Dit is een deel van sterrennevel N79 in de Grote Magelhaense Wolk, een buursterrenstelsel van de Melkweg. De nevel is zo’n 1.630 lichtjaar breed en met het gas en stof erin vormen zich in hoog tempo nieuwe sterren. Het heldere object in het midden is een jonge ster. Wie goed kijkt, zou kunnen zien dat de foto met ruimtetelescoop James Webb (JWST) is gemaakt. De zes pieken vanuit het midden van de foto zijn een artefact die ontstaat door de hexagonale vorm van de spiegel van JWST.
Deze foto laat weer eens zien dat JWST dingen kan die andere telescopen niet kunnen. Met zijn gevoelige infraroodsensoren kan hij – in tegenstelling tot voorganger Hubble – in stofwolken kijken om te zien hoe sterren zich vormen. Daarbij: JWST kan extreem gedetailleerde beelden maken van stukken hemel op miljarden lichtjaren van de aarde. JWST is dan ook ontzettend populair.
Maar dat populair zijn een keerzijde heeft, weten nu ook astronomen en planeetwetenschappers die een onderzoeksvoorstel hebben ingediend, waarbij ze JWST willen gebruiken.
Lange, pijnlijke klus
Astronomen kunnen tijd aanvragen op de ruimtetelescoop om gegevens te verzamelen van een gekozen plek in het heelal. JWST draait in een baan om de zon, anderhalf miljoen kilometer verder dan de aarde om de zon cirkelt.
Terwijl de telescoop rondcirkelt, focust JWST zich – op aanvraag – steeds op verschillende gebieden en hemellichamen. De tijd die astronomen krijgen op de telescoop varieert van enkele minuten tot dagen, afhankelijk van het soort onderzoek.
Twee weken geleden kwamen astronomen van over heel de wereld samen in Baltimore om de derde ronde van JWST-onderzoeksvoorstellen te beoordelen. Het was een lange, pijnlijke klus. De hoeveelheid aanvragen, 1.931, was historisch hoog. De astronomen in Baltimore moeten daarom acht op de negen aanvragen afwijzen. Ter vergelijking: voor Hubble kon meestal een op de vier tot een op de zes worden goedgekeurd.
We werden uitgenodigd op de koffie om de schoondochter in haar laatste week van haar zwangerschap te zien. Dat leek me een mooie gelegenheid om de supermakkelijke aardbeientaart te maken. Ik had nog 150 gram kaneelbiscuitjes die op moesten, de rest heb ik aangevuld met Digestives. De bodem werd stijf in de koelkast en de vulling is met kokosbloesemsuiker gemaakt. Voor de rest heb ik het recept gevolgd. De volgende dag was ik zeer benieuwd of de vulling de bodem erg zacht zou maken. Veiligheidshalve experimenteerde ik met een halve taartbodem met vulling en de andere helft zonder. Aangezien het resultaat absoluut was meegevallen, vulde ik de andere helft eveneens. De versiering met de aardbeien gebeurde op de locatie. De taart was heerlijk.
Het vooruitzicht van de komst van een derde kleinkind was voor mij als bonusoma dé gelegenheid om van één van je vele recepten een verslag te maken. En daar zitten nu zoete herinneringen aan vast.
Het vroegpensioen bij de politie is opgelost dus we kunnen weer lekker naar Ajax. Dit is kort samengevat de problematiek van ons land, waarin een vijfde van de mensen worstelt met zijn of haar seksuele voorkeur. Laatst las ik ook nog dat we hier innerlijk vechten met een onoverbrugbare orgasmekloof. Misschien moet die Marjolein Faber dat soort borden bij de azc’s plaatsen. Dat een deel van ons volk slecht klaarkomt en ook niet zo goed weet met wie dat het gezelligst is. Ik zou het dan als vluchteling wel weten. Wegwezen uit deze seksuele twijfelchaos. Op dat gendergewiebel zit ik in mijn nieuwe leven niet te wachten. Dan maar weer lekker naar de honger en de oorlog.
