‘Habemus Sinner!’ – tenniskoorts in Rome voor comeback van de nummer 1

Jannik Sinner, de schuchtere tenniskampioen met de rode krullen uit een Duitstalig bergdorp in Noord-Italië, is terug na drie maanden schorsing. Die verplichte pauze was het gevolg van een schikking met het Wereldantidopingagentschap WADA, nadat er bij twee controles zeer kleine hoeveelheden van de verboden anabole steroïde clostebol waren gevonden.

Zaterdag debuteert Sinner tegen de Argentijn Mariano Navone, op het tennistoernooi van Rome, een ‘mini-slam’ waar dit jaar 350.000 bezoekers worden verwacht. Maar sinds de nummer één van het mannentennis zondag met een privéjet uit het Zuid-Franse Nice – Jannik Sinner woont in Monaco – in Rome is geland, baadt de Italiaanse hoofdstad al in een echte Sinner-gekte. Op sociale media gaat de leuze ‘Habemus Sinner!’ rond – de comeback van de koperharige tennisgod valt samen met de pausverkiezing.

Maanden hebben de jonge fans ernaar uitgekeken, en dan is hij daar plots, op maandagmiddag al, vlak voor zijn eerste training op het gravel van Rome. „We hopen dat hij nog sterker terugkomt”, zegt Luna Ceraolo (10) glunderend. Het meisje is met haar tennisclub vanuit Sicilië met veerboot en bus naar Rome gereisd. „Tennis helpt je sterk te worden in je hoofd, en je emoties onder controle te houden. Jannik is een voorbeeld.”

Sinner-fans in Rome stonden met watervaste stiften in de rij om handtekeningen te scoren van hun idool.
Foto Piero Cruciatti / AFP

Applaus in de perszaal

Met iets langere krullen en een tikje gebruind stapt Sinner wuivend over de loopbrug van het central court op het Foro Italico, het sportcomplex waar het tennistoernooi plaatsvindt. ‘Sin-neeeeer!’ scanderen honderden jonge tennissers, zwaaiend met grote tennisballen en schriftjes, hopend op een krabbel van hun idool.

Ook in de perszaal, afgeladen met journalisten, klinkt applaus. De afgelopen drie maanden slaagden zijn rivalen niet hem van de troon te stoten, Sinner is nog steeds nummer één.

„Ik ben blij terug te zijn, en dat zou ik ook zijn als ik naar de derde of de vierde plek was gezakt”, zegt de Italiaan timide. Drie maanden schorsing waren niet makkelijk: „In het begin heb ik zelfs helemaal geen tennis gekeken. Ook mijn lijf moet eraan wennen dat ik de draad weer oppak. Ik kreeg opnieuw blaren op mijn handen.”

Volgens de entourage van de tennisser kwam de clostebol in zijn lichaam terecht, omdat zijn fysiotherapeut, die een vingerwondje bij zichzelf had verzorgd met een spray waarin clostebol zat, het middel daarna tijdens een massage op de tennisser had overgebracht.

In Italië twijfelt nauwelijks iemand aan deze uitleg, daarbuiten zijn er heel wat meer sceptici. Volgens collega Novak Djokovic zou Sinner een voorkeursbehandeling hebben gekregen. En Serena Williams zei dat ze haar in zo’n geval „vast twintig jaar hadden geschorst.”

Echte doel: Parijs

Er volgde niettemin een grondig onderzoek, waarna het internationale agentschap voor de integriteit van het tennis (ITIA) Sinners uitleg besloot te aanvaarden. Ook volgens een onafhankelijk tribunaal trof de tennisser geen schuld. Maar de dopingautoriteit WADA liet de zaak niet rusten. Uiteindelijk accepteerde Sinner een schikking: drie maanden weg van het competitietennis.

Sinners laatste toernooi was de Australian Open in Melbourne, die hij won. Zijn comeback in Rome ziet hij als een manier om wedstrijdritme op te bouwen. „Ik wil hier mijn niveau ontdekken, met als echte doel Parijs.” Eind mei begint Roland Garros, daarna wacht Wimbledon.

In Rome wordt Sinner toegejuicht. In Italië werd zijn schorsing gezien als een grote schande.
Foto Piero Cruciatti / AFP

Tijdens het persmoment vraagt een BBC-verslaggever of Sinner zich uiteindelijk nog gelukkig prijst, aangezien alle grand slams buiten zijn schorsingsperiode vallen. „Ik wilde niet meteen schikken”, zegt Sinner, afgemeten. Maar zijn advocaat deed hem inzien dat hij zo een mogelijk veel langere schorsing kon vermijden.

