N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Migratiebeleid Had de schipbreuk bij Calabrië voorkomen kunnen worden? Niet zolang het migratiedebat zich uitsluitend richt op het weren van vluchtelingen, zeggen experts.
Slachtoffers van de scheepsramp bij het Italiaanse Steccato di Cutro, afgelopen zondag, die zeker 62 vluchtelingen het leven kostte.
Foto ANSA/AFP
Diep bedroefd waren Europese politici na de schipbreuk die zondag bij de voet van de Italiaanse laars aan zeker 62 vluchtelingen het leven kostte. Al snel na die eerste emotie kwam ook de vervolgvraag aan bod: hoe kan Europa zulke tragedies voortaan verhinderen?
Voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie twitterde dat Europa zijn inspanningen voor het migratie- en asielpact en voor het actieplan voor het centrale Middellandse Zeegebied moet „verdubbelen”. Roberta Metsola, voorzitter van het Europees Parlement, riep lidstaten op om te „mobiliseren”. En voorzitter Charles Michel van de Europese Raad noemde de schipbreuk op Twitter „een sterke herinnering aan de noodzaak om levensvatbare oplossingen te vinden om migratie te beheersen en migrantensmokkel te bestrijden”.
1 Wat doet Europa al?
Het lukt Europa maar moeilijk om dit soort schipbreuken te voorkomen. Zo kwamen er tien jaar geleden voor de kust van het Italiaanse eiland Lampedusa al 366 migranten om. De Europese Commissie ontwierp in 2020 een ‘migratiepact’, maar de Europese lidstaten kunnen het vooralsnog niet eens worden over dit integrale migratiebeleid.
De afgelopen jaren werd er al wel flink ingezet op afspraken met landen als Turkije en Libië om migranten vooral dáár te houden. Voorkomen dat de bootjes überhaupt vertrekken, zei de Italiaanse premier Giorgia Meloni zondag nog, gaat dit soort tragedies tegen.
2 Wat behelst het ‘actieplan voor het centrale Middellandse Zeegebied’, waar Von der Leyen over sprak?
Ook dit plan draait om investeringen in landen aan de rand van Europa om het vertrek van bootjes te verhinderen. Deskundigen noemen dit ook wel het ‘externaliseren’ van het migratiebeleid: vertreklanden krijgen geld, in ruil waarvoor ze de verantwoordelijkheid krijgen om migratie te verhinderen.
3 Slaagt dit soort plannen in het tegengaan van vluchtelingenbootjes?
De Turkijedeal, uit 2016, heeft het aantal migranten dat naar Europa kwam gedrukt. Maar afgelopen jaar werden er bijna een miljoen asielaanvragen in Europa gedaan. Ondanks alle afspraken met ‘derde landen’ neemt het aantal vluchtelingen op bootjes weer toe. Zo kwamen er tussen 1 januari en 24 februari ruim veertienduizend migranten aan op de Italiaanse kusten. Dat is 163 procent meer dan vorig jaar in dezelfde periode.
4 Waarom blijven vluchtelingen op bootjes stappen?
Volgens Salvatore Nicolosi, universitair docent internationaal en Europees migratierecht aan de Universiteit Utrecht, gebeurt dit soort tragedies juist doordát Europa alles op alles zet om migratie tegen te gaan. „Het fenomeen migratie kan niet beheerst worden. Mensen in nood, die een oorlog of onderdrukking willen ontvluchten, zullen naar Europa blijven komen. Als ze geen andere manier hebben om Europa te bereiken, zullen ze mensensmokkelaars betalen om plek op een bootje voor hen te regelen. Geen enkel streng beleid voorkomt dat dit soort bootjes vertrekken. Wel maakt het migratie dodelijker en geeft het kansen aan mensensmokkelaars.”
