Wat levert het de wetenschap op als het mogelijk wordt om embryo’s te kweken? Een initiatiefwet is in de maak

Posted on January 15, 2025 by admin

Voor de vierde keer in ruim twintig jaar staat dezelfde medisch-ethische vraag op de politieke agenda: mogen wetenschappers in een laboratorium embryo’s maken, speciaal voor onderzoeksdoeleinden? Nee, is al meer dan twintig jaar het officiële antwoord; volgens de huidige wet mogen embryo’s alleen gemaakt worden voor in-vitrofertilisatie (IVF, ‘reageerbuisbevruchting’), en niet om er onderzoek mee te doen.

Maar een maandag door de Tweede Kamerleden Jan Paternotte (D66) en Harry Bevers (VVD) ingediend initiatiefwetsvoorstel moet die slepende discussie nieuw leven inblazen. De twee politici hopen met een verruiming van de wet deuren te openen voor fundamenteel en klinisch onderzoek naar het allerprilste begin van het leven, en de slagingskans van IVF-behandelingen te vergroten – nu slaagt slechts één op de vier pogingen.

Welke nieuwe inzichten kan een opheffing van het kweekverbod voor embryo’s de wetenschap opleveren?

Het ‘kweekverbod’ stamt uit de embryowet van 2002 en was oorspronkelijk bedoeld als een tijdelijk verbod van vijf jaar, tot er meer duidelijk zou zijn over wat zulk onderzoek zou kunnen opleveren. Maar zelfs na drie evaluaties van de wet met steeds dezelfde conclusie (het verbod moet worden opgeheven) veranderde er niets. Maatschappelijk is er in Nederland al jaren draagvlak voor het plan, blijkt uit meerdere peilingen en klankbordgroepen, maar opeenvolgende coalities liepen er in de formatieonderhandelingen steeds op vast, vooral omdat confessionele partijen dit om principiële redenen niet wilden steunen.

Opkweken in het lab

Volgens de huidige wet mag er alleen onderzoek gedaan worden met embryo’s mits dat ‘restembryo’s’ zijn van IVF-behandelingen. Voor een IVF-poging worden altijd meerdere eicellen bevrucht en een paar dagen opgekweekt in het laboratorium. Alleen het embryo met de meeste kans op een succesvolle terugplaatsing in de baarmoeder wordt gebruikt, de rest is over en wordt ingevroren voor gebruik op een later moment. Maar als dat niet meer nodig is, bijvoorbeeld omdat aan de kinderwens is voldaan, kunnen die embryo’s worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek – mits met schriftelijke toestemming van beide ouders.

Een groot nadeel is dat restembryo’s al ten minste drie tot vijf dagen oud zijn tegen de tijd dat ze gebruikt kunnen worden voor onderzoek. Alles wat zich voor die tijd afspeelt in de ontwikkeling van het mensenembryo, is onbekend. En er is een reden dat precies deze embryo’s niet zijn teruggeplaatst in de baarmoeder: ze zijn gemiddeld van lagere kwaliteit dan de IVF-embryo’s die wel geplaatst zijn en kunnen zelfs genetische defecten hebben. Onderzoek met die embryo’s reflecteert dus niet de normale, gezonde ontwikkeling.

‘Muizen lijken niet op mensen’

Klinisch embryoloog Sebastiaan Mastenbroek van het Amsterdam UMC loopt dagelijks tegen die beperking aan. Een concreet voorbeeld: hij doet momenteel onderzoek naar wat de beste samenstelling is van de kweekvloeistof waarin een embryo voor IVF de eerste dagen wordt gekweekt in het lab, voordat het wordt ingebracht in de baarmoeder. „We hebben metingen gedaan in de baarmoeders van gezonde, vruchtbare vrouwen, en vonden aanwijzingen dat we de samenstelling van de vloeistof kunnen aanpassen. Die nieuwe kweekvloeistof zijn we gaan testen, op muizenembryo’s en op restembryo’s, maar muizen lijken niet op mensen en de restembryo’s zijn al vier dagen oud.” Mastenbroek vermoedt dat, als hij menselijke embryo’s in de eerste dagen na de bevruchting in deze twee verschillende vloeistoffen kweekt, daar verschillende resultaten uit komen. „Maar dat kan ik nu niet toetsen.”

