Human Rights Watch over waterschaarste in Gaza: ‘daden van genocide’ door Israël

Posted on December 19, 2024 by admin

Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) stelt dat Israël met de oorlog in Gaza „daden van genocide en uitroeiing” uitvoert tegen de Palestijnse bevolking. Dat blijkt uit een uitgebreid onderzoeksrapport, dat de organisatie donderdagochtend heeft gepubliceerd. HRW noemt de opzettelijke blokkade door de Israëlische autoriteiten tot voldoende water als grote oorzaak van uitdroging, infecties en dood in de Gazastrook. Dat zou een aanwijzing van genocidale daden door Israël zijn.

„De acties van de Israëlische autoriteiten en militairen om de bevolking van Gaza van toegang tot water te beroven, komen neer op daden van genocide”, stelt HRW. De organisatie spreekt van het „opzettelijk” zorgen voor bepaalde levensomstandigheden „die berekend zijn om de fysieke vernietiging van de Palestijnse bevolking in Gaza teweeg te brengen”.

Zeewater drinken

HRW interviewde voor het onderzoek 66 Palestijnen in Gaza tussen oktober 2023 en juli 2024. Zij beschrijven hoe zij soms onmogelijk aan drinkwater kunnen komen voor zichzelf en hun families. „Als we geen drinkbaar water kunnen vinden, drinken we zeewater”, vertelde een ontheemde vader in Rafah, in Zuid-Gaza, in december 2023 aan HRW. Het beetje water dat beschikbaar is, is vaak niet geschikt om te drinken, aldus het rapport.

Ook spraken de onderzoekers met zorgprofessionals in Gaza, werknemers van VN-agentschappen en andere internationale hulporganisaties, en werknemers van Gaza’s waterschappen. Zij beschrijven meerdere acties waarbij het Israëlische leger de Palestijnen in Gaza van water heeft beroofd.

„De Israëlische autoriteiten en strijdkrachten sloten de watertoevoer naar Gaza vanuit Israël af en beperkten later de levering […] en blokkeerden en beperkten de brandstof die nodig was om generatoren te laten draaien”, aldus HRW. Daarnaast stelt het rapport dat Israël humanitaire hulp blokkeert aan de grenzen met Gaza, en „sanitaire infrastructuur beschadigt en in sommige gevallen opzettelijk vernietigt”.

Enkele liters water per dag

Satelliet- en videobeelden die HRW heeft geverifieerd laten ook de vernietiging zien van waterinfrastructuur door Israëlische militairen, „waaronder de schijnbaar opzettelijke, systematische verwoesting van de zonnepanelen die vier van de zes afvalwaterzuiveringsinstallaties van Gaza van stroom voorzien […], evenals Israëlische soldaten die zichzelf filmden bij het vernietigen van een belangrijk waterreservoir”.

HRW gaat uit van de minimale hoeveelheid water die nodig is om te overleven in langdurige noodsituaties. Namelijk vijftien liter per persoon per dag, om te drinken en te wassen. Toch heeft Israël de meer dan 2 miljoen Palestijnen in Gaza deze toegang ontnomen, stelt de mensenrechtenorganisatie. Naar schatting hebben Palestijnen twee tot tien liter water per dag. In Israël hebben mensen ter vergelijking zo’n 247 liter water per persoon per dag tot hun beschikking.

Liveblog
Crisis in het midden-oosten

VN: Israël weigert hulpmissies nog altijd toegang tot Noord-Gaza

Presentator Khalid Kasem keert niet terug bij BNNVARA na advocatenrel

admin
December 19, 2024
0

Khalid Kasem, oud-presentator van de talkshow Khalid & Sophie, keert niet terug bij BNNVARA. Dat heeft de omroep donderdag bekendgemaakt. Afgelopen januari legde de presentator zijn werk neer na beschuldigingen van crimineel gedrag in zijn tijd als strafrechtadvocaat. Momenteel is de Rijksrecherche nog bezig met een onderzoek naar mogelijke omkoping.

