Voor Van de Zandschulp voelt elke wedstrijd op dit moment als een finale

Hongkong: tweede ronde. Rotterdam: eerste ronde. Doha: eerste ronde. Indian Wells: eerste ronde. Madrid: tweede ronde. Rome: tweede ronde. Roland Garros: eerste ronde. Den Bosch: eerste ronde.

De eerste helft van 2024 zal Botic van de Zandschulp snel willen vergeten. Daarom kwam zijn zege op de Brit Liam Broady, maandag in de eerste ronde van Wimbledon, als geroepen: 6-2, 4-6, 6-3 en 6-2. Woensdag speelt hij tegen de als zestiende geplaatste Fransman Ugo Humbert.

Na zijn vroege uitschakeling in de eerste ronde van Roland Garros twijfelde de voormalig nummer 22 van de wereld openlijk over zijn toekomst. „De allerslechtste wedstrijd”, noemde hij zijn verlies in straight sets: 1-6, 1-6, 5-7. Misschien moest hij zijn racket maar eens opbergen. „Ik kijk totaal niet uit naar het spelen van wedstrijden. Vandaag was een lijdensweg voor mij.”

Die ontboezemingen ontglipten Van de Zandschulp, die niet graag de schijn ophoudt. Hij vindt het vervelend dat journalisten er steeds weer over beginnen. Ook in die zin was zijn eerste overwinning op een grandslam in tien maanden belangrijk; zoiets kan het narratief veranderen. Niet de man die tegen de bierkaai vecht, maar die naar een opwaartse lijn zoekt.

Vooral mentaal oogde Van de Zandschulp (28) tegen Broady sterk. Hij was in staat zichzelf moed in te spreken als het tegenzat. Liet zich niet ontmoedigen toen hij op 4-4 in de tweede set gebroken werd en daarna twee breekkansen onbenut liet. Bleef gefocust nadat hij geen van de negen breekkansen in een lange game halverwege de derde set had weten te verzilveren. Kort daarna trok hij de set naar zich toe.

In de vierde set werkte hij een aantal breekpunten weg door goed te serveren en alert te reageren aan het net. Hij liet zich niet afleiden door het joelende publiek en won zijn eerste van drie matchpoints.

EK kijken met bekenden

„Wisselvallig” noemde hij zijn optreden in een perszaaltje twee uur later. Het liefst had hij de eerste set niet met 6-2 gewonnen, maar met 6-0 of 6-1, want zo geef je je tegenstander het gevoel „dat er niets te halen valt”, zei hij. Soms speelt hij te aanvallend, soms te verdedigend, het is moeilijk een balans te vinden.

Maar vanaf het begin was hij fris tegen Broady, zei Van de Zandschulp. En met name zijn service liep goed, waardoor hij veel gratis punten kon scoren. „Ik had op een gegeven moment het gevoel dat er iets heel geks moest gebeuren wilde ik het nog uit handen geven.”

Van de Zandschulp nam voor Wimbledon twee weken vrij en dat heeft hem goed gedaan. Sinds het toernooi in Miami (in maart) heeft hij veel gereisd en veel gespeeld, vertelt zijn coach Peter Lucassen. „We hebben die twee weken getraind, zo rustig mogelijk, maar verder heeft Botic vooral tijd thuis met bekenden doorgebracht. Het EK voetbal was net begonnen, hij is gek van voetbal.”

Of hij de wedstrijd tegen Broady als een ommekeer ziet? „Ommekeer is misschien een groot woord”, zegt Lucassen. „Botic heeft twee jaar geleden natuurlijk ook de vierde ronde op Wimbledon gehaald. Maar belangrijk is het wel dat hij deze horde heeft genomen. Het was geen makkelijke partij. Elke wedstrijd voelt op dit moment als een soort finale voor hem.”

Dat hij na die breekpunten zijn rug recht hield, noemt Lucassen „knap”. Het is een teken dat Van de Zandschulp goed in zijn vel zit, want hij wordt vaker emotioneel op dat soort momenten. „Zo van: potverdorie, het lukt niet.”

De wedstrijd tegen Humbert, van wie Van de Zandschulp dit jaar twee keer verloor, in Madrid en Miami, wordt „een goede uitdaging”, zegt Lucassen. „Na deze winstpartij kijkt hij daarnaar uit.”