
Mail de redactie
Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?
U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.
De 94-jarige schoonmoeder van mijn tante woont nog zelfstandig maar raakt wat vergeetachtig. Ze belt mijn tante om te vertellen dat ze haar telefoon kwijt is. Wat mijn tante ook probeert uit te leggen, namelijk dat ze hem in haar hand houdt omdat ze aan het bellen is, helpt niet: ze kan hem echt niet vinden. Uiteindelijk fietst mijn tante naar haar toe. Binnengekomen zit schoonmoeder stralend te wachten: „Ik heb hem weer gevonden hoor! Nadat ik jou had gebeld zag ik hem op mijn tafeltje naast de stoel liggen!”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Het leven van Frans Timmermans is een boek vol verrassingen. Elke keer als je denkt ‘nou we zijn er wel’ volgt op de volgende bladzijde weer een plotwending. Op het eerste congres van de nieuwe grote linkse partij in Nieuwegein onthulde hij, het was maar in een bijzin maar toch: „Ik ben voor een deel op straat opgegroeid.”
Weer een kraal aan de toch al prachtige ketting levensverhalen: kleinzoon van een koempel, Roda JC-supporter, AS Roma-supporter, zeven talen, misbruik, maagverkleining, nieuwe gymschoenen.
Ik wist al veel van de extreme armoede en de ellendige omstandigheden die zijn jeugd tekenden in het armzaligste deel van Limburg, waar je moeder pas bij grofvuil je onderbroek binnenstebuiten keerde, die dan pas weken later zou worden gewassen in de tobbe, als er zeep voorhanden was tenminste. Waar vaker niet dan wel alleen maar aardappels op het menu stonden, en waar de hele familie ondergronds werd afgebeuld in de Staatsmijnen. En nu kwam dit verhaal er ook nog bij.
Het zorgt ook voor een band: ik ben geboren in een flat aan het Cloekplein in Presikhaaf, Arnhem. Zoek dat maar eens op! Als mijn moeder, ze had al jong nog maar een handvol tanden, de hand had weten te leggen op een paar slavinken liep het kwijl bij de buren uit de mond. Je hoorde er niet alleen alles van elkaar, je rook ook alles.
Mijn ouders kwamen uit Brabant, daar was het ook heel arm, maar als mijn moeder nog geleefd zou hebben zou ze zeggen: „Het was bij ons niet zo erg als bij de Timmermansen.” Gelukkig heb ik er wel genoeg van meegekregen om Frans Timmermans tot op de laatste draad te begrijpen. Het verdraaien van de feiten, de werkelijkheid net iets mooier kleuren, daar heb ik ook een handje van, maar baas boven baas: ook daar is Frans Timmermans beter in. Zijn verhaal over de mondkapjes in de neerstortende MH17: petje af! Verder heeft hij iets van Diego Maradona en André Hazes: hij gaat schreeuwen en herhalen als hij echt wil zeggen, zoals zaterdag „Hou elkaar vast!”, zo ging dat vroeger bij volksfeestjes op straat ook. Zijn afkomst verklaarde ook de manier waarop ‘de oude PvdA-hap’ – Rob Oudkerk, Job Cohen, Gerdi Verbeet, Lodewijk Asscher en anderen – zaterdag werd kaltgestellt. ‘Wie niet voor me is, is tegen me’ en ‘de vriend van vandaag is de vijand van morgen’ zit er diep ingebakken en dat sentiment kan op elk moment draaien: dat zijn nu eenmaal de keiharde wetten van de straat.
Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.
Gerdi Verbeet, oud-voorzitter van de Tweede Kamer, heeft zondagavond haar lidmaatschap van de PvdA opgezegd. In een brief aan partijvoorzitter Esther-Mirjam Sent schrijft Verbeet dat ze zich „niet meer thuis” voelt bij de partij na de „onfatsoenlijke gang van zaken” op het GroenLinks-PvdA-congres van afgelopen zaterdag.
Ze is daarmee de derde PvdA-prominent die dit weekend, vooral door het partijcongres in Nieuwegein, het partijlidmaatschap opzegt: oud-Tweede Kamerlid Lutz Jacobi en oud-wethouder in Barendrecht Reshma Roopram deden dat ook al.
Het congres draaide vooral om de motie van Kamerlid Kati Piri over een volledig wapenembargo tegen Israël, inclusief de levering van onderdelen voor het Iron Drome-raketschild dat burgers in Israël beschermt. Volgens Verbeet moet een sociaaldemocratische partij het „te allen tijde opnemen voor de veiligheid van onschuldige en bedreigde burgers”.
Ze noemt het in haar brief „cynisch” dat in de Tweede Kamer een „kansloze motie” werd ingediend door Piri „wetend hoeveel Joodse en niet-Joodse partijgenoten je hiermee diep raakt en bang maakt”. Ook vraagt Verbeet zich af „wie ermee gediend werd”. Waarna ze uithaalt naar GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans: was het voor „de partijleider die intens genoot van zijn warme bad in de rode lijndemonstratie?”
Volgens Verbeet deed het presidium niets toen er vanuit de zaal ‘boe’ werd geroepen naar mensen „met een andere mening”. Bij het podium namen mensen het op voor een motie, ingediend door onder anderen de oud-partijleiders Lodewijk Asscher, Job Cohen en Ad Melkert, die als doel had om het standpunt van de GroenLinks-PvdA-fractie over het wapenembargo om te draaien. Verbeet schrijft dat mensen werden „beledigd” en „vernederd”. Ze schrijft: „Ik ben diep gekwetst en verbijsterd dat niemand van u ingreep. Of was dit misschien de bedoeling?” Op foto’s van het congres was te zien dat Verbeet geraakt was door de reacties.
Gerdi Verbeet en Ad Melkert tijdens het ledencongres.
Foto Robin van Lonkuijsen/ANP
Lees ook
Na dag van spanning rond Israël krijgt de GroenLinks-PvdA-fractie steun van leden voor een volledig wapenembargo
Gerdi Verbeet was samen met oud-partijleider Ad Melkert en Reshma Roopram een van de oprichters van Rood Vooruit, een groepje PvdA’ers die niets van de fusie met GroenLinks moeten hebben en een paar keer per jaar bijeenkomsten organiseert. In haar brief aan de partijvoorzitter gaat het ook dáárover. Volgens Verbeet heeft het partijbestuur van de PvdA die fusie „geforceerd” en „voortdurend de ledendemocratie geschonden”.
Ze schrijft dat „louter machtsoverwegingen” de drijfveer zijn voor de fusie. „Een historische beslissing met een fatale afloop voor de sociaaldemocratie in Nederland.” Op het congres werd een motie van Rood Vooruit weggestemd over de sociaaldemocratische ‘grondslag’ die behouden zou moeten blijven bij de fusiepartij.
De PvdA, schrijft Verbeet, heeft zich van haar „verwijderd”. „Zowel qua politieke overtuiging als interne democratie en omgangsvormen. En dat terwijl de sociaaldemocratie mij ingebakken is en blijft.” Ze was 52 jaar lid van de PvdA. Tegen NRC zegt Verbeet (74) dat ze „diep verdrietig” is over haar beslissing. „Het voelt als een echtscheiding. Maar ik kan niet anders.”
Lees ook
Rood Vooruit legt zich neer bij fusie GroenLinks-PvdA, maar blijft zich ermee bemoeien