De grote economieën uit de internationale gemeenschap doen niet genoeg om landen die het meest onder de klimaatcrisis lijden te ondersteunen. Dat heeft VN-secretaris-generaal António Guterres dinsdag gezegd in een toespraak op de jaarlijkse top van het Pacific Islands Forum (PIF) op het eiland Tonga.
Het vorig jaar opgezette verlies- en schadefonds — bedoeld om arme landen te ondersteunen bij het opvangen van de kosten van klimaatrampen — blijft volgens de VN-baas onvoldoende gefinancierd. Gutteres sprak rijkere landen rechtstreeks aan op hun verplichtingen. Daarbij herinnerde hij de internationale gemeenschap eraan dat de jaarlijkse bijdrage tegen volgend jaar naar minstens 40 miljard dollar (omgerekend ruim bijna 36 miljard euro) moet.
Lees ook
Arme en rijke landen diep verdeeld over fonds voor klimaatschade
De Pacifische eilanden, waaronder Tonga, zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor minder dan 0,02 procent van de jaarlijkse uitstoot van broeikasgassen op wereldschaal, maar behoren tot de zwaarst getroffen gebieden door de gevolgen van klimaatverandering. Ondanks die beperkte verantwoordelijkheid vormt de klimaatcrisis een „existentiële dreiging voor miljoenen mensen in deze Pacifische paradijzen”, aldus Guterres. „Zonder dringende actie zullen de eilanden tegen 2050 een bijkomende zeespiegelstijging van 15 centimeter ondergaan en jaarlijks minstens 30 dagen met verwoestende kustoverstromingen te maken krijgen.”
‘Bijzonder weinig tijd’
De verontruste toon van Guterres’ speech volgt op recent onderzoek van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), dat aantoont dat de zeespiegel in bepaalde delen van de Stille Oceaan in de afgelopen dertig jaar met maar liefst 15 centimeter is gestegen. Op wereldschaal ligt de gemiddelde stijging op 9,4 centimeter.
Guterres besprak in zijn toespraak hoe overstromingen en erosie nu al een verwoestend effect hebben op de kwetsbare ecosystemen en gemeenschappen in de Pacifische regio. „Visserijen worden vernietigd, gewassen gaan verloren, en drinkwaterbronnen raken vervuild”. waarschuwde hij. „Deze eilanden, waarvan de gemiddelde hoogte slechts één tot twee meter boven zeeniveau ligt, hebben bijzonder weinig tijd om zich aan te passen.”
