Nederlandse banken verliezen flink op betalingen

Posted on October 25, 2022 by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Financiële sector Nederlandse banken maken fors verlies op betalingsverkeer. In bijna alle andere Europese landen is het juist winstgevend.

Juliët Boogaard

25 oktober 2022 om 21:11

Leestijd 2 minuten

Betaalrekeningen zijn in Nederland relatief goedkoop. ING gaat de tarieven nu flink verhogen. — Betaalrekeningen zijn in Nederland relatief goedkoop. **ING** gaat de tarieven nu flink verhogen.

Foto Merlin Daleman

Moeten we meer gaan betalen voor onze betaalrekeningen? Dat kan Gijs Boudewijn niet zeggen. Wat hij wél kan zeggen: Nederland is het enige land in Europa dat verlies maakt op het betalingsverkeer. Het ging in 2021 om een verlies van 570 miljoen euro. Dat blijkt uit onderzoek dat Betaalvereniging Nederland, de branchevereniging van betaalaanbieders, door adviesbureau McKinsey liet uitvoeren. Boudewijn, directeur van Betaalvereniging Nederland, presenteerde dinsdag de uitkomsten van het onderzoek.

Op een opbrengst van bijna 4 miljard euro (verdiend aan betalingsverkeer door banken en andere betaalinstellingen zoals Adyen en Mollie) gaat het om een verlies van 13 procent. Ter vergelijking: in het Verenigd Koninkrijk geldt een winstmarge van 39 procent, in Denemarken 40 procent, in België 15 procent en in Duitsland 2 procent. De verschillen zijn dus groot, maar de grote gemene deler in de rest van Europa: er wordt winst gemaakt.

Waarom is dat in Nederland niet zo? Een voorname reden voor het forse verlies is dat Nederlandse banken nauwelijks opbrengsten halen uit betalingsverkeer. Pinnen is relatief goedkoop: een betaalrekening kost gemiddeld 24 euro per jaar, tegenover het Europese gemiddelde van 51 euro. Duitsland is het duurst, met 83 euro per jaar.

Lees ook: ‘Samenwerking maakt ons betalingsverkeer zo goedkoop’

Navelstreng

Dat betalen in Nederland zo goedkoop is, komt doordat een betaalrekening ooit als „navelstreng” werd ingezet, legt Boudewijn uit. Het bond de klant aan een bank: als die er eenmaal een betaalrekening had, kwamen vanzelf de verzekeringen, hypotheken en creditcards. Dat systeem staat al langer onder druk door de komst van nieuwe aanbieders, zei afzwaaiend directeur van de Betaalvereniging Piet Mallekoote vorig jaar in NRC.

Een andere oorzaak van het negatieve resultaat zijn de stijgende kosten voor de witwasaanpak van Nederlandse banken. Zij moeten meer onderzoek doen en controles uitvoeren, en geven dus meer uit. Alleen al aan klantonderzoek gaven de banken vorig jaar ruim een half miljard euro uit.

Verder werkte ook de lage rente niet in het voordeel van de banken. In Nederland is het aandeel van de rente op de totale inkomsten groter dan in andere landen in Europa, omdat andere landen meer geld verdienen aan vergoedingen. De maandelijkse vergoeding voor een betaalrekening bijvoorbeeld, of een extra vergoeding voor instant payments, directe betalingen. In Nederland is dat gratis. De rente stijgt op het moment weliswaar, maar renteschommelingen worden pas na ongeveer zes jaar voelbaar, zegt Boudewijn. „De lage rente zal dus nog wel even naijlen.”

ING maakte eerder deze maand al bekend de tarieven voor betaalrekeningen flink te verhogen, onder meer vanwege de toegenomen kosten voor antiwitwasonderzoek.

Bijna 10 miljard transacties

In Nederland waren er in 2021 ongeveer 24,4 miljoen betaalrekeningen, waarvan 21,7 miljoen particuliere. Er waren bijna 10 miljard uitgaande transacties. Op het zakelijke betalingsverkeer werd nog enige winst gemaakt (232 miljoen euro), maar dat woog lang niet op tegen het verlies op particulier betalingsverkeer (802 miljoen euro).

