Van een serieuze voorbereiding op de WK baanwielrennen was er voor Lorena Wiebes nauwelijks sprake. Of je moet het rijden van het WK gravel, tien dagen geleden in Leuven waar ze brons pakte, en het meedoen aan de etappekoers Simac Ladies Tour, afgelopen week in Nederland waar ze drie etappes won, als zodanig zien. Daarvoor trainde ze niet meer dan een week op de baan, voor het eerst dit seizoen.
Het was woensdagavond in de Deense Ballerup Super Arena niet aan Wiebes af te zien. Ze reed een nagenoeg perfecte tactische race op het onderdeel scratch, een wedstrijd over 10 kilometer. Ze bleef rustig en verspilde geen energie in het begin van de wedstrijd, positioneerde zich zo in de finale dat ze niet ingesloten raakte, en sprintte in de laatste anderhalve ronde zo hard naar voren dat niemand meer in de buurt kwam.
Met enkele meters voorsprong kroonde de Nederlandse zich in de eerste internationale baanwedstrijd van haar carrière direct tot wereldkampioen. Hoofdschuddend bolde ze na de finish uit. En ook met de regenboogtrui om haar schouders en een grote gouden medaille om haar nek leek Wiebes het nog niet helemaal te beseffen. „Dit is vrij bizar.”
Alleskunner op twee wielen
De 25-jarige Wiebes ontpopt zich steeds meer tot alleskunner op twee wielen. Ze beleefde haar doorbraak als massasprinter, won etappes in onder meer de Tour de France en de Giro d’Italia. Afgelopen voorjaar liet ze zien dat ze ook in heuvelachtige eendagskoersen met de besten meekan, door Gent-Wevelgem te winnen en tweede te worden in de Amstel Gold Race. En nu heeft ze in een tijdsbestek van tien dagen brons (gravel) en goud (baan) op verschillende disciplines gewonnen.
Haar uitstapje naar de baan is een weloverwogen keuze geweest. Ze was als junior al eens Nederlands kampioen op de scratch geworden, en heeft de afgelopen jaren van dichtbij kunnen zien hoe haar Belgische ploeggenote Lotte Kopecky zowel wereldtitels op de weg als op de baan won. Eerder dit jaar, tijdens de onderhandelingen over haar nieuwe contract bij wegploeg SD Worx, sprak Wiebes nadrukkelijk haar ambities voor de baan uit, met name richting de Olympische Spelen van 2028 in Los Angeles. Haar team stemde ermee in, het contract van Wiebes werd verlengd tot 2028.
Olympische droom
Voor Wiebes zijn de Spelen de grote droom. De wegrace in Parijs van afgelopen zomer was haar belangrijkste doel van het jaar, iets waar ze sinds 2020 al mee in haar hoofd zat. In aanloop ernaartoe verhuisde Wiebes van het vlakke Mijdrecht naar Zuid-Limburg, zodat ze meer kon trainen op de venijnige heuvels die ze in Frankrijk ook zou moeten overwinnen. Groot was dan ook de teleurstelling toen ze door materiaalpech niet kon meedoen om de medailles.
Over het parcours van de olympische wegrace in LA is nog niets bekend, maar de kans is aanwezig dat er veel hoogtemeters in worden opgenomen – klimmen is een van de weinige aspecten van de wielersport waarin Wiebes niet tot de top van het peloton behoort. Mocht er een te zwaar parcours worden uitgetekend, overweegt ze de wegrace te laten schieten en op de baan mee te doen aan het omnium, een olympische discipline waarin de winnaar wordt bepaald over vier verschillende wedstrijden; een daarvan is de scratch.
Voor een definitieve keuze is het nog veel te vroeg, maar de wereldtitel is voor Wiebes een bevestiging dat ook op de baan voor haar kansen liggen. Haar plan is het komende jaren niet alleen in Limburg te fietsen, maar ook vaker in actie te komen in Apeldoorn, Alkmaar en Sloten, waar overdekte wielerbanen staan. Ze zal het moeten combineren met de volle kalender aan wegwedstrijden, maar Wiebes weet nu al dat ze volgend seizoen ook een aantal wedstrijden op de baan gaan rijden. „Want ik wil wel deze trui in actie laten zien.”
