Dieren-ikjes over opstandige muggen, strenge olifanten en de liefde die schuilt in een warme hondendrol

Kattenlogica Mijn moeder had twee Siamezen die het liefst de hele dag in de ommuurde tuin zaten. Alleen niet als het regende, want daar hadden ze een pesthekel aan. ’s Ochtends liepen ze naar de schuifpui in de woonkamer en staken dan eerst een poot uit om te zien of het regende. Als dat het geval bleek, liepen ze snel naar de schuifpui in de slaapkamer, die ook op de tuin uitkwam, en staken daar opnieuw een poot uit om te zien of het daar misschien wél droog was.

Evert van Schaik

Geslacht? Mijn dochter (8) vult een vriendenboekje voor pony’s in.

Naam: Olga

Ras: Shetlander

Geslacht: nee

Monique Snoeijen

Blub Mijn verstandelijk beperkte zoon vermaakt zich graag op verjaardagsfeestjes. Hij vertelt keer op keer hetzelfde verhaaltje en is vrolijk. Ook wil hij graag helpen met het inschenken van de drankjes. Niet alleen voor de mensen; ook de dieren worden niet vergeten. In een onbewaakt ogenblik trakteerde hij Blub de goudvis op appelsap in zijn vissenkom.

Liesbeth Dalderop

Vleerscholver De grot waar vleermuizen aan het plafond hangen in de dierentuin vindt mijn kleinzoon (6) indrukwekkend. Thuisgekomen en in de tuin, ze wonen aan het water, roept hij: papa kom, vlug, hier zit ook een vleermuis met uitgespreide vleugels. Hij wijst op een dukdalf aan de overkant. Ik vertel dat het een aalscholver is die zijn vleugels droogt. Hij kijkt ons vol ongeloof aan.

Rachèl Verver

Bultje In 2020 adopteerden mijn vriend en ik een kat uit het asiel. In zijn eerste jaar bij ons had hij regelmatig gezondheidsproblemen. Ik ontwikkelde een goede band met de dierenarts die me via de app kon vertellen dat dat kleine bultje dat ik had gevonden in de witte vacht van de kat niks verontrustends was. Maar een tepel.

Miriam Vieveen

Tumor Een paar jaar geleden moest ik geopereerd worden omdat ik een goedaardige hersentumor in mijn achterhoofd bleek te hebben. De tijd tussen diagnose en operatie was kort. Ik moest daarom mijn jongste zoon (18) even uit zijn ontgroening van de studentenvereniging halen. Ik legde hem uit wat er was vastgesteld en wat er ging gebeuren. Ook besprak ik mogelijke complicaties met hem, waaronder de kans van 10 procent op blijvende blindheid. Hij keek me meelevend aan en zei: „Dan krijgen we eindelijk toch nog een hond.”

Jan Nijhuis

Wifi-kat Zoals zoveel mensen dachten wij na over een gemakkelijk te onthouden en enigszins logische naam voor ons wifi-netwerk thuis. We besloten de naam van onze poes te kiezen: Bascah. Poezen hebben echter niet het eeuwige leven en afgelopen week overleed ze op de gezegende leeftijd van vijftien jaar.

De ochtend na haar heengaan, klapte ik mijn laptop open en verscheen de volgende melding op het scherm: „Er kan helaas geen verbinding gemaakt worden met Bascah.”

Frans Lindelauf

Laatste daad Mijn hond Kasper, een combinatie van een pointer en een Duitse staande, wilde liever niets anders dan rennen en dollen achter de fiets of door het bos achter geurtjes aan. Uiteindelijk begaven zijn heupen het en lag hij op een dag op 10-jarige leeftijd midden in de woonkamer zonder dat hij nog op kon komen of zich bewegen. Dierenarts gebeld en tot de conclusie gekomen hem te laten inslapen. Met de hond naar de dierenarts in de wachtkamer met de hond op mijn schoot. Plotseling zei een man tegenover mij in onvervalst Rotterdams: „Kijk meneer, hij gaat schijten!” En ja hoor, zijn staart ging langzaam omhoog en met zijn laatste krachtsinspanning perste hij er zijn laatste drol uit, die ik met de hand opving. Het riep een warm en dankbaar gevoel op dat ik in deze fase nog iets voor hem heb kunnen betekenen.

Michiel van Ravesteyn

Onverschrokken konijn Ik stap in de ochtend op mijn balkon (eenhoog) om mijn twee konijnen eten te geven. Mijn konijn Pluk loopt naar me toe en loopt dan naar de hoek van het balkon. De afrastering is daar omhoog. Ik kijk rond en besef dat ik nog maar 1 konijn heb. Pluk blijft wild heen en weer rennen tussen mijn benen en de hoek. Hij wil me vertellen dat zijn maatje Floortje naar beneden is gesprongen. Onder het balkon ligt geen dood konijn, dus er is hoop dat ze nog leeft. Buren hebben haar ‘s nachts zien rennen. Achtervolgd door een kat. Wat een avonturen, denk ik als ik haar bij een kinderboerderij kan ophalen. Ze is gevonden!

Marieke van Duivendijk

Tekentang Aan het eind van de dag zoek ik naar ongenode gasten op mijn blote huid. Enkele verdwijnen via een tekentang. Alcohol ontsmet de plekken des onheils. Onverwachts ben ik de volgende twee dagen doodziek. Hoge koorts. Hoofd- en spierpijn. Paracetamol helpt. Vier weken later waait een signaalrode vlag. Een grote paarsrode ring ‘versiert’ mijn rechterbovenbeen.Met één blik stelt mijn huisarts de diagnose. Mijn bezoeker was niet alleen. De onzichtbare Borrelia-bacterie liftte venijnig mee. Antibiotica is onontkoombaar. Gastvrijheid is een belangrijke waarde. Maar sommige gasten zijn niet welkom.