„Het heeft allemaal ongeveer een jaar geduurd, en ik ben blij dat het achter de rug is”, zegt de tennisser. De schikking is géén schuldbekentenis. En onaantastbaar als nummer één in de wereld voelt hij zich absoluut niet: „Misschien hebben ze mij nog veel vaker gecontroleerd”, zei hij onlangs in een interview met de Italiaanse publieke omroep Rai.

Steun van team en familie

Hij erkent dat het een zwaar jaar is geweest. In de kleedhokjes en het restaurant van de Australian Open hing een rare sfeer. „Tennis is een erg individuele sport, ieder speelt voor zichzelf”, zegt de topsporter tegen de media in Rome. „Van sommige spelers kreeg ik in het begin berichtjes, maar videogesprekken had ik met niemand.” Tegen de Rai wilde hij nog kwijt dat hij op het donkerste moment met tennis wilde stoppen.

Zijn grote geluk was te kunnen terugvallen op zijn team en familie, „mensen die mij geloofden en steunden.” Hij praat warm over zijn „trainingen met Jack (tennisser Jack Draper, red.) en later kwam ook Sonny” – zijn landgenoot Lorenzo Sonego.

Het heeft allemaal ongeveer een jaar geduurd. Ik ben blij dat het achter de rug is

Jannik Sinner
Nummer 1 van de wereld

In Rome verblijft Sinner in een luxehotel dicht bij het Foro Italico, met een securityteam op maat en toegang tot een aparte lounge. Is deze afzondering alleen bedoeld om zijn concentratie niet te verstoren, of ook om nare contacten met andere spelers te vermijden?

Vlak voor zijn eerste training op het central court wordt het Italiaanse tennisteam gehuldigd dat vorig jaar tegen Nederland de Davis Cup-finale won. Een beetje zenuwachtig stapt Sinner als een van de laatsten uit het Italiaanse team het veld op. Matteo Berrettini, Jasmine Paolini en de anderen heten hem met een stralende glimlach welkom. Sinner ontdooit.

Anna Musca (10), die al vijf jaar tennist, zit te glunderen op de eerste rij. Het Siciliaanse meisje is al voor de derde keer op het toernooi, ditmaal op een paar meter van haar grote idool, die ze door dik en dun steunt: „Ik zou ook boos zijn met zo’n beschuldiging.”

De training van de publiekslieveling groeit uit tot een sportevenement. Sinner speelt tegen de Tsjechische speler Jiri Lehecka. De voor de helft gevulde tribunes van het central court – met een capaciteit van 10.500 toeschouwers – daveren van emotie.

De commentator van de Italiaanse zender Sky Sport 24 is lyrisch over Sinners prestaties. Maar vanop de tribune ziet Beppe Cobisi, een coach van de Italiaanse tennis- en padelfederatie en sportleraar op een middelbare school in Centraal-Sicilië, toch een andere wedstrijd. „Ik vind hem nog wat krampachtig spelen. Hij mist ballen die hij vroeger nooit zou laten liggen.”

Roberto Timperio, een bedrijfsjurist uit Rome, maakt gretig video’s voor zijn vijftienjarige zoon. Ze tennissen allebei. Als Sinner met een lob een fraai punt scoort, gebaart Lehecka’s coach lachend dat de bal eigenlijk uit is. Het thuispubliek reageert met grappend boegeroep. Sinner ontspant en komt steeds meer in de wedstrijd, die hij uiteindelijk toch verliest. Maar als hij met enkele venijnige dropshots punten scoort, smult het publiek zichtbaar.

„Zo is tennis. Je speelt met je hoofd, nog meer dan met je lijf”, becommentarieert de jonge toeschouwer Anna Musca. „Het zal die Noord-Italiaanse berglucht wel zijn, maar eigenlijk zijn wij Italianen zoveel kalmte en onverstoorbaarheid niet gewend”, zegt Roberto Timperio bewonderend. „Sinners kracht is zijn mentale sterkte, dat werd het afgelopen jaar wel duidelijk. Dáárom is hij de nummer één.”

Jannik Sinner serveert in een trainingspartij tegen zijn landgenoot Lorenzo Sonego in Rome.
Foto Alfredo Falcone / LaPresse