De Ondernemingskamer grijpt drastisch in bij de onderneming die het vermogen van de familie Blokker beheert. De kamer stelt twee bewindvoerders aan en heeft onderzoek gelast naar de recente gang van zaken bij deze Nardinc-groep.
In een overwinning voor Els Blokker, weduwe van Blokker-oprichter Jaap, draait de Ondernemingskamer bovendien het ontslag van de twee zoons bij de familie-onderneming niet terug.
Met het vonnis markeert de Ondernemingskamer een nieuwe fase in een slepende ruzie binnen de bekende winkelfamilie, die ooit ketens bezat als Blokker, Marskramer en Big Bazar.
In de zaak strijdt Els Blokker tegen haar zoons Mark en Erwin. Zij zaten gezamenlijk in het bestuur van Nardinc, dat het familiekapitaal van circa 1 miljard euro beheert (de familie bezit de Blokker-winkels niet meer). De zoons vinden kortweg dat het vermogen slecht beheerd wordt door een daarvoor ingehuurde partij. Els vindt dat haar zoons volstrekt ongeschikt zijn als bestuurder.
Lees ook
Moeder Blokker wil zoons uit familiebedrijf laten zetten
De ruzie escaleerde de afgelopen maanden, mede doordat Mark en Erwin zich erg agressief opstelden tegenover Hugo van der Zee, onafhankelijk medebestuurder van de groep. Zij zagen hem als vertrouweling van hun moeder. Erwin Blokker uitte doodsbedreigingen, zo bleek tijdens de zitting. „RIP my friend”, mailde hij onder meer aan Van der Zee.
In een vergadering in juni zijn de twee zoons uit het bestuur van het hoogste entiteit van de groep ontslagen, nadat Els Blokker en Van der Zee daar voor stemden.
Beide partijen eisten enkele weken geleden bij de Ondernemingskamer onderzoek naar de gang van zaken en aanstelling van een onafhankelijke bestuurder die feitelijk de controle over de onderneming zou overnemen. Mark en Erwin eisten dat ze weer als bestuurder mochten terugkomen; Els wilde ook Erwin geschorst hebben op enkele posities binnen de groep waar hij nog zat als bestuurder.
Doorslaggevende stem
De Ondernemingskamer is net als beide partijen van mening dat er een uitgebreid onderzoek moet komen naar de situatie bij Nardinc. Verder geeft ze de aandelen in de belangrijkste vennootschap voorlopig over aan een onafhankelijk bewindvoerder, en komt er ook een onafhankelijk bewindvoerder in het bestuur met een doorslaggevende stem.
Aan de eisen van de zoons kwam de rechter grotendeels niet tegemoet. Hun ontslag wordt niet teruggedraaid. Mark is ook geschorst uit de resterende functies die hij bij enkele vennootschappen binnen de groep nog had.
De zitting van de zaak, in juli bij het hof in Amsterdam, was een opmerkelijke gebeurtenis. De familie Blokker geldt doorgaans als gesloten, maar nu kwam er opeens een berg gevoelige informatie naar buiten. Dat beide partijen geen andere uitweg zagen dan een stap naar de rechter, met alle openbaarheid van dien, toonde hoe hoog de spanning was opgelopen.
Op de zitting bleek onder meer dat vader Jaap Blokker al twijfels had over de geschiktheid van zijn zoons als bestuurders. Na zijn dood wilde Els ze echter toch betrekken bij het familiebedrijf. Ze traden toe en kregen beiden 10 miljoen euro „leergeld”.
Volgens Els bleek daarna al snel dat beide zoons inderdaad niet geschikt waren voor een rol in het bedrijf. Zo zou Erwin van zijn geld een bordeel in Laren hebben willen kopen. De spanningen liepen helemaal op toen de zoons zich kwaad begonnen te maken over het beheer van het familievermogen: daarvoor zou een particuliere partij veel te veel geld vragen, wat hen betreft. Ze hadden het gevoel dat „misbruik wordt gemaakt, van ons en van onze moeder”, zei Mark tijdens de zitting.
Uiteindelijk stelden Mark en Erwin zich steeds agressiever op tegen de onafhankelijke bestuurders binnen Nardinc, waarna er al eerder twee vertrokken. Donderdag bleek uit het vonnis van de rechter dat Erwin onder meer in een e-mail drie keer „STERF AJB OP EEN LANGZAME DOOD” aan een aantal bestuurders schreef.
Op één puntje kregen de zoons wel gelijk. De Ondernemingskamer heeft ook twijfels over de wijze waarop afgelopen juni de vergoeding van Hugo van der Zee tot stand is gekomen. Hier moet in het onderzoek expliciet naar worden gekeken, aldus de rechters. Ook noemt de Ondernemingskamer de vergoeding aan de externe vermogensbeherende partij inderdaad „tamelijk” hoog: zo’n 1 procent van het beheerde vermogen.