In de huidige praktijk, zegt Mastenbroek, wordt die stap van het testen op menselijke embryo’s overgeslagen en wordt de nieuwe vloeistof gelijk in onderzoeksverband in IVF-behandelingen gebruikt. „Dat is hoe we het tot nu toe altijd hebben gedaan in de fertiliteitszorg, maar het is gevoelsmatig een beetje de omgekeerde wereld: een tussenstap waarvan ik moreel vind dat ik hem zou moeten doen, kan ik hier in Nederland niet uitvoeren.”

Een paar jaar geleden deed de klinisch embryoloog een grote studie naar de vergelijking tussen twee kweekvloeistoffen. Meerdere grote ziekenhuizen in Nederland sloten aan. Wat bleek? Een van de twee vloeistoffen gaf 6 procent meer kans op een succesvolle zwangerschap, dus alle ziekenhuizen besloten over te stappen op de nieuwe vloeistof. Maar er viel nog iets op: de kinderen die uit die twee verschillende vloeistoffen geboren werden, hadden ook een verschillend geboortegewicht. „Een proces dat in de eerste paar dagen van de ontwikkeling plaatsvindt, heeft dus negen maanden later effect. Dat observeren we in de kliniek, maar als we willen begrijpen hoe dat kan – wat er in dat embryo gebeurt – kunnen we dat nu niet goed genoeg onderzoeken.”

Sommige onderzoekers beargumenteren dat, als je de slagingskans van IVF-behandelingen wilt optimaliseren, de wet nu genoeg ruimte biedt. Het proces van de innesteling van het embryo in de baarmoeder vindt immers plaats tussen dag zes en dag tien. Dat mag al onderzocht worden, volgens de huidige wet.

Modellen niet controleerbaar

Maar als je de kans op een kunstmatige zwangerschap echt wilt vergroten, moet je ook begrijpen wat er vóór die eerste vijf dagen in het embryo gebeurt, zegt stamcelonderzoeker Jesse Veenvliet. „Uit modellen met muizen en stamcellen weten we bijvoorbeeld dat het innestelingsproces niet op zichzelf staat; wat daaraan voorafgaat en wat erop volgt blijkt belangrijk voor de ontwikkeling van het embryo. Maar die stadia kunnen we met restembryo’s niet of nauwelijks onderzoeken. Voor onderzoekers in Nederland blijft dat prille begin van de ontwikkeling nu een behoorlijke black box.”

Veenvliet is onderzoeker bij het Max Planck Instituut voor moleculaire celbiologie en genetica in Duitsland, waar onderzoek met menselijke embryo’s helemaal verboden is. Hij bouwt zogenoemde embryomodellen: hij laat stamcellen van mensen en muizen in petrischaaltjes uitgroeien tot structuren die lijken op (delen van) menselijke embryo’s. Die stamcellen komen uit blastocysten, embryo’s die al vijf tot zes dagen oud zijn, of worden gemaakt door lichaamscellen in stamcellen te reprogrammeren. Ook stamcelonderzoek biedt dus geen inzicht in die eerste cruciale dagen, waarin de eicel bevrucht wordt, zich splitst, deelt tot een klompje cellen en daarna gigantische veranderingen doormaakt.