Welke maatregelen nodig zijn om de verliezen in de toekomst te beperken, kan Boudewijn nog niet zeggen. „Daar moeten we over in gesprek met al onze leden en het is uiteindelijk aan de banken zelf.” Er zal worden gekeken naar kostenbesparing, maar veel winst zal daar niet te behalen zijn: het Nederlandse betalingsverkeer blijkt al zeer efficiënt. Hoewel er tweeënhalf keer zoveel transacties waren in 2021 als in 2005, stegen de kosten met slechts 5,2 procent. Daarmee zijn de kosten voor betalingsverkeer zelf dus laag.

Twee mogelijk gedupeerden van maatregelen zijn de winkeliers en de consument: die zouden meer kunnen gaan betalen voor betalingsverkeer. In het huidige model betaalt de winkelier al fors meer aan bijvoorbeeld pinbetalingen dan de consument. Het lijkt daarom voor de hand liggend dat de tarieven voor betaalrekeningen omhoog moeten.

Maar de vraag die eerst nog op tafel ligt, is of het verlies überhaupt erg is. Het zou kunnen dat de financiële sector dat op andere manieren compenseert, door op heel andere gebieden meer winst te maken, zegt Boudewijn. Het zou het vertrekpunt van nieuw onderzoek kunnen zijn. „Maar dat is niet aan ons besteed.”

Een versie van
dit artikel
verscheen ook in

de krant
van 26 oktober 2022

NSC-Kamerleden Zeedijk en Hertzberger stappen op na onrust in Amsterdam en vertrek Achahbar

admin
November 19, 2024
0

NSC-Kamerleden Femke Zeedijk en Rosanne Hertzberger hebben hun Kamerlidmaatschap per direct neergelegd. Dat heeft waarnemend NSC-leider Nicolien van Vroonhoven dinsdag bekendgemaakt in Den Haag. Zeedijk en Hertzberger stoppen vanwege de onrust die afgelopen week ontstond naar aanleiding van de rellen in Amsterdam en het daaruit voortvloeiende vertrek van partijgenoot en staatssecretaris Nora Achahbar (Toeslagen en Douane).

Afgelopen vrijdag stapte Achahbar op vanwege de discussie in het kabinet over antisemitisme. Tijdens een eerdere ministerraad zouden bewindslieden racistische uitspraken hebben gedaan. Een kabinetscrisis volgde, en andere NSC-bewindslieden zouden hebben overwogen om Achahbars voorbeeld te volgen. De partijleiders van de vier coalitiepartijen sloten in het Catshuis aan bij de ministerraad. Uiteindelijk werd de crisis bezworen en bleven de andere NSC-ministers en staatssecretarissen aan.

Voor Hertzberger maakte het vertrek van Achahbar duidelijk dat „het kabinet ernstig uit de hand loopt”. Ze waarschuwde, zo zegt ze dinsdag, al langer voor de risico’s die een samenwerking met de PVV met zich mee zouden brengen. Ze zegt wel dat die samenwerking „onvermijdelijk” was, gezien de verkiezingsuitslag van afgelopen jaar.

Zeedijk was voor haar Kamerlidmaatschap onder meer (vervangend) raadslid voor D66 in de gemeente Geldorp-Mierlo. Ook werkte ze als adviseur voor ASML. Hertzberger had tussen 2009 en 2023 een vaste column in NRC. Daarnaast is ze microbioloog en schrijver.

Het fluitende gejodel van de dunbekwulp is voor altijd verstomd – de vogel is uitgestorven

admin
November 19, 2024
0

Het ijle, fluitende gejodel is verstomd van Kazachstan tot het Arabisch Schiereiland en van Nederland tot de Atlantische kust van Marokko. De dunbekwulp (Numenius tenuirostris), nauw verwant aan onze gewone wulp (N. arquata) en regenwulp (N. phaeopus), is hoogstwaarschijnlijk uitgestorven. Dat schrijven Britse en Nederlandse onderzoekers deze week in IBIS – the International Journal of Avian Science.

