Een speciaal wielerjaar wacht. Wat kan Demi Vollering laten zien bij Tour in eigen land? Waar kiest Mathieu van der Poel voor? Hoe verder met plan One Cycling?

Posted on February 23, 2024 by admin

Het zal deze zaterdagochtend weer gonzen van enthousiasme in ‘t Kuipke, het velodroom midden in het centrum van Gent. Daar verzamelen zich traditiegetrouw de beste wielerploegen van de wereld voor de officieuze start van het wielerseizoen: de Omloop Het Nieuwsblad, de eerste voorjaarsklassieker.

Het belooft een bijzonder wielerjaar te worden, met de Olympische Spelen in Parijs die de ‘normale’ wielerkalender doorkruisen, met een Tour voor mannen die voor het eerst in jaren met meer dan twee echte kanshebbers zal aanvangen én een Tour voor vrouwen die zich grotendeels in Nederland afspeelt. En met op de achtergrond grote investeringsplannen die de wielersport voorgoed zouden kunnen veranderen.

Vier vragen over het komende wielerseizoen.

1 Hoe staan de Nederlandse wielerploegen ervoor?

Weinig wielerploegen hebben in de historie van de sport zo’n succesvol jaar achter de rug als Visma-Lease a bike (LAB), voorheen Jumbo-Visma. In een jaar won het team met drie verschillende renners alle grote rondes; de Giro d’Italia (met Primoz Roglic), daarna de Tour de France (met Jonas Vingegaard) en tot slot de Vuelta d’Espana (met Sepp Kuss).

Desondanks bleek het deze winter moeilijk voor de ploeg om een nieuwe geldschieter te vinden, nadat grondlegger en hoofdsponsor Jumbo had aangekondigd een stap terug te willen doen. Even was er zelfs sprake van een fusie met de Belgische ploeg Soudal Quick-Step, uiteindelijk stapte de Nederlandse multinational Pon erin met dochter Lease a Bike.

De ploeg zet dit jaar opnieuw in op de overwinning in de Tour en de Vuelta, de eindzege in de Giro is van minder belang. Daar staat tegenover dat het Nederlandse team nu eindelijk eens een grote voorjaarsklassieker wil winnen. En de man die dat in de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix moet doen, is Wout van Aert.

Er wordt uitgekeken naar hoe goed oud-wereldkampioene Chantal Blaak is bij haar rentree

Als er een ploeg is die vorig jaar zo mogelijk nog succesvoller was dan Visma-LAB, waren dat de vrouwen van SD Worx-Protime. Liefst 64 overwinningen boekte de ploeg, waaronder de zege in de Tour de France Femmes (met Demi Vollering) en het WK op de weg (met Lotte Kopecky).

Het Nederlandse team heeft er in Protime, een dochter van SD Worx, een titelsponsor bijgekregen en wil ook dit jaar weer de grote rondes en eendagsklassiekers domineren met Vollering, Kopecky en andere toprensters zoals sprinter Lorena Wiebes en Europees kampioen Mischa Bredewold. Het is verder uitkijken naar hoe goed oud-wereldkampioene Chantal Blaak is, die moeder is geworden en vorige week haar rentree in het peloton maakte.

Ook interessant is hoe Fabio Jakobsen het gaat doen nu hij voor het eerst in zijn carrière op het hoogste niveau voor een Nederlandse ploeg gaat rijden: Team dsm-firmenich PostNL. Met de topsprinter aan boord wil de ploeg dit seizoen gaan jagen op dagzeges.

De vrouwelijke tak van het team hoopt hetzelfde te gaan doen met Charlotte Kool, terwijl wereldkampioen veldrijden Fem van Empel bij de vrouwen van Visma-LAB ook op de weg in de voetsporen hoopt te treden van haar succesvolle teamgenote Marianne Vos.

2 Welke invloed hebben de Olympische Spelen op dit wielerseizoen?

In de wielerwereld worden de Olympische Spelen in Parijs (van 26 juli tot en met 11 augustus) meer gezien als extra grote prijs – naast het winnen van een grote ronde, het WK of een klassieker – dan als hét grote doel van een vierjarige cyclus. Maar als je aan Mathieu van der Poel vraagt hoeveel invloed de Spelen hebben op zijn programma, dan is het antwoord: veel.