Resten van het wrak van een migrantenboot, aangespoeld op een strand nabij Steccato di Cutro, Zuid-Italië. Foto Giovanni Isolino/LaPresse
5 Zouden de verdronken mensen voor de kust van Calabrië recht op asiel gehad hebben?
Ja, de meesten waarschijnlijk wel. De slachtoffers kwamen overwegend uit landen als Afghanistan, Iran en Somalië. Europa beschouwt deze landen als onveilig en daarom zouden zij in aanmerking zijn gekomen voor internationale bescherming.
Mensenrechtenorganisaties pleiten al langer voor ‘veilige routes’. Europa zou bijvoorbeeld al in de landen aan de rand van het continent, zoals Turkije en Libië, kunnen kijken wie er voor een verblijfsvergunning in aanmerking komt en die mensen veilig, bijvoorbeeld met het vliegtuig, naar Europa kunnen halen. Maar dit lijkt politiek vooralsnog niet haalbaar, omdat het binnenhalen van extra migranten lastig aan kiezers te verkopen is. Op een EU-top over migratie, eerder deze maand, ging de discussie voornamelijk over meer, hogere en beter bewaakte grensmuren en -hekken aan de Europese buitengrenzen.
Overlevenden van de ramp bij Steccato di Cutro. De meeste slachtoffers kwamen uit landen als Afghanistan, Iran en Somalië en hadden vermoedelijk recht op asiel. Foto Antonino Durso/LaPresse via AP
7 Ooit was er toch ‘Mare Nostrum’, een reddingsoperatie voor vluchtelingen op de Middellandse Zee? Wat is daarmee gebeurd?
Mare Nostrum bestond in 2013 en 2014. Het was een door Italië opgezet en gefinancierd team om drenkelingen van zee te redden. Dit deed het ook met succes, maar het team kostte Italië 9 miljoen euro per maand en andere EU-lidstaten weigerden bij te springen. Bovendien keerde het politieke tij: inmiddels worden reddingsboten vaak gezien als een factor die migranten naar Europa trekt. Juristen als Nicolosi betogen juist dat het volgens het Europees recht een plicht is om mensen te redden.
Ngo’s sprongen in het gat dat Mare Nostrum achterliet, maar zij worden vooral in Italië steeds verder beknot. Zo moeten ngo-boten na elke reddingsactie aanmeren, en mogen ze dus niet meerdere reddingsacties in één tocht ondernemen. Wellicht had de boot die zondag schipbreuk leed eerder op zee opgepikt kunnen worden. Toen de ramp zich voltrok, hadden ngo-boten weinig meer kunnen uitrichten: de baren waren te woelig voor reddingsploegen om bij het gezonken bootje te komen.
8 Gebeurt er dan niks hoopvols?
Er is wel een kleine vooruitgang te melden. Zeventien EU-lidstaten heben voor dit jaar gezamenlijk bijna 16.000 hervestigingsplaatsen en 13.200 plaatsen voor humanitaire hulp toegezegd. Een deel van de asielzoekers hoeft zijn heil dus niet meer in een bootje te zoeken, maar zou Europa op veilige wijze moeten kunnen bereiken. Ten opzichte van het totale aantal migranten is het evenwel een beperkte inspanning.
De Britse dirigent Roger Norrington is vrijdag op 91-jarige leeftijd overleden. Norrington was een vroege pionier van de historische uitvoeringspraktijk, die zich vooral met zijn Beethoven-uitvoeringen internationaal in de kijker speelde. Hij hield zich opvallend strak aan de tempi die Beethoven voorschreef; tempi die veel andere dirigenten te snel of te langzaam vonden (en vinden).
The Orchestra of the Age of Enlightenment, dat hij vanaf de jaren tachtig vaak dirigeerde, zegt op zijn website dat Norrington compleet veranderde wat ze dachten te weten over de muziek van Beethoven. Na een Beethoven-concert in Rotterdam in 2004, schreef een NRC-recensent: „Hij danste, stampte en sprong als Leonard Bernstein en keek vaak achterom de zaal in, of wij wel hoorden hoe anders en hoe bijzonder het was.”
