Centimeters tellen en hopen dat de kou aanhoudt: ‘Bij mij valt de schaatskoorts nog wel mee’

Met bouwhekken is de ijsbaan in het Groningse dorp Noordlaren afgesloten. Op het water in de kuilen op de parkeerplekken ligt al een laagje ijs, maar op de baan zelfs is daar nog niets van te zien. Maandagavond staan de bestuursleden van IJsvereniging De Hondsrug Noordlaren klaar met de mobiele watertank. Ze wachten tot het een graad of vier, vijf vriest. Dan gaan ze aan de slag. Desnoods tot diep in de nacht, in ploegen, om maar genoeg water op de baan te rijden.

In de nacht van zondag op maandag hoopte ijsmeester Kars Kroeze de baan al nat te kunnen maken, maar daarvoor was het met -1 graden Celsius nog niet koud genoeg. Kroeze doet met zijn vereniging ieder jaar mee met de strijd om de eerste marathon op natuurijs te kunnen houden en ze winnen die ook geregeld. Hij hoopt dat het dit jaar weer gaat lukken, maar durft niets te beloven. „Het moet toch echt langer vriezen. Voor de marathon moet het ijs een dikte van drie centimeter hebben. Dat lukt niet in een nacht.”

IJsvereniging PaterswoldeRoelof Rossing De eerste durfallen gaan altijd zo snel mogelijk het ijs op

Tot het midden van deze week blijft het flink koud. Maar of dat volstaat, daar twijfelt ook voorzitter Roelof Rossing van IJsvereniging Paterswolde aan. En hij heeft geen drie centimeter ijs nodig om de baan te kunnen openen, maar drie keer zoveel. Om op de twee hectare weiland van de ijsvereniging te kunnen schaatsen, moet het ijs minimaal negen centimeter dik worden. Slechts op één dag lukte dat vorig jaar. „Om elf uur in de ochtend waren er toen al negenhonderd schaatsers. Drie uur later begon het weer al minder te worden en moesten we de baan sluiten”, zegt Rossing.

Ook Rossing zit maandagavond in de startblokken om met de andere bestuursleden van de vereniging te vergaderen. Zodra het kan, gooit de vereniging in het Drentse dorp de ijsbaan open. De ijsdweilmachine staat klaar, de kantine is gereed en de fietsenrekken zetten ze zo neer. Alle voorbereidingen ten spijt: de bestuursleden blijven afhankelijk van het weer. „We kunnen heel snel open, zolang het maar koud genoeg is. Er komen twee koude nachten aan, maar woensdag op donderdag wordt het al minder koud”, weet Rossing.


Lees ook
Juichen voor de jubilerende Zamboni: de bekendste ijsdweilmachine bestaat 75 jaar

De Amerikaanse kunstrijdster Donna Atwood, van ijsrevue Ice Capades, in de eerste helft van de jaren 50 op een Zamboni, die toen nog veel weg had van een speciaal type Jeep.

Geen ijslaagje

De ijsbaan van de vereniging grenst aan het Paterswoldsemeer. „Daar gaan de eerste durfallen altijd zo snel mogelijk het ijs op”, zegt Rossing. Maar op meren en plassen schaatsen, zit er deze week echt niet in, zegt ijsmeester Sytse Kroes van De Friesche IJsbond. „Ik heb uitzicht over het water en ik zie het stromen. Bij mij valt de schaatskoorts daarom nog wel mee.’’

Kroes verwacht niet dat het de komende nachten en dagen voldoende vriest om meren en plassen te laten bevriezen. „De periode van aanhoudende vorst is te kort en de gemalen kunnen nu niet worden stopgezet, omdat het de afgelopen tijd zoveel heeft geregend en veel water nog moet worden afgevoerd naar het IJsselmeer en de Waddenzee. Op de asfaltbanen moet het wel lukken om te schaatsen. Hopelijk blijft de kou en kunnen we binnenkort ook op natuurijs in Friesland schaatsen.”

Het Drentse dorp Nieuw-Buinen heeft zo’n asfaltbaan. Maar daarop prijkt vooralsnog geen ijslaagje. Nadat vrijwilligers dit weekend de baan hebben schoongemaakt, heeft de vereniging voor de zekerheid het asfalt verder laten afkoelen. „In de nacht van maandag op dinsdag gaan we het water op de baan spuiten”, zegt bestuurslid Monique Wessels. „Dan kan er dinsdag of woensdag geschaatst worden.”

De vereniging doet sinds 2018 mee aan de strijd om de eerste marathon op natuurijs, maar heeft die nog nooit gewonnen. Dat is ook niet het belangrijkste, zegt Wessels. „Het is mooi als het dit jaar lukt, maar we willen vooral dat onze leden weer eens kunnen schaatsen.”