Eric Carmen, zanger van de hits All by Myself en Hungry Eyes, is op 74-jarige leeftijd overleden. Dat schrijft zijn vrouw Amy Carmen dinsdag op de website van de artiest. De voormalig frontman van de Raspberries overleed in zijn slaap.
„Het bracht hem grote vreugde om te weten dat zijn muziek decennialang veel mensen heeft geraakt en dat dat ook na zijn dood zo zal blijven”, schrijft zijn weduwe namens familie en nabestaanden. De doodsoorzaak of exacte sterfdatum maakte de familie niet kenbaar. Hij laat zijn vrouw en twee kinderen achter.
In de vroege jaren zeventig was Carmen frontman van de Amerikaanse powerpop-band Raspberries, bekend van de grote hit Go All the Way. Met suggestieve en losbandige teksten was het nummer te controversieel voor veel radiostations in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. In 2014 werd het gebruikt in de film Guardians of the Galaxy, waardoor het opnieuw populair werd.
Power ballads
Carmens solocarrière startte in 1975, toen de Raspberries opsplitsten. Carmen liet het rock-genre los en legde zich meer toe op zijn bekende power ballads. All By Myself bracht hij een jaar later uit. Dat werd zijn grootste hit: hij ontving een gouden plaat voor de popklassieker. Het nummer werd door meerdere grote artiesten gecoverd. Dame Shirley Bassey bracht in 1982 een eigen versie uit, maar de meest bekende cover werd gemaakt door Celine Dion in 1996. Het werd een van Dions grootste hits.
De zanger produceerde daarnaast meerdere nummers voor films. Hij zong Hungry Eyes voor Dirty Dancing en schreef Almost Paradise voor Footloose. In 2001 werd een versie van zijn hit All By Myself weer populair door de film Bridget Jones’s Diary.
De EU slaat terug. En hoe! Op onder andere rijst, mais, sojabonen, juwelen, luxe jachten, jus d’orange, pluimvee, vlees en tabak uit de VS komt een heffing als reactie op hun heffing. Dat zal ze leren! Op boter gelukkig nog niet, de Ieren zijn als de dood dat de Amerikanen dan als tegenmaatregel iets anders op hun brood smeren, totaal afhankelijk als ze zijn van de levering van zuivelproducten aan een paar duizend kilometer verderop. In stilte gaan de gedachten uit naar onze regering. Maken ze zich in Brussel wel hard genoeg voor de kazen uit Gouda en Edam? En voor de tulpenbollen? Laat in godsnaam Amerikaanse kazen en planten met rust!
Ik miste de spijkerbroek op het lijstje, daar is waarschijnlijk wel over gesproken, maar dan maak je ze echt heel boos, nog bozer dan ze al op ons zijn. En bovendien het signaal is zo echt wel duidelijk: Europa laat niet over zich heen lopen!
De Amerikanen zullen onze tegenmaatregelen erg vinden, maar niet echt heel erg! We willen terugslaan, het moet er erg uitzien, maar het moet natuurlijk niet echt pijn gaan doen. Dit is wat ons betreft geen echte oorlog, maar een stoeipartij tussen twee voormalige vrienden op het schoolplein. We zijn niet echt heel boos: met ons valt wel te sollen! Sla ons maar op de bek, maar bel daarna alsjeblieft even voor een gesprek.
En nu maar hopen dat Hij, president Trump, redelijk reageert op de vriendelijk geformuleerde tegenmaatregelen. Iets wat hij tot nu toe nog nooit heeft gedaan. En bij een volgende vuistslag? Dan nog zullen we de andere wang toe keren, en dat zullen we zo lang mogelijk proberen vol te houden, misschien dat we – jammer maar helaas voor de Ieren – toch nog met een boterheffing komen, maar verder incasseren we tot we helaas geen tand meer in de mond hebben.
En dan geven we toe, want wij zijn de redelijke partij, met ons valt tenslotte altijd te praten. Intern zal het nog wel wat gedoe geven: als we meteen hadden toegegeven hadden we nog wel een gebit gehad. Het ziet er niet uit als je in de spiegel kijkt, maar wat kan het schelen? Onze beste vriend – ver weg, maar in gedachten toch dichtbij – zegt dat je er niets van ziet.
Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.
China verlangt „wanhopig” naar een deal met de Verenigde Staten om de handelsoorlog te beëindigen die deze week volop losbarstte, schreef de Amerikaanse president Donald Trump dinsdag op zijn favoriete blogplatform Truth Social. „We wachten op hun telefoontje. Het zal gebeuren!”
Maar China lijkt voorlopig helemaal niet van plan om het Witte Huis te bellen. Vorige week beantwoordde het land de extra Amerikaanse invoerheffing van 34 procent op vrijwel alle Chinese producten door eenzelfde importheffing op te leggen voor Amerikaanse producten. En toen de VS die verhoging dinsdag bestraften door er nog eens 50 procent bovenop te doen, betaalde Beijing woensdag opnieuw direct met gelijke munt terug.