Dat omkijken naar het publiek deed hij vaker, ook om applaus aan te moedigen tussen delen van een symfonie door. Dat was normaal in de 18de eeuw, maar in de 20ste nogal een statement. Dirigeren „gaat niet om het wijden van een heilig object. Het gaat om verkenning, nieuwsgierig zijn en plezier maken”, zei Norrington in een interview met The Telegraph in 2021.
Geen vibrato
Norrington werd geboren in Oxford en ging Engelse literatuur studeren, ondanks zijn vioollessen en koorervaring als jongenssopraan. In de vroege jaren zestig werkte hij nog als amateurtenor en richtte een eigen amateurkoor op, het Schütz Choir, vernoemd naar de toen nog nauwelijks herontdekte Duitse componist Heinrich Schütz waarvan Norrington dolgraag muziek wilde uitvoeren. Pas toen besloot hij zijn leven professioneel aan muziek te wijden en compositie en directie te gaan studeren.
Norrington paste zijn historische uitvoeringspraktijk niet alleen toe op barok- en klassieke componisten, maar ook op romantische
Na chef te zijn geworden van de net opgerichte Kent Opera (de eerste regionale opera van Engeland), richtte hij in 1978 ook zelf een orkest op, de London Classical Players, om samen met het inmiddels geprofessionaliseerde Schütz Choir verder te experimenteren. Zijn uitvoeringen vielen op door het spaarzame gebruik van vibrato (volgens Norrington „een moderne drug”), dat volgens hem in de 18de en vroeg 19de eeuw geen standaard speelwijze was geweest, maar een versiering. Hij leidde de LCP tot 1997, het jaar waarin hij werd geridderd en zichzelf Sir mocht noemen.
Norrington paste zijn onderzoek naar de historische uitvoeringspraktijk niet alleen toe op muziek van barok- en klassieke componisten, maar later ook romantische, zoals Berlioz, Mahler en zelfs Stravinsky. Hij voerde zijn ideeën zowel met oude-muziek als moderne orkesten uit; onder andere als chef van het Stuttgart Radio Symfonieorkest, Camerata Salzburg en het Zürich Kamerorkest.
In Nederland trad hij soms op als gastdirigent, zoals in 1977 bij het Nederlands Kamerorkest. Hij „maakte al gauw duidelijk een echte Mozart-dirigent te zijn”, schreef de NRC-recensent toen. „Zelfs een ogenschijnlijk niemendalletje als Mozarts Symfonie in Bes bracht hij op een spirituele lichtvoetige manier. Dankzij de transparante samenklank, de welluidende voordracht van de melodieën en de beheerste luchtigheid waarmee door Norrington de dynamische accenten werden aangebracht, kreeg zo’n symfonietje meteen muzikale substantie. (…) Dank zij zijn alerte aandacht voor elk muzikaal detail kwamen de speelse spanningen en de innige tederheid van deze muziek volledig tot hun recht.”
Een omhelzing bij een Coldplay-concert en een kiss cam, heel veel meer was er afgelopen dagen niet nodig voor een explosieve internethype. Tijdens een concert van de Britse band in een stadium vlakbij Boston bracht een camera mensen uit het publiek in beeld op een groot scherm.
Daaronder ook een stelletje: een man staat met zijn armen geslagen om de vrouw die voor hem staat. Zodra ze merken dat ze levensgroot in beeld worden gebracht, duikt de man weg en draait de vrouw zich om. „Of ze hebben een affaire, of ze zijn heel erg verlegen”, zegt frontman Chris Martin, waarna de camera gericht wordt op twee mensen in een bananenpak.
Filmpjes van het incident gingen razendsnel rond op sociale media. Hobbydetectives op internet kwamen er al snel achter dat het om topman Andy Byron en HR-directeur Kristin Cabot van techbedrijf Astronomer ging, en dat Byron met een andere vrouw getrouwd is. Coldplaygate was geboren, zondag nam Byron ontslag.
