Geen excuses van ‘duivel’ Luis Suárez voor handsbal in 2010


WK voetbal Het duel tussen Ghana en Uruguay memoreert aan het WK in Zuid-Afrika, toen Luis Suárez een doelpunt voorkwam en rood kreeg.

Luis Suárez, spits van Uruguay, tijdens het groepsduel met Portugal op het WK voetbal in Qatar.
Luis Suárez, spits van Uruguay, tijdens het groepsduel met Portugal op het WK voetbal in Qatar.

Foto Marc Atkins / Getty Images

Luis Suárez schudde meewarig met zijn hoofd. Nee, het was nooit in hem opgekomen om zijn excuses aan het Ghanese volk aan te bieden. En daar ziet de spits van Uruguay twaalf jaar na dato nog steeds geen reden toe. „Waarom? Jullie speler miste toch een strafschop? Anders was Ghana toch doorgegaan? Ik maakte hands, kreeg rood en werd geschorst. Dat was mijn straf. Maar de penalty is echt door een ander gemist”, antwoordde Suárez in het perscentrum van Doha in aanloop naar Uruguay-Ghana op de vraag van een Ghanese journalist. „Ik ben helemaal niet meer met die wedstrijd bezig.”

Voor Suárez is het ‘drama van Ghana’ op het WK van 2010 verleden tijd. „Ik heb zo veel meegemaakt in mijn carrière”, vertelde de 35-jarige spits, die zich de voorbije maanden bij Nacional uit Uruguay voorbereidde op zijn laatste WK. „Zo heb ik ook weer gespeeld tegen Giorgio Chiellini [Suárez beet de Italiaan op het WK van 2014 en werd langdurig geschorst]. We gaven elkaar een hug en het was weer goed. Je moet dingen uit het verleden achter je laten.”

De Uruguayaanse bondscoach Diego Alonso ziet dat ook zo. „Voor ons is dit een wedstrijd als alle andere. We respecteren de tegenstander, maar we doen er wel alles aan te winnen”, aldus Alonso.

Het Ghanese volk ziet het anders. Suárez wordt volgens verschillende media uit het Afrikaanse land gezien als „de duivel”, een „valsspeler” die het land een trauma bezorgde. „Afrikaanse droom eindigt in nachtmerrie”, luidde de kop boven het wedstrijdverslag van Uruguay-Ghana in NRC destijds. Nooit was een Afrikaans land zó dicht bij een halvefinaleplaats op een WK geweest als op 2 juli 2010 in Johannesburg.

Het was de hand van Suárez waardoor de hoop van een heel continent vervloog. In de allerlaatste minuut van de verlenging tikte de Uruguayaan bij een 1-1 stand met twee handen een inzet van Dominic Adiyah voor de doellijn weg. Rood en een penalty. Asamoah Gyan schoot de strafschop tegen de lat. Suárez ging juichend op weg naar de kleedkamer. Daar zag hij Uruguay even later met strafschoppen winnen van Ghana. Suárez moest als straf toekijken bij de halve finale tegen Nederland. Het elftal van Ghana zat toen al thuis.

Tik voor heel Afrika

Twaalf jaar later staan Uruguay en Ghana op het WK in Qatar opnieuw tegenover elkaar. Ze strijden vrijdag (aanvang 16 uur) in het Al Janoub-stadion van Al Wakrah in het laatste duel van groep H om een plaats in de achtste finale. Ghana heeft hoogstwaarschijnlijk aan een gelijkspel genoeg en Uruguay moet winnen om verder te komen. Uitschakeling van Uruguay zal het einde betekenen van de interlandloopbaan van Suárez.

De gedachten gaan bij beide partijen uiteraard terug naar de bizarre ontknoping in Soccer City. De Ghanese middenvelder Thomas Party was destijds zeventien jaar en beleefde het WK als supporter. „Het was een heel treurige dag voor ons land”, zegt de 29-jarige prof van Arsenal. „Het zal altijd in mijn hoofd blijven zitten.”

De uitschakeling van Ghana betekende een tik voor heel Afrika. De ploeg streed als enig overgebleven Afrikaanse land voor de trots van het werelddeel waar voor het eerst een WK werd gehouden. Het gastland Zuid-Afrika was al in de eerste ronde uitgeschakeld, mede door een 3-0 nederlaag tegen Uruguay in hoofdstad Pretoria. Zelfs oud-president Nelson Mandela had opgeroepen om „de broeders” uit Ghana tegen Uruguay te steunen. Tevergeefs dus.

De Ghanese bondscoach Otto Addo kan niet ontkennen dat hij in 2010 getroffen was door de uitschakeling, maar van wraak of sportieve revanche wil hij niets weten. „De media en het publiek willen het misschien graag anders zien, maar het duel van twaalf jaar geleden speelt binnen onze selectie helemaal niet”, verzucht Otto in Doha. Licht geïrriteerd vervolgt hij: „En wat als het andersom was gebeurd? Dan had Ghana gewonnen door een speler die er alles voor over heeft om te winnen. Met díe instelling moeten wij het veld op tegen een sterk Uruguay.”