Voor golfer Rory McIlroy eindigt de zwaarste dag in zijn carrière in zijn mooiste: een historische winst in Augusta

Eén van de bekendste golfclichés luidt dat de Masters, de belangrijkste van de vier majors, pas op de vierde dag op de laatste negen holes écht begint. Toen de Noord-Ier Rory McIlroy zondag met nog negen holes te spelen op de afslagplaats van de tiende hole stond had hij een ruime voorsprong van vier slagen. De editie van 2011 moet door zijn hoofd hebben gespookt. Hij stond destijds al drie dagen aan de leiding. Op de tiende tee van Augusta National sloeg de 21-jarige McIlroy ineens zijn bal hard naar links tussen de bomen. De triple bogey (drie slagen boven par) die dat opleverde, kwam hij niet meer te boven. Met een dramatische score van 80 slagen eindigde hij dat jaar als vijftiende.

Rory McIlroy en de Masters; het leek nooit meer goed te komen. Tot zondag. In een zenuwslopende strijd, met een birdie op de eerste playoff-hole tegen Engelsman Justin Rose, pakt McIlroy eindelijk deze titel. Na zijn laatste put viel hij op de grond en brak hij volledig. Dat gebeurde allemaal in Europa diep in de nacht. Vooral in Noord-Ierland en Ierland waren ze vol trots. „Als de helft van de natie vanochtend wazig zag, weet je wie de schuld heeft”, schreef The Irish Times maandag.

McIlroy voegde zich bij een exclusief gezelschap golfers. Alleen Gene Sarazen, Ben Hogan, Gary Player, Jack Nicklaus en Tiger Woods hadden tot zondag een ‘career grand slam’ op hun naam staan: een overwinning op alle vier majors: de Masters, het PGA Championship, het US Open en het Brits Open. Nu kan de 35-jarige Rory McIlroy met recht de beste Europese golfer aller tijden worden genoemd, al zullen sommigen dat wellicht nog betwisten en de Spanjaard Seve Ballesteros bovenaan plaatsen.

De nummer 2 van de wereldranglijst was vooraf vanzelfsprekend een van de favorieten, met de Amerikanen Scottie Scheffler en Bryson DeChambeau. Maar bij een golftoernooi kunnen eigenlijk alle 150 deelnemers winnen, daarom is een career grand slam zo uniek.

Op de laatste hole van zijn reguliere ronde eindigde Rory McIlroy in de bunker. Hij wist niet zijn par te maken en moest een playoff spelen tegen de Engelsman Justin Rose. Foto Richard Heathcote / AFP

Technisch gezien is McIlroy al lang een van de besten, met drives van 300 meter en scherpe slagen naar de vlag. Alleen worstelt hij nog wel eens met zijn putten. De vraag was hoe hij nu met de druk zou omgaan. Want golf is vooral een mentaal spel. De Noord-Ier was voor zijn ronde „ongelofelijk nerveus’’, vertelde hij na afloop. De last dat hij elf jaar geen major had gewonnen, drukte zwaar op hem, gaf hij na afloop toe. Maar hij was in grote vorm. Eerder dit jaar had hij al het Players Championschip gewonnen – ook wel de vijfde major genoemd. Toen hij daar even een slechte slag sloeg, had een geniepige toeschouwer hem nog toegeroepen: „Net als Augusta in 2011!” Daar had hij toen kracht uitgeput, zei hij later.

McIlroy’s eerste hole op zondag ging de mist in. Na twee holes was de leiding overgenomen door de Amerikaanse powergolfer Bryson DeChambeau die geregeld met Donald Trump op de golfbaan te zien is. Maar DeChambeau viel later terug en McIlroy herpakte zich. Tot hole 13, waar hij dacht defensief en verstandig te spelen maar een relatief eenvoudige slag belandde in Rae’s Creek, een gemeen kreekje dat golfballen lijkt aan te trekken. Dat was de opmaat naar één van de spannendste ontknoppingen in de historie van de Masters.

McIlroy baalde dat hij op zijn laatste reguliere hole een vrij makkelijke put voor de overwinning miste en een extra hole moest spelen – een playoff – tegen de ontketende Justin Rose, die een dag eerder nog ver was teruggevallen. Toen zijn caddie Harry Diamond, die hij op de oefengreens op zijn zevende bij zijn club Holywood bij Belfast had leren kennen, hem zei dat ze vóór het toernooi voor deze playoff hadden getekend, ontspande hij weer en begon hij positief aan de laatste hole. „Bij dit spel moet je altijd de eeuwige optimist zijn.”

Zo eindigde „de zwaarste dag” in zijn carrière ook in zijn mooiste: naast 4,2 miljoen dollar aan prijzengeld kreeg hij eindelijk het felbegeerde groene jasje.

Delen





Mail de redactie