De laatste, onbetwiste waarneming van een dunbekwulp dateert van februari 1995, in een lagune in Marokko. Het was de Nederlander Arnoud van den Berg die daar acht jaar eerder drie mannetjes had ontdekt. Er keerden jaarlijks enkele vogels terug, tot de allerlaatste in 1995. Sindsdien gingen er expedities op pad om naar de soort te zoeken. Er kwamen actieplannen om de leefgebieden te beschermen. Vogelaars bleven hopen. Maar nu is het 96 procent zeker dat de soort van de aardbodem is verdwenen, berekenden de onderzoekers.

„We zijn niet heel verrast”, zegt Justin Jansen van Naturalis Biodiversity Center en medeauteur van de studie.” Er waren al grote vraagtekens vanaf de jaren 1980. We zijn er al jaren over aan het discussiëren. Nu hebben we alle bekende gegevens gecombineerd in een model.”

Een dunbekwulp in Merja Zerga, een wetland aan de Atlantische kust van Marokko, halverwege Tanger en Rabat.

Waarschijnlijkheden

Jansen werkte samen met collega’s van de Britse Vogelbescherming, University College London, BirdLife International en het Natural History Museum in Tring (VK). Hun model is een zogeheten raamwerkmodel dat verschillende schattingen van waarschijnlijkheden samenvoegt. Een eerste component beoordeelt de invloed van bedreigingen in het hele leefgebied. „In de broedgebieden in Centraal-Azië is de landbouw geïntensiveerd en zijn moerasgebieden ontgonnen”, vertelt Jansen. „Ook op de doortrekplaatsen rond de Middellandse Zee en in het overwinteringsgebied in Marokko is heel veel habitat verdwenen. En overal langs de trekroute is altijd veel op vogels gejaagd.”

Daarnaast zijn er bedreigingen zoals predatie, ziekten, vervuiling en klimaatverandering – en inteelt, aldus het artikel.

„De tweede component van het model kijkt naar de verspreiding van de waarnemingen in tijd en ruimte”, vertelt Jansen. „Zichtwaarnemingen tellen mee, maar ook beschrijvingen en exemplaren in museumcollecties.” Al die waarnemingen krijgen een wegingsfactor, waarbij museumexemplaren en onbetwiste foto’s het zwaarste wegen, en waarnemingen met onvoldoende bewijs het minst zwaar. „Samen met verdwenen museumexemplaren.” Ook telt mee hoe lang, intensief en wijdverspreid er naar de soort is gezocht op plekken waar hij zeker voorkwam.

Twijfelachtige eieren

Jansen werkte zelf vooral aan het beoordelen van de museumcollecties. „Er bestaan wereldwijd zo’n 400 museumexemplaren”, vertelt hij, „waarvan ik er 148 heb onderzocht. Er zijn diverse eieren die aan de soort zijn toegeschreven, maar die zijn allemaal twijfelachtig. We zijn er niet in geslaagd er dna uit te isoleren. Eén ei zou in 1906 zijn verzameld bij Tomsk, in Rusland. Maar isotopenonderzoek aan jonge dunbekwulpen suggereert dat de broedgebieden in Kazachstan liggen.”

Isotopen zijn zwaardere dan wel lichtere versies van atomen. Die komen in de natuur in verschillende verhoudingen voor, afhankelijk van de locatie. „Jonge vogels bouwen hun veren op in de broedgebieden”, legt Jansen uit. „De veren verraden dus waar ze zijn opgegroeid.”

De reeks waarnemingen (en vooral het uitdoven daarvan) gaf een waarschijnlijkheid van 99,4 procent dat de soort is uitgestorven. De combinatie met het bedreigingenmodel leidde tot de uiteindelijke 96 procent waarschijnlijkheid. De IUCN (de internationale natuurbeschermingskoepel die de wereldwijde Rode Lijst beheert) kan de status van de soort nu aanpassen van ‘kritiek’ naar ‘uitgestorven’, vermoedt Jansen. „Wij hebben onze exemplaren in elk geval alvast verhuisd naar de afdeling uitgestorven dieren.”

