N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Tour de France Wout Poels (35) won de bergetappe naar Saint-Gervais Mont Blanc en werd de eerste Nederlandse ritwinnaar in deze Tour. „Mooier kan niet.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data102975265-154e18.jpg)
Een rode handdoek voor zijn gezicht om de tranen te deppen. Wout Poels kon nog altijd niet geloven wat zojuist was gebeurd. Na een prachtige solo had de 35-jarige Nederlander een bergetappe gewonnen in de Tour de France, met vijf Alpencols en finish bergop in Saint-Gervais Mont Blanc. „Hier heb ik altijd van gedroomd”, snikte de renner van Bahrein-Victorious voor de camera van de NOS. Weer de handdoek voor zijn ogen, even geen woorden. Zo mooi. „Zeker na alles wat er gebeurd is de afgelopen vier weken.”
Poels refereerde aan het overlijden van zijn ploeggenoot Gino Mäder, na een val in een afdaling tijdens de Ronde van Zwitserland. De dood van de 26-jarige Zwitser maakte veel los in zijn ploeg. Eerder deze Tour vierde Pello Bilbao zichtbaar aangedaan zijn zege in de tiende etappe naar Issoire. „We ride for Gino”, sprak de ervaren Bask toen direct na afloop. Hetzelfde gold zondag ongetwijfeld voor de geëmotioneerde Poels.
In zijn tiende Ronde van Frankrijk sloop de lange klimmer al na dertig kilometer in de etappe mee met een grote kopgroep. „Ik heb slim gereden en niet op alles gereageerd,” vertelde hij na afloop. Maar toen Wout van Aert aanviel, was Poels direct duidelijk dat hij nu wel mee moest. „Dit is mijn ticket naar de slotklim.” Op het eerste steile deel van de Côte des Amerands forceerde hij vervolgens de beslissing. Vlak voordat de Spanjaard Marc Soler zou aansluiten, demarreerde Poels weg bij Van Aert. „Er gaat hier maar één Wout winnen en dat is niet Wout van Aert”, had hij gedacht.
Terwijl de Franse regie koos voor beelden van het onbesliste duel tussen geletruidrager Jonas Vingegard en nummer twee in het klassement Tadej Pogacar, beleefde Poels zijn finest hour tussen hagen uitzinnige toeschouwers op de flanken van de slotklim. Zoals Michael Boogerd in 2002 als laatste Nederlander een Alpenrit won in La Plagne. Poels had op de klim naar Saint-Gervais Mont Blanc in 2016 ook al geschitterd, in dienst van zijn toenmalige kopman Chris Froome. „Deze klim ligt me wel.” De tv-kijker kreeg er slechts de laatste meters van mee, toen hij juichend over de finish reed. Poels kon er niet mee zitten. „Ze zullen de foto’s wel hebben, niet?”
Of het zijn mooiste overwinning was? „Als jonge renner droom je van de Tour”, glunderde Poels nadat hij als eerste Nederlander deze Tour een rit had gewonnen. „Toen we klein waren, gingen we met vader en moeder naar de Tour, toen ving ik een petje op van iemand. Nu doe je zelf mee, voor de tiende keer, en win je een rit. Mooier kan niet.”
In zijn lange carrière herstelde Poels van een zware val in de Tour van 2012. Hij won in 2016 de klassieker Luik-Bastenaken-Luik en hielp bij Sky kopman Froome aan eindzeges in de Tour en de Vuelta, waarin hij zelf twee keer als zesde eindigde. „Duizend procent inzet”, typeerde Michel Conelisse zijn oude ploegleider bij Vacansoleil Poels eens. „En een echte afmaker, een killer.”
