelpunten, dat was bijzonder.”
Dat was het zeker. De Noorse spelers zijn fullprof, zoals dat bij alle grote handballanden het geval is. Benghanem werkt veertig uur per week als belastingadviseur, handbal is voor hem „een uit de hand gelopen hobby”. Hij is een van de zes spelers in de achttienkoppige WK-selectie, en de enige van het basisteam, die in de Nederlandse competitie speelt. Bij zijn club Aalsmeer trainen ze in de avonduren. Zijn deelname aan het WK is geregeld met vrije dagen en een topsportverlof, maar hij heeft in Polen, dat met Zweden toernooi-organisator is, ook af en toe gewerkt. „Het is geven en nemen.”
Hoe redt een amateur het op een WK?
„Ik moet net iets meer vragen van mezelf dan de rest. Maar ik heb hier elke dag tijd om naar de fysio te gaan, of de masseur. Als ik geluk heb, kan ik ook nog slapen overdag. Veel rusten is wel nodig. Het draait voor mij deze weken alleen om handbal. We hebben twee keer per dag een videomeeting. Dat is heel belangrijk, vooral in de verdediging hebben we er veel aan in de anderhalve dag tussen de wedstrijden. We weten precies welke variaties de tegenstander speelt.”
Wat leer jij zelf van die videobeelden?
„Voor mij is er nog meer te halen in het blokken van de verdedigers. Mijn timing of positionering is soms net niet goed. Na een wedstrijd worden alle aanvallen uitgeknipt en dan kan ik gaan analyseren. Hier lukte het wel, hier niet, hoe komt dat? Het kan gaan om net een pasje anders staan, net een seconde later draaien. Voor mij is er nog relatief makkelijk winst te behalen.”
Je hebt als cirkelspeler ook een centrale rol in de verdediging.
„Ja, dat vind ik uiteindelijk het mooist. Het winnen van een duel, een aanvallende fout meekrijgen omdat ik net een stapje slimmer ben dan mijn tegenstander. In mijn eentje vind ik verdedigen al mooi, als team vind ik het nog mooier. Mensen kijken naar handbal voor de aanvallende acties en doelpunten, maar ik vind het prachtig als we met z’n zessen die bal tegenhouden en de boel potdicht zit.”
Jouw positie kost veel energie, hoe hou je het vol?
„Op dit niveau is zestig minuten spelen niet mogelijk, dan ga je fouten maken. Per helft probeer ik toch wel zo’n vijf minuten rust te pakken, Iso [Sluijters] neemt dan een paar verdedigingen van mij over. Maar dat hangt ook weer af van straffen, time-outs, het tempo dat we spelen. De coach wisselt me als hij ziet dat ik moe word, maar meestal geef ik het zelf aan. En soms moet ik ook gewoon even door de zure appel heen.”
Soms doet politiek Den Haag denken aan een theatervoorstelling: af en aan lopen personages uit de coulissen het podium op. Zo was daar op maandag 11 november, enkele dagen na het geweld tegen Israëlische voetbalsupporters, ineens een nieuw gezicht: Jurgen Nobel, de staatssecretaris van Participatie en Integratie (VVD). Het optreden van deze jongste bewindspersoon in het kabinet was direct spraakmakend: de relatief onbekende Nobel zei bij de inloop van de ministerraad dat Nederland een „groot integratieprobleem” heeft en dat islamitische jongeren „voor een groot deel onze Nederlandse normen en waarden niet onderschrijven”.
In één klap verbreedde de staatssecretaris het gevoelige debat over antisemitisme tot een discussie over de integratie van mensen met een migratieachtergrond, van wie een groot deel in Nederland is geboren en opgegroeid.
Zijn uitspraken passen bij de harde lijn die VVD-leider Dilan Yesilgöz aanhoudt. Ook elders in de partij zijn er veel voorstanders van het opnieuw openbreken van de integratiediscussie. Een ander, ogenschijnlijk kleiner deel is niet gediend van de strategie van Yesilgöz en de harde woorden van Nobel. Aankomende zaterdag komen de vleugels bij elkaar op het VVD-partijcongres in Den Bosch.