Deze week zag ik een aantal kleine stukjes politieke schaamteloosheid op de televisie. Allemaal zeer vermakelijk. Zoals Yesilgöz die over het antisemitisme van de NS begon. Waarom? Omdat de NS geen pro-Palestijnse demonstraties in hun stations ging verbieden. Later bleek dat de NS demonstraties helemaal niet kan verbieden. Van wie die betogingen ook zijn. Toen ik Dilan daar in een van die beetje smakeloze WNL-fauteuils zag zitten, vroeg ik me af of die Bert Huisjes daar op dat moment ook weer gezellig rond scharrelde. Met Loek Hermans? Het gerucht gaat dat Loek mee gaat doen aan de nieuwe Voice. Als jurylid. Hij krijgt als enige geen draaistoel. Loek draait zelf.
Is het een idee om een aantal binnenkort ontslagen lijnrechters van Wimbledon te vragen om naar Den Haag te komen? Zodat politici van tevoren bij hen kunnen toetsen of het een beetje klopt wat ze willen gaan zeggen?
Dat had die Purmerendse Fleur Agema ook weer een hoop schaamrood gescheeld. Zij moest gisteren allerlei domme woorden terugnemen omdat zij de functie van de Eerste Kamer niet helemaal had begrepen. Het ging over die smakeloze noodwet. Het liefste wat ze na afloop zei? Dat ze juist respect heeft voor het parlement. Dat is een goede tekst voor een minister. Een vicepremier zelfs. Ik vrees dat de doortastende premier Dickie dat in haar domme oortjes heeft gefluisterd. Met hem had ze even eerder een stevig gesprek gehad. „Dus je zegt dat je de democratie respecteert!”
Dat ik dit ooit nog eens serieus op zou schrijven: dat we in 2024 een vicepremier hebben die openlijk verklaart dat ze de parlementaire democratie respecteert.
Schoolmeester Schoof heeft het nog best druk om al die rechtse kleuters uit te leggen hoe zo’n parlementaire democratie werkt. Of hij Wilders ook tot de orde heeft geroepen na zijn oproep om burgemeester Halsema te deporteren? Ik denk dat hij dat laat zitten. Onze premier realiseert zich dat het waterstofperoxide bij de leider van de PVV nu toch echt door de schedel lijkt te zijn gaan lekken en dat dat de hersenschade veroorzaakt die zich steeds meer openbaart. Dan krijg je wartaal. Hoe wil Geertje Femke eigenlijk deporteren? Met een trein van de NS? En waar moet ze dan heen? Wie wil nog vreemdelingen hebben? Orbán?
Er sjouwt veel door mijn hoofd. Veel over noodwetten en nog meer over burgemeesters. Wanneer geven burgemeesters toestemming voor een demonstratie? Moet die van Gaza groen licht geven voor een Israëlisch bombardement op een school of een ziekenhuis? Of is dat een hele domme vraag? Dat geldt ook voor de schofterige inval van Hamas op 7 oktober.
Wie geeft toestemming voor alle moorden? God? Allah? Jaweh? De Nobelprijs voor de Vrede gaat dit jaar naar een club die opkwam voor de slachtoffers van Hiroshima. Die bom viel bijna tachtig jaar geleden. Symbolisch nu de wereld wankelt en een nieuwe nucleaire oorlog dreigt? Ik ben bang, maar angst is een slechte raadgever.
En 7 oktober was ook een droeve dag omdat toen bekend werd dat Johan Neeskens was overleden. De koning van de harde, faire tackle en de pingel snoeihard rechtdoor. Was hij maar in de politiek gegaan. En nu ga ik me verder druk maken. Om het vroegpensioen bij de politie en de verschrikkelijke orgasmekloof. Ik hoop zo dat ons land het redt.
Het is herfst en dus heeft de politie zich vlak na een stoplicht verdekt opgesteld om fietsers voor ontbrekende lampjes te bekeuren. In het voorbijgaan zie ik hoe een jonge agent een dame aanhoudt, nog voordat zij goed op gang is gekomen. „Goedenavond mevrouw”, zegt de agent, „U hebt geen verlichting.” De fietster reageert verbaasd: „Maar ik sta stil.” Waarop de agent bestraffend zegt: „Nou mevrouw, die smoes kunt u echt niet meer gebruiken. U neemt deel aan het verkeer en voert geen licht.” De dame wijst naar haar voorwiel: „Mijn fiets heeft een dynamo.”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]