‘Een lange tocht/ Op zoek naar mijn lieveling/ Waar ben je?/ Waarom vertrok je zonder afscheid te nemen?” Zo gaan de eerste regels van ‘Pergi Tanpa Pesan’ (Vertrokken zonder bericht): melancholisch, vol verlangen en verlies. Dit lied speelt zachtjes als achtergrondmuziek in de Indonesische Netflix-serie Gadis Kretek (Cigarette Girl), als de hoofdpersoon op zijn sterfbed wanhopig zoekt naar zijn lang verloren jeugdliefde.
Toen producent Shanty Harmayn dit lied wilde hebben voor haar tv-serie, veronderstelde zij dat het eigendom was van de Jakartaanse band Sore, die het uitbracht in 2006. Maar eerder dit jaar, toen de productie voor de serie vrijwel rond was, kreeg ze te horen van Netflix – die zeer streng is met auteursrechten – dat het lied gecomponeerd is door Leo Masengi, een Indonesiër die in Nederland is overleden. Masengi speelde decennialang in Nederlandse indo-rockbands, onder meer de Tielman Brothers.
De zoektocht naar nabestaanden van Masengi is gelukt dankzij een online-bericht uit 2012 over de lokale lintjesregen in het Sittard-Geleen Nieuws. Een van de ontvangers van een koninklijke onderscheiding was Linda Adriaens-Masengi, oprichtster van Bloempje, een stichting die mensen met een sociale achterstand steunt. Linda bleek de jongste dochter van Leo Masengi te zijn.
Voor Linda (68) en haar familie kwam het nieuws als een verrassing. „We wisten helemaal niet dat hij dit lied had gemaakt”, zegt Linda. Wel paste het in de bewogen geschiedenis van de Masengi’s.
Leo en zijn vrouw, de Indisch-Nederlandse Lena van der Water, woonden met hun kinderen in een kampong bij Bandung. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werd het leven steeds moeilijker voor het gezin vanwege de gemengde achtergrond van vader en moeder. Na de dood van Leo in 1998, kwamen zijn kinderen pas te weten dat hij deel had uitgemaakt van het KNIL, het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger.
Hun plan om het land te verlaten was gecompliceerd, omdat destijds een Nederlandse vrouw haar nationaliteit verloor als ze trouwde met een Indonesische man. Dus namen Lena en Leo een drastische beslissing: zij besloten te scheiden, zodat Lena begin 1958 naar Nederland kon vertrekken samen met hun jonge kinderen. Tot overmaat van ramp overleed hun enige zoon vlak voor vertrek aan dysenterie. Een aantal maanden later vertrok Leo als verstekeling op een boot naar Nederland. Bij aankomst werd hij prompt gedetineerd.
Het gezin werd uiteindelijk herenigd door een vorstelijke interventie. Koningin Juliana was op bezoek bij de recentelijk gerepatrieerde families uit Indonesië, die gehuisvest waren in het Limburgse Roosteren. Toen Lana, de oudste Masengi-dochter, een boeket aan de koningin gaf, vroeg zij „of pappie alsjeblieft thuis mocht komen”. Twee maanden later ging die wens in vervulling.
Linda vermoedt dat haar vader zijn lied componeerde in de periode dat hij alleen achter was gebleven. Maar de details van het ontstaan van dit lied vol heimwee, zullen nooit helemaal duidelijk worden. „Mijn vader was een man van weinig woorden. Over veel dingen sprak hij niet”, zegt Linda.
De Masengi’s zien het lied als een mooi cadeau. „Elke keer als ik ernaar luister word ik emotioneel.” Linda en haar zusters Lana en Laura besloten de auteursrechtvergoeding van 300 euro te doneren aan een weeshuis in Yogyakarta.
