De paus heeft een rustige nacht gehad. Dit is de laatste weken dagelijks nieuws. Maar is het nieuws? De Heilige Vader heeft zijn leven lang toch rustige nachten gehad? Het celibaat biedt een heisa-loos leven. Nooit een dampende stoeipartij tussen de lakens. Hooguit een jeugdig drinkgelag met wat andere vrome zwartrokken in een uitgaansbuurt van Buenos Aires. Maar daarna braaf slapen.
Ondertussen wordt de mondiale puinhoop groter en groter. Geen sprankje vrede hangt er in de lucht. In Syrië wordt er weer ouderwets gevochten en ook in Israël gaat het voor de internationale wapenhandel de goede kant op. Heerlijk om te lezen dat Netanyahu bij zijn bezoek aan de Amerikaanse president als cadeautje een gouden pieper had meegebracht. Als herinnering aan zijn succesvolle terreurdaad met de explosieve piepers en walkietalkies tegen Hezbollah. Zal Trump een prijzenkast hebben voor dit soort amicale presentjes? Heeft Benjamin dit cadeautje zelf bedacht of heeft het Israëlische oorlogskabinet hier intensief over vergaderd? De vraag is of deze gouden pieper te vertrouwen is. Misschien ontploft hij binnenkort in de handen van de Amerikaanse president omdat hij iets te innig met Hamas heeft gebabbeld. Mij zal het niet verbazen.
Terwijl ik dit schrijf staar ik naar mijn zojuist geleverde noodpakket dat van een van de vele snel in het leven geroepen websites afkomstig is. Tientallen bedrijfjes zijn inmiddels in dit gat in de markt gedoken. Mooie herkansing voor Camille, Bernd en Sywert. Die laatste zag ik donderdag op tv vrolijk verder gaan met radeloos jokkebrokken. Het grappige was dat hijzelf, als hij weer eens helemaal klem zat door zijn eigen uitspraken en appjes, licht begon te blozen. Hij wordt steeds dieper in het moeras van zijn eigen verzinsels gezogen en zelfs ik kreeg een vleugje medelijden met het doortrapte joch. Mijn tip: Sywert, neem je verlies, trek een fluorescerend hesje aan en ga bij wegwerkzaamheden als verkeersregelaar wezenloos voor je uit staan staren. Zo verdienen op dit moment tienduizenden landgenoten hun geld. Als je voor een Amsterdams kruispunt kiest dan heb je daar zeker vijf jaar werk. In die stad houden ze namelijk niet van tempo. Waar ik het meest blij mee ben in mijn noodpakket? Het fluitje!
Terwijl ze in Amerika het ministerie van Onderwijs opheffen hebben Groningse corpsballen zich ouderwets als doorgesnoven hooligans misdragen in een of ander treurig skioord. Ze zijn daar met kop en kont het hotel uitgegooid, maar dat komt wel goed. Een deel van de keurige papa’s en mama’s gaat procederen tegen het hotel en de reisorganisator, die maar eens moeten bewijzen dat het hun hoogbegaafde Hendrik-Willem was die deze schade heeft aangericht. Was het hotel wel hufterproof genoeg? De rest van de ouders trekt de moddervette portemonnee en houdt het verder stil op de golfclub. En Vindicat heeft het tuig inmiddels geschorst. En niet een beetje. Voor hoelang? Voor 72 uur. Inderdaad meedogenloos. Ze zullen bloeden die kakkers.
Hoeveel ellende kunnen we aan? Qua voetbal was het ook al geen Nederlandse topweek. Alleen AZ deed het goed. De rest verloor nipt. Behalve PSV. Met 7-1 klop tegen Arsenal. Tip voor de Eindhovenaren: ook al is het carnaval in Lampegat, niet drinken voor de wedstrijd.
Er was één ding dat mij deze week troostte. Het nationale verdriet om Dieuwertje, die afgelopen weekend haar moedige strijd moest opgeven. We wisten allemaal dat het eraan zat te komen, maar toen het nieuws bekend werd ging er een schok door Nederland. En terecht. Ze was een icoon en stond door haar hele vrolijke en optimistische wezen hoog boven alle partijen. Zeker de laatste twintig jaar als de lieve presentatrice van het Sinterklaasjournaal waarin ze alle kinderen en hun ouders op milde wijze perfect in spanning hield.
Haar dood had zich al een paar maanden geleden aangekondigd en ik ken niemand die zo grootmoedig haar eigen onvermijdelijke einde aanvaardde als Dieuwertje Blok.
Het is daarom terecht dat god tegen de paus heeft gezegd dat hij nog even moest wachten. Er was hoger bezoek onderweg.