Voor de kopman van de Nederlandse equipe, de huidige wereldkampioen en vorig jaar winnaar van twee klassiekers, is het parcours van de olympische wegwedstrijd, met een steil kasseienklimmetje naar de Sacré-Coeur in de finale, een geweldige kans om met zijn kwaliteiten goud te pakken. Maar Van der Poel heeft nog meer ambities: de olympische mountainbikewedstrijd bijvoorbeeld, en het meedoen aan en uitrijden van de Tour. Dat valt samen allemaal niet te combineren.

Van der Poel heeft nog niet bekendgemaakt wat hij wil gaan doen. Als hij de Tour wil rijden, moet hij het mountainbiken, dat een week daarna op het programma staat, laten schieten. En andersom kan hij niet van start in de Tour. Die laatste optie heeft bijvoorbeeld een van zijn grote concurrenten, Wout Van Aert, gekozen. De Belg rijdt dit jaar de Giro en Vuelta, met daartussen in de olympische tijdrit en wegwedstrijd.

3 Wat valt te verwachten van de Tour de France en de Tour de France Femmes?

De Tour de France van 2024 belooft om meerdere redenen een speciale editie te worden. Voor het eerst in haar geschiedenis finisht de ronde niet op de Champs-Élysées in Parijs, omdat daar de Spelen dan op het punt van beginnen staan. In plaats daarvan eindigt de drieweekse wedstrijd met een tijdrit in Nice.

Dat het een spectaculaire strijd om de gele trui zal worden, lijkt een zekerheid. Voor het eerst in jaren staan er meer dan twee grote kanshebbers aan de start. Tweevoudig winnaars Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar (UAE Emirates) krijgen dit jaar concurrentie van Primoz Roglic en Remco Evenepoel, en ook Sepp Kuss, de secondant van Vingegaard die afgelopen jaar de Vuelta won, zal als schaduwkopman meedoen.

**Primoz Roglic** (hier nog rijdend voor Jumbo-Visma) met in zijn wiel **Remco Evenepoel**, vorig jaar tijdens de Ronde van Catalonië.

Roglic, die al de Giro en Vuelta (drie keer) won en tweede werd in de Tour van 2020, stapte deze winter over van Visma-LAB naar Bora-Hansgrohe. Dit omdat hij bij de Nederlandse ploeg achter Vingegaard in de pikorde was komen te staan. Evenepoel geldt al jaren als de grote Belgische hoop voor de gele trui, zeker nadat hij in 2022 de zege in de Vuelta pakte. Het wordt zijn debuut in de Ronde van Frankrijk.

De Tour de France Femmes zal in ieder geval een Nederlands feestje worden. Niet alleen omdat de laatste twee edities werden gewonnen door Annemiek van Vleuten (2022) en Demi Vollering (2023) en die laatste ook nu weer topfavoriet zal zijn, maar ook omdat vier van de acht etappes beginnen op Nederlandse bodem. Rotterdam, Den Haag, Dordrecht en Valkenburg zijn allemaal start- of finishplaatsen – inclusief een korte tijdrit in Rotterdam – voordat de Tour zich via België naar Frankrijk fietst voor een finale op de flanken van de Alpe d’Huez.

4 Wat gaat er precies gebeuren met het plan voor One Cycling?

Begin deze maand was daar ineens het nieuws van persbureau Reuters dat een Saoedisch investeringsfonds bereid was 250 miljoen euro te investeren in een nieuw op te richten wielercompetitie. Daarmee zou het wielrennen na golf, voetbal, tennis, vechtsporten en de Formule 1 de zoveelste sport worden die aan het infuus van oliedollars zou komen te liggen, in een poging van het Saoedische regime een alternatieve economie te creëren en de aandacht af te leiden van mensenrechtenschendingen in het land.