„Als de VS deze kwestie werkelijk door dialoog en onderhandeling willen oplossen, moeten ze laten zien dat ze anderen gelijkwaardig, met respect en oog voor gedeelde belangen kunnen behandelen”, zei een woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken woensdag in Beijing. „Als het vastbesloten is een handelsoorlog uit te vechten, zal China tot het einde toe blijven reageren.”
Xi wil niet de indruk wekken dat hij door Trump met zich laat sollen
Zo kiezen de eerste en de tweede economie van de wereld voorlopig voor een keiharde confrontatie, waarin beide partijen niet als eerste met de ogen willen knipperen. China-kenner Ryan Hass, onder president Obama lid van de Nationale Veiligheidsraad, wees er in een post op X op dat voor China niet alleen economische overwegingen een rol spelen. „[De Chinese leider] Xi […] zal ver gaan om zijn imago als verdediger van de nationale eer en trots te beschermen. Hij wil in binnen- en buitenland niet de indruk wekken dat hij door Trump met zich laat sollen.”
Soja-export
Toch staat de deur altijd op een kiertje: voordat Beijing later op woensdag de nieuwe heffing van nog eens 50 procent aankondigde, publiceerde het ministerie van Handel een ‘white paper’ over de handel tussen beide landen. Daarin schrijft het dat het Chinese handelsoverschot niet het gevolg is van bewust beleid, maar „structurele problemen in de Amerikaanse economie”. „Unilaterale maatregelen” werken averechts, waarschuwt het ministerie, dat oproept tot „dialoog op basis van gelijkwaardigheid”.
Bij een langdurige heffingenstrijd is China immers wel degelijk in het nadeel. Aangezien het veel minder uit de VS importeert dan andersom, komen de Chinese heffingen in Amerika minder hard aan, al kunnen specifieke sectoren hard geraakt worden. China kocht in 2024 vooral electronica, fossiele brandstoffen en soja in de VS. Voor dat laatste product is China zelfs de belangrijkste markt voor Amerikaanse boeren, met vorig jaar een waarde van omgerekend bijna 12 miljard euro.
En hoewel China zijn afhankelijkheid van export naar de Verenigde Staten de laatste jaren heeft verkleind, is die nog altijd een belangrijke pijler van de Chinese economie. Een gehoopt herstel van de binnenlandse bestedingen is na de coronapandemie in China grotendeels uitgebleven. Een Chinese blogger riep de overheid dan ook op de koopkracht te verbeteren. „Als dit een oorlog is, geef het volk dan kogels.”
Lees ook
China wil zich beschermen tegen geopolitieke turbulentie en economische afhankelijkheid
Fentanyl
Maar China heeft behalve heffingen nog andere wapens in zijn arsenaal. Op Chinese blogs gaan verschillende lijstjes rond van represailles die het land nog meer zou kunnen treffen. Twee vooraanstaande Chinese influencers – redacteur Liu Hong van staatspersbureau Xinhua en ‘Voorzitter Konijn’, de bloggende kleinzoon van de invloedrijke Chinese politicus Ren Zhongyi – postten dinsdag dezelfde opsomming van mogelijke tegenmaatregelen. Daarop stonden, behalve heffingen en sancties, een verbod op Hollywoodfilms en een onderzoek naar oneerlijke voordelen die de VS zouden halen uit de bescherming van intellectuele eigendommen. Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Beijing wilde dinsdag niet ingaan op de vraag of de twee bloggers misschien onderdeel waren van een door de overheid georkestreerde campagne, en of de genoemde maatregelen inderdaad worden overwogen.
Beproefde tegenmaatregelen zijn bijvoorbeeld uitvoerbeperkingen op cruciale grondstoffen naar de Verendigde Staten. Beijing heeft eerder al de export van wolfraam, antimoon, gallium en germanium aan banden gelegd. Die zijn van belang in onder meer de productie van halfgeleiders en in de lucht- en ruimtevaartindustrie. Het land beschikt over belangrijke voorraden van dergelijke grondstoffen.
Ook kan het Amerikaanse bedrijven dwarszitten met onderzoeken, beperkingen of plaatsing op sanctielijsten, zoals het ook deze woensdag deed. En China kan de samenwerking met Washington opschorten rond de bestrijding van fentanyl. Die zeer verslavende drug maakt in de VS veel slachtoffers door overdoses, en Trump verwijt China te weinig te doen om de handel in bestanddelen van de synthetische opioïde. Dat was begin dit jaar zelfs de Amerikaanse rechtvaardiging voor twee eerdere heffingen van elk 10 procent op Chinese import.
Lees ook
Aanpak van de dodelijke drug fentanyl is een symbool voor de relatie tussen China en de VS
‘De hemel valt niet naar beneden’
„De Chinese leiders begrijpen dat het economisch kostbaar is om voet bij stuk te houden. Ze bereiden het publiek voor om de pijn te verduren”, schreef China-kenner Hass op X. Dat blijkt wel uit het commentaar dat het Volksdagblad maandag op de voorpagina zette: „De Amerikaanse heffingen zullen een shock veroorzaken, maar de hemel zal niet naar beneden vallen.” Volgens de Chinese partijkrant zullen de maatregelen voor „neerwaartse druk op de economie” zorgen, maar „we beschikken over grote weerbaarheid”.
