‘Er kan geen samenwerking zijn met extreemrechts in Europa’

Posted on April 25, 2024 by admin

Er gaat haast geen week voorbij zonder nieuwe onthullingen over beïnvloedingsoperaties rond het Europees Parlement. Deze dinsdag maakte de Duitse opsporingsdiensten bekend een medewerker van de radicaalrechtse Europarlementariër Maximilian Krah gearresteerd te hebben, onder verdenking van het doorspelen van informatie aan de Chinese geheime diensten. Eerder werd al duidelijk dat onder meer de Tsjechische en Belgische diensten onderzoek doen naar Russische beïnvloedingsoperaties.

„Ik ben er extreem bezorgd over”, zegt Valérie Hayer. „De risico’s zijn groot, en we moeten ons daar heel goed van bewust zijn. We moeten bijvoorbeeld onze cyberbeveiliging versterken, maar we hebben nu vooral ook behoefte aan transparantie: namen en verdere duidelijkheid over wie het gaat.”

Hayer werd eind januari verkozen als voorzitter van de liberale fractie Renew in het Europees Parlement, waarbij ook de VVD en D66 aangesloten zijn. Ook VVD-Europarlementariër Malik Azmani had die functie geambieerd, maar omdat er binnen de groep weerstand was over de coalitiebesprekingen die zijn partij voert met de PVV trok hij zich terug.

In aanloop naar de verkiezingen voor het Europees Parlement begin juni voert Hayer nu volop campagne: ze is niet alleen lijsttrekker van de partij van president Emmanuel Macron (Renaissance), maar ook een van de topkandidaten voor de Europese liberalen. De dreiging van radicaalrechts in Europa is een van haar kernpunten en de onthullingen over Russische en Chinese beïnvloeding bevestigen dat volgens Hayer. „Het toont ons dat ze, in tegenstelling tot wat ze ons in hun toespraken vertellen, voor buitenlandse partijen werken en niet in het belang van de Europese burgers. Deze partijen zijn giftig. Giftig voor onze democratieën, giftig voor onze burgers.”

U sluit samenwerking met radicaalrechts na de EU-verkiezingen pertinent uit. Waarom is dat zo belangrijk?

„Zij hebben een totaal ander project dan wij. Ze willen Europa ontrafelen, het Europese project ongedaan maken. En wij bij Renew willen het Europese project juist verder bouwen en versterken, in het belang van alle Europeanen. Ik waarschuw burgers ook: wat zou extreemrechts hebben betekend de afgelopen jaren, en wat voor de komende jaren? Het zou een verlies aan concurrentiekracht, aan banen hebben betekend, en de komende jaren geen enkele vooruitgang in het versterken van de defensie-industrie. Soms hoor ik dat het uitsluiten van partijen niet democratisch zou zijn. Maar dan is mijn antwoord duidelijk: we hebben simpelweg een totaal ander project, andere waarden. Wij vechten voor democratie, voor vrijheid van meningsuiting en vrijheid in het algemeen. Ze willen Europa juist vernietigen.”

In Nederland is er een goede kans dat de VVD in een coalitie stapt met de radicaalrechtse PVV. Verzwakt dat uw boodschap niet?

„We hebben al meerdere gelegenheden gehad om dit met onze VVD-collega’s te bespreken en ik kan dus met grote zekerheid zeggen dat onze lijn volstrekt duidelijk is. Er kan geen samenwerking zijn met extreemrechts in Europa.”

Gevraagd wat Hayer met dat laatste bedoelt, grijpt haar woordvoerder in: ze zal geen commentaar geven op welke nationale politieke situatie dan ook.

In de campagne presenteert Hayer zich met nadruk als boerendochter: net als in Nederland flakkerde ook in Frankrijk de afgelopen maanden het boerenprotest op, onder meer tegen Europese regels. Hayer benadrukt desgevraagd het belang van het bestrijden van „polarisatie tussen klimaat en boeren – het is niet zo dat klimaatactivisten aan de ene kant staan, en tractoren aan de andere kant. Ik geloof dat boeren enorm veel bijdragen aan de klimaattransitie”.

Tegelijk staat in adviesrapporten van wetenschappers steeds dat als de EU serieus werk wil maken van de klimaatneutrale toekomst, méér maatregelen voor de vergroening van de landbouw nodig zijn. Moet de EU die de komende jaren doorvoeren?

„Het gemeenschappelijk landbouwbeleid is nog nooit zo groen geweest als nu. We hebben de afgelopen periode enorm veel wetgeving gehad. Ik denk dat het nu tijd is de Green Deal te gaan implementeren.”

