In een Amsterdamse tram zat ik tegenover een meneer die rare gezichten trok. Alsof hij zijn keutel zat in te houden. Een meisje van een jaar of tien vroeg fluisterend aan haar moeder waarom die meneer zo moeilijk keek en zo raar op zijn bankje zat te schuiven. Mama had geen idee.
Misschien zat hij op zijn mobieltje gewoon een potje te schaken en stond hij via anale kralen in contact met een schaakcomputer, die binnen twee seconden een kleine tienduizend zetten voor hem verzon. Via AI uiteraard. De beste zetten werden met een code naar de kralen gestuurd en daarom keek hij af en toe zo raar. Bijvoorbeeld bij een onverwachte paardensprong.
Ik dacht aan het onschuldige boekje Oom Jan leert zijn neefje schaken, dat mij in mijn jonge jaren de beginselen van het edele schaakspel bijbracht. Zal oom Jan in de geactualiseerde versie aan zijn neefje uitleggen hoe hij de kralen pijnloos in kan brengen en via welke site hij de meeste kans maakt om te winnen? En wat leert oom Jan aan zijn nichtje?
Ik las onderhand op mijn telefoon het nieuws over topkok Aurélien Largeau, die voorlopig in het naar hemzelf vernoemde sterrenrestaurant in het Franse Biarritz moet afwassen omdat hij tijdens een ontgroeningsritueel een wortel tussen de billen van een stagiair had gestoken. De stagiair moest vervolgens een paar uur volledig naakt met die wortel tussen zijn billen en een appel in zijn mond in die keuken staan. Gastronomische corpsballenhumor.
Ik vrees dat die Largeau het als iets onschuldigs zag. Toen hij jong was moest hij vier dagen met een koolraap aan zijn leuter op een heet fornuis staan dansen terwijl er zilveruitjes op hem werden afgeschoten. Je mag ook niks meer. Zelf vind ik in deze zaak maar een ding belangrijk: wie heeft die wortel opgegeten?
Het was druk in de tram. Waar ging iedereen heen? Een knuffelsalon? Dat zijn serieus winkels waar je je huidhonger kunt stillen door een uurtje tegen iemand aan te gaan liggen. In pyjama en tegen betaling uiteraard. Maar als je wilt dat de knuffelcoach haar wijsvinger in je oor propt dan kan dat ook. Ze moet dat oor dan al wel een tijdje kennen. Of de coach ook in je neus wil peuteren staat niet op de site, die wel alles vertelt over het intimiteitsvacuüm waar veel moderne mensen in zitten. Dat zegt een officiële gediplomeerde coach.
Het lijkt me heerlijk om tegen mijn buurvrouw tijdens het koe-knuffelen te zeggen dat ik gecertificeerd intimiteitscoach ben. Ooit stond ik in Parijs voor een poezencafé waar allerlei preuts ogende dames poezen zaten te aaien. De eigenaar legde mij toen uit dat de poezen ook extreem eenzaam waren. Ik knikte begripvol en voor hij wilde uitweiden zei ik dat mijn Frans belabberd was.
Over preutse dames gesproken: geamuseerd las ik een artikel over de chronisch liegende Cora van Nieuwenhuizen, die dus gewoon een maffiose joksnol blijkt te zijn. Het begrip joksnol komt ook van mijn beste vriend, die zich mateloos op kan winden over dit soort tuig in mantelpak. Dit liegbeest is een van de redenen waarom zijn VVD binnenkort een splinter wordt. Als de partij door dit soort fossiele types niet helemaal verdwijnt. Yesilgöz wordt al als hospicemedewerker gezien. Sterfbedbegeleidster.
Zal onze Cora bij de komende jaarwissel met een glaasje bubbels naar buiten komen om de buren een mooi 2024 te wensen of blijft ze dit keer binnen omdat ze wat angstig is voor het lawaai? En wat doet Kaag? Ooit bang voor een wappie met een fakkel voor de deur en nu gaat ze naar Gaza. Voor de wederopbouw. Moet ze wel even wachten tot de Israëliërs klaar zijn met bommen gooien. Hoelang dat nog duurt? Eeuwtje of twee. En misschien wel vier. Zal ze beginnen met een vuurwerkverbod? En die wederopbouw? Misschien belt ze Mark met de vraag hoe wij dat ook alweer aanpakten in Groningen. Ach, alles is een schaakspel waarin het om de kralen gaat. De banale kralen.
