Wenkbrauwen

Voor de tweede keer ben ik getroffen door kanker. De behandeling is begonnen met chemo. Het is moeilijk voor de kleinkinderen (7 en 5) om dit een plaats te geven. De ouders kiezen voor openheid. Veel is er te verwerken en het duurt even, maar op een dag willen ze me aan de telefoon: „Oma, als jij straks geen wenkbrauwen meer hebt, mogen wij ze dan erop tekenen?” Dat mag.

Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]