Lees ook
Topambtenaren schrijven hart-onder-de-riem-brief aan hun ambtenaren, want ‘polarisatie is de bijl aan de wortel van de samenleving’
Klap voor de coalitie
Staatssecretaris Nora Achahbar (NSC), die van Marokkaanse komaf is, noemde de uitspraak van Nobel als een van de redenen voor haar vertrek uit het kabinet. In een interview met het tv-programma Hart van Nederland zei ze: „Je geeft een groep de schuld, terwijl het Nederlanders zijn. De verschillen werden alleen maar uitvergroot.” NSC-Kamerlid Rosanne Hertzberger, die twee weken geleden de Kamer verliet in navolging van Achahbar, zei in een interview met NRC dat er door het kabinet „ontoelaatbare dingen” zijn gezegd. Specifiek Nobel is volgens haar „echt zijn boekje te buiten gegaan.”
Lees ook
Opgestapte staatssecretaris Achahbar hekelt ‘onwaarheden’ die rondgaan over haar vertrek
Moskeeverbond K7 deed aangifte tegen de staatssecretaris. De Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme Rabin Baldewsingh eiste dat Nobel zijn woorden zou terugnemen en excuses zou maken.
Wie is staatssecretaris Nobel, die de integratiediscussie weer op scherp heeft gezet?
Jurgen Nobel (1988) komt uit een ‘rood nest’: zijn vader, Jeroen Nobel, was vanaf 1998 namens de PvdA gemeenteraadslid, fractievoorzitter, wethouder en waarnemend burgemeester van Aalsmeer en Den Helder.
Jurgen Nobel zelf voelde zich, zo zei hij in een dubbelinterview met zijn vader in het AD, in zijn jeugd vooral aangetrokken tot de opkomende politicus Pim Fortuyn, die de Nederlandse integratiediscussie openbrak. Aan de keukentafel hadden vader en zoon harde discussies, op het ongezellige af. „Ik zat soms met tranen in m’n ogen”, zei Jurgen Nobel in het AD. Na de moord op Fortuyn in 2002 werd Nobel gesterkt in zijn politieke mening. „Ik was toen veertien jaar oud, en toen ben ik actiever na gaan denken. Politiek is meer dan de felle discussies die ik aan de keukentafel heb.” Hij schreef zijn profielwerkstuk op het atheneum over Fortuyn.
‘Mooiboy’ met politiek gevoel
Na zijn studies bedrijfskunde en bestuurskunde in Amsterdam richtte Nobel een duurzaam koffiemerk op. In 2014 werd hij raadslid in Haarlemmermeer namens de VVD. Het was te merken dat Nobel uit een politiek gezin kwam.
„Hij was absoluut een talent. Hij was toen al heel goed in debatteren en helder uitleggen”, vertelt Sophie van de Meeberg, die eerst namens de lokale partij HAP en inmiddels namens D66 in de gemeenteraad zit. Van de Meeberg (1979) behoorde tot dezelfde lichting raadsleden als Nobel. Naast de burgemeester was zij de enige die een praatje hield op zijn afscheid. „We noemden hem de mooiboy van de raad”, memoreert Van de Meeberg. „Hij werd wel eens gevraagd als model en won als scholier elk debattoernooi waaraan hij meedeed. Hij zette meisjes echt in vuur en vlam, ze zetten hun telefoonnummers op stembriefjes voor hem.”
In 2016 diende Nobel samen met de lokale Fortuynistenpartij Forza! een motie in die een taaltoets voor uitkeringsgerechtigden verplicht moest stellen. Van de Meeberg: „Wat daar fantastisch aan was, was dat de motie vol met spelfouten stond. Daar heb ik ’m ontzettend mee gepest. God wat hebben we toen gelachen. Hij was er zo boos over.”