Ondanks alle strijdbare retoriek leven in China wel degelijk zorgen over de gevolgen voor Chinese burgers. „Sommige mensen hebben niets te vrezen, dus zij koesteren de heroïsche gedachte dat de hemel niet naar beneden valt. Zij die oorlogen beginnen, hoeven niet naar het slagveld, zij die niet om geld geven, controleren de drukpers”, schreef een blogger op WeChat.
Het gaat niet goed met de makreel. Vanaf dinsdag staat de vis op de Nederlandse Viswijzer in het rood. Het advies luidt: koop deze vis niet. Door jaren van overbevissing is de vangst van makreel niet meer duurzaam, concludeert de organisatie achter de Viswijzer.
De Visfederatie, een brancheorganisatie voor de visverwerkende industrie en visgroothandel, roept op het advies terug te draaien. Volgens de federatie is er inderdaad sprake van overbevissing, maar worden Europese vissers en consumenten de dupe van overbevissing door kuststaten die geen lid zijn van de Europese Unie zoals Noorwegen en de Faeröer eilanden.
„De makreel is een hartstikke mooi visje, gevangen volgens een hele mooie visserij”, zegt Margreet van Vilsteren, oprichter van Good Fish, de organisatie achter de Viswijzer. De Viswijzer is gelieerd aan het Wereld Natuur Fonds en is bedoeld om het consumenten „makkelijker te maken om voor duurzame vis te kiezen”. In het overzicht krijgt elke vissoort een groen, oranje of rood symbool.
Dat de makreel nu rood kleurt op de Viswijzer is geen verrassing, zegt Van Vilsteren. In 2019 verloor de vis al het MSC-certificaat, dat staat voor duurzame en goed beheerde visserij. De makreel wordt gevangen volgens de pelagische visserij – het vangen van grote scholen vis, met weinig risico op bijvangst en zonder dat sleepnetten de zeebodem verwoesten. Volgens Van Vlisteren „in essentie een duurzame manier van vissen” wanneer er „goede internationale afspraken” gemaakt worden over hoeveel er gevangen mag worden.
Visquota
Maar die internationale afspraken tussen kuststaten van de Noord-Atlantische oceaan zijn er al jaren niet, zegt ze. De Europese Unie hanteert een algemeen quotum; Noorwegen, IJsland, de eilandengroep Faeröer, Groenland en Rusland hebben ieder eigen visquota. Sinds 2010 worden er geen vangstafspraken meer gemaakt, waardoor de totale vangst een stuk hoger uitvalt dan het wetenschappelijk advies.
Volgens internationaal wetenschappelijk agentschap ICES, dat visstanden over de hele wereld bijhoudt, stevent de makreelpopulatie in de Noord-Atlantische oceaan af op een kritiek kantelpunt. Tim Heddema, voorzitter van de brancheorganisatie voor pelagische visserijbedrijven en lid van de Visfederatie, vindt het advies van de Viswijzer „voorbarig” en waarschuwt voor „een grote impact op de Nederlandse vissector”.
Het probleem ligt volgens Heddema bij de landen die zich niet aan de afspraken houden en de lopende multilaterale onderhandelingen over quota ondermijnen. De EU zou zich als enige duurzaam gedragen en het rode advies van de Viswijzer „straft dus alleen het braafste jongetje van de klas”, zegt Heddema. Namens de Visfederatie is hij in contact met collega’s van de visserijsector uit andere kuststaten, zoals Noorwegen, om te lobbyen voor striktere quota.
Op de vraag hoe Nederlandse consumenten om kunnen gaan met de dalende makreelpopulatie zegt hij: „Vooral makreel blijven eten.” Als consumenten het belangrijk vinden dat de vis duurzaam gevangen wordt, kunnen ze kijken op de verpakking of de vis in Noorwegen of in de Nederlandse Noordzee is gevangen. „Wij zeggen: zet een rood merkje op die landen die zich niet aan de afspraken houden.”
Alternatieven
Ligt er straks geen makreel meer in de supermarkt of bij de vishandelaar? Volgens een woordvoerder van Albert Heijn is 91 procent van de vis die AH verkoopt MSC of ASC gecertificeerd. De supermarktketen zegt naar aanleiding van het aangepaste Viswijzer-advies de huidige makreelvoorraad op te maken en in gesprek te zijn met leveranciers om te kijken naar alternatieven voor makreel. „Als ons dat niet lukt, stoppen wij met de verkoop van makreel”, aldus een woordvoerder.
Volgens Van Vilsteren van Good Fish maakt het niet uit of je vers bij de kraam een broodje makreelfilet haalt of het direct uit een conservenblik schept, bijna alle makreel die in Nederland verkocht wordt behoort tot de soort ‘Scomber scombrus’, die op de rode lijst staat. Haar advies blijft: niet kopen. Mensen die echt een alternatief zoeken kunnen volgens haar uitwijken naar de MSC-gecertificeerde Chileense horsmakreel: „Over smaak valt niet te twisten. Die is iets minder vet, maar ook een prima vis.”