Er zijn geen modellen die dit proces kunnen nabootsen

Jesse Veenvliet
stamcelonderzoeker

„In die eerste dagen ontwikkelt zich bijvoorbeeld de blastocyst, met een celmassa die het toekomstige embryo vormt, omringd door een laag cellen waaruit de toekomstige placenta ontstaat”, zegt Veenvliet. „We hebben nu nauwelijks mogelijkheden om die ontwikkeling bij mensen te bestuderen. Er zijn bijvoorbeeld geen embryomodellen die dit proces kunnen nabootsen.” De beste benadering die we momenteel hebben zijn daarom muizenmodellen, zegt Veenvliet, „maar muizenembryo’s zijn écht onvergelijkbaar met menselijke embryo’s: ze ontwikkelen zich sneller, de geometrie is anders en er zijn duidelijke verschillen in het innestellingsproces.”

En er is nog een fundamenteel probleem: hoe kunnen we ooit weten of embryomodellen een écht embryo nabootsen, als er geen onderzoek wordt gedaan naar hoe een embryo zich ontwikkelt? „We weten domweg niet of onze stamcelembryo’s dezelfde eigenschappen vertonen als echte embryo’s.” Met een versoepeling van de wet hoopt Veenvliet dat onderzoekers in Nederland het cruciale vergelijkingsmateriaal bieden.

Commerciële klinieken

In onder meer België, het Verenigd Koninkrijk en Zweden mag het al, embryo’s maken voor de wetenschap. In een aantal Amerikaanse staten mag het ook. Kunnen Nederlandse onderzoekers zich dan niet daarop baseren?

Nee, zegt klinisch embryoloog Mastenbroek stellig. Juist niet. De gang van zaken in andere landen is voor hem een groot argument om in Nederland de wetgeving zo snel mogelijk aan te passen. „Nederland is een van de weinige landen waar de fertiliteitszorg niet grotendeels in commerciële klinieken plaatsvindt. In veel landen wordt wel degelijk onderzoek gedaan, maar voornamelijk naar innovatieve behandelmethoden, want daar valt geld mee te verdienen, en veel minder naar effectiviteit en veiligheid. Als zich nu nieuwe behandelmethoden aandienen, zijn we in Nederland deels afhankelijk van buitenlands onderzoek naar de veiligheid en effectiviteit ervan.”

Ook Veenvliet vindt het „van fundamenteel belang” dat dit soort onderzoeken juist in Nederland kunnen worden gedaan, „omdat we hier van oudsher een sterke basis hebben” in embryologie-onderzoek. „We zijn een pioniersland op het gebied van onderzoek naar embryomodellen, én er is financiering voor onderzoek. Het is een gotspe dat die modellen niet getoetst kunnen worden in de labs die ze nota bene ontwikkelen.” Het alternatief, zegt hij, is wachten tot zulk onderzoek in het buitenland verschijnt, misschien jaren later. „Voor goed onderzoek is het van cruciaal belang om de data en expertise in eigen lab te hebben.”

Sciencefictiontechnieken

Een discussie over het kweken van embryo’s kan al snel op sciencefictionachtige doemverhalen rekenen, weten Veenvliet en Mastenbroek uit ervaring. Dat is ook niet altijd onterecht, erkent Mastenbroek, wijzend op de casus van de Chinese onderzoeker He Jiankui die in 2018 de wereld choqueerde met het nieuws dat hij kinderen geboren had laten worden uit embryo’s waaraan hij genetisch gesleuteld had.

„Ook hier geldt: in het buitenland worden zulke methodes ontwikkeld, maar soms onvoldoende getoetst op veiligheid”, zegt Mastenbroek. „Juist de meer ‘spannende’ technologieën willen we in Nederland zelf kunnen onderzoeken. Als we er dan achterkomen dat iets niet veilig is, kunnen besluiten die techniek hier niet aan te bieden.” Het feit dat hij en zijn collega’s ergens onderzoek aan doen, benadrukt Mastenbroek, betekent niet dat ze het ook implementeren. „Het betekent dat we beter geïnformeerd zijn over of we het in Nederland zouden moeten willen.”