Een ander belangrijk verkiezingsthema is migratie. Onlangs nam de EU een nieuw asiel- en migratiepact aan, maar volgens sommigen is dat nog onvoldoende en moet Europa meer migratiedeals zoals met Tunesië sluiten. Vindt u dat ook?

„Mijn positie is duidelijk: we hebben net een zeer succesvol akkoord bereikt en we willen migratie ordelijk en humaan benaderen. We moeten dit akkoord nu eerst gaan implementeren.”

Sommige Europese politici, waaronder de christendemocraten, bepleiten vergelijke akkoorden als die het Verenigde Koninkrijk sloot met Rwanda. En dus het opvangen van migranten buiten de eigen Europese grenzen. Voelt u daar ook voor?

„Ik ben totaal niet geïnteresseerd in dat soort akkoorden. We hebben de afgelopen tijd stevig onderhandeld en we moeten ons nu gemeenschappelijk achter dit pact scharen. En als het gaat om de Rwanda-deal: de kosten daarvan zijn gigantisch. Ik denk echt niet dat dat de juiste oplossing is, en ik geloof ook dat de EVP [christendemocratische partij] op dit terrein achter extreemrechts aanrent.”

Expres niet zoals Charles Dickens het bedoelde, maar wel vrolijk en lekker suikerzoet

admin
November 24, 2024
0

Zul je net zien: Kerst staat voor de deur – een afschuwelijke feestdag voor afschuwelijke mensen – en dan klieft je domme zusje ook nog eens haar hoofd in tweeën op de rand van haar badkuip. Het overkomt Carola (Nandi van Beurden), eigenaar van Carola’s Christmas Shop, voorheen Carels Christmas Shop. Rechtstreeks naar de hemel kan zusje Christel (Suzan Seegers) niet: ze moet zich eerst nog een laatste keer tegen Carola aan bemoeien.

Op Kerstavond meldt Christels spook zich daarom bij haar grote zus in huis om daar te verkondigen dat Carola bezocht zal worden door drie geesten. Die ervaring zal haar ervan moeten overtuigen haar leven te beteren. Daar zal wel een hoop overtuigingskracht voor nodig zijn, want Carola lijkt niet meteen onder de indruk van Christels spookverschijning. Al zal ze haar zusje (tevens haar werknemer) wel missen in de winkel. Carola: „Niemand maakt zo’n goede cappuccino als jij.”

In kerstmusical A XXXmas Carola is Carola een botte, gierige, ijskoude zakenvrouw met een hekel aan Kerst. Dat maakt haar de vrouwelijke tegenhanger van Ebenezer Scrooge, de hoofdpersoon van Charles Dickens’ A Christmas Carol, het verhaal waar A XXXmas Carola op is geïnspireerd. Wel kreeg de musical de ondertitel Precies zoals Dickens het nooit bedoeld heeft mee, dus verwacht geen adaptatie die al te loyaal blijft aan het bronmateriaal.

Sterrencast

Wat je wél van A XXXmas Carola kunt verwachten is een vijfkoppige sterrencast (naast Van Beurden en Seegers zijn ook Jeremy Baker, Thomas Cammaert en Luuk Haaze van de partij) die uitblinkt in vrolijke, meerstemmige nummers, waaronder veel bewerkingen van bekende kerstliedjes. Zowel de nummers als de grapjes volgen elkaar in rap tempo op in het script van Allard Blom. In de eerste scènes is het wel even wennen aan de dik aangezette humor, met een hoofdpersoon die veel weg heeft van een snauwerige Disneyfilm-slechterik. Carola lijkt zelfs te zijn vormgegeven als Cruella de Vil, geheel in het zwart-wit, terwijl de overige personages zich hullen in rood-groene sjaals en truien.

Naarmate Carola’s voorgeschiedenis wordt onthuld, wordt het personage minder eendimensionaal. Dat wil niet zeggen dat A XXXmas Carola een bijzonder gelaagd geheel is – qua plot en sentimentaliteitsgehalte komt het verhaal vrij dicht in de buurt van de Hallmark-films die deze maanden iedere avond op ‘Christmas Channel’ RTL8 te zien zijn. Al Carola’s herinneringen, trauma’s en dromen draaien om mannen. Maar op vrijwel alle andere vlakken dan het plot is de musical origineel en creatief; van de bij vlagen harde humor tot de catchy liedteksten. Ook naar de muziek van Sam Verhoeven kun je blijven luisteren. Vooral de kerstrevue, een jaarlijkse traditie van Carola’s vader, zit zo goed in elkaar dat het jammer is dat hij maar een paar minuten duurt. Het decor – dat bestaat uit huisjes op kniehoogte die regelmatig van plaats wisselen of eventjes in de lucht zweven – zorgt intussen voor een sprookjesachtige sfeer.

