Frans de Waal bracht duizenden uren door met primaten en had een heel bijzondere band met een aantal van hen. Hij liet ons inzien dat we niet alleen afstammen van apen, maar dat we vooral erg op elkaar lijken. Kijken naar primaten geeft ons inzicht in ons eigen gedrag. De wereldberoemde Nederlandse primatoloog werd beroemd met zijn boek Chimpanseepolitiek en deelt met zijn laatste boek Anders een wetenschappelijke kijk op het maatschappelijke debat over gender. Frans de Waal overleed donderdagavond.
Omringd door tientallen fotografen springen de in paars tenue gestoken rensters van Liv-AlUla-Jayco de lucht in, gevolgd door een schreeuw. De Spaanse Mavi Garcia staat in het midden van de club. Ze is er net in geslaagd om haar late aanval succesvol af te ronden. In de stevig oplopende finishstraat in Quimper wint ze, voor alle klassementrensters.
Zo zijn het de veteranen die in het openingsweekend van de Ronde van Frankrijk toeslaan. Garcia is met haar 41 jaar de oudste renster in het peloton. Een dag eerder won de Nederlandse Marianne Vos (38) namens Visma-Lease a Bike (LAB) al de eerste etappe, zij is de op-een-na-oudste deelnemer. Niet dat leeftijd haar iets uitmaakt: „In de race denk je niet na over de leeftijd van anderen.” De komst van sterke jonge rensters in het peloton daagt haar juist uit: „Ik moet mezelf erdoor blijven verbeteren”.
Twee dagen lang was het volop koers in de Bretonse heuvels, die aandeden als een combinatie tussen een race- en achtbaan. Op en neer, smalle weggetjes, dan weer plots een muurtje om te beklimmen. Waar de klassiekerspecialisten vooraf hadden uitgekeken naar hun kansen op een etappezege, vreesden klassementsrenners toch ook tijd te verliezen, of zelfs uit te vallen door een valpartij in het gedrang.
In de explosieve openingsrit van Vannes naar Plumelec had Visma een plan gemaakt: zo hard mogelijk afstormen op de slotklim, zodat Vos en de Franse kopvrouw Ferrand-Prévot van voren bleven en mee konden doen om de zege. De opzet slaagde, waardoor Vos zondag voor de zesde keer in haar glorieuze carrière mocht starten in de gele leiderstrui.
Tweeduizend hoogtemeters
In de tweede rit, van Brest naar Quimper, was het opnieuw de bedoeling met een Visma-trein op kop van het peloton de finale in te rijden, zei ploegleider Jos van Emden. Maar het parcours bleek daarvoor net te zwaar. In 110 kilometer moesten de vrouwen meer dan tweeduizend hoogtemeters overleven, en dat had al de nodige krachten gekost.
Garcia ontsnapte op tien kilometer van de finish uit het uitgedunde peloton. Bij aanvang van de twee kilometer lange oplopende weg richting de finish, waarvan vooral het begin flink steil was, had ze nog zo’n twintig tellen over. Niet genoeg, zo leek het, want daarachter kwam de achtervolgende groep met onder anderen Vos, Lorena Wiebes en Demi Vollering tot ontploffing.
De seconden tikten weg, tot het asfalt op zeshonderd meter van de finish afvlakte en de vrouwen achter Garcia naar elkaar keken. Niemand wilde zich opofferen om het gat naar de Spaanse te dichten. Wiebes sprintte nog wel naar de tweede plek, de Mauritiaanse renster Kim Le Court werd derde. Daarmee pakte ze genoeg bonificatieseconden om de leiding in het klassement over te nemen van Vos. Een bijzondere prestatie: ze is de eerste Afrikaanse renster die het geel aan mag trekken.
Marianne Vos domineerde met haar ploeg het openingsweekeinde maar raakte haar gele leiderstrui kwijt in rit twee. Foto Julien de Rosa/AFP
Vos kon leven met het verlies van de leiderstrui: „Natuurlijk is geel iets speciaals, maar ik wist ook wel dat ik ‘m een keer moest inleveren. Het was heel mooi om überhaupt gisteren het geel aan te mogen trekken. Dat nemen ze niet meer af.” Ook ploegleider Van Emden was er niet rouwig om: „De rit van morgen is heel lang rechtdoor. Als je het geel hebt moet je op kop rijden, dat wil ik liever niet. Nu kunnen we onze krachten sparen.”