Milieudefensie zet klimaatzaak tegen ING door. ‘Lessen uit de Shell-zaak zijn meegenomen’

admin
January 15, 2025
0

Milieudefensie zet zijn klimaatzaak tegen ING door, ondanks de recente juridische nederlaag in een andere prominente klimaatzaak van de milieuorganisatie, tegen Shell. Sterker, Milieudefensie ziet juist nieuwe kansen in de zaak tegen ING als gevolg van dat arrest.

Dat zegt Milieudefensie-directeur Donald Pols in een interview met NRC. Deze woensdagavond heeft de milieubeweging een op een aantal belangrijke punten aangepaste aansprakelijkheidstelling neergelegd bij de bank, waarin verschillende ‘lessen’ uit het Shell-arrest zijn meegenomen, aldus Pols. Als de bank niet binnen vijf weken op de nieuwe eisen van Milieudefensie ingaat, bezorgen zijn juristen vlak daarna een dagvaarding bij ING. Dat zou het begin van een nieuwe grote klimaatzaak markeren.

Een jaar geleden kondigde Milieudefensie al aan de grootste bank van Nederland in het vizier te hebben voor een nieuwe klimaatzaak. De milieubeweging borduurde daarbij voort op een aanvankelijke overwinning in de rechtszaak tegen Shell. Shell werd in 2021 door de rechtbank in Den Haag verplicht zijn CO₂-uitstoot uiterlijk in 2030 te hebben gereduceerd met 45 procent (ten opzichte van 2019).

In het hoger beroep in november dit jaar sneuvelde die uitspraak echter, omdat het Gerechtshof van Den Haag geen juridische basis zag voor zo’n specifieke reductieplicht voor een specifiek oliebedrijf. Een uniek internationaal precedent waarbij een bedrijf door de rechter verplicht werd om zijn uitstoot, en die van zijn klanten, fors te reduceren, werd daarmee voor een deel ongedaan gemaakt. Terwijl veel internationale klimaatzaken daarna mede op die eerste uitspraak gebaseerd werden.

Maar dat weerhoudt Milieudefensie niet om nu achter ING aan te gaan. Pols stelt dat zijn organisatie ook wel door moet blijven „vechten”, omdat de gevolgen van gevaarlijke klimaatverandering steeds ernstiger en zichtbaarder worden. „Kijk nu weer naar de bosbranden in Californië. Je raakt bijna verdoofd door al het slechte nieuws.” ING doet volgens hem tegelijkertijd juist steeds minder om die gevaarlijke klimaatverandering tegen te gaan. „Hun uitstoot gaat omhoog, terwijl ze zich zeggen te committeren aan het Klimaatakkoord van Parijs. Dan zou de uitstoot toch omlaag moeten gaan?”

Het hof heeft jullie eerdere overwinning tegen Shell voor een groot deel van tafel geveegd. Maar er lijkt bij jullie geen sprake te zijn van verslagenheid. Waarom zien jullie toch kansen in de ING-zaak?

„Op de inhoud is het hof eigenlijk voor 80 procent met ons meegegaan in de Shell-zaak. Het hof heeft veel van onze stellingen bevestigd. De raadslieden hebben gezegd: ik ben het met jullie eens, alleen kan ik de eis van 45 procent minder CO₂-uitstoot niet toewijzen, omdat er in de wetenschap geen consensus is over zo’n eis voor een specifiek bedrijf. Die eis was eigenlijk te grofmazig.

„Op die fundering bouwen we nu de rechtszaak tegen ING. Onze basiseis is hetzelfde: ING moet voldoen aan de internationale klimaatafspraken en internationale klimaatwetenschap. Maar we hebben die algemene eis van de helft minder uitstoot nu meer specifiek gemaakt voor ING.”

Hoe dan?