Begin dit jaar publiceerde het AD een artikel op basis van gelekte audio-opnames die de inmiddels vermoorde Peter R. de Vries in 2019 maakte, als directeur van het advocatenkantoor waar Kasem werkte. Kasem zou als advocaat voor 8.000 euro mogelijk een medewerker van de Dienst Justitiële Inrichtingen hebben omgekocht, om een cliënt eerder op vrije voeten te krijgen.

Ook wekte het AD de suggestie dat Kasem nauwere banden onderhield met topcrimineel Ridouan Taghi dan hij eerder had aangegeven. Taghi, die afgelopen februari werd veroordeeld tot levenslang, en Kasem waren klasgenoten op de basisschool.

‘Ongepaste uitingen’

Afgelopen maart concludeerde de Orde van Advocaten na onderzoek dat er geen aanwijzingen te vinden waren voor omkoping van een ambtenaar of pogingen daartoe. De Deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten nam het Kasem wel kwalijk dat hij eenmalig „ongepaste uitlatingen” deed tegenover een cliënt om betaling van een factuur te verkrijgen. Om die reden kreeg hij de lichtste tuchtrechtelijke sanctie: een ‘foeigesprek’ – niet meer dan een tik op de vingers.

Tien meter hoog in de nok van Carré, zonder vangnet

admin
December 19, 2024
0

Een circuspaard sabbelt aan het backstagepasje dat om de nek van de spreekstalmeester hangt. Hij aait het paard nietsvermoedend verder. „Oh, nee!”, zegt Rudy Hellewegen (45) lachend. De nieuwe spreekstalmeester van het Wereldkerstcircus grijpt het koord net op tijd voordat het pasje in de mond van het paard verdwijnt.

De paardenstal staat voor de artiesteningang van het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam waar dit jaar de 38ste editie van het Wereldkerstcircus wordt gehouden. Sinds de eerste show in 1985 zijn er nog nooit zo veel bezoekers geweest als vorig jaar: 70.000. Het circus verwacht dat het recordaantal dit jaar wordt overtroffen.

De avond voorafgaand aan de generale repetitie toont Hellewegen tijdens een rondleiding in Carré de voorbereidingen voor de show.. „Mag ik hem alsjeblieft een wortel geven?”, vraagt hij. „Doe maar niet, dan worden de andere paarden jaloers”, zegt een van de paardenverzorgers. Die werken voor Flavio Togni (62), een Italiaanse paardenfluisteraar die voor het eerst met zijn dertien hengsten optreedt in het Wereldkerstcircus. Het circus heeft vijftien acts uit verschillende landen bij elkaar gebracht.

Hellewegen staat voor de kleedkamer van Togni en wijst naar zijn foto. „Ik merk dat alle artiesten met veel respect omgaan met Flavio.” Volgens hen is Togni een boegbeeld in de circuswereld: hij is al sinds zijn zestiende circusartiest en dierentrainer. „In Italië heeft hij zo’n vijftig paarden en een eigen circus waarmee hij rondtrekt”, zegt Hellewegen. Vroeger had hij ook shows met olifanten, tijgers, kamelen en leeuwen.

Rudy Hellewegen maakt zich in zijn kleedkamer gereed voor de repetitie.

Rudy Hellewegen met een van de acrobaten.

Foto’s: Simon Lenskens

Nieuwe spreekstalmeester

Hellewegens kleedkamer, die hij deelt met twee clowns, bevindt zich naast die van Togni. Het is voor Hellewegen de eerste keer dat hij op de circuspiste in Carré staat. Doorgaans is hij tourmanager van musicals en speelt hij tijdens Halloween de gevreesde Eddie de Clown in pretpark Walibi Holland. Nu is hij de ceremoniemeester die artiesten aankondigt, tussen de acts door het publiek vermaakt en achter de schermen iedereen bij elkaar houdt.