Met de zege van Vos, Ferrand-Prévot op de derde plaats in het klassement en het sterke rijden van de gehele ploeg oogt Visma-LAB klaar voor de rest van de Tour. „Na dit weekend denk ik dat wij het beste collectief hebben”, vond Van Emden.
Iets verkeerds gegeten
Teleurstellingen waren er ook. Zo verloor Movistar al voor de ronde goed en wel onderweg was de Zwitserse kopvrouw Marlen Reusser, de enige renster die dit jaar de Nederlandse favoriet Vollering in een meerdaagse ronde wist te kloppen. Donderdag had Reusser iets verkeerds gegeten in een restaurant in Vannes, waarna ze vrijdag op de dag voor de Tourstart kokhalzend de pers te woord stond. In finishplaats Plumelec stapte ze zaterdag af.
Ook voor SD Worx, de ploeg die de afgelopen jaren dominant was in het vrouwenpeloton, eindigde zaterdag in mineur. Vooraf waren de verwachtingen rond de Belgische kopvrouw Lotte Kopecky vanwege een rugblessure al naar beneden bijgesteld, maar dat ze op een voor haar op maat gemaakte aankomst meer dan een minuut zou verliezen op de concurrentie had ook ploegleider Danny Stam niet verwacht. „Het viel gewoon tegen”, zei hij zondag.
In Quimper zette de Nederlandse ploeg daarom in op sprinter Wiebes, al moest die dan nog wel het venijnige begin van de klim naar de finish overleven. „Ik wist dat ik me op dat stuk moest vastbijten, en dat ze me er daarna niet meer af zouden rijden”, zei ze na afloop. De tweede plaats voelde niet als een teleurstelling: „Ik ben blij met hoe de benen vandaag waren”.
De etappe van maandag, een redelijk vlakke rit van La Gacilly naar Angers, is voor Wiebes „een honderd procent kans”. Haar ogen twinkelden bij de vraag naar haar ambitie: „We gaan een mooie lead-out neerzetten. Ik kijk ernaar uit.” En Vos? Die start nu in de groene puntentrui voor beste sprinter: „Ook een hele mooie.”
Nederlandse politieke partijen reageren gelaten op het bericht dat vanaf oktober politieke advertenties in de Europese Unie niet meer toegestaan zijn op onder meer Facebook, Instagram en YouTube. Nadat Google in november al aankondigde in de EU met politieke advertenties te stoppen, deelde Meta vrijdag mee hetzelfde te doen. Al die nieuwe strenge Europese regelgeving, die informatiemanipulatie en buitenlandse inmenging in verkiezingen tegen moet gaan, daar kunnen de techreuzen niet mee uit de voeten, lieten ze weten. Dan maar geen politieke advertenties.
Dat het verbod in oktober ingaat, is extra interessant voor de Nederlandse politieke partijen, omdat de Tweede Kamerverkiezingen op 29 oktober worden gehouden. Maar als die partijen er al ongerust of boos van worden, laten ze dat niet blijken.
‘Geen uitspraken over campagne’
Sommige partijen hebben er intern nog niet over gesproken, zoals Groen Links-PvdA. Sommige willen er niks over zeggen, zoals de VVD. „We hebben er kennis van genomen”, zegt Benjamin van Es namens die partij. „We doen geen uitspraken over hoe we campagne voeren, maar we zullen ermee moeten dealen.” En sommige partijen hebben de vorige verkiezingen ook niet via Meta geadverteerd, zoals NSC. „Het zou voor ons sowieso nieuw zijn geweest”, zegt Joachim Miedema, woordvoerder van NSC. „We zijn ons nu aan het voorbereiden en dit nemen we daarin mee.”
