Toen gameredacteur Len Maessen haar moeder verloor, stond haar leven plotseling stil. In haar werk vond ze houvast, waar een ander steunpunt in haar leven ontbrak. Hoe kan een game ook een plek van troost zijn?
Heb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via [email protected].
Voor degenen die ondervraagd worden zijn tv-interviews hachelijk. Zij kunnen te veel zeggen, maar ook te weinig. In beide gevallen ontstaat grote ergernis bij de kijker. Ik zag dezer dagen twee van zulke interviews: met Douglas Murray in WNL op Zondag en met Francisco Farioli in het voetbalpraatprogramma Rondo bij Ziggo Sport. Murray zei te veel, Farioli te weinig.
Douglas Murray is een Britse publicist, terecht omstreden als verwoed omvolkingstheoreticus, die zondag bij het CIDI met onder anderen Hirsi Ali gastspreker was op een jubileumsymposium. Dan weet je wat je krijgt – en kennelijk hebben ze bij het CIDI daaraan grote behoefte. Ze „gingen vol op het orgel in hun afkeer van Europese moslims”, schrijft Abelkader Benali in zijn column in Trouw. „De zaal barstte uit in gejuich en gejoel. Zoveel racistische kakofonie verdient geen applaus maar nader onderzoek.”
Overdrijft Benali? Na het interview met Murray in WNL op Zondag houd ik daar geen rekening mee. Murray ontpopte zich daarin als een fanatieke rechtse radicaal die zelfs ontkende wat door allerlei bronnen, nota bene ook Israëlische generaals, wordt bevestigd: dat er in Gaza op grote schaal hongersnood heerst; ook Netanyahu neemt dat woord nu in de mond, zij het op een buitengewoon schijnheilige manier.
Maar Murray zei ijskoud tegen interviewer Rick Nieman: „Het is niet waar.” Murray: „Als je naar Gaza gaat en je de burgers ziet, is er geen gebrek aan voedsel, integendeel. Als je kijkt naar hoeveel voedsel er is binnengekomen, zelfs de laatste maanden, is dat meer dan de dagelijks aanbevolen hoeveelheid volgens de VN.”
Toen Nieman die bewering feitelijk weerlegde, sloeg Murray opeens een andere weg in: de Palestijnse burgers hadden er zelf om gevraagd, dan hadden ze maar niet op die terroristen van Hamas moeten stemmen. Het vernietigen van een heel land en het uithongeren van een hele bevolking? Murray haalde zijn schouders op – dat was toch in alle oorlogen gebeurd?
Nieman ondervroeg Murray kritisch genoeg, toch lijkt het weinig zinvol zulke rabiate haatpredikers zo’n invloedrijk publiek podium te bieden. Ook het CIDI zou zich dat moeten afvragen. Van het verbale gif dat zulke mensen verspreiden, blijft altijd iets hangen in verwarde, verhitte hoofden.
Van Murray naar Farioli – deze column lijkt wel zo’n tv-talkshow waarin amechtig van de hak op de tak wordt gesprongen. Ik kan het ook niet helpen dat ik beide sprekers in twee opeenvolgende dagen uitvoerig hoorde oreren. Ze delen een fanatieke toewijding aan hun missie, maar Farioli is vriendelijker en diplomatieker dan Murray. Waarom ging hij nou precies weg bij Ajax? Waarover verschilde hij van mening? Wilde het bestuur aanvallender voetbal van hem? En vroeg hij daarom om meer geld voor goede aanvallers?
Hij wilde er een uur lang in Rondo geen duidelijk antwoord op geven, hoezeer met name Ruud Gullit daar ook op aandrong. Farioli tetterde en toeterde maar door in de eentonige spreektrant die we van hem kennen. Opeens besefte ik dat ik hem straks niet zou missen – en dat verdedigende voetbal van hem al helemaal niet. Paul Simonis van Go Ahead Eagles? Kom maar.
Johan Cruijff kwam vlak voor zijn dood in het eetcafé van mijn man Frank en zijn compagnon. Beroemdheden laat je met rust, maar voetballiefhebber Frank maakte een uitzondering: „Zeer bedankt voor het geweldige voetbal, meneer Cruijff, ik heb genoten.”
Cruijff: „Graag gedaan, maar ik heb een vraag. Waarom staat er PSV op het bord?”
Frank: „Dat betekent Port, Sherry en Vermout.”
Cruijff: „Wil je dat even weghalen?”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
De politie heeft in de zoektocht naar de vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) lichamen gevonden in een auto in het water bij een industrieterrein in Winschoten. Dat meldt de politie Groningen in de nacht van dinsdag op woensdag. De auto werd dinsdagavond rond 20.30 uur gevonden en sindsdien was de omgeving van het kanaal aan de Renselweg in Winschoten afgezet voor onderzoek.
Volgens de politie gaat het om een auto „van een vergelijkbaar type” als die van de vader van de kinderen en bevinden zich daarin „meerdere lichamen”.
De auto wordt „met heel veel zorgvuldigheid” uit het water gehaald voor onderzoek. Een politiewoordvoerder zegt tegen persbureau ANP „dat we rekening moeten houden met het scenario dat het kan gaan om Jeffrey en Emma”. Als daar meer over bekend wordt zal eerst de familie worden ingelicht.
Afscheidsbrief
De kinderen worden sinds zaterdagmiddag vermist en werden vermoedelijk meegenomen door hun 67-jarige vader Klaas B. in een grijze Toyota Avensis. De politie heeft op basis van een afscheidsbrief die de man heeft geschreven aanwijzingen dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven.
Lees ook
Met drones, reddingshonden en honderden vrijwilligers wordt gezocht naar de vermiste Jeffrey en Emma. ‘Weet dat je ook echt iets kunt vinden’
Zondag deed de politie een Amber Alert uitgaan. Honderden vrijwilligers hielpen de politie maandag en dinsdag mee met de zoektocht naar de kinderen. Die zoektocht werd gecoördineerd vanuit het buurthuis van het Groningse Finsterwolde.