Lees ook
Wie de Coldplay-meme deelt, doet mee aan digitale steniging
„Van onze leiders wordt verwacht dat zij de norm stellen in gedrag en verantwoording, en onlangs gebeurde dat niet”, zegt het bedrijf in een bericht op LinkedIn. Over de precieze omstandigheden – of Astronomer wel of niet van de verhouding wist, bijvoorbeeld – is veel onduidelijk, Byron en Cabot hebben zelf niet gereageerd. Toch roept het de vraag op: is een werkromance iets waarvoor je ontslagen kunt worden, of is dat een privéaangelegenheid?
Belangenverstrengeling voorkomen
Daten of een relatie hebben met een collega is niet per se verboden. Maar zeker als er tussen de partners sprake is van een gezagsverhouding, kan een relatie vragen oproepen. Alleen al de schijn van voorkeursbehandelingen (of omgekeerd: dat een medewerker door iemand die hoger in de organisatie staat gedwongen wordt tot een romance) kan schadelijk zijn.
Veel bedrijven hebben daarom interne regels over hoe er gehandeld moet worden als er een liefde ontstaat. Zo verwachten onder andere Unilever, ING en Shell dat medewerkers melding doen van elke mogelijke vorm van belangenverstrengeling. Ook als die er niet echt is, maar een situatie of relatie door anderen wel zo gezien kan worden. „Je moet jezelf beschermen van elke verdenking van wangedrag door transparant te zijn”, stelt de gedragscode van Shell. „Het kost je maar een paar minuten, en kan je een tijdrovend onderzoek besparen.”
Ook de NS verwacht dat medewerkers open zijn over romantische gevoelens op het werk. „Wanneer een relatie onze onafhankelijkheid en professionaliteit in de weg staat, gaan we in gesprek. We zoeken samen naar een oplossing die zoveel mogelijk recht doet aan alle betrokken personen.”
Amerikaanse bedrijven zijn wat strenger in hun gedragscodes. Google schrijft klare taal: er mag geen romantische, fysieke of familierelatie zijn tussen collega’s waarbij er ook een gezagsverhouding is. Bij General Motors en bij financiële instelling Citigroup gelden vergelijkbare regels. Bij Apple worden bestuursleden bovendien jaarlijks door de hoofdjurist van het bedrijf bevraagd om te bepalen of er sprake is van belangenverstrengeling.
Ontslagen ceo’s
Eerder leidden verhoudingen op de werkvloer ook al tot ontslagen. Daar speelde wel wat meer dan alleen een affaire. Illustratief is het ontslag van McDonald’s-topman Steve Easterbrook in 2019. Aanvankelijk werd hij weggestuurd wegens het hebben van een relatie met wederzijdse instemming met een medewerker. Hij kreeg 40 miljoen dollar mee.
Daar kwam de hamburgerketen later op terug: Easterbrook bleek met nog drie medewerkers een affaire te hebben gehad en naaktfoto’s vanaf zijn zakelijke mailadres te hebben gestuurd. Bovendien had hij een van de vrouwen een aandelenpakket van honderdduizenden dollars gegeven. Omdat hij daarover gelogen had, moest Easterbrook in totaal 105 miljoen dollar aan beloningen terugbetalen.
Iets vergelijkbaars speelde bij oliebedrijf BP eind 2023. Ook daar moest topman Bernard Looney vertrekken en afstand doen van ruim 32 miljoen pond aan beloningen. En ook daar ging het niet zozeer om de affaires zelf, maar wel om het feit dat de directeur tegen het bestuur had gelogen over zijn verhoudingen.
Het kan ook anders lopen. Neem Bill en Melinda Gates: de twee leerden elkaar eind jaren 80 kennen toen Melinda net bij Microsoft was komen werken. Jarenlang waren ze zonder problemen samen, terwijl Bill het bedrijf leidde. Goed, het stel scheidde in 2021, maar toen werkten ze allebei al jaren niet meer bij de techreus.