Meningen en filmpjes uit de Tweede Kamer kunnen we gewoon blijven delen op de socials
Ook andere partijen zeggen zich niet erg afhankelijk te voelen van betaalde advertenties op sociale media. „We hebben een stevige achterban op sociale media en daar houden we actief contact mee”, zegt Willem van den Oetelaar namens de Partij voor de Dieren. „Het is niet zo dat de hele campagne straks zal veranderen. Meningen en filmpjes uit de Tweede Kamer kunnen we gewoon blijven delen op de socials. We gaan het er maandag verder over hebben, maar ik denk dat we gewoon doorgaan met wat we al deden.”
„Het is veel belangrijker om niet alleen campagne te voeren in campagnetijd”, zegt BBB-campagneleider Henk Vermeer. „Je moet altijd je achterban informeren over wat je aan het doen bent. Deze regels zijn vooral een probleem voor partijen die pas één tot drie maanden voor nieuwe verkiezingen iets van zich laten horen.”
Al twijfels over nut advertenties
Michiel Hoogeveen, campagnestrateeg van JA21, had al twijfels over de effectiviteit van advertenties op sociale media. „Ook omdat ze aan steeds strengere regels moeten voldoen en er moet bijvoorbeeld heel duidelijk advertorial bij staan”, zegt hij. „Als campagneteam waren we er natuurlijk al wel mee bezig hoe we buiten onze bubbel andere kiezerspopulaties konden aanspreken. En dat is lastig. We wilden toch al meer richting traditionele advertenties op radio, tv, websites en in kranten en magazines. Veel mensen vinden hun nieuws nog steeds via nieuwsprogramma’s en talkshows op tv. Dat lijken we weleens te vergeten, in de politiek zitten we de hele dag begraven in onze smartphones.”
„Alleen grote, rijke politieke partijen kunnen televisiereclame betalen”, zegt Vermeer van de BBB. Hij vindt dat ook ‘beïnvloeding’, zegt hij. „Er wordt online soms naar veiligheid gezocht die er in het dagelijks leven niet is.”
„De hulp staat aan de grens.” Wouter Booij, woordvoerder van Unicef Nederland, spreekt elk woord met klemtoon uit in antwoord op de vraag of voedseldroppings de nood in Gaza zullen helpen verlichten.
Zondagochtend voerde Israël een voedseldropping uit, na dagen van groeiende internationale kritiek op het gebrek aan hulp aan Gaza. Het aantal doden als gevolg van ondervoeding is volgens het ministerie van Volksgezondheid van Gaza opgelopen tot 127, onder wie 85 kinderen.
Volgens het Israëlische leger zijn er zeven pallets met meel, suiker en conserven per parachute gedropt. Jordanië en de Verenigde Arabische Emiraten hebben, zo melden internationale media, zondagmiddag ook voedsel gedropt. Wat er precies geleverd is, en waar, was zondagmiddag nog onduidelijk.
Hulporganisaties zijn zeer kritisch. Philippe Lazzarini, hoofd van het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen UNRWA, noemde op X voedseldroppings „duur, inefficiënt en mogelijk dodelijk voor uitgehongerde burgers. Ze zijn een afleiding en een rookgordijn.” Bij eerdere voedseldroppings kwamen Gazanen om het leven toen een parachute niet opende, of zij verdronken bij het aan land brengen van de pallets die in zee waren beland.
Ook Booij van Unicef heeft het over „een humanitair fotomoment”. De enige oplossing voor de hongerende bevolking van Gaza is volgens hem „volledige, ongehinderde toegang” voor de „zes- á zevenhonderd vrachtwagens per dag” met hulpgoederen die al voor oktober 2023 nodig waren om de 2,1 miljoen Gazanen van voedsel te voorzien. Inmiddels zijn wegen en distributiecentra vernietigd door Israël en Gazanen uit hun huizen verdreven.
Vrachtwagens
Aan de grenzen met Gaza staan duizenden vrachtwagens van hulporganisaties klaar. Israël heeft er de afgelopen maanden volgens de VN gemiddeld niet meer dan 69 per dag toegelaten. Het leger kondigde volgens persbureau Reuters zondag aan „humanitaire corridors” te zullen instellen voor hulpkonvooien, maar gaf niet aan waar of wanneer.
