Wat vindt NRC | Afrikaans antwoord toont emancipatie van het mondiale Zuiden

Gratis graan

Commentaar

‘We zijn hier niet om te pleiten voor donaties aan het Afrikaanse continent”, stelde de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa bij de Rusland-Afrika top in Sint-Petersburg. Samen met zestien Afrikaanse leiders pleitte hij voor vrede. „We hebben het recht ons ermee te bemoeien, omdat de oorlog een negatief effect op ons heeft.” Ondanks de vleierij van de Russische president Poetin en diens belofte gratis graan te sturen aan verschillende Afrikaanse landen, kwamen de leiders niet voor Russische cadeautjes. Ze benadrukten het belang van de graandeal die enkele weken geleden door Rusland is getorpedeerd en riepen andermaal op tot vrede. Ramaphosa’s woorden zullen weinig effect hebben, maar tonen wel de steeds belangrijker wordende rol van het mondiale Zuiden in de bestaande wereldorde.

Dat uitgerekend Ramaphosa opnieuw een beroep deed op vrede en hoopte Poetin tot andere inzichten te brengen, is begrijpelijk. De banden tussen Rusland en Zuid-Afrika gaan ver terug, en waar Rusland wilde laten zien nog steeds vrienden te hebben in de wereld, liet Ramaphosa zien dat vriendschap niet zozeer ging om het geven van cadeautjes, maar om het durven kritiek geven op elkaars handelen. Met zijn uitlatingen benadrukte hij dat het Afrikaanse continent belang heeft bij onafhankelijke handelspolitiek.

Juist Afrikaanse landen ervaren grote problemen door de stokkende aanvoer van voedsel en kunstmest uit zowel Oekraïne als Rusland. Wereldwijd zijn voedselprijzen gestegen, maar vooral in delen van Afrika leidde dit vrijwel meteen tot honger. Wat dat betreft was Poetins handelen doorzichtig. Wat heb je aan cadeautjes als de langetermijngarantie uitblijft? Het Afrikaanse continent heeft ervaring genoeg met weldoeners en ontwikkelingshulp, waarbij die – op z’n zachts gezegd – niet altijd goed heeft uitgepakt. Veel Afrikaanse landen dreigen geopolitiek in de knel te komen.

Op Zuid-Soedan na zijn alle Afrikaanse landen lid van de Beweging van Niet-Gebonden Landen. Deze relikwie uit de Koude Oorlog, waarbij landen formeel zeiden niet te kiezen tussen Oost of West, heeft sinds de Russische inval in Oekraïne en de zich aftekenende multipolaire wereld weer aan betekenis gewonnen. Stemmingen in de algemene vergadering van de Verenigde Naties lieten zien hoe met name Afrikaanse landen worstelen met het bijbehorende principe van neutraliteit. Landen willen in de nieuwe context niet hoeven kiezen tussen de VS en Europa enerzijds of Rusland en China anderzijds. Ze kiezen in de eerste plaats voor strategisch en economisch eigenbelang – een situatie die zij sinds de koloniale tijd van het Westen kenden, maar waar veel westerse landen op hun beurt nu aan zullen moeten wennen. Die ontwikkeling is een ideaalbeeld in het herstellen van internationale waarden waarbij niet de relatie oost-west centraal staat, maar noord-oost-zuid-west.

De relatie tussen het Afrikaanse continent en Rusland is er eentje in opkomst, stelde de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov tijdens de top in Sint-Petersburg, waarbij de interactie is gebaseerd op „principes van gelijkheid en wederzijds respect”, en op „niet-inmenging in elkaars interne aangelegenheden”. De Afrikaanse leiders vielen dit weekend niet voor het opportunisme, en hielden de eigen toekomstige belangen in het oog. Dat Afrika nu voor zichzelf opkomt en een rol op het wereldtoneel opeist, al is het uit eigenbelang, is een belangrijke stap naar meer gelijkwaardige verhoudingen.