Het plan kwam niet van de Saoedi’s zelf, maar van One Cycling, een samenwerkingsverband van wielerploegen die op zoek zijn naar nieuwe vormen van inkomsten. Er heerst in het wielrennen al jaren onvrede over de manier waarop de gelden die worden verdiend met mediarechten en sponsoring worden verdeeld; die gaan naar grote wedstrijdorganisatoren. Teams en renners zien daar, in de vorm van prijzengeld, maar weinig van terug. Zij zijn grotendeels afhankelijk van eigen sponsoren.

Plan voor One Cycling valt niet overal goed

Eigenaar-directeur Richard Plugge van Visma-LAB is een van de aanjagers van One Cycling, waar ook grote teams als Soudal QuickStep en Ineos-Grenadiers en organisator Flanders Classics (Ronde van Vlaanderen) in zitten. Volgens hem zijn er te veel wedstrijden en weten fans daardoor de sport en de renners niet goed te vinden. Plugge zou liever een kleinere kalender hebben met enkel topkoersen – een ‘Super League’, vergelijkbaar met een omstreden plan in het voetbal. Zo’n competitie zou het leven moeten zien na 2025, als de licenties voor wielerploegen van de mondiale bond UCI aflopen voor de World Tour, nu het hoogste niveau. Onder Plugge’s leiding werd een zoektocht naar investeerders gestart, zo kwam het wielrennen bij Saoedi-Arabië uit.

Het probleem voor Plugge en One Cycling is dat niet iedereen staat te juichen om het plan. Grote organisatoren als het Franse ASO (Tour) en het Italiaanse RCS (Giro) zijn niet (meer) aangesloten bij One Cycling. Het lijkt onwaarschijnlijk dat het wielrennen verder gaat zonder het kroonjuweel van de sport, de Tour de France.

UCI-baas David Lappartient kondigde onlangs aan dat de wielerkalender vanaf 2026 grote veranderingen zal ondergaan. Hij pleitte in de Belgische krant Het Nieuwsblad voor minder overlap van wedstrijden en meer internationale (lees: buiten Europa) koersen. Of daar ook Saoedische inmenging bij hoort? Dat liet de Fransman tactisch in het midden.

Fraude met webshops: weinig moeite, snel succes

admin
November 24, 2024
0

Steeds meer Nederlanders trekken hun portemonnee met Black Friday, eind november, en dat speelt zich voor een groot deel online af. Voor webshops is dit hét startschot voor de lucratieve feestdagen. En dat zorgt voor een schaduwkant: webshopfraude neemt toe.

Om consumenten te waarschuwen lanceerde de politie daarom afgelopen week een nepwebshop, pakjedealsnu.nl. De niet van echt te onderscheiden site biedt torenhoge kortingen op onder andere fatbikes, telefoons en spelcomputers. Zodra je een product in de ‘winkelwagen’ plaatst, volgt een waarschuwing van de politie. Hoe zorg je ervoor dat je zelf geen slachtoffer wordt? Vier vragen en antwoorden over webshopfraude.

1. Hoe vaak komt webshopfraude voor?

Ruim 15.000 mensen deden tot november van dit jaar aangifte om webshopfraude, meer dan in heel 2023. Zij verloren daarbij gezamenlijk ruim 3,5 miljoen euro. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek ligt het daadwerkelijke aantal slachtoffers een stuk hoger, en was vorig jaar zo’n 9 procent van de bevolking slachtoffer van online oplichting en fraude. Niet gek als je kijkt hoeveel mensen wel eens wat online kopen: zo’n acht op de tien Nederlanders.

Volgens Rolf van Wegberg, onderzoeker cybercrime aan de TU Delft, gaat het vooral om aankoopfraude. „Kortingen op webwinkels zijn heel normaal in deze tijd van het jaar. Op nepwebwinkels vind je vooral kortingen op elektronica, omdat die vaak hoge standaardprijzen hebben. Voor criminelen kost het opzetten van zo’n website maar een paar euro, dus als ze maar één iemand oplichten, halen ze er al veel geld uit.”