„Doordat we onze algemene eis hebben aangevuld met fijnmazigere reductie-eisen voor specifieke sectoren waarin ING geld uitleent.” Milieudefensie maakt daarbij gebruik van scenario’s waarin wordt beschreven hoe verschillende economische sectoren, zoals de staal- en chemie-industrie, aan de doelstelling moeten voldoen om in 2050 tot netto-nul-uitstoot van broeikasgassen te komen. Met tussendoelstellingen in 2030, 2035 en 2040. Die scenario’s zijn door het Internationaal Energieagentschap opgesteld. Pols: „Dat is toch echt de wereldwijde autoriteit op dit gebied.” De eis is dat ING van haar kredietklanten in die sectoren eist om aan die scenario’s te voldoen. Zo niet, dan moet de bank afscheid van ze nemen.

In de eerdere brief aan ING, maar ook in de zaak tegen Shell, ging het om minder tussendoelen. Gaat Milieudefensie hiermee dan nog weer een stapje verder?

„Nee. Dit past in het besluit om onze eis fijnmaziger te maken en daarmee aan te sluiten op het arrest van het hof in de zaak-Shell.”

Bijna een jaar geleden stuurden jullie dus die eerste brief naar ING. U eiste toen: binnen acht weken moet ING actie ondernemen, anders gaan we een rechtszaak beginnen. Dat deed Milieudefensie echter niet. Nu komt er een aangepaste eis, inclusief nieuw ultimatum. Hoe weten we dat het nu wel menens is?

„Ik snap die vraag. Maar als ING nu niet ingaat op onze eisen, gaan wij echt heel kort daarna de dagvaarding versturen. We zijn alleen nog de puntjes op de i aan het zetten.”

Waarom heeft het een jaar geduurd?

„Dat heeft twee redenen. De eerste is dat we meer tijd nodig hadden om een goede dagvaarding te schrijven. Het is een nieuwe sector voor ons – een bank is echt iets anders dan een oliebedrijf. De tweede reden is dat wij tijdens het schrijven concludeerden dat het goed is om de uitspraak in de Shell-zaak af te wachten en daarna pas de dagvaarding te versturen. Zodat je de meest recente jurisprudentie hebt. Gezien het Shell-arrest was dat een wijs besluit.”

Het hof zei over jullie eis aan Shell om de uitstoot terug te dringen ook dat die niet effectief zou zijn. Omdat als Shell stopt met bepaalde activiteiten, andere oliebedrijven gewoon in het gat springen. Gaat dat bij ING niet ook gewoon gebeuren?

„Nee. Sowieso zijn we er niet van overtuigd dat je zo makkelijk de financieringen van ING kan overnemen. Om leningen te verstrekken, verzamelen banken veel informatie en doen ze uitgebreide risico-analyses. Dat is niet zomaar te vervangen. Je hoort dat ook wel van energiebedrijven: dat het echt moeilijk is om hun projecten gefinancierd te krijgen.

„Maar belangrijker: we zijn het niet eens met dit argument van het hof. Bedrijven mogen zich niet verstoppen achter het argument dat ‘als wij het niet meer doen, een ander het gewoon gaat doen’. Het gaat hier om onrechtmatig gedrag. Mag jij door rood licht rijden, omdat anderen dat ook doen? Als je dat argument laat bestaan, dan vervalt de hele rechtsstaat. Want dan gaat iedereen naar anderen wijzen in de rechtszaal.

„We voelen ons wat dat betreft ook gesterkt door eerdere uitspraken van de Hoge Raad. Die zegt vaak: het gaat er niet om of iets effect heeft op klimaatverandering. Het gaat erom of een partij onrechtmatig handelt.”

Dat klinkt alsof jullie alle argumenten al rond hebben voor het besluit of jullie in de zaak-Shell in cassatie gaan. De tijd dringt: jullie hebben nog maar vier weken voor een besluit daarover.

„We zijn nog niet zover. Zulke besluiten moet je zorgvuldig en weloverwogen nemen. Mijn ervaring is inmiddels dat als je dat niet doet, het je later weer in de staart bijt.”