Lees ook
Help, een affaire met een collega
Liveblog Economieblog
Kabinet verbiedt gebruik staalslakken op risicolocaties voor minstens 1 jaar
Bridget Lagerweij (17) had dit schooljaar vreselijke pech. Bij het eindexamen havo op het Sint-Maartenscollege in Voorburg haalde ze voor alle vakken samen genoeg punten om te slagen, maar ze kreeg toch geen diploma omdat ze voor haar profielwerkstuk een 3 had gehaald. Precies in de weken dat ze eraan moest werken kreeg ze de ziekte van Pfeiffer. Terwijl ze aan het herstellen was, moest ze ook nog leren voor de schoolexamens. Haar profielwerkstuk, dat ging over antibiotica, schoot er zo bij in.
Achteraf gezien had ze door die onvoldoende eigenlijk niet eens mogen deelnemen aan het centraal schriftelijk eindexamen. „Maar ik was al bezig, dus ik heb de examens toch afgemaakt”, vertelt ze. Ze kreeg van school te horen dat er nog een laatste kans was om te slagen: als ze in de zomer haar profielwerkstuk zou verbeteren naar minimaal een 4. Dat kon niet op haar eigen school, maar wel op het Voortgezet Algemeen Volwassenenonderwijs (Vavo).
We zien heel wat profielwerkstukken die zijn geschreven met behulp van AI. Dat herkennen we inmiddels
Dus zit ze op een zonnige julidag, terwijl haar geslaagde klasgenoten al vakantie vieren, opnieuw over haar profielwerkstuk gebogen. Bij VAVO Haaglanden, onderdeel van ROC Mondriaan, op tien minuten lopen van treinstation Den Haag Centraal, kunnen gezakte leerlingen in de zomer nog vóór het nieuwe studiejaar hun diploma halen. Bridget Lagerweij wil, als ze slaagt, in september beginnen aan een studie maritieme techniek.
Lees ook
Over de schouders van de docenten meekijken op uitslagendag: ‘Je weet zeker al waarom ik bel’
Cijferlijsten combineren
VAVO Haaglanden biedt drie verschillende zomertrajecten, waar dit jaar in totaal ruim tachtig leerlingen aan meedoen. De meesten komen om hun combinatiecijfer op te krikken, waarmee ze onvoldoendes op andere vakken kunnen compenseren. Dit cijfer is het gemiddelde van het profielwerkstuk dat in de laatste klas van de middelbare school moet worden gemaakt, plus een aantal vakken waarvoor geen centraal examen wordt gedaan, maar die wel meetellen, waaronder maatschappijleer. VAVO Haaglanden biedt twee mogelijkheden om het combinatiecijfer te verhogen: het profielwerkstuk verbeteren (een driedaags traject) en het schoolexamen herkansen waarmee maatschappijleer is afgesloten (een tweedaags traject).
Leerling mogen geen gebruik maken van ChatGPT of andere AI-programma’s.
Foto Bart Maat
De rest van de deelnemers komt voor het zogenoemde ‘conversietraject’, het alsnog laten omzetten van een cijferlijst in een diploma. Zo is het mogelijk om van een vwo-lijst een havo-diploma te maken, als je één vak waarop je een onvoldoende hebt laat vallen. Dat kan omdat je op het vwo (minimaal) negen vakken hebt, en op de havo acht. Of als je twee jaar achter elkaar voor hetzelfde diploma bent gezakt, dan kun je alsnog slagen als je de beste cijfers van de twee cijferlijsten combineert.
VAVO Haaglanden verdient nauwelijks iets aan de zomertrajecten, zegt Robert Reijns (38), die dit programma coördineert. Meedoen kost 350 euro per traject. „Dat dekt ongeveer de kosten.” Maar het is wel een goed visitekaartje voor deze onderwijsinstelling. Want wie in de zomer niet slaagt, kan kiezen: weer terug naar de middelbare school, om het eindexamenjaar helemaal over te doen. Of zich inschrijven op het volwassenenonderwijs, om komend studiejaar alleen de onvoldoendes te herkansen. Die route is de laatste jaren steeds populairder geworden. VAVO Haaglanden zag het aantal aanmeldingen verdubbelen van rond de vijfhonderd in schooljaar 2020-2021 naar meer dan duizend afgelopen schooljaar.