2. Waaraan herken je webshopfraudeurs?

Bij Black Friday draait het om kortingen, maar er zijn grenzen. „Als een aanbieding te mooi lijkt om waar te zijn, is dat vaak ook het geval”, schrijft de politie. De frauduleuze webshops bieden vaak onrealistisch lage prijzen om klanten te lokken.

Voor Van Wegberg is de betaalmethode het belangrijkste handvat om er achter te komen of een winkel veilig is. „Grote partijen als Bol en Amazon maken gebruik van bepaalde betalingsverwerkers, zoals Adyen en Mollie, en die doen een hele strenge klantselectie. Dus op het moment dat je alleen maar bijvoorbeeld met bankoverschrijving kan betalen of met PayPal, dan zegt dat een hoop.”

Kijk ook of de website technisch gezien veilig is: begint het webadres van de webwinkel niet met ‘https://’, dan is er geen beveiligingscertificaat en kunnen online-criminelen er met je gegevens vandoor gaan. Andere zaken om goed in de gaten te houden zijn de leeftijd van de website. Oplichters kunnen de site bijvoorbeeld vlak voor Black Friday online hebben gezet. Hetzelfde geldt voor de reviews die je via Google leest. Als een webshop géén recensies heeft, dan is dat een risico.

3. Hoe weet je of de webshop waarop je surft veilig is?

Als je zoekt op informatie over het bedrijf, kijk dan of er een btw-nummer of inschrijvingsnummer bij de Kamer van Koophandel wordt gedeeld. Het kan zijn dat oplichters het KvK-nummer van een ander bedrijf gebruiken om goede sier te maken, dus dit is geen absolute garantie.

In de database van de politie of via de ScamCheck kun je kijken of er eerder aangiftes of negatieve ervaringen rond webshops zijn geweest. Andere manieren om te checken hoe betrouwbaar een website is, is aan de hand van keurmerken als Thuiswinkel Waarborg. Dat een webshop de logo’s van die keurmerken op de site heeft, betekent overigens niet dat ze daadwerkelijk te vertrouwen zijn: kijk op de sites van de keurmerken in kwestie of webwinkels daadwerkelijk doorgelicht zijn.

Kijk ook of er reviews zijn op sites met onafhankelijke beoordelingen, waar experts en andere consumenten hun ervaringen delen. Is er niets te vinden over de webwinkel waar je iets wil kopen? Of juist heel veel negatieve reviews? Kijk dan vooral verder.

4. Is webshopfraude in de loop der jaren veranderd?

Volgens onderzoeker Van Wegberg is vooral de ondergrondse digitale economie veranderd, oftewel het dark web waar criminelen actief zijn. „Daar vind je heel snel bouwpakketten voor malafide webshops”, zegt Van Wegberg. „Je hoeft niet zelf te weten hoe je een website bouwt. Je hoeft ook niet iemand te kennen die een website bouwt. Bij die pakketten zit gewoon een handleiding met wat je moet doen. Daarmee is het makkelijker geworden om dit soort webwinkels even snel in de lucht te zetten en weer offline te halen.”

Preventief optreden en bewustwording creëren is volgens de onderzoeker het beste recept. En, voor wie wil profiteren met kortingen op aankopen voor de feestdagen, goed kijken waar je je geld uitgeeft.

Urnen met as van Auschwitz-slachtoffers zijn over de hele wereld verspreid geraakt, dat ‘was blijkbaar gewoon’

admin
November 24, 2024
0

Urnen met as van Joodse slachtoffers uit de nazivernietigingskampen Auschwitz-Birkenau en Majdanek zijn over de hele wereld verspreid geraakt. „Het gaat om meer dan 800 urnen, 120 uit Majdanek en ruim 700 uit Auschwitz-Birkenau”, zegt de Poolse Zuzanna Dziuban, gespecialiseerd in cultuurstudies en tijdelijk verbonden aan de Oostenrijkse Academie van Wetenschappen (ÖAW) in Wenen.

De afgelopen jaren heeft ze onderzoek gedaan naar de verspreiding van de urnen en hun inhoud. Zo beschrijft ze samen met Ran Zwigenberg (Penn State University) in een onlangs verschenen open access-artikel in Eastern European Holocaust Studies hoe zeven as-urnen zijn terechtgekomen in Japan, onder andere in Hiroshima.