Het maakt dat je je gewillig overgeeft aan het suikerzoete einde waar A XXXmas Carola onvermijdelijk op afstevent. Zo’n suikerzoet einde is ook best lekker. Af en toe. Met Kerst, bijvoorbeeld.

Rijke landen spelen op de klimaattop in Bakoe hoog spel, en verliezen

admin
November 24, 2024
0

Na een chaotische zaterdag waarop conferentievoorzitter Azerbeidzjan langzaam de greep op de onderhandelingen verloor, is er op de klimaattop in Bakoe, in de nacht naar zondag toch nog een akkoord bereikt. Rijke landen zijn bereid in 2035 „ten minste een bedrag van 300 miljard dollar per jaar” beschikbaar te stellen voor klimaatbeleid in ontwikkelingslanden. Dat is het drievoudige van wat er nu jaarlijks wordt betaald. Het is het compromis waartoe de rijke landen nog net bereid waren, en dat voor de arme landen nog net niet voelde als een totale mislukking.

De onderhandelingen over de hoogte van dit bedrag kwamen uiteindelijk pas vrijdagmiddag om 16.00 uur, twee uur voor het formele einde van de top, op gang. Toen kwam de voorzitter met een serieuze onderhandelingstekst over klimaatfinanciering, hét onderwerp van deze 29ste klimaatconferentie (COP29).

Twaalf dagen lang deden allerlei ontwerpteksten de ronde, maar die waren voor niemand erg geloofwaardig. De rijke, geïndustrialiseerde landen hielden, tot frustratie van de ontwikkelingslanden, hun financiële kaarten stevig tegen de borst.

1.300 en 250 miljard dollar

Vrijdagmiddag stonden er dan toch concrete bedragen voor hulp aan arme landen in de ontwerptekst. Twee, om precies te zijn. Het hoofdstuk over het financieringsdoel begon met een bedrag van 1.300 miljard dollar per jaar vanaf 2035. Dit is wat ontwikkelingslanden volgens de meeste experts over tien jaar ongeveer nodig hebben voor hun klimaatbeleid. In de tekst worden alle landen opgeroepen ervoor te zorgen dat dit geld beschikbaar komt. Zo’n vrijblijvende ‘oproep’ aan iedereen betekent in VN-taal zoiets als: dat gaat niet gebeuren.

De volgende paragraaf was daarom veel belangrijker. Hier was sprake van een „besluit”: in 2035 zal jaarlijks 250 miljard dollar beschikbaar komen voor klimaatactie in ontwikkelingslanden. In een bijzin staat dat rijke landen daarbij het voortouw nemen. Het geld mag overal vandaan komen, uit publieke of private middelen, via bilaterale of multilaterale afspraken, in de vorm van leningen, met hulp van ontwikkelingsbanken of uit „alternatieve bronnen”.

Volgens de Panamese hoofdonderhandelaar leek het wel of ‘de ontwikkelde wereld wil dat de planeet verbrandt’

Ontwikkelingslanden vonden die 250 miljard „een belediging” en onacceptabel, zij eisten ten minste 500 miljard per jaar. Volgens de Panamese hoofdonderhandelaar leek het wel of „de ontwikkelde wereld wil dat de planeet verbrandt”. Ook de vele westerse klimaatactiegroepen die zoals altijd op klimaattoppen in groten getale aanwezig zijn, spraken er schande van. Met aftrek van de inflatie was dit nauwelijks meer (en misschien zelfs minder) dan de 100 miljard die arme landen nu jaarlijks ontvangen. Terwijl al lang duidelijk is dat de schadelijke gevolgen van klimaatverandering alleen maar toenemen en dat vooral ontwikkelingslanden daar de dupe van zijn.

Riskante strategie

Rijke landen hadden een riskante strategie gekozen door pas zo laat in de onderhandelingen met een geldbedrag te komen. Hun argument was steeds dat het noemen daarvan de aandacht zou afleiden van thema’s die voor hen juist heel belangrijk waren. Zij wilden eerst meer duidelijkheid over de ‘architectuur’ van de mondiale klimaatfinanciering, er moest meer transparantie komen over de hoogte van de bedragen. En hun belangrijkste punt: wie gaan er allemaal bijdragen. Formeel gelden bijvoorbeeld China, olielanden als Saoedi-Arabië en de Emiraten, en andere opkomende economieën in de mondiale klimaatdiscussie nog steeds als ontwikkelingslanden (op basis van de situatie in 1992, toen het klimaatverdrag werd gesloten), maar iedereen beseft dat ze dat stadium al lang zijn ontgroeid.

