‘Nou, jij hoeft vast niet lang meer?” of „Ik durfde het niet te vragen, maar ik dacht het al… Weet je zeker dat het er geen twee zijn?” Jongen of een meisje? Wanneer ben je uitgerekend?
Het gebeurt op werk, in de supermarkt, tijdens baantjes trekken in het zwembad of zelfs in de rij van de wc op een overvol terras. Na verloop van tijd begin je zelfs te wennen aan de directheid van de vragen, de een nog brutaler en onverwachter dan de ander.
Als zwangere doe je niet meer mee aan gesprekken, jij bent het gespreksonderwerp. Ontroerende persoonlijke verhalen waar je niet om gevraagd hebt vliegen je om de oren, net als ongevraagde adviezen van moeders en oma’s die herinnerd worden aan de mooiste en meest bijzondere tijd van hun leven.
Maar met degene die de baby draagt, daarmee houdt men weinig rekening. Het is een voldongen feit: zodra je een kindje draagt, ben je publiek bezit. Iedereen bemoeit zich met jou en je baby. Het is opmerkelijk dat het doorgaans mannen zijn die reageren op hoe je eruitziet: een te dikke buik is vast een tweeling en een buik die nauwelijks te zien is, is zorgwekkend. Op Bevrijdingsdag werd ik toen ik langs een terras liep, door een groep toeristen hard uitgelachen en nagewezen om mijn uitstekende buik. Ook als zwangere ontkom je blijkbaar niet aan bodyshaming. Ook krijg je eetadviezen (oppassen met zout, dame).
Niet elke zwangere zit hierop te wachten. Misschien was het wel een onbedoelde of ongeplande zwangerschap, of juist een zwangerschap waar een jarenlang traject aan vooraf ging en ben je dolblij maar voorzichtig dat het dan eindelijk gelukt is. Niemand bereidt je voor, op de transformatie naar het ouderschap. En als je dan ook nog tot publiek bezit wordt gemaakt, maakt dat het nog iets ingewikkelder. Mensen voelen zich genoodzaakt om aan jouw buik te zitten, uiteraard ook ongevraagd. Wanneer je het het minste verwacht, heb je plotseling twee vreemde handen – of nog erger, een kus – op je buik. Even voelen hoor, zo bijzonder toch, zo’n baby’tje dat daar groeit! Eén ding is zeker: dat elke zwangere en haar lichaam moet wennen, dat staat buiten kijf. Zwangere vrouwen zijn geen publiek bezit. De enige die jouw lichaam enigszins tijdelijk bezit, is jouw baby, zoals de natuur dat heeft bepaald.