Toen heeft Jurgen mij er publiekelijk van beschuldigd dat ik was voorgetrokken omdat ik iemand uit de organisatie kende. Hij is geen beste verliezer
Toen Nobel in 2018 kandidaat was in de verkiezing voor beste raadslid van Nederland, was Van de Meeberg dat ook. „Eerst was er een publieksronde, daarin haalde hij veel meer stemmen dan ik. Toen appte hij: hoe voelt het nou om te verliezen van een rechtse boy?” Maar het was Van de Meeberg die door kon naar de volgende ronde, omdat de jury haar inhoudelijk sterker had bevonden. „Dus ik appte: hoe voelt het om te verliezen van een ‘boos links meisje’. Zo noemde hij me vaak.” Van de Meeberg schiet in de lach. „Toen heeft Jurgen mij er publiekelijk van beschuldigd dat ik was voorgetrokken omdat ik iemand uit de organisatie kende. Hij is geen beste verliezer.”
Maar wel kundig. Nobel werd in 2017 fractievoorzitter en in 2019 wethouder. „Zeker als wethouder is hij erg gegroeid”, zegt Van de Meeberg. Ook Herman Koning, die vanaf 2014 als fractieassistent, raadslid, fractievoorzitter en commissielid namens het CDA in de Haarlemmermeerse gemeentepolitiek zit, is nog altijd onder de indruk van Nobel. „Als jong raadslid zag je al dat hij verder zou komen”, zegt Koning. „Toen hij wethouder werd, is dat alleen maar verder gegroeid. Hij kreeg de zwaarste portefeuilles: Schiphol, woningbouw, ruimtelijke ordening en financiën.” Onder Nobel, die later ook locoburgemeester werd, realiseerde de gemeente meer huizen dan was afgesproken en werd de overlast van Schiphol ingeperkt.
Profileren
Marianne Schuurmans (VVD), de burgemeester van Haarlemmermeer, kon op Nobel leunen. „Haarlemmermeer heeft Schiphol, en dat is een forse opgave waar veel onvrede over bestaat. Ik was heel blij met hem, hij pakte dat dossier uitstekend op.” Regelmatig verving Nobel Schuurmans als locoburgemeester, ook op belangrijke thema’s.
Nobel is een rechtse VVD’er, zeggen de mensen die met hem werkten in Haarlemmermeer. Mark Achterbergh, de huidige fractievoorzitter van de plaatselijke VVD zegt: „Omdat hij uit een rood nest komt, wil hij denk ik laten zien dat hij een echte liberaal is.”
Als fractievoorzitter gebruikte Nobel soms harde termen, bijvoorbeeld over asielzoekers. Volgens Nobel had Haarlemmermeer geen sociaal vangnet maar een „sociale hangmat” waar vluchtelingen „gretig gebruik” van maken, zo zei hij in 2018. „Mensen zitten op de bank te wachten op het maandelijkse subsidieshot van de gemeente.” Later matigde hij zijn taalgebruik, zegt Van de Meeberg. „Hij is een goeie politicus, dus hij merkte: dit valt niet goed bij de coalitie.”
Burgemeester Schuurmans vindt het moeilijk om Nobel „politiek te plaatsen binnen de VVD”. Soms liet hij juist een socialer geluid horen, zegt ze. Volgens Schuurmans is Nobel heel goed in staat om zijn boodschap aan te passen op basis van zijn publiek. „Dat is knap, en precies wat je als bestuurder nodig hebt.” Ze wil Nobel niet vergelijken met oud-premier Mark Rutte „maar hierin lijkt Jurgen wel op Mark”, zegt ze.
‘Duidelijk neerzetten’
Sinds Nobel staatssecretaris van Participatie en Integratie is, heeft hij zich maar weinig kunnen profileren. Maar wie zijn optredens volgt, ziet een rechtsere toon dan bij zijn minister Eddy van Hijum (Sociale Zaken en Werkgelegenheid, NSC). Nobel hield zich de afgelopen maanden vooral bezig met het participatiegedeelte van zijn portefeuille, zoals het kabinetsplan om de kinderopvang vrijwel gratis te maken. Hij was een van de bewindspersonen die stilletjes opereerden in de schaduw van de vele crises in de coalitie.