Hilde Ham

Olifant Met mijn verrekijker bespiedde ik een leeuw die vanuit het hoge savannegras een argeloos grazende impala beloerde. Dit bracht mij voor de keus: ingrijpen of de natuur haar gang laten gaan? De oplossing kwam van dichtbij. Daar stond een olifant hetzelfde tafereel te bekijken. Zij kwam snel in actie. Na een paar ferme stappen stopte zij pal naast de leeuw, die de boodschap kennelijk begreep en zich langzaam terugtrok. Even later kwam de leeuw weer aangeslopen en legde zich opnieuw in hinderlaag. Dit bleef evenmin onopgemerkt. De olifant liep driftig op haar toe, haalde uit met haar slurf en gaf haar een forse draai om de oren. De impala sprong verschrikt op. De leeuw droop af.

Sjoerd Wendelaar

Fokgedrag Tijdens een avondwandeling ontmoette ik mijn buurman met zijn rashond. Hij vertelde trots dat zijn hond was geselecteerd voor een fokprogramma. Plotseling klampte de hond zich vast aan mijn been en begon me te ‘berijden’. Mijn buurman haastte zich om te zeggen: „Dat doet hij anders nooit!”. We keken elkaar verbaasd aan en barstten in lachen uit.

Norbert van Berckel

Fazant Drie jaar lang hebben wij een beeldschone mannetjesfazant dagelijks te gast gehad op ons terras. Hij was geboren in een verwilderde tuin tegenover de onze en luisterde naar de naam Janus. Onze buurman had hem die naam gegeven en in de winter gedomesticeerd. Als je hem riep kwam hij steevast aangestormd over het tuinpad of vanuit het bos; hij wist de opening in ons achterhek feilloos te vinden! Wij voerden hem mais en als hij daar ’s ochtends te lang op moest wachten, sprong hij op tafel en met hoofdbewegingen maakte hij duidelijk dat het de hoogste tijd was. Op een dag, na Kerstmis, was hij voorgoed verdwenen. De buurman zei: „Ach, hij was niet mensenschuw. Meegelokt en waarschijnlijk opgegeten.”

Edith Rignalda

Kinderrover Ik hoor een schel geluid in de voortuin. Steeds luider. Naar buiten. Twee eksters gaan tekeer tegen twee poezen. Wat is hier gaande? Daar beweegt iets. Ik jaag de poezen op afstand en duik onder de struik. Een fladderend pluizenbolletje. Hebbes. Een jonge ekster. Kind van de schetterende ouders die hoog boven een nest hebben gebouwd. Ik leg de pluizenbol in een verhuisdoos. Wat nu? Dan komt buurman Peter thuis. Hij heeft een vogelkooi én ervaring met het grootbrengen van jonge dieren. Hij neemt ‘m over. Die week kukelen nog twee jonkies het nest uit. Ook zij komen bij Peter in de ‘couveuse’. Ze redden ‘t. Maar de eksters slaan nog maanden alarm als ze mij zien. De kinderrover.

Menno Tamminga

Uit de kom Onze dochters Simone en Iris hadden twee goudvissen. Blub en Drup. Drup was op een ochtend verdwenen uit de kom. Hij werd teruggevonden in de werktas van mijn vrouw naast de schoorsteenmantel. Hoe dan? En hoe lang lag hij daar al?

Snel heb ik Drup weer in de kom gegooid. Te laat! Drup bewoog niet meer en een gang naar de toiletpot was aanstaande. Dikke tranen in de ogen van onze meiden. Met twee eetstokjes hartmassage toegepast en wonder boven wonder: Drup zwom zowaar weer gewoon door alsof er niets gebeurd was.

André Bauwens

Hondenweer Kwispel is een schattige tweekleurige Beagle en ze doet haar stronteigenwijze reputatie eer aan. Bij het uitlaten bepaalt zij het tempo en als ze geen zin meer heeft zet ze al haar poten schrap, met een blik van: ‘bekijk jij het maar’. En als het regent, dan is ze op haar best: ze gaat voor de deuropening pontificaal op haar rug liggen, dit om te voorkomen dat ze in het hondenweer naar buiten moet.

Pio Tulp

Herinnering aan onze boxer

Van iedereen was jij de liefste

de fijngevoeligste in huis

Je kroop bij ieder kwetsend woord,

gericht aan wie ook maar,

zacht trillend in elkaar

omdat je ’t niet kon velen

Jouw aandeel in de harmonie in huis

was duidelijk het grootst

en je zwartfluwelen rimpelsnuit

in die woestijn van pokerfaces

was een oase van gevoel

die je met ieder wilde delen.

Lily Kloots-Touwen

Mug Ik wens mijn beklag te doen. Het is dierendag op 3 oktober 2023. Veel dieren worden vertroeteld maar ik krijg hoon en als het tegenzit een klap enkele reis naar het hiernamaals. Ik wens terstond een gelijke behandeling conform de Grondwet en de onvertroebelde democratische rechtsstaat en minimaal dezelfde lekkere hapjes als andere huisdieren aangepast aan mijn bloeddorst. Feminisme voor de mug en geen femicide!

Renée van Aller