Naast een kaptafel hangt zijn op maat gemaakte jacquet met gouden kwasten en knopen én een zwarte hoge hoed. „Het rode velours van het jasje moet matchen met de stoelen in Carré.” Hij aait over het jasje. „Ik hoop dat het publiek de twinkeltjes in mijn ogen opmerkt, omdat die laten zien wat ik er als kind van had gevonden om het Wereldkerstcircus te mogen presenteren.”

Hellewegen loopt richting de circuspiste, de grootste zaal van Carré, waar de circusartiesten in zeventien dagen vijftig keer gaan optreden. Een paar jongens vegen glitters van de vloer en een van de acrobaten van de Arabische Mustafa Danger-groep glijdt nonchalant van een bijna tien meter hoge steiger.

Ze zijn hun „levensgevaarlijke” trapeze-act aan het oefenen en ook Danger, de leider van de groep, hangt in de steigers. „Dit kan ik niet eens één keer zonder dat ik mijn benen breek”, grapt Hellewegen.

**Een van de clowns** balanceert op het koord.

Acrobaten van het Wereldkerstcircus.

Repetities voor het Wereldkerstcircus in Carré.

Foto’s: Simon Lenskens

Doodsangsten

Boven in de piste hangen touwen voor de luchtacrobatiek waarmee een acrobaat uit Frankrijk aan het repeteren is. „Ze is gisteren een beetje ongelukkig op haar voet terechtgekomen. Het was even spannend, maar gelukkig viel het reuze mee.” De kans bestaat dat een van de acrobaten dood neervalt, omdat er geen vangnet is om hen op te vangen. „Plat gezegd klopt dat wel, maar dat is hun beroep: de totale inspanning om dat niet te laten gebeuren. Het publiek komt namelijk om angst, spanning en sensatie te voelen.”

Het Wereldkerstcircus staat bekend om zijn traditionele shows met ondeugende clowns en acrobaten die over een koord lopen. Hellewegen: „Er doen artiesten uit onder meer Rusland, Spanje en van het Chinese staatscircus mee. Ook hebben we koppels uit Moldavië, Oekraïne en Peru.” Daarnaast hebben sommige artiesten hun klassieke act een moderne twist gegeven. „Op de piste gaan bijvoorbeeld voor het eerst breakdancers met glow in the dark pakken (lichteffecten) optreden.”

Ook Hellewegen is van plan moderne elementen aan zijn presentatie toe te voegen. „Als je blijft hangen in het klassieke met u aanspreken van het publiek, kunnen de kinderen zich overgeslagen voelen.” Volgens hem zijn de kinderen in het publiek het belangrijkst, omdat het vaak hun eerste ervaring met entertainment in het theater is. Of hij de traditionele openingszin waarmee spreekstalmeesters het circus openen gaat gebruiken? „Natuurlijk. Hooggeëerd publiek!”, roept hij uit volle borst.

**Spreekstalmeester Rudy Hellewegen** betreedt met enkele acrobaten de piste van het Wereldkerstcircus.

De ontdekker van ‘de dagboeken van Hitler’ wilde té graag scoren

admin
December 19, 2024
0

Daar stond hij, op 25 april 1983. De voltallige wereldpers was uitgerukt voor zijn ontdekking. Cameramensen hadden letterlijk gevochten om het beste plekje. Gerd Heidemann hield twee schriften in de lucht. Dit waren ze: de dagboeken van Adolf Hitler – de scoop van de eeuw.

Twee weken later stortte Heidemanns wereld in. Forensisch onderzoek van de Duitse overheid had uitgewezen dat het materiaal waarvan de dagboeken waren vervaardigd – het papier en de inkt – van ná de Tweede Wereldoorlog waren. De scoop van de eeuw veranderde zo in de canard van de eeuw, een journalistieke misser die Heidemann en zijn werkgever, het weekblad Stern, in grote problemen bracht. De rechter veroordeelde hem tot een gevangenisstraf van vier jaar en acht maanden. Na zijn vrijlating leefde hij van een uitkering, tot hij op 9 december op 93-jarige leeftijd overleed in zijn woonplaats Hamburg.