<figure aria-labelledby="figcaption-0" class="figure" data-description="De nieuwe deelvraag die ze hebben verzonnen en het antwoord daarop moeten de leerlingen in hun eigen woorden en met de hand schrijven.
Foto Bart Maat
” data-figure-id=”0″ data-variant=”row”><img alt data-description="De nieuwe deelvraag die ze hebben verzonnen en het antwoord daarop moeten de leerlingen in hun eigen woorden en met de hand schrijven.
<figure aria-labelledby="figcaption-1" class="figure" data-description="Wie in de zomer niet slaagt, kan terug naar de middelbare school of zich inschrijven op het volwassenenonderwijs.
Foto Bart Maat
” data-figure-id=”1″ data-variant=”row”><img alt data-description="Wie in de zomer niet slaagt, kan terug naar de middelbare school of zich inschrijven op het volwassenenonderwijs.
Nick Buitelaar (18) heeft zich ingeschreven voor twee zomertrajecten tegelijk. Bij het eindexamen vwo op het Christelijk Lyceum in Delft heeft hij vier vijven gehaald, dat waren er twee te veel. Eén daarvan heeft hij weggewerkt bij een herkansing. Een ander vak waarvoor hij een onvoldoende had, laat hij vallen. Dan heeft hij nog genoeg vakken over om op VAVO Haaglanden zijn vwo-cijferlijst te laten omzetten naar een havo-diploma. Daarvoor moet hij nog wel een opdracht maken, een reflectie schrijven op zijn profielwerkstuk, dat is een wettelijk vereiste bij het conversie-traject.
„Als het lukt, wil ik in september Finance, Tax and Advice gaan studeren”, zegt hij. Maar tegenover de twee vijven die hij nog heeft, moeten ook twee zevens staan. Daar ontbreekt er één van. Door zijn profielwerkstuk over het Suez-kanaal te verbeteren hoopt hij zijn combinatiecijfer te verhogen naar een 7.
Het is volledig mijn eigen schuld. Ik heb er gewoon te weinig tijd aan besteed
De deelnemers hoeven hun profielwerkstuk niet helemaal over te maken. Op de eerste dag maken ze een reflectieopdracht, waarbij ze terugkijken op hun onderzoek en bedenken hoe ze dat anders kunnen aanpakken. Op de tweede dag verzinnen ze een nieuwe deelvraag en zoeken ze informatie om die te beantwoorden. Op de laatste dag herschrijven ze hun conclusie. Allemaal nemen ze plaats achter een computer waarop ze bronnen mogen opzoeken. Maar de tekst die ze straks inleveren, moeten ze met de hand schrijven, en in hun eigen woorden. Dat voorkomt dat ze informatie klakkeloos overnemen.
Reijns maakt aan deelnemers duidelijk dat het gebruik van chatprogramma’s met AI niet is toegestaan. „Jullie zijn beter dan ChatGPT en Gemini.” Dat is geen overbodige waarschuwing, zegt aanmeldcoördinator Annie van der Velden (42). „Leerlingen die willen meedoen aan het zomertraject moeten hun oude profielwerkstuk van tevoren inleveren. We zien er heel wat die zijn geschreven met behulp van AI. Dat herkennen we inmiddels.”
Er lopen begeleiders rond aan wie de leerlingen vragen kunnen stellen. Nola Bukari wil straks management gaan studeren.
Foto Bart Maat
Nola Bukari (19), die het afgelopen jaar al op VAVO Haaglanden zat, moet een 8 op haar combinatiecijfer halen om voor haar havo-diploma te slagen, dan kan ze daarna management gaan studeren. Daarom doet ze zowel mee aan de herkansing voor maatschappijleer als aan het traject voor het profielwerkstuk. Voor haar werkstuk over milieuproblemen heeft ze een nieuwe deelvraag bedacht: wat zijn de oorzaken en gevolgen van de plastic soep in de zee? Op websites van onder meer het Wereld Natuur Fonds en de Plastic Soup Foundation zoekt ze doelgericht naar informatie. Geconcentreerd vat ze samen wat ze vindt. Om haar heen is het soms rumoerig, maar ze laat zich niet afleiden. Ruim binnen de tijd is ze klaar.
