Classy

Wie weleens heeft gelogen over zijn inkomen, zijn gezicht in de plooi hield bij een onbegrijpelijke menukaart, of driftig meeknikte tijdens een lyrisch gesprek over een film die hij niet heeft gezien, weet: klassenverschillen kunnen behoorlijk ongemakkelijk zijn. De Latijns-Amerikaanse Jonathan Menjivar weet er alles van. Hij groeide op in een arbeidersgezin waar zijn vader een vergrootglas voor zijn kleine televisie zette om hem groter te doen lijken, maar draagt nu zelf het liefst sokken van kasjmier. Geleid door de vraag waarom hij zich hiervoor schaamt (‘ik bedoel: ik draag een vest om mijn voet!’) spreekt Menjivar met anderen die op de sociale ladder bewogen. Zoals Albanees migrantenkind Dita, die op haar middelbare school in de VS een formulier moest invullen met vragen als ‘heb je thuis een schoonmaker?’ en ‘ben je weleens wezen skiën?’.

Of comedian Wyatt Cenac, wiens baan in Hollywood hem uit de schulden haalde, maar daarna zo rijkelijk strooide met geld dat hij alsnog alles verloor. Ook leert Menjivar dat zelfs hele rijke mensen het liefst tot de middenklasse behoren, en daarom soms tekenen van hun rijkdom verbergen. Zoals de vrouw die het prijskaartje van haar brood haalt zodat de schoonmaakster het niet ziet. Ook duikt de podcastmaker in de bokkensprongen die hij zelf maakte om zich aan te passen, en biecht aan zijn baas op dat hij ooit onbewust haar lach imiteerde om erbij te horen. Over ongemakkelijk gesproken.