Waarschijnlijk weten velen niet dat as van nazislachtoffers in urnen verspreid is. Ik hoorde er ook pas van toen iemand mij over uw onderzoek vertelde.

„Ook ik wist er lang niets van. Acht jaar geleden had ik Rob van der Laarse, hoogleraar erfgoedstudies aan de Universiteit van Amsterdam, horen vertellen dat in de jaren vijftig een groep Nederlandse voormalige politieke gevangenen een urn met as uit Auschwitz-Birkenau naar Nederland had meegenomen. Toen ik enkele jaren later in een artikel van Ran Zwigenberg las dat Japanse vredesactivisten in 1963 een zelfde soort urn naar Japan hadden gebracht, drong het ineens tot me door: dit is dus vaker gebeurd, dit was blijkbaar gewoon. Dat is het moment dat ik besloot om naar de archieven van Majdanek en Auschwitz-Birkenau te gaan.”

En wat heeft u ontdekt?

„In 1947 nam het Poolse parlement een wet aan die van Auschwitz-Birkenau en Majdanek herdenkingsplaatsen maakte van het ‘Martelaarschap van de Poolse Natie en andere naties’ – voor altijd. De Joodse identiteit van de slachtoffers werd vanaf het begin uitgewist. De verbrande resten van slachtoffers werden kort na de oorlog ook nog eens door de lokale bevolking geplunderd of als mest gebruikt. Later werd de as beschermd en verzameld.

„Al vanaf 1945 zijn de verbrande resten als herdenkingsmateriaal gegeven aan scholen, kerken, fabrieken, individuen en herdenkingsplaatsen in Polen. Soms in dozen en zakken, en later in speciale urnen. Daarbij werd benadrukt dat de slachtoffers Pools waren.

„Later gingen de nationale musea van Auschwitz-Birkenau en Majdanek ook aan internationale groepen en instituten as-urnen geven. Zo zijn urnen ook terechtgekomen in Canada, Zuid-Afrika en Latijns-Amerika. Op speciale certificaten werd benadrukt dat het ging om slachtoffers van de internationale strijd tegen fascisme. Rond 2007 zijn ze gestopt met de verspreiding van de urnen, omdat steeds meer Joodse organisaties bezwaar begonnen te maken en de musea geen controverses wilden.”

Ik woon en werk zelf al twaalf jaar in het buitenland. Dat heeft me veel stress en angst bespaard

Toen Zuzanna Dziuban met haar onderzoek begon, was in Polen de conservatief-nationalistische PiS aan de macht. Zij beschouwden de Polen alleen als helden en slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, ze verboden te spreken van ‘Poolse concentratiekampen’ en wilden niets horen van Pools antisemitisme vóór, tijdens en na de oorlog.

Leverde dat politieke klimaat nog problemen op bij uw onderzoek?

„Ik woon en werk zelf al twaalf jaar in het buitenland. Dat heeft me veel stress en angst bespaard die mijn collega’s in Polen wel hebben ervaren. In het begin waren archieven in Polen huiverig om mee te werken, omdat omgaan met menselijke resten altijd voor controverses zorgt, maar uiteindelijk gaven ze me gewoon toegang tot hun documenten. Overigens wilden ook de regeringen vóór PiS niets weten van Pools antisemitisme.”

Volgens de Poolse wet is en blijft alles wat in de vroegere concentratiekampen wordt gevonden Pools bezit. Vallen de verbrande resten van de vermoorde Joden daar niet onder? Want de urnen met as weggegeven.

„Klopt. Dat roept vragen op over eigendom en menselijkheid van menselijke resten. En ook over de status van gecremeerde resten: of ze ook als dode lichamen worden beschouwd. Dat besef drong tot me door toen ik in 2011 met een archeoloog over de resten van het vroegere concentratiekamp Chelmno liep. De grond was bezaaid met kleine witte steentjes. Op een gegeven ogenblik knielde ik neer. De archeoloog kwam erbij, legde een steentje in mijn hand en zei: ‘Dat is een stukje oogkas.’ Ik was gechoqueerd, maar tegelijkertijd was het een vormende ervaring. Sindsdien ben ik verslaafd aan onderzoek naar hoe we met menselijke resten uit de Holocaust omgaan.”

