Column | Eindelijk niets

In de uren nadat op woensdagavond een evacuatiebevel is afgegeven voor tienduizenden bewoners in een gebied rond de heuvels van Hollywood, vormt zich in downtown Los Angeles een lange rij aan de receptiebalie van Hotel Figueroa. Tot om de hoek staan mensen met koffertjes gevuld met hun papieren en persoonlijke bezittingen, labradoodles of een aquarium met vissen onder de arm. Velen lijken het advies te hebben opgevolgd om een go-bag klaar te hebben staan met de zeven p’s: people, pets, prescriptions [doktersrecepten], papers, photos, phone, plastic [een bankpas].

„We besloten dinsdag al direct onze deuren te openen, want we zijn niet voor niks van de gastvrijheidsindustrie”, vertelt Connie Wang, algemeen directeur van het hotel. „We hebben hiervoor onze prijzen verlaagd en daar zit ook online een limiet op, zodat prijzen niet stijgen bij meer reserveringen. Mensen betalen geen resorttoeslag meer, huisdieren zijn gratis welkom en gasten krijgen 10 procent korting op hun drankjes en 50 procent korting op de parkeergarage.”

Na drie dagen van aanhoudende en felle natuurbanden in en rond de Amerikaanse miljoenenstad, hebben al 180.000 mensen opdracht gekregen hun huis te verlaten. Filmsterren als Paris Hilton, Ben Affleck en Anthony Hopkins, maar ook de minder bekende inwoners van de stad (Angelenos). Het vuur raakt iedereen.

In 2020, tijdens de pandemie, opende het Figueroa ook zijn deuren voor mensen met cruciale beroepen, die een afgeschermd verblijf nodig hadden. Nu dient het, net als tientallen andere hotels in de stad, als noodopvang. Het Figueroa werkt daarbij samen met het Rode Kruis: die hulporganisatie plaatst mensen in het hotel die niet zomaar geëvacueerd zijn, maar bij wie ‘catastrofaal verlies’ is vastgesteld. Het Rode Kruis betaalt in dat geval de rekening.

Normaal gesproken is het vlak na de feestdagen rustig in het hotel. Nu komen elk half uur plukjes mensen in de lobby een drankje drinken. Ze klappen ze hun laptop open of bellen met familie. Omdat de gasten deze keer niet voor toeristische trekpleisters of conferenties komen, brengen ze hun tijd vooral door op hun kamer of aan de bar. „We hoorden in de rij al zoveel verschrikkelijke verhalen”, vertelt Wang zichtbaar aangeslagen. „Een vrouw die al vijftig jaar in haar huis woonde, raakte alles kwijt. En iedereen kan elk moment nieuwe berichten over rampspoed ontvangen.”

Doorwerken

Boven een cosmopolitan-cocktail en een bord friet vertelt Amanda haar vriendin Jainey dat ze vannacht met één oordopje sliep, zodat ze de meldingen van de Watch Duty-app niet zou missen. Deze applicatie houdt alle Angelenos op de hoogte van uitbreidingen van bestaande branden, nieuwe brandhaarden en evacuatiegeboden. Haar spullen stonden klaar, slapen lukte amper: „Ik werd om drie uur ’s nachts wakker. Om half vier zette ik maar een kop koffie.”

Toen haar appartement blauw stond van de rook en de lucht op haar longen sloeg, vluchtte Amanda uit haar appartement in het westen van de stad, vijf minuten van de evacuatiegrens. „Ik besloot het zekere voor het onzekere te nemen, ook al had ik nog geen officiële evacuatiemelding gekregen. Downtown leek de beste optie vanwege de hoogbouw. Ik denk dat het vuur hier minder snel om zich heen kan slaan.”

Haar vriendin Jainey werkt als persoonlijk assistent voor een ondernemer, voor wie ze net nog een verblijf in het luxe Four Seasons-hotel boekte, zodat hij daar met zijn gezin de crisis uit kan zitten. De auto die nog op zijn werk stond, liet ze door een ingehuurde chauffeur naar zijn hotel rijden. „Ze verwachten dat ik morgen gewoon op kantoor ben, al zullen zij er zelf niet zijn. Ik heb helaas de luxe niet om dat zelf te bepalen. Als ik dat wel kon, had ik de stad al lang verlaten. De luchtkwaliteit zal nog lang gevaarlijk zijn.”

In het district van Los Angeles leven ruim 75.000 dak- en thuislozen: mensen die permanent op straat bivakkeren en daar niet aan de neerdwarrelende asdeeltjes kunnen ontsnappen.

Om die laatste reden wordt iedereen in de stad opgeroepen binnen te blijven of, als ze niet anders kunnen, alleen met een mondkapje de straat op te gaan. Maar in het district van Los Angeles leven ook ruim 75.000 dak- en thuislozen. Mensen die permanent op straat bivakkeren en daar niet aan de neerdwarrelende asdeeltjes kunnen ontsnappen.

„De lange-termijngevolgen van het inademen van die rook kunnen desastreus zijn”, vertelt Savannah Benton telefonisch. Ze werkt bij een opvangcentrum voor dakloze jongeren, Safe Place for Youth (SPY), in de strandwijk Venice. „De belangrijkste reden om ons centrum operationeel te houden, is dat we daar een veilige plek bieden waar mensen letterlijk even op adem kunnen komen.” Om ook mensen buiten het centrum te helpen, deelt SPY mond-neusmaskers uit, evenals luchtfilters voor woningcomplexen, water en voedsel dat makkelijk klaar te maken is in hotelkamers.

Vals alarm

In de bar van het Figueroa gonst plots een schel geluid uit alle mobiele telefoons. „Een EVACUATIE WAARSCHUWING is van kracht in jouw gebied. Verzamel je dierbaren, huisdieren en je voorraad.” Het duurt niet lang voor iedereen aan de telefoon hangt met vrienden en familieleden. Een uur eerder blijkt een nieuwe brand te zijn ontstaan, ‘Kenneth Fire’ in het Woodland Hills gebied, ruim een halfuur verderop.

De Watch Duty-app wordt ververst, sociale media geopend en sms’jes van vrienden stromen binnen. „Dit moet een fout zijn”, stelt Jainey na een paar minuten, die een eeuwigheid lijken te duren. Twintig minuten later volgt het verlossende woord: „Negeer de laatste evacuatiewaarschuwing. Dit gold alleen voor de Kenneth Fire.” Jainey: „Mijn hart sprong echt even uit mijn borstkas, ik weet niet wat ik zou hebben gedaan.”

Delen

Mail de redactie