Op 28 oktober ging Nobel in gesprek met Deel de Duif, een initiatief van islamitische en joodse jongeren die pleiten voor dialoog en tegen polarisatie, dat is ontstaan na de recente conflicten in het Midden-Oosten. Initiatiefnemer Oumaima Al Abdellaoui (22), praktiserend moslim, vertelt dat Nobel „alsmaar peilde wat ik vond van haatpredikers en extremisme. Het was alsof hij mij daar verantwoordelijk voor hield.” Noa Duizend (24), een van de joodse initiatiefnemers van Deel de Duif, merkte dat Nobel „bevestiging bij ons zocht. Hij vond het een ingewikkeld gesprek.” Al Abdellaoui vond het geen fijne ontmoeting, maar had wel het idee dat Nobel haar en Duizend probeerde te begrijpen. Ze waren gecharmeerd van de jonge staatssecretaris.
Ik denk niet dat het een blunder was. Dat heb ik in die vijf jaar nooit van hem meegemaakt
Tot Nobel twee weken later, de maandag na het geweld in Amsterdam, opdook met zijn harde uithaal naar Nederlanders met een migratieachtergrond. Was het de bedoeling om mensen boos te maken, wilde Nobel provoceren? Volgens mensen in zijn omgeving niet: hij zou zijn uitspraak over islamitische jongeren hebben gedaan in een opwelling, naar aanleiding van de beelden van het geweld in Amsterdam. Van de hevige reacties was hij geschrokken en aangedaan. Maar blunderen is niets voor Nobel, klinkt het uit Haarlemmermeer. Van de Meeberg zegt: „Jurgen is erg van het profileren. Missie geslaagd.”
Burgemeester Schuurmans ziet dat ook zo: „Ik denk niet dat het een blunder was. Dat heb ik in die vijf jaar nooit van hem meegemaakt.” Volgens Schuurmans „weet Jurgen als geen ander dat er zat voorbeelden van geslaagde integratie zijn”. En toch verbaasde het haar niet dat Nobel zo hard uit de hoek kwam. Zij zag hem vaker zo optreden. Eerst „duidelijk neerzetten”, daarna nuanceren. Bijvoorbeeld rond het gevoelige Schipholdossier in Haarlemmermeer. Schuurmans: „Dan zei hij: ‘Schiphol is belangrijk voor onze economie, ik ben geen voorstander van beperking van de vluchten’. Die uitspraak kwam natuurlijk in de krant. Maar in het debat daarna zei hij tegen de kritische gemeenteraad: ik begrijp de zorgen over de nachtrust en de uitstoot. Ik heb een zoontje waar ik me zorgen om maak.” De methode werkte prima in Haarlemmermeer.
Sussen
Iets soortgelijks probeerde Nobel ook een week na zijn gewraakte uitspraken. „De meeste mensen en islamitische jongeren doen gewoon volop mee in onze maatschappij”, suste de staatssecretaris. Nobel zei dat hij in gesprek zou willen met het moskeeverbond K7, dat hem heeft aangeklaagd.
Sorry zeggen of zijn woorden terugnemen, zoals de linkse oppositie maandag van hem eiste, deed Nobel niet
Maar diezelfde dag nog maakte staatssecretaris Achahbar bekend dat ze onder meer wegens de uitspraken van Nobel zou opstappen, dus de verklaring van Nobel vervloog in de wind. Afgelopen maandag deed de VVD’er nog een poging, ditmaal voor de Tweede Kamercommissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Nobel opende zijn spreektijd met een knieval. Hij had niet bedoeld mensen „zo voor het hoofd te stoten”. En: „Het raakt mij persoonlijk als iemand die ik ken, zegt: ‘Bedoelde je mij, heb je het ook over mijn kinderen?’ Als dat zo is overgekomen, is dat absoluut niet mijn bedoeling geweest. Ik ben er nooit op uit om een hele groep mensen over een kam te scheren. Want de meeste mensen – en de meeste Nederlandse moslims vallen daar uiteraard ook onder – zijn gewoon hard aan het werk.”