Dat geldt niet voor iedereen. Sommige deelnemers weten niet waar ze moeten beginnen. Ze scrollen onrustig over hun schermen zonder iets op te schrijven. Begeleiders lopen rond om hen op weg te helpen. Reijns snapt wel wat het probleem is. „Wij verzuipen als samenleving in de informatie. De grote uitdaging is om erachter te komen welke bronnen betrouwbaar zijn.” Wat deze jongeren ook moeten leren, zegt hij, is niet alleen informatie zoeken die hun eigen opvattingen bevestigt. Bij de reflectieopdracht, de dag ervoor, hebben ze al moeten nadenken over dat probleem. Zien ze dat ook terug in hun eigen profielwerkstuk?
Naakt op een paard
Bij de reflectieopdracht hebben ze daarnaast geanalyseerd wat er op school niet goed ging bij het maken van hun werkstuk. „Het is volledig mijn eigen schuld. Ik heb er gewoon te weinig tijd aan besteed”, zegt Olivia Ziaber (18), die al twee keer is gezakt voor het eindexamen havo, vorig jaar op Dalton Den Haag en dit jaar op het volwassenonderwijs. „Ik kan best goed leren, maar ik heb moeite met mijn motivatie”, zegt ze. Dus heeft ze zich nu ingeschreven voor het zomertraject, want in september wil ze beginnen aan een opleiding Built Environment.
De deelnemers moeten reflecteren op hun profielwerkstuk, een nieuwe deelvraag uitwerken en een nieuwe conclusie schrijven. Olivia Ziaber schrijft over de Renaissance.
Foto Bart Maat
Voor haar profielwerkstuk over de Renaissance onderzoekt ze als nieuwe deelvraag welke invloed die periode heeft op de huidige cultuur. „Het was niet makkelijk om bronnen te vinden”, zegt ze, „maar ik heb modetijdschriften gevonden waarin ontwerpers de Renaissance noemen als inspiratiebron.” Ook in popcultuur wordt op dit tijdperk teruggegrepen, ontdekte ze. Enthousiast vertelt ze over zangeres Beyoncé, die op de cover van haar album ‘Renaissance’ naakt op een paard zit. „Ze heeft zich laten inspireren door een schilderij van Lady Godiva door de Renaissance-schilder Adam van Noort.”
Nu ze zich hier bij het zomertraject in verdiept heeft, komt ze tot een andere slotconclusie voor haar profielwerkstuk dan eerst. „Ik dacht dat de impact van de Renaissance niet zo groot was”, zegt ze. „Maar nu kom ik erachter dat zo’n beetje alles om ons heen uit die tijd stamt.”
Een paar dagen na de zomertrajecten krijgen de deelnemers de uitslag. Bridget Lagerweij, Nick Buitelaar, Nola Bukari en Olivia Ziaber zijn alle vier geslaagd. Op 27 augustus krijgen ze hun diploma uitgereikt.
Lees ook
En na het eindexamen? De toekomst lonkt, maar eerst een tussenjaar – met reizen, bijbaantjes en een duikbrevet
VAVO Haaglanden biedt drie verschillende zomertrajecten, waar dit jaar in totaal ruim tachtig leerlingen aan meedoen.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97385265-63d182.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97339215-8b6b56.jpg)
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97384934-08b022.jpg|https://images.nrc.nl/IyZMR2gSLXQ7y7_rC6LInIRYyJo=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97384934-08b022.jpg|https://images.nrc.nl/PN4FJ1hOL36z6hj89-8nE2TKN5s=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97384934-08b022.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2023/02/web-0502buifrontex.jpg)
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97385271-20fb65.jpg|https://images.nrc.nl/7LW5kCJagAmZLy7p96iSP4vVBKs=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97385271-20fb65.jpg|https://images.nrc.nl/z-pI5jVUrZxSYUfm2mnUD2iJ8yA=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data97385271-20fb65.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data93103215-4af904.jpg)