Zondag werd ook bekend dat de Egyptische Rode Halve Maan met honderd vrachtwagens de grens bij Kerem Shalom zal oversteken. De eerste vrachtwagens zouden de Gazastrook in zijn gereden. Daar wacht inspectie door Israël.
Eerder deze maand werden bij die grens hulpgoederen vernietigd omdat ze zouden zijn bedorven. Volgens Bastiaan van Blokland van het Nederlandse Rode Kruis duurt het „te lang om goederen in te voeren”: „Medicijnen moeten gekoeld zijn, eten kan niet te lang wachten.” „Daarom is het belangrijk dat er elke dag een stroom aan vrachtwagens wordt doorgelaten.”
„Bij een zware voedselnood zoals in Gaza is specialistische voeding nodig, zijn medicijnen nodig.” Hij noemt de samenstelling van de voedseldroppings zoals het Israëlische leger die noemt (meel, suiker en conserven) „eenzijdig”. „Er is voedsel nodig met vitamines en mineralen. Eieren, vlees, granen, groente.”
Volgens Van Blokland moet er bovendien brandstof worden geleverd om generatoren te kunnen laten draaien en ambulances te laten rijden. Hij noemt de voedseldroppings daarom „een schijnoplossing”: „De grenzen kunnen open voor hulpgoederen, dit hoeft niet zo.”
Lees ook
Honger, dorst en kogels: zo maken Israëlische soldaten de GHF-voedselpunten in Gaza tot dodelijk gevaar
Bliksemafleider
Thea Hilhorst, hoogleraar humanitaire studies aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, noemt de voedseldroppings eveneens „een bliksemafleider”. Zij signaleert een patroon: „Als de druk op Israël toeneemt, met name vanuit de Verenigde Staten, dan wordt er af en toe een beetje hulp toegelaten.”
Ze signaleert dat in mei 2024 ook voedseldroppings plaatsvonden. Die kwamen nadat het Internationaal Strafhof arrestatiebevelen uitvaardigde tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en zijn vroegere minister van Defensie Yoav Gallant, onder meer voor het weerhouden van voedsel, water, medicijnen en medische apparatuur aan de Gazaanse burgerbevolking zonder militaire noodzaak.
„Toen de Europese Unie serieus over sancties nadacht, werd de Gaza Humanitairian Foundation opgericht. We weten inmiddels hoe dat afliep.” Die omstreden, door de VS gesteunde organisatie ging noodhulp organiseren, maar bij GHF-distributiepunten werden Palestijnen doodgeschoten door Israëlische militairen.
Hilhorst: „Nu zie je weer de druk oplopen vanuit de rest van de wereld, en zijn er voedseldroppings aangekondigd. Dat haalt de aandacht weg van het feit dat de grenzen niet open zijn voor de hulp die daar staat en nodig is.”
Ze vindt dat landen niet mee moeten denken over „schijnbewegingen” als voedseldroppings. „In plaats daarvan zou het Verenigd Koninkrijk moeten nadenken over sancties.” Ook zij zegt dat de Gazanen „zodanig verhongerd zijn dat ze medisch begeleid moeten worden. Magen kunnen voedsel niet meer aan.”
Bouwstoffen
Dat zegt ook Wouter Booij van Unicef: „Ondervoeding is geen honger, maar een ziekte. Het lichaam krijgt dan dermate weinig bouwstoffen dat het gaat interen op organen. De oplossing is dan geen boterham met kaas en een glas melk.” Dan is therapeutische voeding nodig, zegt hij.
Een standaard voedselpakket van het Wereldvoedselprogramma bevat 2.100 calorieën, met genoeg proteïne, vet, vitamines en mineralen voor een volwassene. Voor kinderen onder de vijf jaar oud, zwangeren en borstvoedende moeders is extra calorierijk voedsel nodig. De BBC berekende dat er 160 vliegtuigdroppings per dag nodig zouden zijn om genoeg voedsel te leveren.
Lees ook
Bashar fotografeerde de honger, nu kan hij er zelf niet meer door werken