Maar helemaal door de knieën wilde Nobel niet. Sorry zeggen of zijn woorden terugnemen, zoals de linkse oppositie maandag van hem eiste, deed Nobel niet. Hij zei dat hij ook in het vervolg „stevige woorden zal gebruiken op het moment dat het misgaat”.
Lees ook
Niet sussen, maar juist een flinke schep erbovenop: het kabinet-Schoof kiest voor polarisatie
Het ging om een positieve test op een kleine hoeveelheid van het middel trimetazidine (TMZ) op 12 augustus, in aanloop naar het WTA-toernooi van Cincinnati. Een maand later werd Swiatek daarover geïnformeerd en ging volgens protocol achter gesloten deuren een voorlopige schorsing in. De Poolse nummer twee van de wereld heeft het grootste deel van de straf al uitgezeten.
Swiatek wist destijds de voorlopige schorsing, waardoor ze in september en oktober drie toernooien miste, succesvol aan te vechten. Volgens haar bevatte een melatonine-middel, dat ze gebruikte om met jetlags om te gaan, sporen van het verboden middel TMZ. Na tests bevestigde dopingautoriteit ITIA dat het aannemelijk was „dat de regels waren overtreden door een vervuild middel”. De voorlopige schorsing verviel per 4 oktober.
Videoboodschap
De zaak werd eerder niet bekengemaakt met het publiek, omdat Swiatek binnen tien dagen na de initiële schorsing bezwaar maakte en dit bezwaar succesvol was. Nu de strafeis van de ITIA bekend is gemaakt, resteren nog acht dagen schorsing voor Swiatek.
In een video die Swiatek donderdag deelde op sociale media vertelt ze dat het de afgelopen periode de moeilijkste ervaring uit haar leven was. „Het zwaarste was de onzekerheid, ik wist niet wat er met mijn carrière zou gebeuren”, zegt Swiatek.
Voor de Poolse stertennisser was het missen van de toernooien bijzaak, het belangrijkste was het bewijzen van haar onschuld, zegt ze. Swiatek ziet conform de dopingregels af van het prijzengeld van het toernooi van Cincinnati, waar ze de halve finale bereikte.
De zaak doet denken aan de positieve dopingtests van de mannelijke nummer één van de wereld, Jannik Sinner. Over Sinner werd in augustus bekend dat hij eerder dit jaar de dopingregels had overtreden, maar hij werd niet gestraft. Volgens Sinner kwam de overtreding door een slordigheid van zijn fysiotherapeut.
Lees ook
Iga Swiatek is ‘de koningin’ van Polen – en bijna weer van Roland Garros
Het menselijke hart slaat tussen zestig en honderd keer per minuut. Dat van kleinere dieren tikt sneller, dat van grotere trager. Dit feit gebruikt Invisbilia-presentator Alice Spiegel om invoelbaar te maken dat tijd en schaal verbonden zijn in het menselijk bewustzijn. Hoe groter en trager iets beweegt, zegt Spiegel, hoe moeilijker het voor mensen is om waar te nemen. Neem de hartslag van een walvis, of: het klimaatprobleem. Deze poëtische gedachte luidt een verhaal in over vier mannen, die ieder vanuit hun eigen expertise tot dit inzicht kwamen, en vervolgens de handen ineenslaan om het tijd-en-schaal-probleem van klimaatverandering op te lossen. De wonderlijke vertelling van hun creatieve en noodgedreven denkproces, vol walvisgeluiden en kunstmatige intelligentie, blaast wat hoop in een uitzichtloze situatie.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data95519989-c131e3.jpg)