Activisten in Bakoe liggen naast nepbankbiljetten.

Verder wilden de rijke landen dat er een begin zou worden gemaakt met de invulling van wat op de vorige klimaattop in Dubai als een grote doorbraak werd beschouwd, namelijk het „op een rechtvaardige, ordelijke en billijke manier afstand nemen [transitioning away] van fossiele brandstoffen in energiesystemen”.

De rijke landen speelden daarmee hoog spel, maar hebben uiteindelijk verloren. In het akkoord staat slechts dat de rijkere ‘ontwikkelingslanden’ worden uitgenodigd om bij te dragen aan de hulp, zonder bedragen en zonder verplichting. En met de nadrukkelijke toevoeging dat dit geen invloed heeft op hun „ontwikkeling of de status van ontvanger”. Formeel blijven China en de anderen daarmee een ontwikkelingsland en eventueel zelfs een ontvanger van hulp – al zal dat laatste in de praktijk waarschijnlijk niet zo gauw meer gebeuren.

Nieuw bod van de rijke landen

Blijft over: de hoogte van de financiering. In de loop van zaterdagavond probeerden de rijke landen de onderhandelingen te redden met een bod van 300 miljard dollar. Maar ook dat ging de meeste ontwikkelingslanden lang niet ver genoeg. De kans dat de top zou mislukken werd met het uur groter. Totdat diep in de nacht een sleutelwoord de oplossing bracht: in 2035 moet ten minste 300 miljard dollar beschikbaar zijn. Zo wordt ruimte gecreëerd voor onderhandelingen in de komende jaren om het bedrag te verhogen, misschien zelfs in de richting van de 1.300 miljard die experts nodig achten om ook ontwikkelingslanden een uitweg te bieden uit het gebruik van fossiele energie en minder kwetsbaar te maken voor de steeds ernstiger gevolgen van klimaatverandering.

Noodopvang asielzoekers buiten Ter Apel kost miljoenen

admin
November 24, 2024
0

De noodopvangplekken die het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) moet regelen om het aanmeldcentrum in Ter Apel te ontlasten, kosten het asielorgaan miljoenen euro’s. Sinds december 2023 hebben er zestigduizend overnachtingen in een noodopvang plaatsgevonden. Dat meldt persbureau ANP zondag op basis van cijfers van het COA.

Dagelijks worden gemiddeld 181 asielzoekers van Ter Apel naar andere locaties gebracht om daar te kunnen slapen en zo het opvangcentrum te ontlasten. Deze asielzoekers worden met bussen heen en weer gebracht tussen het aanmeldcentrum in Groningen en de nachtelijke noodopvanglocaties. Paula Lambeck, regiomanager bij het COA, zegt tegen het ANP dat „mensen uitgeput raken door het op-en-neergereis”. De burgemeester van Westerwolde, waar Ter Apel toe behoort, spreekt van een „dramatische” situatie. De omstandigheden zijn volgens Lambeck „niet menswaardig”.

Een noodopvang, zoals die in Beilen, kost 18.500 euro per nacht als daar tweehonderd mensen overnachten, vertelt Lambeck aan het ANP. Bij elkaar opgeteld lopen de kosten voor deze noodopvanglocaties in de miljoenen. De opvang van asielzoekers wordt bekostigd uit de begroting van het ministerie van Asiel en Migratie en het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Limiet

In het opvangcentrum in Ter Apel mogen niet meer dan tweeduizend asielzoekers aanwezig zijn. Elke dag dat het COA dit maximum overschrijdt, moet het een dwangsom betalen van 50.000 euro. Die regel is op 13 november ingegaan. Om die reden worden noodopvanglocaties ingezet. Maar zelfs die bieden niet altijd voldoende slaapplekken: zo is onlangs een tijdelijke opvangplek voor 1.200 personen in Biddinghuizen – op het evenemententerrein van pretpark Walibi – geopend. Dat is verder weg van Ter Apel dan de noodopvanglocaties in bijvoorbeeld Zuidwolde of Beilen.

Minister Faber (PVV, Asiel en Migratie) herhaalt in een reactie dat ze het vooral als haar taak ziet de instroom te verlagen. De minister is tegenstander van de spreidingswet, die begin dit jaar juist werd ingevoerd om de ongelijke verdeling van asielzoekers in het land op te lossen: Ter Apel zit overvol omdat de doorstroom naar andere plekken lastig is.