N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Recensie Media
Gamerecensie Street Fighter 6 is een game waarin je gigantisch veel mogelijkheden hebt en tegelijkertijd nooit moeite hebt een tactiek uit te stippelen. Een vechtgame die je in je vingers moet voelen.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data101200809-072e06.jpg)
Een goede vechtgame kun je voelen. Er ontstaat een directe verbinding tussen jouw vingers en de complexe reeks aan schoppen, sprongen en stoten op het scherm. Je voelt elke klap alsof je hem zelf meemaakt. Heerlijk, als zo’n game precies goed is afgesteld: je wordt de zone in getrokken.
Je kunt het raden: Street Fighter 6 is zo’n game. Ze zijn van ver gekomen sinds de iconische eerste game in 1987 in de arcadehallen verscheen, maar het plezier van het vechten is maker Capcom – ondanks flop Street Fighter 5 – niet vergeten.
Voor wie vechtspellen al jaren mijdt omdat het lastig is die eindeloze reeksen knoppen goed in te drukken, is dit spel toegankelijker dan ooit: de ‘moderne’ controls versimpelen het oude stramien slim. In plaats van een reeks knoppen in te drukken om een speciale techniek te gebruiken, houd je de rechtertrigger vast in combinatie met een stick of een andere knop. En ben je Street Fighter-veteraan, dan zet je de game gewoon weer op ‘klassiek’.
Deel zes voegt bovendien het ‘Drive-systeem’ toe, dat speciale technieken uit eerdere games combineert en koppelt aan een eigen meter. Gebruik je te veel Drive-technieken, dan loopt de meter leeg en kun je je minder goed verdedigen. Alles bij elkaar levert het een game op waarin je gigantisch veel mogelijkheden hebt en tegelijkertijd nooit moeite hebt een tactiek uit te stippelen. En toch: stiekem blijft Street Fighter 6 één groot potje steen-papier-schaar.
Voor ieder wat wils
Buiten de ouderwetse vechtmodi waarin je het met één van de bestaande personages tegen een ander (of de computer) opneemt heeft Street Fighter 6 een hele verhaalmodus samengesteld. Een wereld die blaakt van een creatief, bizar, vermakelijk optimisme en goed is voor tientallen uren plezier, helemaal in je eentje.
De opzet is simpel: je stelt je eigen vechtersbaas samen en stapt dan ‘Metro City’ in voor een nietszeggend maar vermakelijk verhaaltje. Gaandeweg kun je steeds meer van deze bruisende stad verkennen, en ja, op elke straathoek staat iemand die wel een robbertje wil vechten. Vaak gemoedelijk en vriendschappelijk; in de kleurrijke wereld van Street Fighter 6 pak je na een potje knokken samen gezellig een biertje in de kroeg. Vechten verbroedert.
Heb je in de vechtmodus een favoriet personage? Je ontmoet in de stad zelf figuren als Chun Li en Guile, die je met liefde hun favoriete technieken aanleren. Zo ontwerp je langzaam een vechtstijl die helemaal bij jou past.
Wat valt er nog meer te zeggen? Street Fighter 6 is gewoon een prettig totaalpakket met voor ieder wat wils, een game die je in je vingers moet voelen. Zoals een écht goed vechtspel betaamd.