Waarom zou u het niet doen?

„Je kunt ook kwijtraken wat je al binnen hebt. We zouden in cassatie bijvoorbeeld nog op andere punten kunnen verliezen. Shell zelf kan niet in cassatie. Zij kunnen alleen als wij in cassatie gaan nieuwe overwegingen aanbrengen.. Als wij niks doen, blijft deze uitkomst dus staan.”

Uiterlijk 12 februari moet u over Shell beslissen. U heeft ING een deadline gegeven van 20 februari. Heeft u de mensen en de middelen voor twee grote rechtszaken tegelijkertijd komend jaar?

„Wij hebben momenteel 6,3 miljoen euro klaarstaan voor klimaatzaken. We hebben zelfs in theorie geld voor drie rechtszaken.”

Wat ons betreft zijn deze rechtszaken een illustratie van een veel groter probleem. Dat is dat grote, multinationale bedrijven losgezongen zijn van alle vormen van democratie en regulering

Welke zaak is voor u belangrijker? Die tegen Shell of tegen ING? Shell is zelf een grote CO₂-uitstoter, ING financiert weer heel veel bedrijven die allemaal CO₂ uitstoten.

„Ze zijn van vergelijkbaar belang voor ons, want beide bedrijven hebben grote invloed op de economie en wij willen de economie als geheel veranderen. Maar het klopt: de impact van een reductieplicht voor ING kan verder reiken dan eentje voor Shell, omdat ING wereldwijd op grote schaal leningen verstrekt. Een reductieplicht werkt dan door in de hele economie en de financiële sector.”

Er was rond het arrest best wat maatschappelijk begrip voor het argument van Shell dat het oliebedrijf niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor de uitstoot van klanten. Dat moeten die klanten zelf doen. Heeft u het sentiment nog wel aan uw zijde?

„Dat er een kantelend sentiment is, is een ‘gevoel’, niet meer dan dat. We gaan niet af op gevoel. Wij gaan af op feiten. We zien dat sinds de uitspraak van het hof rond Shell meer mensen ons financieel steunen. En zolang de maatschappelijke steun er is voor ons werk, blijven we dit werk doen.

„Wat ons betreft zijn deze rechtszaken een illustratie van een veel groter probleem. Dat is dat grote, multinationale bedrijven losgezongen zijn van alle vormen van democratie en regulering. Omdat de rechtsstaat nationaal geregeld is, en deze bedrijven internationaal opereren. Die uitdaging is veel prangender geworden met de groei van Big Tech, met de invloed van iemand als Musk in de Verenigde Staten. Wie heeft op KLM gestemd, wie op ING? Wie op Facebook of X?

„Niemand. En toch bepalen zij de toekomst van mij en mijn kinderen. Daarover hoeven ze geen maatschappelijke verantwoording af te leggen. Als wij als samenleving geen grip krijgen op het gedrag van grote bedrijven, dreigt er een nieuw feodaal stelsel. Bedrijven zijn daarbij de nieuwe adel. Dáárom willen we dit voor de rechter voorleggen.

„En die kan zeggen: tsja, er zijn geen regels voor dat soort grote bedrijven. Maar dat zou een recept zijn voor chaos en anarchie.”

Minister Veldkamp: Venezolaanse ambassade in Nederland moet staf terugbrengen van vier naar twee

admin
January 15, 2025
0

Venezuela moet het aantal medewerkers op de ambassade in Nederland terugbrengen van vier naar twee. Dat heeft minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp (NSC) woensdag laten weten aan de Venezolaanse zaakgelastigde. Hij had de hoogste vertegenwoordiger van het Zuid-Amerikaanse land in Nederland ontboden.

De diplomatieke reprimande is een reactie op het besluit van Veldkamps Venezolaanse collega Gil Pinto, op dinsdag, om Nederland te verplichten het aantal ambassademedewerkers in hoofdstad Caracas te beperken van zes naar drie. De Nederlandse regering zou zich volgens Pinto „vijandig” gedragen naar de Venezolaanse regering.