Daarmee is de dunbekwulp de eerste uitgestorven vogelsoort die broedde op het Euraziatische continent. Zijn er niet veel meer kandidaten, als je er zo’n model op loslaat? „Ja, dat denk ik wel. Maar het is zóveel werk om dit goed te onderbouwen. Voor de dunbekwulp heeft het jaren gekost.”

In Nederland is er negen maal een dunbekwulp gesignaleerd; de laatste in 1947 op Wieringen. „Duitsland heeft maar vijf waarnemingen, België één. Dat kan betekenen dat Nederland een bijzondere rol vervulde aan de rand van het doortrekgebied. Maar we weten het niet. En we zullen het ook nooit weten.”

Inheemse Nieuw-Zeelanders marcheren naar het parlement om hun rechten te beschermen

admin
November 19, 2024
0

Een stoet van 42.000 Maori’s kwam dinsdag na een negen dagen lange protestmars aan bij het parlement van Nieuw-Zeeland in Wellington. Ze demonstreren tegen een voorgestelde wet om het stichtingsdocument van het land, het Waitangi-verdag uit 1840, aan te passen. In het verdrag staat onder meer dat de Maori’s, de inheemse bewoners van Nieuw-Zeeland die nu zo’n 20 procent van de bevolking uitmaken, het ongestoorde bezit genieten van hun land, bossen en visserijgebieden.

Dat het wetsvoorstel om het vermaarde Verdrag van Waitangi te herschrijven het hoogstwaarschijnlijk niet gaat halen, maakt voor de Maori’s niet uit. Alleen regeringspartij ACT, die de wet voorstelde, steunt het plan. ACT heeft elf van de 123 zetels in het parlement. De andere twee coalitiepartijen en heel de oppositie hebben beloofd tegen te stemmen. Maar voor de inheemse Maori-bevolking is het voorstel alléén al genoeg om dagenlang met duizenden tegelijk de straat op te gaan. Ze organiseerden een hikoi; een traditionele protestmars.

Leden van de Maori-gemeenschap voerden dinsdag **een haka** uit.

Foto Sanka Vidanagama/AFP

In totaal namen **42.000 mensen** deel aan de protestmars naar Wellington.

Foto Sanka Vidanagama/AFP

De woede van de demonstranten richt zich vooral op David Seymour, de leider van de rechtsconservatieve partij en indiener van het voorstel. Hij vindt het Waitangi-verdrag „discriminerend”: Nieuw-Zeeland wordt volgens hem nu „verdeeld op basis van afkomst”. Hij wil dat de speciale positie voor Maori’s wordt verwijderd uit het document.

Achterstelling

De onrust is zo groot omdat de wet volgens veel Maori’s hun rechten ontneemt. Maar in de praktijk zijn de rechten van de Maori’s jarenlang al ingeperkt en wordt de inheemse bevolking onderdrukt. Nog altijd doet deze groep het op veel vlakken veel slechter dan de rest van de bevolking. De werkloosheid is bijna twee keer zo hoog, de gemiddelde levensverwachting ligt zeven jaar lager, een onevenredig groot aantal Maori zit in de gevangenis, en ze zijn veel minder welvarend dan de rest van de bevolking.

De mars duurde **negen dagen** en eindigde dinsdag.

Foto Sanka Vidanagama

Bovendien is er al sinds het begin van de kolonisatie van het land onduidelijkheid over de interpretatie van het document. Er zijn namelijk twee varianten; een Engelstalige versie en een in te reo, de Maori-taal. In de Engelstalige variant staat dat de Maori’s hun soevereiniteit opgeven, in de Maori-versie ontbreekt dit cruciale punt.

Daarom buigen Maori’s, beleidsmakers en de rechtbanken zich al sinds de jaren zeventig over de tekst en de beloften die aan de Maori’s zijn gedaan. Om die na te leven, is beleid ingevoerd om de positie van de Maori’s in de samenleving te verbeteren.

Luister naar