Column | Kleine storm

We zaten midden in het nieuws, in een middenklasser in het oog van de storm. Op weg naar een theater in Assen. Weerman Marco Verhoef had ons in klare taal gewaarschuwd. Afschuwelijk harde, on-Nederlandse windstoten. Code oranje. Sinds we stormen kleuren en namen geven, deze heette Conall, ben ik nog nooit bang geweest voor het weer. Daarvoor eerlijk gezegd ook niet. Ondanks de klimaatverandering blijft het wel Nederland, op de Waternoodsramp en wat overstromingen na is er niets blijven hangen. Weerwaarschuwingen vullen de nieuwssites maar bijna niemand neemt ze nog serieus. Sterker: ik zie in de nieuwe buurt bij slecht weer extra veel hardlopers. Dat zijn vooral vrouwen. Is het extra prettig om door regen en wind te rennen?

Rampen komen altijd onaangekondigd, juist daarom is dit nieuwe systeem zo geruststellend.

Mijn vader moest bij stormen soms preventief wachtlopen bij de IJssel, dan ging hij met een collega-ambtenaar in een fluorescerend hesje de dijk tussen Velp en Rheden op. Daar spraken ze dan wandelaars aan.

„Weet u wel dat het heel hard waait…”

Ze kregen nooit te horen dat de wandelaars dat graag tevoren hadden geweten.

Natuurlijk moest er ook een verslag worden geschreven, elke stap werd gedocumenteerd.

Een keer troffen ze een vrouw van wie de kleine hond in de IJssel was gewaaid. De collega merkte op dat het beest inmiddels ‘een zeehond’ was, over die opmerking is een klacht ingediend. Mijn vader werd door een commissie gevraagd naar zijn versie van dat verhaal. Hij maakte het niet kleiner dan het was, dat doen ambtenaren niet.

Tegelijkertijd gingen we op vakantie in Zeeland bij een storm wel kijken of de Deltawerken het gingen houden. Ze hielden het. Ik denk dat mijn vader het werk van Marco Verhoef had kunnen waarderen. De kleurencodes zouden ideaal zijn geweest om de werkzaamheden in te kaderen, waar hij zo van hield. Na zijn pensionering wandelde mijn vader voor de lol door storm en noodweer over de dijk richting Rheden. Hij werd nooit aangesproken door een ambtenaar van de Dienst Water van de Provincie Gelderland. „Schijnbaar hadden ze weer een snipperdag.”

Aan het eind was mijn moeder bang dat hij van de dijk zou waaien, ik denk dat hij dat zelf een mooie dood had gevonden.

Geheel in zijn geest trotseerden we gisteren storm Conall, er gebeurde ondanks code oranje en de waarschuwingen volgens verwachting weer helemaal niets.

We bereikten Assen.

Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.