De Venezolanen sommeerden drie Nederlandse ambassademedewerkers dinsdag om binnen 48 uur het land te verlaten. De medewerkers die achterblijven in het Zuid-Amerikaanse land moeten voortaan schriftelijk toestemming vragen als ze verder dan 40 kilometer van het centrum van hoofdstad Caracas willen reizen. Italië en Frankrijk kregen vergelijkbare sancties opgelegd.

‘Evenredige reactie’

Minister Veldkamp noemt de opgelegde halvering van het Venezolaanse ambassadepersoneel een „evenredige reactie” op de sancties die aan Nederland zijn opgelegd. Naar eigen zeggen heeft hij aan de hoogste vertegenwoordiger laten weten dat hij het Venezolaanse besluit betreurt. Ook heeft de NSC’er bezwaar aangetekend tegen de reisbeperkingen voor het overgebleven Nederlandse ambassadepersoneel. Als de beperking in de praktijk wordt gehandhaafd, overweegt Veldkamp om meer maatregelen op te leggen aan de Venezolaanse ambassade in Den Haag.

De minister van Buitenlandse Zaken van Venezuela beweerde dinsdag dat Nederland extremistische groeperingen in het Zuid-Amerikaanse land zou hebben gesteund en zich bemoeide met binnenlandse beleid van Venezuela. Veldkamp ontkent die aantijging. Veel westerse landen, waaronder Nederland, betwijfelen of de presidentsverkiezingen in juli eerlijk zijn verlopen. Vrijdag werd Nicolás Maduro voor de derde keer beëdigd als president, maar Nederland denkt dat oppositieleider Edmundo González de rechtmatige winnaar is.

Israël en Hamas bereiken akkoord over bestand en gevangenenruil

admin
January 15, 2025
0

Israël en Hamas hebben woensdagavond volgens diverse betrokkenen een akkoord bereikt, dat een einde zou kunnen maken aan de al vijftien maanden durende Gaza-oorlog. Na maanden van indirecte onderhandelingen, bemiddeld door Egypte, Qatar en de VS, hebben de partijen volgens Israëlische en Palestijnse functionarissen ingestemd met een plan voor een bestand in Gaza en een ruil van gijzelaars en gevangenen.

Tijdens een persconferentie op woensdagavond zei de Qatarese premier Mohammed Al Thani dat de wapenstilstand van kracht wordt op 19 januari.

Hoewel betrokkenen bij de onderhandelingen al dagen optimistische berichten de wereld instuurden dat een akkoord aanstaande was, bleven er in de loop van woensdagavond wisselende berichten naar buiten komen over de voortgang van de gesprekken. Ondanks de bevestiging door onderhandelaars dat zowel Hamas als Israël instemmen met het huidige voorstel, liet het kantoor van de Israëlische premier Netanyahu woensdagavond weten dat details van het akkoord nog niet rond zijn.

Drie stappen

Het akkoord, dat overeenkomt met een voorstel uit mei vorig jaar, bestaat uit drie stappen. De eerste fase bestaat uit een wapenstilstand van 42 dagen. In deze periode laat Hamas in totaal 33 vrouwelijke burgers en soldaten, kinderen, en ouderen vrij, in ruil voor de vrijlating van honderden Palestijnen in Israëlische gevangenissen. Daarnaast zal het Israëlische leger zich terugtrekken uit centrale, dichtbevolkte gebieden in Gaza, en laat het ontheemde Palestijnen terugkeren naar hun grotendeels verwoeste woonplaatsen. Ook zal er meer humanitaire hulp in Gaza worden toegelaten.