Pas sinds 2017 is er een bindende richtlijn dat ook asresten als een lichaam moeten worden gezien

Wat heeft u met het botje gedaan?

„Ik heb een kuiltje gegraven en het begraven.”

Ook Joodse organisaties hebben urnen gehaald en gekregen. Het Nederlands Auschwitz Comité heeft in 1955 een urn mee naar Nederland gebracht, die nu onder het Auschwitz-monument in Amsterdam ligt. Ook in Israël zijn dergelijke urnen, en in het United States Holocaust Memorial Museum.

Is dat niet vreemd? Want volgens de halacha, de Joodse religieuze wet, mogen de laatste rustplaatsen van de doden niet verstoord worden.

„De halacha had lang betrekking op lichamen en verbood crematie. Veel nabestaanden en overlevenden hebben na de oorlog in de kampen toch asresten verzameld om hun doden te beschermen en herdenken. Simon Wiesenthal heeft het ook gedaan: in 1949 is hij namens Oostenrijkse Joodse overlevenden met dertig urnen in een glazen kist naar Israël gegaan, om die in een door hemzelf ontworpen herdenkingsruimte te begraven.

„Maar Israël had geen belangstelling voor zijn herdenkingsplaats. Wiesenthal heeft daarna nooit meer iets ontworpen. Rabbijnen hebben vervolgens jarenlang gediscussieerd over hoe er met asresten moet worden omgegaan. De meesten waren tegen verstoring, maar pas sinds 2017, met het Wenen Protocol geschreven door rabbijn Joseph Polak, is er een bindende richtlijn dat ook asresten als een lichaam moeten worden gezien en niet verstoord moeten worden.”

Hoe kijkt u aan tegen de verspreiding van de urnen door de musea van Auschwitz-Birkenau en Majdanek?

„Het droeg bij aan de vorming van Auschwitz als een wereldwijd symbool, dat in de jaren vijftig, zestig en zeventig ook werd gebruikt in de context van andere gevallen van politiek geweld. Hoewel ‘Auschwitz’ ook symbool stond voor de genocide op de Joden, was dat niet de betekenis die door de Poolse staatsmusea aan de urnen werd toegekend. Gereduceerd tot overdraagbare ‘gedenktekens van de dood’ werden de resten ontdaan van hun menselijkheid en identiteit om als object gebruikt te worden.”

Ook in Japan eigende men zich de menselijke resten toe door ze voor eigen politieke doeleinden te gebruiken

Dat is volgens u en Ran Zwigenberg ook met de urnen in Japan gebeurd.

„Ja, ook daar eigende men zich de menselijke resten toe door ze van hun individualiteit te ontdoen en voor eigen politieke doeleinden te gebruiken. Japanse vredesactivisten haalden tussen 1963 en 1972 drie urnen met as naar Hiroshima – in totaal zijn er zeven urnen aan Japan gegeven – waar ze bij een tempel zijn begraven. De Japanse vredesactivisten, met een gebrekkige kennis van de Holocaust, stelden de slachtoffers van de atoombom in Hiroshima en Nagasaki gelijk aan de slachtoffers van de wreedheden die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s waren begaan.”

In jullie artikel las ik dat paus Johannes Paulus II bij zijn bezoek aan Hiroshima in 1992 een van de drie urnen zou hebben gekregen.

„Zeker is dat hij een urn heeft gezegend. We hebben aanwijzingen dat die urn inderdaad na het bezoek is meegegaan naar het Vaticaan en mogelijk een jaar later aan de Stephansdom in Wenen is gegeven. Binnenkort hopen we het zeker te weten.”

U gaat nog verder met onderzoek?

„Ja, als het kan wil ik de reizen van alle urnen achterhalen. We gaan in elk geval de urnen in de VS onderzoeken.”