De blunder met de Hitlerdagboeken overschaduwde een tot op dat moment glansrijke journalistieke loopbaan. Heidemann (1935) groeide op in het door bommen verwoeste Hamburg, dat in de jaren na de Tweede Wereldoorlog gold als dé mediahoofdstad van de Bondsrepubliek Duitsland. Axel Springer zette er zijn concern op (met onder ander de Bild-Zeitung) en Rudolf Augstein maakte er van Der Spiegel een succes. Heidemann ging werken voor Stern, van de concurrerende uitgever Gruner + Jahr van Henri Nannen.

Voor dit blad reisde hij de hele wereld over als fotojournalist. Hij was actief als oorlogsverslaggever in onder meer Biafra, Angola, Oeganda en Congo. Tijdens een gewapende opstand in Jordanië in 1970 wist Heidemann een korte wapenstilstand te bewerkstelligen, zodat de gasten van een hotel naar het vliegveld geëvacueerd konden worden.

Nieuwe smoesjes

Naast zijn fascinatie voor contemporaine oorlogen, was Heidemann zeer geboeid door de Tweede Wereldoorlog. Hij zocht contact met oude nazi’s, had een nauwe band met de dochter van Luftwaffe-baas Hermann Göring en kocht in 1973 zelfs diens jacht, de Carinn II.

In 1980 kwam hij in contact met Konrad Kujau, een handelaar in militaria die zich bediende van de valse naam dr. Konrad Fischer. Kujau zei via een contact in de DDR aan de dagboeken van Adolf Hitler te kunnen komen. Die zouden in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog zijn vervoerd in een vliegtuig dat bij de Oost-Duitse plaats Börnersdorf was neergestort. In werkelijkheid ging het om een soort kasboeken die door Kujau in het handschrift van Hitler waren volgeschreven.

De cover van het weekblad Stern uit 1983.

Heidemann kreeg enkele delen te zien en hapte toe. Hij toonde zich namens Stern bereid om in totaal 9,3 miljoen mark te betalen om alle dagboeken in handen te krijgen. Kujau ging hierna aan het werk en produceerde in drie jaar 62 banden. Als Heidemann vroeg waarom het zo lang duurde om alle dagboeken uit de DDR te smokkelen, kwam de vervalser telkens met nieuwe smoesjes. Ook als er vragen waren over de inhoud – ‘Hitler’ maakte soms vreemde fouten – liet Heidemann zich door Kujau met een kluitje in het riet sturen. Hij wilde té graag scoren – dat was mede de reden dat externe experts geen kans kregen de dagboeken te onderzoeken.

Heidemann was zeer geboeid door de Tweede Wereldoorlog. Hij kocht in 1973 zelfs Hermann Görings jacht, de Carinn II

Heidemanns zucht naar een scoop én naar geld werd hem fataal. Hij verdween namelijk in de gevangenis omdat hij een deel van de betaling aan Kujau verduisterd had. Ook was er veel kritiek op het feit dat de dagboeken Hitler leken vrij te pleiten van een sturende rol in de Holocaust.

Na zijn vrijlating bracht Heidemann zijn tijd door met zijn documentenverzameling, die hij bewaarde in een kelder in Hamburg. In 2002 beschuldigde Der Spiegel hem ervan 35 jaar als informant voor de Oost-Duitse veiligheidsdienst Stasi te hebben gewerkt. Hij ontkende.

Vanwege het historisch belang van Heidemanns collectie werden de zevenduizend mappen met papieren, meer dan honderdduizend foto’s en zevenhonderd geluidsbanden vorig jaar voor een onbekend bedrag aangeschaft door het Hoover Instituut van Stanford University. De ‘dagboeken van Adolf Hitler’ staan sinds vorig jaar online, netjes geannoteerd.