Na het verloop van zestien dagen volgen nieuwe onderhandelingsrondes over fases twee en drie, die moeten leiden tot een definitief bestand. Tijdens de tweede fase laat Hamas de resterende levende gijzelaars vrij, in ruil voor een onbekend aantal Palestijnse gevangenen, en volgt de volledige Israëlische terugtrekking uit Gaza. In de laatste fase worden de lichamen van gijzelaars en gevangenen vrijgegeven, in combinatie met een meerjarig plan voor de heropbouw van Gaza.

Minder dan honderd burgers en soldaten die op 7 oktober werden meegenomen naar Gaza worden momenteel nog vastgehouden door Hamas en andere militante Palestijnse groepen. Een derde van hen is volgens het Israëlische leger niet meer in leven. Als het Hamas niet lukt om aan de 33 levende gijzelaars te komen in de eerste fase, zullen in plaats daarvan lichamen worden vrijgegeven. In Israëlische gevangenissen worden ruim tienduizend Palestijnen vastgehouden, onder wie duizenden zonder aanklacht of proces, en honderden kinderen.

Belegering van Gaza

De grote onzekerheid is of het akkoord en de wapenstilstand de eerste fase zullen overleven. Israël kan de belegering van Gaza tegen die tijd alsnog voortzetten, zelfs als tientallen gijzelaars dan in handen zouden blijven van militante Palestijnse groepen. Volgens een kopie van het voorstel, in handen van persbureau AP, moet er in de tweede fase sprake zijn van „duurzame rust” in Gaza, maar de precieze invulling daarvan is onduidelijk.

Bovendien zal tijdens de gesprekken over de latere fases mogelijk ook worden gesproken over het bestuur van de Gazastrook na eventuele Israëlische terugtrekking. Israël houdt vast aan het doel om Hamas te ‘vernietigen’, hoewel dit door zowel sommige Israëlische legerleiders als analisten onmogelijk wordt geacht. Hamas hanteert de volledige Israëlische terugtrekking uit Gaza en een einde van de oorlog als voorwaarde voor de vrijlating van alle gijzelaars.

De grote onzekerheid is of het akkoord en de wapenstilstand de eerste fase zullen overleven

Bovendien wijst Israëls militaire infrastructuur in onder meer de ‘Netzarim-corridor’, waarmee het de Gazastrook doormidden heeft gesplitst, er niet op dat het van plan is zich op korte termijn terug te trekken. Het was Israëls aandringen op blijvende militaire aanwezigheid in de Netzarim-corridor, waarmee het de beweging van noord naar zuid in Gaza controleert, en de Philadelphi-corridor aan de grens met Egypte, dat voorheen een van de obstakels vormde in de onderhandelingen.

Eerdere gespreksrondes

Terwijl de Israëlische premier Benjamin Netanyahu volgens Israëlische functionarissen tijdens eerdere gesprekrondes steeds met nieuwe eisen kwam, waren extreemrechtse politici uit zijn coalitie fel gekant tegen een akkoord, en dreigden in dat geval uit de regering te stappen. Donderdag stemt het Israëlische kabinet over het akkoord, en dan moet blijken of de tegenstanders ook daadwerkelijk instemmen. Hamas heeft, behalve de instemming met het voorstel, vooralsnog geen officiële reactie gegeven.

Op woensdagavond werd het akkoord ook bevestigd door zowel de uitgaande Amerikaanse president Joe Biden als de inkomende president Donald Trump. In Gaza werd het nieuws over een wapenstilstand op woensdagavond op diverse plekken gevierd. Ook in Israël gingen mensen de straat op om het akkoord te vieren.

Tijdens de door Hamas geleide aanval in het zuiden van Israël op 7 oktober 2023 werden ongeveer 1200 burgers en soldaten gedood en 250 Israëliërs en buitenlanders meegenomen naar Gaza. Sinds het begin van de Israëlische aanvallen op Gaza zijn ruim 46.600 Palestijnen gedood. Volgens schattingen ligt het werkelijke aantal een stuk hoger.