Zorgmedewerkers met long covid krijgen een vergoeding van 15.000 euro

Tegemoetkoming Het gaat om een eenmalige tegemoetkoming voor zorgmedewerkers die tijdens de eerste coronagolf in de zorg werkten en daar long covid aan overgehouden hebben, waardoor ze nu minder of niet meer kunnen werken.

IC-verpleegsters verzorgen Covid-19-patiënten tijdens de eerste coronagolf in het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis in het Zuid-Hollandse Dirksland. Een groep zorgmedewerkers liep door dit patiëntcontact long covid op, met arbeidsongeschiktheid tot gevolg.
IC-verpleegsters verzorgen Covid-19-patiënten tijdens de eerste coronagolf in het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis in het Zuid-Hollandse Dirksland. Een groep zorgmedewerkers liep door dit patiëntcontact long covid op, met arbeidsongeschiktheid tot gevolg.

Foto Ilvy Njiokiktjien

Zorgmedewerkers die tijdens de eerste coronagolf long covid hebben opgelopen en daardoor arbeidsongeschikt zijn geraakt, krijgen een eenmalige tegemoetkoming van de overheid van 15.000 euro per persoon. Dat schrijft minister Conny Helder (Langdurige Zorg, VVD) vrijdag in een brief aan de Tweede Kamer. Het bedrag is gebaseerd op „onverplichte tegemoetkomingen” die de Staat eerder heeft uitgekeerd, zoals bij de Q-koortsuitbraak.

Minister Helder schrijft in de brief dat het kabinet „ten zeerste betreurt” dat zorgmedewerkers die zich juist tijdens de chaos en onzekerheid van de eerste coronagolf hebben ingezet om voor anderen te zorgen, hier zelf langdurige klachten aan hebben overgehouden, met grote gevolgen voor hun werk en privéleven. Daarom wil het kabinet hen financieel ondersteunen, als aanvulling op het sociale zekerheidsstelsel. Hoeveel mensen in aanmerking komen voor de regeling specificeert Helder niet, volgens de bonden gaat het om zo’n duizend zorgmedewerkers.


Lees ook: Niet meer fietsen, niet meer zingen, niet meer leven

De regeling is voor de groep zorgmedewerkers die tijdens de eerste coronagolf, van maart tot en met juni 2020, in opdracht van een werkgever in de zorg „veelvuldig en intensief zorg hebben verleend aan Covid-patiënten”. Om in aanmerking te komen voor de regeling moeten zij langer dan twee jaar door een arts vastgestelde longcovidklachten ervaren, waardoor ze minder of helemaal niet meer kunnen werken. Longcovidklachten zijn onder andere extreme vermoeidheid, problemen met concentratie en geheugen, kortademigheid en een overgevoeligheid voor licht en geluid.

Aansprakelijkheid

In de Kamerbrief benadrukt Helder dat de regeling niet wordt ingevoerd vanwege vermeende aansprakelijkheid van de Staat, maar omdat de regering „een morele verplichting” voelt. Enige aansprakelijkheid ligt volgens de minister en een advies van de Raad van State bij de werk- of opdrachtgever van de zorgmedewerkers met long covid. Het kabinet streeft ernaar het aanvraagloket voor de regeling in september van dit jaar open te stellen.

De minister probeerde eerst in overleg met werkgevers- en werknemersorganisaties tot een oplossing te komen. Deze gesprekken zijn mislukt omdat de organisaties niet wilden meewerken. Vervolgens kondigde Helder in februari aan met een eigen regeling te komen.

Ook met vakbonden FNV en CNV kon het kabinet na tweeënhalf jaar van gesprekken niet tot een akkoord komen over een compensatieregeling. Daarom hebben de vakbonden in januari de overheid gedagvaard. Ze eisten een eenmalige compensatie van 22.839 euro per persoon; het standaardbedrag voor beroepsziektes. In maart oordeelde de rechter dat de schade niet vergoed kan worden in een zogenoemde collectieve-actieprocedure, maar dat elk geval afzonderlijk moet worden beoordeeld. Of de schade toe te rekenen is aan onrechtmatig handelen van de overheid, kon de rechter niet beoordelen.


Lees ook: Na twee jaar thuis met long covid komt de overheidshulp te laat voor veel zorgmedewerkers