Tot slot een persoonlijke vraag: heeft u een Joodse achtergrond?

„Nee, ik doe dit onderzoek onder andere als een tegenwicht tegen het overtuigd antisemitisme van mijn grootvader.”

Expres niet zoals Charles Dickens het bedoelde, maar wel vrolijk en lekker suikerzoet

admin
November 24, 2024
0

Zul je net zien: Kerst staat voor de deur – een afschuwelijke feestdag voor afschuwelijke mensen – en dan klieft je domme zusje ook nog eens haar hoofd in tweeën op de rand van haar badkuip. Het overkomt Carola (Nandi van Beurden), eigenaar van Carola’s Christmas Shop, voorheen Carels Christmas Shop. Rechtstreeks naar de hemel kan zusje Christel (Suzan Seegers) niet: ze moet zich eerst nog een laatste keer tegen Carola aan bemoeien.

Op Kerstavond meldt Christels spook zich daarom bij haar grote zus in huis om daar te verkondigen dat Carola bezocht zal worden door drie geesten. Die ervaring zal haar ervan moeten overtuigen haar leven te beteren. Daar zal wel een hoop overtuigingskracht voor nodig zijn, want Carola lijkt niet meteen onder de indruk van Christels spookverschijning. Al zal ze haar zusje (tevens haar werknemer) wel missen in de winkel. Carola: „Niemand maakt zo’n goede cappuccino als jij.”

In kerstmusical A XXXmas Carola is Carola een botte, gierige, ijskoude zakenvrouw met een hekel aan Kerst. Dat maakt haar de vrouwelijke tegenhanger van Ebenezer Scrooge, de hoofdpersoon van Charles Dickens’ A Christmas Carol, het verhaal waar A XXXmas Carola op is geïnspireerd. Wel kreeg de musical de ondertitel Precies zoals Dickens het nooit bedoeld heeft mee, dus verwacht geen adaptatie die al te loyaal blijft aan het bronmateriaal.

Sterrencast

Wat je wél van A XXXmas Carola kunt verwachten is een vijfkoppige sterrencast (naast Van Beurden en Seegers zijn ook Jeremy Baker, Thomas Cammaert en Luuk Haaze van de partij) die uitblinkt in vrolijke, meerstemmige nummers, waaronder veel bewerkingen van bekende kerstliedjes. Zowel de nummers als de grapjes volgen elkaar in rap tempo op in het script van Allard Blom. In de eerste scènes is het wel even wennen aan de dik aangezette humor, met een hoofdpersoon die veel weg heeft van een snauwerige Disneyfilm-slechterik. Carola lijkt zelfs te zijn vormgegeven als Cruella de Vil, geheel in het zwart-wit, terwijl de overige personages zich hullen in rood-groene sjaals en truien.

Naarmate Carola’s voorgeschiedenis wordt onthuld, wordt het personage minder eendimensionaal. Dat wil niet zeggen dat A XXXmas Carola een bijzonder gelaagd geheel is – qua plot en sentimentaliteitsgehalte komt het verhaal vrij dicht in de buurt van de Hallmark-films die deze maanden iedere avond op ‘Christmas Channel’ RTL8 te zien zijn. Al Carola’s herinneringen, trauma’s en dromen draaien om mannen. Maar op vrijwel alle andere vlakken dan het plot is de musical origineel en creatief; van de bij vlagen harde humor tot de catchy liedteksten. Ook naar de muziek van Sam Verhoeven kun je blijven luisteren. Vooral de kerstrevue, een jaarlijkse traditie van Carola’s vader, zit zo goed in elkaar dat het jammer is dat hij maar een paar minuten duurt. Het decor – dat bestaat uit huisjes op kniehoogte die regelmatig van plaats wisselen of eventjes in de lucht zweven – zorgt intussen voor een sprookjesachtige sfeer.

Het maakt dat je je gewillig overgeeft aan het suikerzoete einde waar A XXXmas Carola onvermijdelijk op afstevent. Zo’n suikerzoet einde is ook best lekker. Af en toe. Met Kerst, bijvoorbeeld.